سفر سه ماهه به سیاره مریخ با موتور حرارتی هسته‌ای

عملی کردن سفر به سیاره مریخ در مدت زمان کوتاه سه ماه قولی بوده که یک شرکت آمریکایی با ساخت نوع جدیدی از موتور موشک، به سازمان فضایی ناسا داده است.

سفر به سیاره مریخ به کمک موتور پیشرانه حرارتی هسته‌ای، تنها در سه ماه انجام خواهد شد. یک شرکت آمریکایی به نام «تکنولوژی‌های فوق ایمن هسته‌ای» (USNC-Tech) ایده چنین موتوری را توسعه داده و اخیرا آن را به ناسا ارائه کرده است. کمپانی مورد نظر مدعی شده که به کار گیری فناوری پیشرانه حرارت هسته‌ای (NTP) نه تنها سرعت رسیدن تجهیزات ساخت دست بشر به سیاره سرخ را بیشتر می‌کند، بلکه ایمنی سفرهای فضایی و ضریب اطمینان موجود را هم افزایش خواهد داد.

سخنگوی کمپانی USNC-Tech به تازگی با ارائه جزئیات طرح مورد نظر به آژانس فضایی ایالات متحده، اعلام کرده که کارایی فناوری توسعه داده شده به مراتب از سیستم قدیمی‌تر موتور موشک‌ها که به صورت شیمیایی پیشرانه حرکتی را به وجود می‌آورند، بیشتر است. گفته شده که در صورت درست پیش رفتن اوضاع و رسیدن این طرح به مراحل ساخت و بهره‌برداری، تکنولوژی NTP پتانسیل این را خواهد داشت تا سفرهای فضایی طولانی مدت را به کلی دگرگون کند.

سفر به سیاره مریخ در سه ماه

هم‌اکنون سفر به سیاره مریخ با پیشرفته‌ترین تکنولوژی‌های موجود بین 6 تا 8 ماه زمان می‌برد، اما این شرکت آمریکایی مدعی شده که به کار گیری موتور پیشرانه حرارت هسته‌ای این زمان را به سه ماه کاهش خواهد داد. با این تفاسیر، بزرگ‌ترین چالش سر راه عملی کردن موشکی که به وسیله چنین تکنولوژی کار می‌کند، به راکتور هسته‌ای سوار بر موشک مربوط می‌شود. گفته شده که این راکتور از یک طرف باید به اندازه کافی سبک بوده تا وزن راکت را بالا نبرد و از طرف دیگر، ایمنی آن باید به حدی باشد که بتواند در خارج از جو زمین و شرایط داخل موشک، به کار خود ادامه دهد.

دکتر مایکل ایدز (Michael Eades)، از مهندسان شرکت USNC-Tech می‌گوید که ایمنی راکتور فناوری پیشرانه حرارتی هسته‌ای بیشتر از همه برای حفظ جان کسانی که سوار بر موشک از فضا خارج خواهند شد، مهم است. با این وجود ایدز اطمینان می‌دهد که کارایی این فناوری از آنچه در راکت‌های امروزی به کار گرفته می‌شود، بیشتر بوده و همچنین، ایمنی فناوری مورد نظر بسیار بالاست.

بر اساس اطلاعات موجود، فناوری تیم ایدز که سفر به سیاره مریخ در سه ماه را ممکن می‌کند، از سوخت تمام سرامیک کپسول شده برای تامین انرژی راکتور استفاده می‌کند. این سوخت با پردازش اورانیوم به کار رفته در نیروگاه‌های هسته‌ای به دست می‌آید و برای رساندن آن به حالتی که پیشرانه مورد نیاز موشک را تامین کند، باید فرآیند پردازش تا غنی شدن سوخت به اندازه 5 تا 20 درصد ادامه پیدا کند.

کاوش منظومه شمسی

گفته شده که این سطح از غنی‌سازی اورانیوم از حالت مورد نیاز برای نیروگاه‌های هسته‌ای شهری بیشتر بوده، اما در مقایسه با سوخت به کار رفته در راکتورهای ارتشی، غنای آن کمتر است. در مراحل آخر باید سوخت غنی شده مورد نظر به شکل ذرات کپسول مانند در آمده و با کاربید زیرکونیم پوشش داده شند.

متخصصان USNC-Tech اعلام کرده‌اند که این ذرات از سوخت‌های عادی به کار رفته روی زمین کمی سرسخت‌تر هستند و به همین دلیل، می‌توان از آن‌ها در دماهای بالاتر هم استفاده کرد. به همین دلیل می‌توان از طرح‌هایی برای استفاده از این سوخت در راکتورها استفاده کرد که سوار بر موشک‌های داغ فضایی، کارایی لازم را خواهند داشت. طرح‌هایی که پیشرانه بیشتری را هم فراهم کرده و در نهایت سفر به سیاره مریخ و سایر اجرام آسمانی را سریع‌تر از همیشه می‌کنند.

تا پیش از این، رسیدن به چنین توان پیشرانه‌ای در راکت‌های فضایی تنها با غنی‌ترین سوخت‌های اورانیومی امکان‌پذیر بود، اما طرح تیم ایدز در شرکت USNC-Tech به شکلی بوده که امکان تهیه این سوخت کپسول مانند را در فرآیندهای عادی تولید سوخت‌های هسته‌ای فراهم می‌کند. این شرکت آمریکایی امیدوار بوده که طرح ارائه شده زمان لازم برای انجام سفرهای فضایی را به مراتب کمتر کرده و بشر را در راه اکتشاف سراسر منظومه شمسی قرار دهد.