گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در این مطلب کرم چاله های واقعی و تحقیقات دانشمندان در مورد این میانبرهای فضا زمان را بررسی کرده و احتمال ارتباط یوفوها و موجودات ماقبل تاریخ با این موضوع را تحلیل می‌کنیم.
آیا کرم چاله های واقعی وجود دارند؟ از مدت‌ها پیش بسیاری دانشمندان و محققان فیزیک کوانتوم اعلام کرده‌اند که پدیده‌ای به نام کرم چاله (Wormhole) به عنوان میانبری در تار و پود فضا زمان وجود ندارد. با این حال اگر چنین موضوعی واقعیت داشته باشد و اشیا ناشناس پرنده و موجودات ماقبل تاریخ از آن‌ها عبور کرده باشند چه؟ در بررسی این موضوع جالب توجه با ما همراه باشید.
در واقع اکثر دانشمندان از زمان نظریه‌های نسبیت انیشتین روی این مسئله اتفاق نظر داشته‌اند که حتی در صورت وجود پدیده کرم چاله در دنیای واقعی، عبور از درون چنین جرمی، مرگبار و غیر قابل بازگشت خواهد بود. اگر تاکنون در مورد این موضوع چیزی نشنیده‌اید، باید گفت که طبق نظریات فیزیک تئوری امکان وجود میانبرهایی در تار و پود فضا زمان وجود دارد که جا به جا شدن در فواصل فوق‌العاده طولانی را میسر می‌کنند. این میانبرها با نام کرم چاله شناخته می‌شوند و تا به امروز هیچ نمونه واقعی از پدیده مورد نظر کشف نشده است.
در همین رابطه، به تازگی مقالاتی در مورد کرم چاله های واقعی منتشر شده و از طرف دیگر، روز به روز اخبار موثق‌تری در رابطه با بحث اشیا ناشناس پرنده یا همان یوفوها به گوش می‌رسد که احتمال واقعی بودن این پرنده‌ها را بالاتر می‌برند. این‌طور که به نظر می‌رسد، دید عموم مردم و سیاست‌مداران در رابطه با چنین موضوعاتی در حال تغییر است.
کرم چاله های واقعی و یوفوها
وقتی پدیده‌های عجیب و غریب این چنین در عصر حاضر به موضوع اخبار جدی و مهمی تبدیل شده‌اند، باید چه نتیجه‌گیری در مورد حقیقت داشتن نظریه‌های مربوط به موجودات فضایی و کرم چاله‌ها داشته باشیم؟ به نظر می‌رسد که احتمال واقعیت داشتن هر چیزی وجود دارد. شاید پس از عبور از سالی که پاندمی دنیا را فلج کرد و در کشورهای مختلف مونولیت‌های فلزی پدیدار می‌شدند، به سالی وارد شده‌ایم که اخبار اکتشافات عجیب و غریبی در آن منتشر خواهند شد.
برای شروع بحث در این رابطه، تصور کنیم که پدیده کرم چاله واقعیت دارد. در سال 2015 بود که دانشمندان اسپانیایی یک میدان مغناطیسی کرم چاله‌ای را به وجود آوردند که برخلاف نظریات ارائه شده توسط انیشتین، ویژگی‌هایی داشت که بیشتر شبیه به فیلم‌های علمی تخیلی بود.
در سال 2019 خبر رسید که دانشمندان چینی مشغول کار روی این پرسش هستند که آیا امکان عبور گرانش از کرم چاله های واقعی وجود دارد یا خیر؟ این محققان وضعیت ستاره‌ها و اجرام آسمانی دیگر در اطراف سیاه چاله‌ها را به دنبال پیدا کردن نشانه‌ای از وارد شدن گرانش آن‌ها به درون این اجرام بررسی کردند.
در ماه مارس 2021 هم دانشمندان بین‌المللی دو مقاله را در رابطه با شرایط مورد نیاز برای عملی کردن ایده کرم چاله‌ها به اشتراک گذاشتند. این محققان روش‌هایی برای جلوگیری از متلاشی شدن پدیده مورد نظر و یا مرگ بار بودن سفر عبوری از درون کرم چاله پیشنهاد کردند. پیش از منتشر شدن مقاله اخیر، به گفته سایر دانشمندان یک روش احتمالی، پر کردن کرم چاله با مواد خاصی بوده که تاثیرات گرانشی منفی دارند و از بسته شدن مجرای مورد نظر جلوگیری می‌کنند. با این حال باید گفت که چنین ماده‌ای با خواص گرانشی منفی تاکنون کشف نشده است.
تحقیقات پیشرفته
برای برطرف کردن این چالش، محققان اخیر ایده وجود کرم چاله های واقعی را در فضای پنج بعدی رندال-ساندرام (Randall-Sundrum) مطرح کرده‌اند؛ در مقاله منتشر شده دانشمندان جلوگیری از ورود ذرات سرگردان به کرم چاله را عامل نگه‌داشتن آن در وضعیت کاربردی معرفی کرده‌اند. در واقع وقعی ذرات مورد نظر به درون این پدیده وارد شده و انرژی خود را از دست دهند، پس از مدتی ذرات کنار هم جمع شده و در نهایت باعث فروپاشی کرم چاله و تبدیل آن به سیاه چاله خواهند شد.
