مناطق استوایی زمین تا صد سال آینده غیر قابل سکونت می‌شود

کارشناسان به‌تازگی اعلام کرده‌اند که اگر میزان تولید گازهای گلخانه‌ای کم‌تر نشود، مناطق استوایی زمین تا صد سال آینده غیر قابل سکونت می‌شود.

بر اساس اظهارات کارشناسان در صورتی که میزان تولید گازهای گلخانه‌ای کاهش پیدا نکند و روند گرمایش زمین به همین شکل ادامه پیدا کند، مناطق استوایی زمین تا صد سال آینده غیر قابل سکونت خواهد شد. کارشناسان معتقد هستند که اگر گرم شدن کره زمین به کمتر از یک و نیم درجه سانتی‌گراد محدود نشود، مناطق استوایی که هم‌اکنون ۴۳ درصد از جمعیت جهان را تشکیل داده‌اند، در چند دهه آینده دیگر قابل سکونت نخواهند بود.

افزایش دمای کره زمین به ۲ درجه سانتی‌گراد محدود خواهد شد

لازم به‌ذکر است که اکنون تعداد زیادی از کشورهای جهان با یکدیگر متعهد شده‌اند تا بر اساس توافقنامه پاریس، افزایش دمای زمین را به ۲ درجه سانتی‌گراد محدود کنند؛ اما متخصصان اعتقاد دارند که برای نجات کره زمین بهتر است که میزان افزایش درجه حرارت یک و نیم درجه سانتی‌گراد باشد.

ممکن است که این موضوع در نگاه اول چندان مهم به نظر نرسد؛ اما در حقیقت این میزان افزایش دما برای بسیاری از مناطق به ویژه مناطق استوایی زمین خطرناک خواهد بود. میانگین دمای زمین هم‌اکنون بیش از یک درجه سانتی‌گراد نسبت به زمان قبل از انقلاب صنعتی بیشتر شده است و اگر بنا بر آن است که افزایش بیشتر محدود شود، لازم است تا سریعا وارد عمل شد.

محققان دانشگاه پرینستون در یک تحقیق جدید به بررسی این موضوع مشغول شده‌اند که چگونه آب و هوای گرم، زندگی ما در مناطق استوایی زمین را تحت تأثیر قرار می‌دهد. آن‌ها در این بررسی بیشترین تمرکز خود را روی اندازه‌گیری درجه حرارت حباب مرطوب که منجر به تشکیل گرما و رطوبت می‌شود گذاشته‌اند. بدن انسان به طور طبیعی از طریق تعریق و تبخیر عرق از پوست، به خنک کردن خود می‌پردازد؛ اما این واکنش طبیعی بدن شامل یک محدودیت است. دانشمندان معتقد هستند که انسان می‌تواند دمای هوا همراه با رطوبت زیاد را تا حداکثر ۳۵ درجه سانتی‌گراد تحمل کند و قادر به تحمل بیشتر از آن نیست.

دمای داخلی بدن انسان معمولا ۳۷ درجه سانتی‌گراد است؛ اما دمای پوست باید مقداری پایین‌تر باشد تا بتواند گرمای بخش‌های داخلی را به پوست منتقل کند. اگر این طور نباشد دمای داخلی بدن شخص به سرعت بالا می‌رود.

یی ژانگ از پژوهشگران ارشد این تحقیق در ارتباط با این موضوع عنوان کرد که اگر محیط بیش از حد مجاز مرطوب باشد، بدن ما دیگر توانایی آن را ندارد که از طریق تبخیر عرق خنک شود و به این صورت دمای بالای بخش‌های داخلی بدن خطرناک‌ یا حتی کشنده خواهد شد.

تاثیر افزایش گرما در مناطق استوایی زمین

محققان همچنین تمرکز زیادی را به میزان تأثیر گرم شدن کره زمین بر دمای محیط‌های مرطوب در مناطق گرمسیری و مناطق استوایی زمین مثل شبه جزیره هند، جنگل‌های بارانی آمازون، بخش‌های بزرگی از آفریقا و مناطقی از جنوب شرق آسیا اختصاص داده‌اند. آن‌ها متوجه شدند که حتی قبل از آستانه افزایش یک و نیم درجه‌ای حرارت، شرایط کنونی نیز می‌تواند اثرات مخربی را بر سلامتی انسانی وارد کند؛ اما بعد از گذر از این مرز، شرایط سریعا تغییر خواهد کرد و بدتر خواهد شد. مجتبی صادق، متخصص مخاطرات آب و هوایی در دانشگاه ایالتی بویز که هیچ مشارکتی در این تحقیق نداشت در خصوص آن اعلام کرد که در صورت نقض شدن این حد، زیرساخت‌ها مثل پناهگاه‌های هوای خنک برای بقای انسان ضروری خواهد بود. از آنجایی که تعداد زیادی از این تأثیرات در کشورهای در حال توسعه اتفاق میفتد، دستیابی عموم مردم به این امکانات دور از ذهن است.

این امر لزوم بیشتر آب و هوایی را برای مقابله با رشد روزافزون انتشار گازهای گلخانه‌ای برجسته می‌کند. به نظر می‌رسد که امسال تعهدات جدید آب و هوایی توسط ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا و چین به اجرا گذاشته شود؛ اما با وجود تلاش‌های که تا به اکنون صورت گرفته، کارشناسان اقلیمی پیش‌بینی کرده‌اند که متوسط دما در انتهای قرن می‌تواند تا ۳ درجه سانتی‌گراد افزایش پیدا کند.

شرح کامل این تحقیق و اطلاعات به دست آمده از آن در جدیدترین شماره مجله تخصصی Nature GeoScience به انتشار رسیده و در اختیار پژوهشگران گذاشته شده است.