گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
سرنشینان فضاپیمای چلنجر (Challenger Space Shuttle) هفت فضانورد آمریکایی بودند که در سال 1986 در اثر انفجار شاتل فضایی، جان خود را از دست دادند؛ با این وجود عده‌ای می‌گویند که این افراد زنده هستند و مدارک عجیبی برای این ادعا ارائه شده است.
در سال 1986 تمامی سرنشینان فضاپیمای چلنجر (Challenger Space Shuttle) ناسا در حادثه انفجار موشک حمل کننده این شاتل، جان خود را از دست دادند و این اتفاق یکی از مرگبارترین حوادث فضایی تاریخ فضانوردی کل جهان به شمار می‌رود. با این وجود، نظریه پردازان تئوری‌های توطئه می‌گویند که تمامی این 7 سرنشین هم‌اکنون زنده هستند و در ایالات متحده زندگی می‌کنند. مدارک عجیبی برای این ادعاها ارائه شده که در ادامه به بررسی بیشتر این موضوع خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
سرنشینان فضاپیمای چلنجر
در صبح روز 28 ژانویه 1986، ناسا 7 نفر از کسانی که سوار بر شاتل فضایی چلنجر به آسمان پرتاب شده بودند را تنها 73 ثانیه بعد از پرتاب، از دست داد. لیست اسامی سرنشینان فضاپیمای چلنجر شامل معلم مدرسه شارون مک‌آلیف (Sharon McAuliffe)، متخصص بار گرگوری جارویس (Gregory Jarvis) و همچنین فضانوردان جودیت رزنیک (Judith Resnik)، فرانسیس اسکوبی (Francis Scobee)، رونالد مک‌نیر (Ronald McNair)، مایک اسمیت (Mike Smith) و الیسون اونیزوکا (Ellison Onizuka) می‌شود.
شاتل چلنجر به دلیل نقص فنی بوستر موتور موشک از هم فروپاشید و جان این 7 سرنشین را گرفت، اما تقریبا 30 سال پس از این حادثه، در سال 2015 بود که تئوری‌های توطئه در مورد زنده بودن این فضانوردان ناسا مطرح شدند. گفته شده که این افراد هم‌اکنون در داخل خاک آمریکا زندگی می‌کنند و برای این ادعا مدارک و عکس‌هایی از کسانی ارائه شده که در حال حاضر در سن تقریبی سرنشینان فضاپیمای چلنجر هستند و علاوه بر شباهت ظاهری غیرطبیعی، اسم‌هایی شبیه به خدمه کشته شده شاتل ناسا دارند.
طرفداران این تئوری توطئه می‌گویند که شباهت ظاهری و اسمی یک نفر از شهروندان آمریکا به یکی از فضانوردان کشته شده در سال 1986 کاملا موضوعی طبیعی و تصادفی است، اما وقتی 6 نفر از این خدمه هم‌اکنون مشغول کار و زندگی خود در ایالات متحده هستند و اسم و ظاهری کاملا شبیه به سرنشینان چلنجر دارند، چنین مسئله‌ای نمی‌تواند تصادفی باشد.
