انقلاب اپل در سال 2007 باعث شد که آيفون در سالهای مختلف عنوان محبوب ترین گوشی جهان را از آن خود کند. بیایید نگاهی به سیر تکامل آيفون از 2007 تا 2022 بیندازیم.
استیو جابز با معرفی اولین آيفون در سال 2007 تاریخساز شد. آیفون نه تنها برخی از بهترین مشخصات سختافزاری را در یک فرم فکتور جدید ارائه میداد، بلکه به طور کامل ماهیت یک گوشی موبایل را نیز متحول کرد. پیش از شکلگیری ایده آيفون، کاربران به گوشیهای ساده با کیبورد فیزیکی و نمایشگر کوچک ۱.۵ اینچی (همانند نوکیا ۱۲۰۰) تمایل داشتند و تنها انتظار اصلی آنها تماس گرفتن بود.
البته گوشیهای باریکی همچون موتورولا Q نیز بودند که با کیبورد فیزیکی QWERTY خود توجهات را جلب میکردند؛ اما هیچکس تاثیر شگرف آيفون بر صنعت گوشيهای موبایل را پیشبینی نمیکرد. از زمان معرفی اولین آيفون تا جدیدترین مدل آن (آيفون 13 پرو مکس) شاهد تغییرات زیادی بودهایم و حالا آيفون به یک دستگاه پیشرفته با قابلیتهای مهم تبدیل شده است.
البته تاریخچه آيفون همیشه مملو از موفقیت نبوده است و گاهی هم اپل تصمیمات عجیبی را اتخاذ کرد. به همین خاطر میخواهیم به سیر تکامل آيفون از 2007 تا 2022 بپردازیم.
سیر تکامل گوشی های اپل از اولین آيفون تا آيفون 13
آیفون نسل اول
اولین آيفون یک گام مهم رو به جلو در صنعت گوشیهای هوشمند بود. استیو جابز در هنگام معرفی این گوشی اعلام کرد که آيفون ترکیبی از سه دستگاه مختلف یعنی آیپاد (موزیک پلیر اپل)، یک گوشی و یک دستگاه آماده برای اتصال به اینترنت است. آيفون به یک نمایشگر لمسی ۳.۵ اینچی مجهز شده بود که رزولوشن ۳۲۰ در ۴۸۰ پیکسل را ارائه میکرد.
این گوشی به طور کلی به صفحه نمایش لمسی خود متکی بود و تنها دکمههای فیزیکی آن را دکمه Home در پایین صفحه برای برگشتن به صفحه اصلی و دکمه خاموش و روشن در بدنه کناری گوشی تشکیل میدادند. اولین گوشی هوشمند اپل بدنهای باریک داشت (با استانداردهای ۲۰۰۷) و در بدنه پشتی آن ترکیبی از رنگهای مشکی و خاکستری روشن دیده میشد.
این گوشی میتوانست برای اتصال به اینترنت از شبکههای 2G و وایفای بهره گیرد و برای ارسال پیامک و به طور کلی تایپ کردن نیز، اپل یک کیبورد QWERTY لمسی با توانایی پیشبینی متن را در نظر گرفته بود. به لطف دوربین ۲ مگاپیکسلی و سیستم مدیریت تصویر داخلی، کاربران به فیلمبرداری و عکاسی با آيفون علاقهمند شدند؛ زیرا فایلها را میتوانستند به راحتی با مک یا رایانه خود سینک کنند (البته به ادعای اپل).
روح این مجموعه سیستم عامل iOS بود که به خوبی برای تعامل با صفحات لمسی بهینه شده بود. کاربران اپل میتوانستند در کنار برنامههای از پیش نصب شده این گوشی همانند برنامه آب و هوا یا مرورگر اختصاصی اپل (سافاری)، برخی برنامههای شخص ثالث همچون یوتیوب و گوگل مپس را هم نصب کنند.
اولین نسل آيفون در دو نسخه با ۴ و ۸ گیگابایت حافظه ذخیرهسازی عرضه شده بود. اپل برای نسخه ۴ گیگابایتی قیمت ۴۹۹ دلار را در نظر گرفته بود و نسخه ۸ گیگابایتی را نیز با برچسب قیمتی ۵۹۹ دلار به فروش میرساند.
آيفون 3G
یک سال پس از معرفی اولین آيفون، اپل از آيفون 3G رونمایی کرد. در این گوشی اپل طراحی آيفون را بهبود بخشیده بود تا حس بهتری را به کاربر منتقل کند. در واقع ابعاد کلی گوشی فرقی با آيفون نسل اول نداشتند؛ اما اندکی باریکتر شده بود. بدنه پشتی این گوشی مشکی رنگ بود و از پلاستیک ساخته شده بود. نمایشگر نیز همچنان ۳.۵ اینچی باقی مانده بود.
