گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در حال حاضر گوشی‌های هوشمند پنجره‌ای به‌سوی جهان مجازی هستند، با این‌حال به‌نظر می‌رسد متاورس در آینده سطح جدیدی از ارتباط ما با این دنیا را رقم بزند.
متاورس در واقع توسط فیس‌بوک ایجاد نشده، بلکه در حقیقت فیس بوک (متا) در تلاش برای تصاحب جایگاه متاورس است. اما متاورس چیست و چه مفهومی دارد؟ با طرح این سوال می‌توان تعریف اولیه‌ای از این واژه را ارائه کرد، در ادامه توضیح خواهیم داد که متاورس کدام‌یک از کارکرد‌های مبتنی بر گوشی هوشمند را می‌تواند ارتقا دهد یا پیچیده‌تر کند. با این‌حال آیا شرکت‌های تولید‌کننده گوشی‌های هوشمند به ارائه یک تجربه رقابتی با متاورس تمایل دارند؟
متاورس چیست؟
به بیان ساده، طبق ادعای متا و مایکروسافت، متاورس قرار است به آینده اینترنت یا به‌عبارتی نسخه یا سطح بعدی آن تبدیل شود؛ پدیده‌ای مانند یک آواتار دیجیتال سه‌بعدی از خودتان که با قرار دادن هدست واقعیت مجازی جنبه واقعی پیدا کرده و می‌تواند با هر چیزی که به این دنیای مجازی دسترسی دارد، در تعامل باشد.
در این میان، دو جنبه بااهمیت برای متاورس وجود دارد. اولین موردی که می‌تواند موجب ایجاد ابهاماتی شود، نحوه کارکرد و ملزومات مورد نیاز برای اجرای آن است. از جمله اجزای ضروری برای استفاده از متاورس می‌توان دو مورد زیر را نام برد:
- هدست واقعیت افزوده یا واقعیت ترکیبی که توسط یک کامپیوتر به‌حد کافی قدرت‌مند به‌کار گرفته شده است.
- نرم‌افزار سفارشی که برای استفاده از ترکیب قدرت‌مند واقعیت افزوده و کامپیوتر ساخته شده است.
با این مقدمه، پاسخ بسیاری از پرسش‌های اولیه به‌دست خواهد آمد. برای بسیاری، استفاده از هدستی که آنها را از دنیای واقعی جدا کند، دلسرد کننده است که می‌تواند یک عامل مهم در عدم جذب کاربران به‌شمار بیاید.
اما سوال مهم‌تری که در وهله اول باید به‌آن پاسخ داد، این است که چرا متاورس به‌وجود آمد؟ در تلاش برای دستیابی به‌چه چیزی است و آیا ما این آمادگی را داریم که یک گیره، کلاه یا پوشش سوال برانگیز بر روی سر بگذاریم تا در مقایسه با پنجره فعلی ما به جهان که از طریق گوشی‌های هوشمند رقم خورده است، چیز جدیدی را تجربه کنیم؟
همین حالا نیز در دنیای متاورس قرار دارید، بی‌آنکه از آن باخبر باشید!
تا به‌حال توجه کرده‌اید که برخی چگونه می‌گویند که “به اینترنت بروید”، گویی که اینترنت یک مکان واقعی است؟! خوب، به‌نظر می‌رسد که اینترنت در حال حاضر یک دنیای “واقعی” است که می‌توانید وارد آن شوید، با این تفاوت که این دنیا هنوز کاملا ساخته نشده است. البته هنوز! به‌عبارت دیگر، “بیگ‌بنگ” قبلا رخ داده است و ما در حال حاضر نیازمند توسعه دنیای (مجازی) ایجاد شده توسط این انفجار بزرگ هستیم. ساختن این جهان در نهایت، متاورس را به ارمغان خواهد آورد.
