گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در سال 2010 گوشی سونی اکسپریا ایکس 10 – Xperia X10 در حالی عرضه شد که سیستم عامل آن بالاخره به اندروید تغییر داده شده بود.
سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ درواقع سخت‌ترین دوران برای شرکت سونی اریکسون بود؛ شرکتی که در اوایل سال ۲۰۰۸ اولین گوشی با سیستم عامل ویندوز موبایل خود را عرضه کرده بود. همچنین سال بعد از آن، گوشی دیگری توسط سونی اریکسون به بازار جهانی عرضه شد که سیستم عامل آن سیمبین بود.
با این حال پس از مدت‌ها بالاخره گجتی توسط این شرکت عرضه شد که به کلی مسیر کار آن را تغییر داده و به شدت باعث پیشرفت مجموعه شد.
سونی اریکسون اکسپریا ایکس 10 وارد میدان می‌شود
در اوایل ماه آپریل سال 2010 بود که گوشی Xperia X10 عرضه شد و به عنوان اولین دستگاه اندرویدی شرکت سونی اریکسون شناخته می‌شد. با این حال فروش این گوشی به حدی بالا بود که با استقبال بی‌سابقه کاربران، ۱۲۰,۰۰۰ واحد از آن به فروش رسید و در نهایت حتی رکورد آیفون 3G اس را هم زد؛ تا حدی که حتی بسیاری از فروشگاه‌ها این گوشی را تمام کرده و شرکت سونی اریکسون به دنبال راهی برای تولید دستگاه‌های بیشتر برای افزایش فروش جهانی بود.
شاید یکی از تغییرات بزرگی که این گجت نسبت به گوشی‌های قبلی شرکت سونی اریکسون کرده بود نداشتن کیبورد فیزیکی و همچنین شباهت طراحی آن با اکسپریا ویواز بود. البته از نظر ساختار دوربین، این گوشی چندان هم حرفی برای گفتن نداشت؛ چراکه دو گوشی سونی اریکسون ویواز و Iduo گجت‌هایی بودند که توان ضبط ویدیو با کیفیت 720p را داشتند.
البته این دوران چندان هم پایدار نبود، چراکه دوربین ۸ مگاپیکسلی اکسپریا ایکس 10 پس از مدتی یک به‌روز رسانی را برای ضبط ویدیوهای 720p در نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه را دریافت کرد. همچنین از نظر ارتقا نسخه اندروید، ایکس 10 دوران خوشی را برای خود تجربه کرده بود؛ این گوشی که ابتدا با اندروید ۱.۶ عرضه شده بود، بعدها تا اندروید ۲.۱ ارتقا پیدا کرد و بعد از مدتی اعلام شد که دیگر ارتقا خاصی برای آن در نظر گرفته نشده است. با این وجود، اندروید ۲.۳ برای آن در دسترس کاربران قرار گرفت که ویژگی‌های بسیاری از جمله به اشتراک‌گذاری اینترنت سیمکارت گوشی با کامپیوتر را به Xperia X10 اضافه می‌کرد.
مشخصات فنی
از نظر مشخصات فنی، ایکس 10 واقعا پس از گذشت مدتی کوتاه به یک دستگاه بسیار قدیمی تبدیل می‌شد که دیگر استفاده‌ای برای کاربران نداشت. رم ۳۸۴ مگابایتی این دستگاه همراه با پردازنده تک هسته‌ای آن که در نرخ ۱.۰ گیگاهرتز تنظیم شده بود عملا باعث می‌شد تا سرعت اجرایی آن تا حد چشمگیری ضعیف نشان دهد.
همچنین از آن بدتر، حافظه این گوشی تنها ۱ گیگابایت بود که تنها ۵۱۲ مگابایت از آن در دسترس کاربر قرار می‌گرفت. البته درست است که این گوشی قابلیت اضافه کردن حافظه خارجی را هم داشت، اما آن روزها تقریبا همه دستگاه‌های اندرویدی چنین ویژگی‌ای را داشتند. به علاوه، گوشی سامسونگ گلکسی اس که در آن زمان عرضه شده بود، حافظه داخلی ۸ یا ۱۶ گیگابایتی را در دسترس کاربر قرار می‌داد که بسیار بهتر بود.