آيفون 3G از اتصال 3G پشتیبانی ميکرد که سبب میشد کاربران بتوانند صفحات وب را سریعتر در سافاری باز کنند. همچنین برای اولین بار شاهد حضور ردیاب GPS بودیم که میتوانست به آسانی با گوگل مپس سینک شود؛ اما مهمترین قابلیت این گوشی پشتیبانی از برنامههای شخص ثالث به محض انتشار آنها از سوی شرکت سازنده بود.
در واقع iPhone 3G اولین گوشی اپل با اپ استور بود. اپل نسخه ۱۶ گیگابایتی آيفون 3G را با قیمت ۲۹۹ دلار روانه بازار کرد و برای نسخه ۸ گیگابایتی این گوشی نیز قیمت ۱۹۹ دلار را طلب کرد. این قیمتها نصف قیمت اولین آيفون بودند.
کمی بعد اپل آيفون 3GS را نیز به عنوان نسخهای بهبود یافته از آيفون 3G و با مشخصات بهتر روانه بازار کرد. در نام این گوشی S به معنی Speed (سرعت) بود. این مدل آيفون از iOS 3.0 بهره میبرد و در آن میزان رم دو برابر شده بود. اپل همچنین عمر باتری دستگاه را نیز به شکل چشمگیری افزایش داده بود و کاربران حالا میتوانستند تا ۷ ساعت مدیا پخش کنند.
آيفون 4
در ادامه سیر تکامل آيفون، به آيفون 4 میرسیم که با یک طراحی کاملا جدید در سال 2010 معرفی شد. این طراحی جدید شامل فریم ساخته شده از فولاد ضد زنگ و نمایشگری از جنس سیلیکات آلومینیوم میشد. بدنه پشتی و کناری آيفون 4 مسطح بود و یکی از باریکترین گوشیهای آن زمان به حساب میآمد.
آيفون 4 نسبتا شیک بود و اگرچه در ابتدا تنها در رنگ مشکی عرضه شد؛ اما بعدا رنگ سفید آن هم روانه بازار گشت. فارغ از طراحی، آيفون جدید از یک نمایشگر جدید نیز بهره میبرد. اپل نمایشگر رتینا معروف خود را با رزولوشن ۹۶۰ در ۶۴۰ پیکسل روی این گوشی قرار داده بود که سبب میشد تصاویر فوقالعاده واضح و باکیفیت به نظر برسند.
علاوه بر اینها، اپل برای اولین بار یک دوربین سلفی را برای برقراری تماسهای تصویری به آيفون اضافه کرده بود. دوربین اصلی گوشی نیز حالا ۵ مگاپیکسلی شده بود و از فوکوس خودکار و زوم ۴ برابری پشتیبانی میکرد. iPhone 4 از تراشه اپل A4 به عنوان قلب تپنده خود بهره میبرد که سبب شده بود این گوشی نسبت به پیشینیان خود خیلی سریعتر باشد.
همچنین اپل میزان رم را به ۵۰۰ مگابایت رسانه بود که به کاربران اجازه میداد بدون بستن یک برنامه، برنامهای دیگر را باز کرده و در واقع مولتی تسکینگ را تجربه کنند. آيفون 4 با سیستم عامل iOS 4 عرضه شد و نسخه ۳۲ گیگابایتی آن ۲۹۹ دلار قیمت داشت.
آيفون 4S
آيفون 4S تغییراتی جزئی را نسبت به نسل قبل به ارمغان آورد. از نظر طراحی، این گوشی هیچ تفاوتی با آيفون 4 نداشت و همچنان از فریم فلزی بهره میبرد. هرچند که در داخل دستگاه تغییرات مهمی رخ داده بود. آيفون 4S اولین گوشی اپل بود که در آن کاربران میتوانستند از دستیار صوتی این شرکت یعنی Siri بهره ببرند. سیری به یک قابلیت مهم در آيفونهای بعدی تبدیل شد.
آيفون 4S بر پایه تراشه جدید و دو هستهای اپل A5 بود که سرعت و عملکرد بهتر را ارائه میکرد. دیگر تغییر مهم این گوشی دوربین اصلی ۸ مگاپیکسلی بود که تصاویر و ویدیوها را با جزئیات بیشتر ثبت میکرد. همچنین کاربران میتوانستند نسخهای از فایلهای خود را برای امنیت بیشتر در سیستم ذخیرهسازی ابری اپل یعنی iCloud ذخیره کنند.
