رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس دهم درباره عمده دلیل بیاعتمادی مردم نسبت به طراحان طرح صیانت گفت هدف اصلی آنها نابود کردن رقیب است.
احمد مازنی، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس دهم با اشاره به این که اصل هشتاد و پنجی شدن طرح صیانت باعث میشود تا مردم نسبت به این طرح بدبینتر شوند، عنوان کرد نمایندگان بعضی از کمیسیونهای مجلس طی جلسهای به گفتوگو در رابطه با طرح صیانت میپردازند و هیچ خبرگزاری اجازه تحت پوشش قرار دادن این جلسه را ندارد. در حال حاضر اکثر کشورهای جهان فضای مجازی خود را قانونمند کردهاند و کشور ما نیز باید با اعمال قوانینی برای این پدیده نو ظهور در آن ایجاد نظم کند.
وی ادامه داد که فضای مجازی با گذشت زمان به یک ابزار جنگ تبدیل خواهد شد و کشورها به جای استفاده از طرق دریایی، زمینی و هوایی به سراغ جنگ سایبری خواهند رفت. از این رو تمام کشورهای دنیا باید به اینترنت به دید یک سلاح امنیتی و دفاعی نگاه کنند و برای آن برنامهریزیهایی انجام دهند که تاکنون این اتفاق در بسیاری از کشورهای دنیا رخ داده است.
علاوه بر این باید ما بتوانیم با وضع قوانینی شرایط را برای استفاده حداکثری از ظرفیتهای موجود در فضای مجازی فراهم کنیم. با توجه به این مسئله مشخص میشود که ما نیز بر خلاف گفته برخی از افراد به دنبال آزادی بیش از حد و بی قانونی این فضا نیستیم و از قانونمند شدن آن استقبال میکنیم.
دلیل اصلی بدبینی مردم نسبت به طراحان طرح صیانت
مازنی در ادامه بیان کرد مسئله اصلی بدبینی مردم نسب به طراحان طرح صیانت است. در حال حاضر تعداد زیادی از اقشار جامعه از جمله دانشگاهیان، حوزویان و هنرمندان به طراحان طرح صیانت با بی اعتمادی نگاه میکنند و نمیدانند که این طرح با چه هدفی تهیه شده است. عمده دلیل بیاعتمادی مردم نسبت به این طرح این است که طراحان طرح صیانت با هدف سرکوب مخالفان جناحی و سیاسی خود آن را مطرح کردهاند.
یعنی در شرایطی که یک جریان سیاسی تمام امکانات و ابزارهای ارتباطی را تنها به خود محدود کرده است و تعداد بسیار اندکی از جمعیت کشور به سراغ صدا و سیما میروند و گروههای دیگری که طرفدار جمهوری اسلامی هستند و تمام ارکان آن را قبول دارند به خاطر این که با این جریان سیاسی همراه نشدهاند نمیتوانند در رسانه ملی هیچگونه فعالیتی داشته باشند.
وی ادامه داد طراحان طرح صیانت برای این که مخالفانشان نتوانند در فضای مجازی به بحث و گفتوگو بپردازند، قصد دارند دسترسی آنها را به اینترنت کم یا حتی قطع کنند تا جایگاهشان به خطر نیفتد و رقیب به طور کلی نابود شود. به همین دلیل مردم نیز به بنیانگذاران این طرح بسیار بدبین هستند. در چنین شرایطی که مردم به این طرح بسیار بدبین هستند وظیفه بررسی آن به کمیسیون مشترک سپرده میشود و خبری از مطرح کردن آن در صحن علنی مجلس نیست.
طبق قوانین جمهوری اسلامی، باید گفتوگوهایی که در مجلس انجام میشود تحت پوشش زنده رادیو قرار گیرد. از این رو از ثانیهای که استارت جلسه زده میشود تا زمانی که جلسه به پایان میرسد صحبتها بدون هیچگونه سانسوری و با شفافیت کامل توسط رادیو پخش میشود.
رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس دهم بیان کرد که طراحان طرح صیانت بندی را به مدیریت فضای سایبری اختصاص داده و آن را در اختیار ستاد کل نیروهای مسلح قرار دادهاند که این مسئله باعث میشود بدبینی به این طرح افزایش پیدا کند. نیروهای مسلح در قبال کل این فضا هیچ وظیفهای ندارد و تنها قسمتی از آن در حیطه اختیارات نیروهای مسلح است.
محدود کردن فضای مجازی نتیجهبخش نیست
در حال حاضر بسیاری از مردم از جمله دانشمندان، فرهنگیان، هنرمندان و سیاسیون مشغول کار و زندگی در فضای مجازی و سایبری هستند. از این رو نباید به فضای مجازی به چشم یک مقوله نظامی نگاه کرد و مدیریت کل آن را به یک مجموعه نظامی سپرد؛ چرا که این کار موجب بدبینی و سرد شدن مردم میشود. در حال حاضر نمایندگان سخت در تلاش برای ساخت پلتفرمهای داخلی هستند تا مردم را مجبور به استفاده از آنها کنند. ضمن این که در حال حاضر شاهد فیلترینگ تعدادی از شبکه های اجتماعی در کشور هستیم، در حالی که حضور مسئولان کشور در این شبکههای به اصطلاح غیر مجاز بسیار پررنگ است. برای قانونمند کردن فضای مجازی باید برنامهریزیهای درست و مناسبی انجام شود و محدود کردن فضای مجازی نتیجهای جز بدبینی و بیاعتمادی مردم و همچنین ارائه ابزار ضعیف و کیفیت پایین را در پی ندارد.
وی ادامه داد که در حال حاضر نمیتوان مانند اوایل انقلاب با غیر قانونی کردن ماهواره و ویدیو مردم را تحت کنترل قرار دارد، چرا که الان دسترسی مردم بسیار گستردهتر شده است و در صورت نبود ماهواره نیز اخبار را از منابع دیگری پیگیری میکنند.
مازنی در انتها خاطرنشان کرد به عقیده ما همچنان فرصت برای از بین بردن این بدبینی نسبت به طرح صیانت وجود دارد و برای این کار باید طرح توسط افرادی که در این حوزه تخصص و مهارت بالایی دارند مورد برسی و تحلیل قرار گیرد و سریعا در این فضا ایجاد قانون نشود. حتی در صورتی هم که بنا بر قانونگذاری عجلهای باشد باید این کار به بهترین حالت ممکن و با فکر انجام شود، چرا که در غیر این صورت مردم آسیب خواهند دید.