به بیان دیگر اگر قبل از ورود هر نوع ذره سرگردان، شما وارد حفره کرم چاله شوید، این امکان به وجود می‌آید که کل عرض کهکشان را در کمتر از یک ثانیه طی کنید. انجام چنین کاری باعث می‌شود تا علاوه بر بعد مسافت، از لحاظ زمانی هزاران سال از سایر انسان‌های مبدأ خود فاصله بگیرید.
در حالی که راه حل ارائه شده موضوع ساخت کرم چاله های واقعی را ممکن می‌کند، هنوز نمی‌دانیم که چگونه می‌توان چنین پدیده‌ای را به وجود آورد. به این ترتیب نمی‌توان مطمئن بود که اشیا و افراد عبور کرده از مجراهای مورد نظر دقیقا چه تاثیراتی را تجربه می‌کنند.
در سال 1895، دانشمند جنجالی و نابغه بزرگ، نیکولا تسلا ادعا کرد که به کمک یک ماشین زمان، گذشته، حال و آینده را دیده است. گفته شده که این ماشین میدان‌های گرانشی را دست‌کاری می‌کرد و به گفته تسلا، فضا و زمان را تغییر می‌داد. این در حالی بوده که از آن زمان تاکنون، دانشمندان مشغول کشف اطلاعات جدید در مورد میدان‌های گرانشی هستند. به عنوان مثال محققان ایتالیایی نشان داده‌اند که می‌توان این میدان‌ها را از راه دور فعال و غیر فعال کرد.
کرم چاله های واقعی و موجودات ماقبل تاریخ
البته در حال حاضر کشف دانشمندان ایتالیایی نیازمند استفاده از سیم و جریان الکتریکی بوده، با این حال شاید در آینده نزدیک بتوان بدون این تجهیزات، میدان‌هایی را در فضا ایجاد کرد که به عنوان کرم چاله های واقعی قابل استفاده هستند. بحث جالبی که با مطرح شدن چنین امکانی پیش کشیده می‌شود، اتفاقات ناشی از آوردن موجودات ماقبل تاریخ به عصر حاضر است.
در واقع اگر با رفتن به گذشته‌های دور، دایناسورهای گردن بلندی را به حال حاضر بیاوریم و یکی از آن‌ها را در دریاچه معروف لخ نس (Loch Ness) اسکاتلند بیاندازیم، ماجرای جنجالی هیولای لخ نس (عکس بالا) قابل توجیه خواهد بود؛ چنین احتمالی پیش از این توسط نظریه پردازان موجودات فضایی مطرح شده و برخی باور دارند که دلیل اصلی مشاهده موجودی ماقبل تاریخ در دریاچه اسکاتلندی، در زمانی که میلیون‌ها سال از انقراض این موجودات می‌گذرد، استفاده از کرم چاله‌ها توسط فرازمینی‌ها است.
یکی از این نظریه پردازان جیورجیو سوکالوس (Giorgio Tsoukalos) نام دارد که در مصاحبه‌ای با دکتر جان برندن برگ (John Brandenburg) از دپارتمان فیزیک کالج مدیسون آمریکا، اطلاعات جالبی را به علاقه‌مندان ارائه داده است. برندنبرگ می‌گوید که به واسطه وجود مقدار زیادی کوارتز و ساختارهای تونل مانند دریاچه، امکان پیدایش کرم چاله های واقعی در لخ نس کم نیست. در واقع میدان‌های الکترومغناطیسی عظیمی در این ساختارها شکل می‌گیرند که در شرایط خاص، می‌توان آن‌ها را به تونل‌های قابل جا به جایی تبدیل کرد.
مشاهدات عجیب در سراسر دنیا
به این ترتیب، اگر وضعیت لخ نس پیدایش کرم چاله‌ها را امکان پذیر کند، آیا موجودات منقرض شده‌ای مانند پلسیوسورها (Plesiosaur) و اشیا پرنده ناشناس می‌توانند از این تونل‌ها در فضا زمان جا به جا شده و به دنیای ما وارد شوند؟
در حقیقت موضوع مشاهده پلسیوسور در آب لخ نس اولین نمونه از دیده شدن موجودات ماقبل تاریخ نبوده و تاکنون افراد زیادی در آب‌های کدر دریاچه‌ها و رودخانه‌های سراسر جهان، چنین موجوداتی را دیده‌اند. به عنوان مثال قبیله‌ای سرخ پوستی به نام آبناکی (Abenaki) وجود دارد که برای مدتی طولانی در مورد جانداران عجیب و غریبی شبیه به پلسیوسورها داستان‌های زیادی نقل کرده‌اند؛ مردم آبناکی این موجودت را به نام گیتاسکوگ (Gitaskog) می‌شناسند و نکته جالب این بوده که حتی پس از رسیدن اروپایی‌ها به قاره آمریکا، مشاهده این گیتاسکوگ‌ها ادامه داشته است.