البته جالب است بدانید که این کمپانی هرگز از اشتباه خود درس نگرفت و پس از مدتی گوشی‌های اکسپریا آرک، نئو و ری همگی با همان مشخصات فنی (یعنی رم ۵۱۲ و حافظه ۱ گیگابایتی) در سال ۲۰۱۱ عرضه شدند.
به هر حال گوشی سونی اریکسون اکسپریا ایکس 10 در آن زمان نمایشگر بزرگی را نسبت به سایر رقیبان خود ارائه می‌داد؛ صفحه ۴.۰ اینچی با وضوح تصویر 480 x 854 که البته کیفیت کامل آن ابتدا به دلیل محدودیت‌های اندروید ۱.۶ در دسترس نبود و با ارتقا به ۲.۱ ارائه می‌شد. همچنین جالب است بدانید که در آن زمان هنوز لمس چند انگشتی برای گوشی‌ها فعال نشده بود و ایکس 10 نیز از این قاعده مستثنی نبود.
به علاوه از نظر ویژگی‌های ظاهری، ایکس 10 قابلیتی داشت که با آن می‌توانستید اعلان‌های گوشی خود را به صورت صفحه‌های معلق سه بعدی مشاهده کنید که کاربر می‌توانست هرکدام از آن‌ها را انتخاب کند. گرچه شاید در اولین نگاه این قابلیت شباهت بسیاری را با منو کنسول پلی استیشن 3 داشت، اما به هر حال کاربران استقبال بسیاری از آن داشتند.
همچنین برنامه Mediascape یک محیط کاربری جالب را برای نمایش تصاویر، آهنگ‌ها و ویدیوهای شما ایجاد می‌کرد که در آن می‌توانستید پرونده‌های چند رسانه‌ای گوشی خود را چک کنید. به علاوه، این برنامه قابلیتی داشت که می‌توانست آهنگ، عکس و ویدیوهای مربتط را به همدیگر متصل کرده و یک کار ترکیبی را به شما تحویل دهد.
ایکس 10 خوب بود، اما عالی نبود
به هر حال قابلیت‌ها و ویژگی‌های اکسپریا ایکس 10 بسیار جالب بود و کاربران نیز به شدت از آن استقبال کرده بودند؛ اما پس از گذشت چند ماه و به عبارتی کمتر از یک سال، بسیاری از افراد متوجه شدند که گوشی‌های دیگر اندرویدی کمتر مشکلات کند شدن Xperia X10 را دارند و از سخت‌افزار قوی‌تری بهره می‌برند.
به عنوان مثال می‌توان اشاره کرد که در سال 2011 برای اولین بار پردازنده‌های دو هسته‌ای مخصوص گوشی‌های هوشمند در دسترس شرکت‌های سازنده قرار گرفت؛ اما به جای استفاده از این موقعیت توسط سونی، درواقع وقت آن رسیده بود تا همکاری این کمپانی با شرکت اریکسون پایان یابد و کمی بعد تنها نام شرکت سونی پیشوند گوشی‌های اکسپریا باشد.
در سال ۲۰۱۲ اولین گوشی با حذف نام اریکسون و تنها با نام سونی عرضه شد، اما قاعدتا دیگر دوران طلایی همکاری دو شرکت را تجربه نکرد. با این حساب، دیگر کم کم وقت آن رسیده بود تا سونی نیز از به مانند آنچه که این روزها از این شرکت می‌بینیم از دور رقابت خارج شود. البته در سال‌های آینده و با عرضه گوشی‌های سری Z سونی باز هم برای ثبات بازار خود تلاش می‌کرد، اما به هر حال پس از چند سال دیگر اوضاع این کمپانی ژاپنی در رقابت ساخت گوشی‌های هوشمند مثل قبل نشد.
به هر حال برت نوردبرگ، رئیس شرکت اریکسون مدت‌ها پیش حرف درستی را زده بود؛ اینکه آن‌ها «هرگز نباید حضور آیفون را در سال ۲۰۰۷ دست کم می‌گرفتند» و همین کار باعث شد تا اپل تا به امروز پیشرفت چشمگیری را تجربه کرده و راه خود را دنبال کند.