چه متوجه شده باشید یا خیر، به‌احتمال زیاد، شما نیز با این پدیده در تعامل و ارتباط بوده‌اید. برای مثال، Pokeman GO یک بازی است که به شما امکان می‌دهد تا در حالی‌که عناصر بصری بازی را روی محیط واقعی خود قرار می‌دهید، ماموریت خود را انجام دهید، این اساسا تعریف دیگری از همان واژه واقعیت افزوده محسوب می‌شود. به‌علاوه این‌که انجام آن، با استفاده از گوشی هوشمند شما میسر می‌شود، ابزاری که اکثر کاربران، این پدیده را از طریق آن تجربه کرده‌اند.
سپس ما با دسته‌ای از هدست‌های واقعیت مجازی مانند اکیولس کوئست 2 (Oculus Quest 2) روبرو هستیم که این امکان را به کاربر می‌دهد تا بی‌تاثیر از دنیای اطراف، به بعد جدیدی از این جهان وارد شود. شما می‌توانید در این حین که در اتاق نشیمن خود به انجام یک بازی می‌پردازید، در مکانی کاملا متفاوت قرار بگیرید. این تقریبا همان چیزی است که واقعیت مجازی از آن نشات می‌گیرد و تجربه استفاده از متاورس به کاربر منتقل می‌کند.
ویژگی‌هایی با محوریت گوشی‌های هوشمند که با استفاده از متاورس ارتقا پیدا می‌کند
بنابراین با تمام این تفاسیر، آیا تجربه‌ای از طریق گوشی‌های هوشمند وجود دارد که به‌لطف متاورس و ویژگی‌های واقعیت افزوده آن، به‌طور بالقوه قابل ارتقا باشد؟ پاسخ بدون تردید، مثبت است! گوشی‌های هوشمند پنجره‌ای به‌سوی جهان هستند و بسیاری از غیرممکن‌ها که در 20 سال گذشته قادر به انجام آن نبودیم را ممکن ساخته‌اند. همان‌طور که گفته شد، تجربیاتی در گوشی‌های هوشمند وجود دارد که کمابیش این فناوری را تداعی می‌کنند.
به‌لطف همه‌گیری کووید 19، مکالمه، مطالعه یا دورکاری به‌صورت آنلاین در طول دو سال گذشته به عضو جدایی ناپذیر زندگی بشر تبدیل شده است. در این میان گوشی‌های هوشمند، اقتصادی‌ترین، در دسترس‌ترین و پر کاربردترین وسیله ارتباطی از راه دور به‌شمار می‌روند. از جمله مهم‌ترین این فعالیت‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- انجام بازی، تماشای فیلم، گوش دادن به موسیقی
- انجام تکالیف، شرکت در کلاس درس
- کار بر روی پروژه، شرکت در جلسه کاری
بسیاری از کارهایی که به انجام آن در خانه و به اجبار عادت کرده‌ایم، از آن‌جایی‌که دلتنگ تعامل اجتماعی و واقعی انسانی هستیم، از حالت ایده‌آل به‌دور هستند. مثلا ارتباط شخصی از طریق تماس ویدئویی در نوع خود خوب است، اما ما را به تعامل بیشتر تشویق نمی‌کند. دانش‌آموزان می‌توانند با هم یاد بگیرند و مطالعه کنند، اما فعالیت‌های بعد از کلاس در تماس ویدئویی، عجیب و نامتعارف به‌نظر می‌رسد. مثلا در این‌جا (Phonearena)، هر هفته می‌توانیم در تعدادی از جلسات شرکت کنیم، اینجاست که ارتباط از راه دور ما به پایان می‌رسد، مگر این‌که این کار در دفتر انجام شود. وقتی کارمان به پایان می‌رسد، نمی‌توانیم در حین انجام کارهای سرگرم کننده مانند بازی پینگ‌پنگ با یک‌دیگر معاشرت کنیم.
متاورس این وعده را داده تا به‌وسیله کاهش شکاف میان دنیای واقعی و مجازی، آن‌را برای همیشه تغییر دهد. هالوپورتیشن، یا تعامل به‌سبک هولوگرام‌ها (پلتفرم جدید واقعیت مجازی)، زمانی انجام می‌گیرد که دنیای مجازی شما بازسازی شده و به‌جای دیگری منتقل می‌شود. چشم‌انداز فیس‌بوک و مایکروسافت برای آینده این است که اجازه دهیم نسخه‌های دیجیتالی از ما، در حینی که زمان و ابزار لازم برای تحقق آن در زندگی واقعی را نداریم، مورد اشتراک قرار گیرند. متاورس وظیفه دارد تا زمینه‌ای را فراهم کند تا به‌موجب آن، رویدادهایی مانند یک جلسه مطالعه با همکلاسی‌های خود، یک جلسه کاری، یک بازی پوکر، تماشای فیلم با دوستان یا موارد متنوع دیگر را بدون نیاز به ترک خانه، انجام دهید.
