اخیرا خبر رسیده که محققان به کمک روش تلپورت کوانتومی یا همان جابهجایی بدون طی مسافت، جابهجایی در مسافت باور نکردنی 44 کیلومتر را امکان پذیر کردهاند.
دانشمندان مسافت 44 کیلومتر را به کمک روش شگفتانگیز و باورنکردنی تلپورت کوانتومی طی کردند؛ تلپورت به معنای دورنوردی یا همان طی مسافت بدون جابهجا شدن از یک نقطه به نقطه دیگر بوده و دستاورد اخیر این محققان در حوزه فیزیک کوانتوم، در نوع خود منحصر به فرد است.
شاید تاکنون در فیلمها یا کتابهای علمی تخیلی با بحث تلپورت کردن آشنا شده باشید و بدانید که شخصیتهای این داستانها میتوانند با این روش در مسافتهایی حیرتانگیز، در کمترین زمان ممکن جابهجا شوند. نکته جالب این بوده که دانشمندان در دنیای واقعی مشغول کار روی این ایده هستند؛ البته متاسفانه هنوز به فراهم کردن امکان تلپورت افراد یا اجسام بزرگ نزدیک نشدهایم، اما میتوان احتمال داد که در آینده، چنین قابلیتی امکان پذیر شود.
تلپورت کوانتومی کیوبیتها
موضوع مدنظر ما در این مقاله که به دستاورد اخیر دانشمندان فیزیک کوانتوم مربوط میشود، تلپورت کوانتومی بوده و گفته شده که یکی از جالبتوجهترین استفادههای در نظر گرفته شده برای این شاخه از فیزیک، به وجود آوردن اتصال اینترنت کوانتومی با سرعت فوقالعاده بالا و امنیت باور نکردنی خواهد بود. مهمترین دستاورد این محققان هم در حوزه مورد نظر، انتقال اطلاعات کوانتومی با دقت و صحت بسیار بالا در مسافت تقریبی 44 کیلومتر بوده است.
محققان گفتهاند که در زمان دریافت اطلاعات مورد نظر به کمک تجهیزات گیرنده این دادهها، دقت انتقال حدودا 90 درصد بوده است؛ برای به وجود آوردن اینترنت کوانتومی پایدار و قابل اعتماد، فراهم کردن امکان جابهجایی دادهها در مسافتهای طولانی و همچنین حفظ دقت و درستی اطلاعات مورد نظر اهمیت بسیار بالایی دارد.
در قسمتهای دیگری از تحقیقات اخیر، همین دانشمندان اطلاعات کوانتومی مدنظر خود را از طریق کابلهای فیبر نوری جابهجا کردند و گزارش شد که این روش دقت انتقال را به بالاتر از 90 درصد افزایش میدهد. جالب است بدانید که در حال حاضر کابلهای مورد نظر جزو مهمی از شبکه اینترنت جهانی به شمار میروند.
فیزیکدانهای پژوهش اخیر از نتایج خود در رابطه با دقت اطلاعات تلپورت کوانتومی راضی هستند و میگویند که این دستاورد راه را برای روشی هموار میکند که به زودی نحوه برقراری ارتباط بین تمامی انسانهای سیاره را دگرگون خواهد کرد. در تکنولوژی کوانتومی از واحدی به نام کیوبیت (qubit) استفاده میشود که به عنوان ذراتی اندازهگیری نشده با امکان قرارگیری در چندین حالت نامشخص، شناخته میشوند. وقتی چند کیوبیت با یکدیگر تطابق پیدا میکنند، هویت هرکدام از ذرات به سایرین متصل شده و به اصطلاح در هم تنیدگی کوانتومی رخ میدهد.
آینده اینترنت کوانتومی
در نهایت محققان مورد نظر امیدوارند که صرف نظر از فاصله بین فرستنده و گیرنده اطلاعات کوانتومی، دادهها با دقت بالا و بدون خطا جابهجا شود. در واقع هدف اصلی چنین تکنیکی استفاده از در هم تنیدگی مورد نظر برای انتقال دادهها بوده و دانشمندان امیدوارند که بتوان با ایجاد تغییرات در ذرات کوانتومی قرار گرفته در مبدا، بتوان همان تغییرات را به کیوبیتهای مقصد اعمال کرد و به این ترتیب، دادهها را جابهجا کرد.
در حال حاضر موفقیت اخیر در رابطه با تلپورت کوانتومی در فاصله 44 کیلومتری، حداکثر مسافتی بوده که در آن با در هم تنیدگی کوانتومی، اطلاعات با دقت بالا جابهجا شده است. البته دانشمندان این پژوهش با تایید این مسئله که دستاورد آنها در نوع خود بیسابقه است، اعلام کردهاند که هنوز برای رسیدن به حالتی که بتوان اینترنت کوانتومی را در حالت کاربردی مورد استفاده قرار داد، باید چندین سال زمان صرف شود.
به عنوان مثال اگر بخواهیم در سطح یک شهر اینترنت کوانتومی را عملی کنیم، هنوز چالشهای فراوانی وجود دارند که باید با چندین سال تحقیق و پژوهش آنها را برطرف کرد. از طرف دیگر تحقیقات در بحث انتقال کوانتومی اطلاعات در سالهای گذشته توسط شایستهترین دانشمندان این حوزه در حال انجام بوده و انتظار میرود که تا مدتها نوابغ زیادی از سراسر دنیا وقت و انرژی خود را صرف برطرف کردن چالشهای علم فیزیک کوانتوم کنند.