اپل در این نسخه به آنتندهی دستگاه نیز توجه کرده بود و دو آنتن را در بدنه کناری دستگاه برای اتصال هرچه بهتر به شبکه قرار داده بود.
متاسفانه این آخرین آيفونی بود که تحت مدیریت هم بنیانگذار و مدیرعامل اپل یعنی استیو جابز توسعه یافت؛ زیرا وی یک روز پس از معرفی آيفون 4S در ۵ اکتبر ۲۰۱۱ (۱۳ مهر ۱۳۹۰) فوت کرد و تیم کوک که در آن زمان معاون اجرایی فروش و عملیات اپل بود به عنوان مدیرعامل این شرکت برگزیده شد. وی تا به این لحظه نیز در این سمت ایفای نقش میکند.
سری آیفون 5
در سیر تکامل گوشیهای اپل، آيفون 5 یک گوشی مهم تلقی میشود. تا پیش از این مدل، گوشیهای اپل همگی از نمایشگر ۳.۵ اینچی بهره میبردند؛ اما در نهایت عرضه گوشیهای با نمایشگر بزرگ توسط رقبای اندرویدی اپل را مجبور به تغییر اندازه نمایشگر آيفون کرد. این اتفاق در هنگام رونمایی آيفون 5 برخی از کاربران اپل را شوکه کرد.
البته اگرچه نمایشگر آيفون 5 بزرگتر شده بود، ولی تغییر چشمگیری را به خود ندیده بود؛ زیرا کاربران به جای یک نمایشگر ۳.۵ اینچی با یک نمایشگر ۴ اینچی با نسبت تصویر ۱۶ به ۹ مواجه بودند. سیستم عامل مورد استفاده در این گوشیها هم iOS 6 بود که در کنار تراشه A6 اپل و ۱ گیگ رم وعده عملکرد بهتر و مولتی تسکینگ سریعتر را میداد.
دیگر تغییر در این سری گوشیها، حذف کانکتور قدیمی و جایگزینی آن با درگاه لایتنینگ بود. اگرچه موارد زیادی در سیر تکامل گوشیهای آيفون تغییر کردهاند؛ اما لایتنینگ همچنان باقی مانده است.
یک سال پس از معرفی آيفون 5، مدلهای آيفون 5S و 5C از راه رسیدند. مدل آيفون 5S از تراشه اپل A7، دوربین ۸ مگاپیکسلی iSight در کنار فلاش TrueTone و مهمتر از همه تاچ آيدی بهره ميبرد. در این گوشی دکمه هوم اپل با یک سیتم احراز هویت بیومتریک جایگزین شده بود که عملکرد فوقالعاده خوبی داشت.
در بخش نرمافزاری هم شاهد حضور iOS 7 با ویژگیهای جدیدی همچون AirDrop، کنترل سنتر و نوتیفیکیشن سنتر بودیم. در رابطه با آيفون 5C نیز باید گفت که عملا همان آيفون 5 بود که در ۵ رنگ مختلف عرضه شده بود.
آیفون 6 و 6 پلاس
در سپتامبر ۲۰۱۴، اپل از آيفون 6 و آيفون 6 پلاس رونمایی کرد. این گوشیها با بزرگترین دستاورد طراحی اپل از زمان عرضه نسل اول آيفون در سال 2007 همراه شده بودند. بدنه کاملا باز طراحی شده بود و گوشهها نیز خمیده بودند. همچنین گوشی به طور کامل از آلومینیوم ساخته شده بود که سبب میشد به شکل چشمگیری نسب به مدلهای قبل باریکتر باشد.
آيفون 6 از یک نمایشگر ۴.۷ اینچی LCD Retina بهره میبرد و رزولوشن ۱۳۳۸ در ۷۵۰ پیکسل را ارائه میداد. زاویه دید نمایشگر این گوشی نسبت به آيفون 5 تا ۳۸ درصد بیشتر شده بود. از طرفی آيفون ۶ پلاس از یک نمایشگر ۵.۵ اینچی LCD Retina با رزولوشن ۱۹۲۰ در ۱۰۸۰ پیکسل و زاویه دید ۸۸ درصد بیشتر از آيفونهای قبل بهره میبرد.
البته از نظر قدرت پردازشی این دو گوشی تفاوت چندانی نداشتند؛ زیرا به تراشه A8 اپل به همراه ۱ گیگ رم مجهز شده بودند و با iOS 8 همراه شده بودند. این نسخه از سیستم عامل موبایلی اپل کاربر پسندتر شده بود و قابلیتهای جدیدی همچون برنامه Family Sharing، Health و Apple Pay را که در آن زمان یک سیستم پرداخت پیشرفته بود، به کاربران ارائه ميداد.