در واقع، موسسات آموزشی، مشاغل و پرسنل نظامی پیش‌تر به رویدادی دعوت شده‌اند تا با استفاده از یک هدست واقعیت افزوده پیشرفته 3500 دلاری و ساخت شرکت مایکروسافت به‌نام هولولنز 2، که مشخصا برای عموم مردم جذابیتی ندارد، طعم دنیای فردا را بچشند.
تجربیات کاربری گوشی‌های هوشمند که می‌توانند در متاورس پیچیده‌تر شوند
بزرگ‌ترین چالش پیش رو برای سازندگان متاورس، ارائه یک تجربه بدون دردسر است که به‌خوبی از عهده این کارها بر بیاید. حدود 15 سال از پیدایش گوشی‌های هوشمند مدرن می‌گذرد و سازندگان هم‌چنان در تلاش هستند تا آنها را تا حد امکان قابل اعتماد، ایمن و در دسترس قرار دهند. اگر با نسخه نمایشی هولولنز 2 مایکروسافت یا اکیولس کوئست 2 از فیس‌بوک آشنا باشید، می‌دانید که این فناوری هنوز راه درازی در پیش دارد تا بدون آنکه در استفاده از آن اعصاب شما را به‌هم بریزد، بتواند به تجریبات شما اضافه کند!
مهم‌ترین تفاوت در یک ارتباط از نوع ویدئویی مانند فیس‌تایم با دوستان خود و ملاقات با آنها در متاورس این است که چگونه آنها را می‌بینید. دوربین و نمایشگر گوشی شما در نمایش ظاهر طرف مقابل به‌خوبی عمل می‌کند، اما در متاورس، حداقل تا زمانی‌که این فناوری اجازه دهد تا تصویری واقعی از خودتان را به متاورس منتقل کنید، آواتاری شبیه به استیکرهای Memoji اپل خواهید داشت که البته هیچ شباهتی به نسخه حقیقی شما ندارند.
اگر برخی از محبوب‌ترین عناوین دسته AAA را بازی کرده باشید، می‌دانید که حتی شرکت‌های چند میلیارد دلاری مانند EA نیز برای واقعی جلوه دادن شخصیت‌های انسانی، سخت در تلاش هستند. برای مثال، بازی‌های محبوب جهانی مانند FIFA یا NBA 2K را در نظر بگیرید، کریستیانو رونالدو یا لبرون جیمز، به‌عنوان شخصیت‌های مشهور این بازی‌ها، بسیار واقعی‌تر از نسخه‌های ده سال پیش به‌نظر می‌رسند، اما هم‌چنان با واقعیت محض اختلاف زیادی وجود دارد.
آیا سازندگان گوشی‌های هوشمند آماده ارائه یک تجربه رقابتی با متاورس هستند؟
بنابراین، با بحث در مورد فلسفه وجودی متاورس، چالش‌ها و فرصت‌های بالقوه در سراسر جهان مجازی، آیا وقت آن رسیده که بگوییم کدام شرکت‌ها قرار است در کنار فیس‌بوک و مایکروسافت، در توسعه متاورس پیشتاز باشند؟ جواب بدون شک، مثبت است. جای تعجبی نیست که شرکت نام‌آشنای مستقر در شهر کوپرتینو، یعنی اپل به‌زودی در خط مقدم انقلاب متاورس عرض‌اندام خواهد کرد.
پیش‌تر شایعات بسیاری در مورد هدست‌های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی اپل در آینده شنیده بودیم. در حال حاضر هنوز مشخص نیست که هدست‌های این شرکت بر اساس واقعیت افزوده خواهند بود یا واقعیت مجازی، زیرا تمایز این دو برای کاری که دستگاه انجام خواهد داد، بسیار مهم است.