قبل از نقد کردن ادعاهای این نظریه‌پردازان، برخی از مدارک ارائه شده را بررسی کنیم:
مدارک موجود
فرمانده ریچارد اسکوبی متولد سال 1939 حدودا 46 سال داشت که در انفجار چلنجر جان خود را از دست داد؛ اگر اسکوبی زنده بود، در حال حاضر باید در اواسط دهه هفتم زندگی‌اش می‌بود، اما نکته جالب‌توجه اینجاست که هم‌اکنون شخصی با همین نام و ظاهری مشابه ریچارد اسکوبی در سن 75 سالگی در سمت مدیر عاملی یک کمپانی تبلیغاتی به نام “Cows in Trees” فعالیت می‌کند. شباهت جزئیات چهره این دو فرد هم در تصویر زیر به خوبی دیده می‌شود:
فرمانده ریچارد اسکوبی از سرنشینان فضاپیمای چلنجر (سمت چپ) و ریچارد اسکوبی، مدیرعامل شرکتی در شیکاگو آمریکا
متولد آوریل 1949، جودیت آرلین رزنیک که در رشته مهندسی برق دکترا داشت، به عنوان دومین زن فضانورد آمریکایی و دومین فضانورد یهودی آمریکایی شناخته می‌شد و اگر ماموریت شاتل چلنجر شکست نمی‌خورد، رزنیک هم‌اکنون 71 سال سن داشت. با این وجود جالب است بدانیم که در دانشگاه حقوق ییل آمریکا زنی با همین نام به عنوان استاد دانشگاه فعالیت می‌کند. تصویر زیر هم شباهت‌های این دو جودیت رزنیک را نشان می‌دهد:
جودیت آرلین رزنیک فضانورد (سمت چپ) و جودیت رزنیک از دانشگاه ییل
مورد بعدی در میان سرنشینان فضاپیمای چلنجر شارون مک‌آلیف متولد سپتامبر 1948 بوده که از میان 11 هزار متقاضی برای شرکت در پروژه فرستادن معلم‌های مدرسه به فضا از طرف ناسا، انتخاب شده بود. اگر شاتل ناسا در سال 1986 منفجر نمی‌شد، مک‌آلیف در حال حاضر 72 سال سن داشت به عنوان اولین معلم فضانورد شناخته می‌شد.
با این حال، تصویر زیر یک شارون مک‌آلیف دیگر را در کنار قربانی انفجار شاتل چلنجر نشان می‌دهد که در کالج حقوق دانشگاه سیراکیوس تدریس می‌کند:
ادعاهای عجیب در مورد سرنشینان فضاپیمای چلنجر
در ادامه به رونالد مک‌نیر و الیسون اونیزوکا می‌رسیم که هردو برادرهایی بسیار شبیه به خود دارند؛ اونیزوکا که به عنوان اولین فضانورد آمریکایی ژاپنی هم شناخته می‌شد، در تصویر زیر در کنار برادر کوچک‌ترش کلاد اونیزوکا دیده می‌شود:
در تصویر زیر هم رونالد مک‌نیر از سرنشینان فضاپیمای چلنجر را در کنار برادرش کارل می‌بینیم:
طرفداران تئوری‌های توطئه می‌گویند که اگر رونالد مک‌نیر و الیسون اونیزوکا در انفجار شاتل چلنجر نمی‌مردند، هم‌اکنون در دهه 60 زندگی خود بوده و زندگی شبیه به برادرهایشان داشتند. این نظریه پردازان معتقدند که شباهت فضانوردان مورد نظر با برادرهای خود غیرعادی بوده و امکان زنده بودن رونالد و الیسون و جعل هویت دو شخص دیگر توسط این فضانوردان وجود دارد.
در مورد مابقی سرنشینان فضاپیمای چلنجر هم می‌توان گفت که ادعاهایی در مورد شباهت مایکل اسمیت به شخص دیگری با همین نام که در کالج مهندسی دانشگاه ویسکانسین آمریکا فعالیت می‌کند و شباهت‌های ظاهری هم با فضانورد کشته شده ناسا دارد، مطرح شده است. با این حال هیچ تصویر و ادعایی در مورد گرگوری جارویس، نفر هفتم سرنشینان چلنجر مطرح نشده و به نظر می‌رسد که نظریه پردازان مورد نظر هیچ شخصی که شباهت اسمی و ظاهری با جارویس داشته باشد را پیدا نکرده‌اند.