آنچه در بالا می‌بینیم، تصویری بوده که در سال 1977 توسط زنی به اسم ساندرا مانسی (Sandra Mansi) ثبت شده است. این عکس مربوط به دریاچه چمپلین (Champlain) در مرز آمریکا و کانادا بوده و به نظر می‌رسد که موجودی ماقبل تاریخ در دریاچه مورد نظر، سر از آب بیرون آورده است. این عکس از دهه 70 تاکنون جنجال‌های زیادی به پا کرده و بسیاری نام ورژن آمریکایی لخ نس را برای آن انتخاب کرده‌اند. عده‌ای می‌گویند که مانسی در آن زمان تنها یک تکه چوب خارج شده از آب را دیده بود، با این حال اگر واقعا موجودی ماقبل تاریخ در دریاچه چمپلین زندگی می‌کرده، ماجرای کرم چاله های واقعی داغ‌تر از همیشه می‌شود.
تونل‌های مخفی در تار و پود فضا زمان
این احتمال وجود دارد که مجراهای زیر زمینی غیر قابل ردیابی، دریاچه لخ نس اسکاتلند را به چمپلین متصل کرده باشند و یا باز شدن تونل‌های کرم چاله‌ای به شکلی موقتی باعث شده تا موجوداتی از میلیون‌ها سال پیش به عصر حاضر آمده و برای مدتی کوتاه، قابل رویت شده‌اند.
اگر تمامی شک و شبهه‌ها را کنار بگذاریم، آیا می‌توان احتمال داد که مناطق عجیب و غریب دیگری که روی زمین کشف شده‌اند و یا مشاهدات غیر معمولی که در طول تاریخ توسط افراد زیادی گزارش شده‌اند، به کرم چاله های واقعی مربوط هستند؟ شاید بروز چنین پدیده‌ای وابستگی شدیدی به فراهم شدن شرایط ویژه دارد و به عنوان مثال، کانالیزه شدن میدان‌های انرژی به شکلی خاص باعث باز شدن این تونل‌های فضا زمان می‌شود.
یکی از عجیب‌ترین نقاط زمین که تاکنون جنجال‌های زیادی به همراه داشته، منطقه مثلث برمودا است که با توجه به آنچه در بالا به آن پرداختیم، احتمال ارتباط آن به پدیده کرم چاله کم نیست. تا به امروز قایق‌ها، کشتی‌ها و هواپیماهای زیادی در این منطقه ناپدید شده‌اند و همین مسئله ما را به فکر می‌اندازد که شاید به وجود آمدن شرایطی ویژه چه به صورت طبیعی و یا به شکلی مصنوعی باعث شده تا هر آنچه به برمودا وارد شده، دیگر راه بازگشتی نداشته باشد.
آدم فضایی‌ها و آینده اکتشافات بشر
از طرف دیگر بحث مشاهدات اشیا ناشناس پرنده و پدیده‌های دیگری مطرح می‌شود که به موجودات فرازمینی ارتباط داده شده‌اند. در واقع یکی از سوالات مهم این بوده که چه مناطق دیگری روی سیاره ما وجود دارند که به کمک میدان‌های انرژی خاص خود، کرم چاله های واقعی را در اطراف ما به وجود می‌آورند؟
در پاراگراف‌های قبلی به وجود مقدار زیادی سنگ کوارتز در دریاچه لخ نس اشاره کردیم و جالب است بدانید که اهرام معروف مصر هم به دلیل استفاده از سنگ گرانیت در ساخت آن‌ها، چیزی در حدود 60 درصد کوارتز در خود دارند. همین مسئله توجه را به نظریات مختلف مطرح شده از طرف نظریه پردازان بحث فضانوردان باستانی جلب می‌کند؛ این افراد، مناطقی باستانی مثل هرم جیزه مصر را به عنوان تونل‌هایی فضایی در نظر می‌گیرند و بحث وجود مقدار زیادی کوارتز در سنگ‌های تشکیل دهنده این اهرام هم مسئله مورد نظر را جدی‌تر می‌کند.
در گزارش‌های بسیاری که توسط سازمان اف بی آی آمریکا ثبت شده، اشخاصی ادعا کرده‌اند که در فضا و زمان سفر کرده و به گذشته و یا آینده رفته‌اند. در واقع ادعاهای بسیاری از دزدیده شدن توسط آدم فضایی‌ها گرفته تا سفر در زمان، تاکنون مطرح شده‌اند که هرکدام از آن‌ها را می‌توان به شکلی به بحث کرم چاله های واقعی ارتباط داد.
در سال‌های اخیر شاهد انتشار اخبار موثقی از یوفوها هستیم و سازمان‌های دولتی و وزارتخانه‌های ایالت متحده هم به نوبه خود صحت چنین اخباری را تایید کرده‌اند. به علاوه تحقیقات جدید نشان دهنده عملی بودن ایده کرم چاله و ساخت تونل در فضا زمان هستند؛ همین موضوعات مخاطب را به فکر می‌اندازد که شاید ادعاهای عجیب و غریب مطرح شده در رابطه با ارتباط با آدم فضایی‌ها و یا موجودات ماقبل تاریخ، واقعی باشند.