اگر فرض کنیم اپل در توسعه و تحویل متاورس به پایگاه کاربران عظیم خود پیشرو باشد، به‌نظر می‌رسد حداقل پنج سال با استفاده کامل از فناوری AR/VR (واقعیت افزوده و واقعیت مجازی) برای گوشی‌های هوشمند فاصله داشته باشیم. اما با این‌حال در این مدت ممکن است که این قابلیت به‌سادگی در کنار وسایل هوشمند از جمله لپ‌تاپ و گوشی قابل استفاده باشد و حتی از نیروی آنها نیز تغذیه کند. اگرچه طبق آخرین شایعات، هدست اپل به اتصال آیفون متکی نخواهد بود.
انتظار می‌رود که اپل از هدست AR/VR مخصوص آیفون در اواخر سال 2022 رونمایی کند، اما با توجه به شایعات قبلی که عرضه آن‌را در سال 2021 پیش‌بینی کرده بود، این احتمال وجود دارد تا عرضه این هدست به سال 2023 موکول شود.
مهم‌ترین نکته‌ای که در مورد انقلاب متاورس تا به این‌جا به‌دست آمده، این است که این شرکت نکات بسیاری درباره این واقعیت به‌جا گذاشته است. از تراشه‌های بسیار پیشرفته سری A آیفون گرفته تا تجهیز اسکنر LiDAR و معرفی ویژگی Spartial Audio، که مایکروسافت از آن به‌عنوان بخش کلیدی یک تجربه عالی در متاورس یاد کرده است. تیم کوک و شرکت اپل، قبلا بخشی از این زمینه را فراهم کرده‌اند. بدون شک با آشنایی بیشتر با این فناوری در آینده، می‌توان به‌طور عمیق و مفصل‌تری به برنامه‌های متاورس اپل پرداخت.
انتظار می‌رود یکی دیگر از غول‌های دنیای گوشی‌های هوشمند، یعنی سامسونگ نیز در توسعه متاورس سهم داشته باشد. در حال حاضر به‌نظر می‌رسد که شرکت کره‌ای، در پشت پرده این جریان، نقشی را برعهده خواهد گرفت، که در هنگام رونمایی از جدیدترین رم LPDDR5 سامسونگ نیز به‌آن اشاره شد. سامسونگ وعده داده است که این رم جدید و سریع‌تر، در سال آینده در گوشی‌های هوشمند و ابزار پوشیدنی واقعیت ترکیبی ارائه خواهد شد.
پرسش پایانی، چرا اکنون و چه تغییری در نظم بشریت رخ خواهد داد؟
و اما در نهایت سه سوال مهمی که ایجاد می‌شود:
- چرا حالا؟
- چه سرنوشتی در انتظار حریم شخصی من خواهد بود؟
- آیا این باعث می‌شود تا صفات انسانی ما کم‌رنگ شود؟
پاسخی که می‌توان با توجه به محدودیت اطلاعات موجود، به هر یک از این موارد داد، به شرح ذیل است:
- احتمالا به‌این علت که کووید 19 نیاز به تعامل انسانی در دنیای مجازی را تشدید کرد و آن‌را از بیش از هر زمان دیگری تقویت کرد.
- ما در حال حاضر حجم وسیعی از داده‌های خود را با شرکت‌هایی نظیر اپل، گوگل، فیس‌بوک و مایکروسافت به‌اشتراگ گذاشته‌ایم؛ بنابراین احتمالا این آخرین چیزی است که نگرانی ما را در پی خواهد داشت.
- همانند گوشی‌های هوشمند ما که می‌تواند به کاهش ارتباط اجتماعی ما بیانجامد، متاورس نیز می‌تواند ادامه‌دهنده این راه باشد. البته این موضوع به ما نیز بستگی دارد.
شما درباره متاورس چه فکر می‌کنید؟ آیا آینده ما به دنیای آن گره خورده است یا صرفا یک نمایش تبلیغاتی برای جلب توجه و گذرا است؟ نظر خود را با ما اشتراک بگذارید.