با مرور ادعاهای موجود در مورد زنده بودن سرنشینان فضاپیمای چلنجر حال به بررسی دقیق‌تر این ادعاها خواهیم پرداخت:
نقد و بررسی تئوری‌های توطئه
در ابتدا باید از خود بپرسیم که ناسا چه سودی از صحنه‌سازی مرگ 7 فضانورد خود می‌برد و حتی اگر بر فرض محال، چنین کاری توسط معتبرترین آژانس هوافضای دنیا انجام شده باشد، چرا هویت جدید جعل شده برای هرکدام از سرنشینان چلنجر مخفی نشده است؟ به بیان دیگر اگر قرار باشد که ناسا مرگ 7 نفر را صحنه‌سازی کند، چرا در زندگی جدید جعل شده برای آن‌ها هیچ تلاشی برای پنهان کردن افراد مورد نظر صورت نگرفته و برعکس، این افراد با همان اسم قبلی خود مشغول انجام شغل‌هایی مهم و برجسته در سطح آمریکا هستند؟
از طرف دیگر چرا تاکنون و در همان دورانی که انفجار شاتل به تازگی رخ داده بود، چنین ادعاهایی مطرح نشد و حدودا 30 سال پس از انفجار این افراد شبیه به سرنشینان چلنجر توسط نظریه پردازان کشف شدند؟
در کنار این سؤال‌ها، بیایید به بررسی دقیق برخی از مدارک ارائه شده در مورد زنده بودن سرنشینان فضاپیمای چلنجر بپردازیم؛ با وجود شباهت فرانسیس اسکوبی، فضانورد ناسا با ریچارد اسکوبی، مدیرعامل شرکتی در شیکاگو آمریکا، جالب است بدانیم که این دو شخص در دهه‌های پیش زندگی‌های مجزایی داشته‌اند. به این معنا که در زمان تمرینات فضانوردی فرانسیس اسکوبی با آژانس فضایی ناسا، ریچارد اسکوبی به عنوان مدیرعامل شرکتی با نام “The Marketing Edge” فعالیت می‌کرده و مدارک و سوابق فعالیت مجزای این دو فرد هم موجود است.
بنابراین چطور ممکن است که یک نفر به صورت هم‌زمان و فعال مدیر عامل شرکتی در شیکاگو آمریکا بوده و هم در ماموریت‌های ناسا شرکت کند و در ساختمان‌های آموزشی این آژانس که مرکز آن‌ها در هیوستون تگزاس است، مشغول یادگیری اصول فضانوردی باشد؟
زندگی مخفی
در ادامه به جودیت رزنیک می‌رسیم؛ در کنار تفاوت‌هایی که در ظاهر این فضانورد و جودیت رزنیک استاد حقوق دانشگاه ییل وجود دارد، منطقی مشابه موضوع مربوط به فرانسیس اسکوبی در این بخش از ادعاهای نظریه پردازان در جریان است.
به بیان دیگر شواهد و سوابق کاری مشخصی از فعالیت‌های فضانوردی جودیت رزنیک در دهه‌های 70 و 80 میلادی ثبت شده و همچنین، جودیت رزنیک حقوقدان هم در همان دوران، در قسمت دیگری از ایالات متحده مشغول تدریس درس حقوق در دانشگاه ییل بوده است.
بنابراین درست همانند صحبت‌های مربوط به فرانسیس اسکوبی، این سوال مطرح می‌شود که چگونه شخصی مانند رزنیک توانسته مخفیانه و بدون بروز هیچ مشکلی، دو شغل کاملا مجزا و در عین حال دشوار را در دو منطقه جدای آمریکا داشته باشد؟
همچنین، زندگی شارون مک‌آلیف معلم که در میان سرنشینان فضاپیما چلنجر بود، از زندگی شارون مک‌آلیف استاد کالج حقوق دانشگاه سیراکیوس کاملا مجزا بوده و سوابق هر دو شخص هم به خوبی این مسئله را نشان می‌دهد.
شباهت‌های خانوادگی سرنشینان فضاپیمای چلنجر
و اما به بحث شباهت رونالد مک‌نیر و الیسون اونیزوکا به برادرهایشان کارل و کلاد می‌رسیم؛ موضوع شباهت هر شخص به خواهر یا برادر خود اصلا عجیب نیست، اما اگر با دقت به تصاویر رونالد و کارل مک‌نیر نگاه کنیم، متوجه فاصله بین دندان‌های جلوی کارل می‌شویم که این مسئله در مورد دندان‌های فضانورد فقید ناسا صادق نیست.
به علاوه در صورت درست بودن ادعاها در مورد زنده بودن سرنشینان فضاپیمای چلنجر باید سوابق زندگی کارل مک‌نیر تنها بعد از انفجار شاتل به وجود می‌آمدند، اما مدارک نشان می‌دهند که این دو برادر زندگی مجزایی داشته و هرکدام به حرفه‌ای جدا از دیگری مشغول بودند. به این ترتیب می‌توان حدس زد که نظریه پردازان تئوری‌های توطئه با وجود تلاش بسیار نتوانسته‌اند فردی را با اسم و ظاهر مشابه به رونالد مک‌نیر پیدا کنند. به همین دلیل بهترین گزینه برای این نظریه پردازان، برادر این فضانورد بوده است.
در مورد الیسون و کلاد اونیزوکا هم چنین موضوعی صادق بوده و شباهت دو برادر به یکدیگر هیچ موضوعی را در مورد نظریه‌های عجیب و غریب در مورد جعل هویت و صحنه‌سازی مرگ فضانوردان ناسا ثابت نمی‌کند.
همان‌طور که اشاره شد، نبود مدرکی از صحنه‌سازی مرگ گرگوری جارویس نشان می‌دهد که نظریه پردازان هیچ فرد مشابهی را به این فضانورد پیدا نکرده‌اند و به همین دلیل، صحبتی در مورد جارویس مطرح نشده است.
نتیجه نهایی
در کنار اشاره به شباهت‌های چند نفر از سرنشینان فضاپیمای چلنجر با افرادی که هم‌اکنون در آمریکا کار و زندگی می‌کنند، کسانی که تئوری‌های توطئه مربوط به انفجار این شاتل را مطرح کرده‌اند، به مدارکی مربوط به سوابق تامین اجتماعی فضانوردان اشاره می‌کنند؛ گفته شده که در میان سوابق افراد متوفی موجود در پایگاه داده‌ای تامین اجتماعی ایالات متحده، هیچ سابقه‌ای از مرگ فضانوردان ناسا موجود نیست و این افراد از نظر سازمان تامین اجتماعی هنوز زنده هستند.
با این حال حقیقت این بوده که اطلاعات پایگاه داده‌ای مورد نظر کامل نبوده و سوابق تمامی افرادی که در چندین دهه پیش به دنیا آمده و یا از دنیا رفته‌اند، در بین این داده‌ها موجود نیست. به علاوه، سوابق فوت حداقل چهار نفر از فضانوردان، یعنی فرانسیس اسکوبی، مایکل اسمیت، رونالد مک‌نیر و الیسون اونیزوکا در وب‌سایت تامین اجتماعی آمریکا به ثبت رسیده است.
در نهایت می‌توان نتیجه گرفت که در مورد شایعات زنده بودن سرنشینان فضاپیمای چلنجر هیچ مدرک قابل قبول و محکمی به غیر از چند شباهت ظاهری و اسمی وجود ندارد و همان‌طور که گفتیم، هیچ دلیل مشخص و منطقی برای صحنه‌سازی مرگ افراد توسط ناسا و به وجود آوردن تمامی دردسرهای مربوط به این مسئله نمی‌تواند وجود داشته باشد؛ بنابراین با وجود سرگرم کننده بودن عکس‌های مربوط به شباهت فضانوردان ناسا با سایر شهروندان آمریکایی، نظریه عجیب زنده بودن این افراد حاضر در شاتل چلنجر درست نیست.