در سیر تکامل گوشیهای اپل، آيفون 6 و 6 پلاس با فروش بسیار بالای خود ماندگار شدهاند. اپل توانست در همان چند روز اول عرضه بیش از ۱۰ میلیون دستگاه از این دو مدل را به فروش برساند.
آيفون 6S و 6S پلاس
پس از موفقیت چشمگیر سری آيفون 6، اپل در سال ۲۰۱۵ نسخه ارتقا یافته این گوشیها را با پسوند S روانه بازار کرد. آيفون 6S و 6S پلاس از طراحی هیچ تفاوتی با نسل قبل خود نداشتند و فقط کیفیت ساخت و مشخصات فنی آنها بهبود پیدا کرده بود. بدنه این گوشیها از آلویمینیوم تقویت شده ۷۰۰۰ ساخته شده بود که در صنایع هوانوردی استفاده میشود.
اپل همچنین ادعا کرد که برای نمایشگر LCD رتینا این گوشيها نیز از مقاومترین شیشه موجود در بازار استفاده کرده است. هر دو گوشی از تراشه A9 اپل که پیشرفتهترین تراشه موبایلی آن زمان بود بهره میبردند. این تراشه ۶۴ بیتی عملکرد CPU و GPU را به شکل چشمگیری ارتقا داد.
اپل همچنین در این گوشيها از یک فناوری انقلابی به نام 3D Touch رونمایی کرد. 3D Touch یک مکانیزم حساس به فشار بود که به کاربران اجازه میداد با اندکی فشار دادن انگشت خود روی یک بخش، گزینههای مختلفی را مشاهده کنند. به عنوان مثال، اگر فرد کمی دست خود را روی یک آدرس سایت قرار میداد، میتوانست بدون باز کردن آن، پیشنمایشی از سایت را مشاهده کند.
همچنین برنامههایی که از لمس سهبعدی پشتیبانی میکردند نیز منوهای سریع خود را برای این قابلیت توسعه داده بودند. حالا بیایید به دوربین بپردازیم. دوربین ۱۲ مگاپیکسلی این گوشیها از فیلمبرداری 4K پشتیبانی میکرد و دوربین سلفی ۵ مگاپیکسلی نیز برای عملکرد بهتر در شرایط نوری کم بهینه شده بود. دیگر قابلیت مهم دوربین عقب، اضافه شدن لرزشگیر اپتیکال بود.
آيفون SE
در سیر تکامل گوشیهای اپل، آيفون SE یک دستگاه عجیب به حساب میآید. در حالی که همه شرکتها به شدت به سمت نمایشگرهای بزرگتر میرفتند، اول تصمیم گرفت دستگاهی جمع و جور و کوچک را روانه بازار کند. آيفون SE از نظر طراحی و ابعاد تفاوت چندانی با آيفون 5 نداشت؛ اما در ۴ رنگ متفاوت خاکستری فضایی، نقرهای، گلد، رز گلد ارائه شده بود.
در دل این گوشی تراشه ۶۴ بیتی اپل A9 قرار گرفته بود. اپل در ابتدا دو نسخه از این گوشی را با حافظه ۱۶ و ۶۴ گیگابایتی روانه بازار کرد، ولی در سال ۲۰۱۷ نسخههای ۳۲ و ۱۲۸ گیگابایتی آنها را هم برای فروش قرار داد. از نظر دوربین، آيفون SE از همان دوربین ۱۲ مگاپیکسلی آيفون 6S و 6S پلاس بهره میبرد و قابلیت فیلمبرداری 4K را داشت؛ اما به لرزشگیر اپتیکال مجهز نشده بود.
اپل از iOS 9.3 در آيفون اس ای استفاده کرده بود و تمامی ویژگیهای اختصاصی سری iPhone 6 از جمله سیری، اپل پی و لایو فوتوز را نیز در این گوشی جا داده بود؛ اما خبری از فناوری لمس سهبعدی نبود. آيفون SE در واقع تمام مشخصات سختافزاری گوشیهای پرچمدار اپل را در قالب آيفون 5 ارائه میداد و به همین خاطر مورد استقبال قشر خاصی از کاربران قرار گرفت.
آيفون 7 و 7 پلاس
سری آيفون 7 در سال ۲۰۱۶ معرفی شد و از آنجایی که بسیاری از اولینها را در سری گوشیهای اپل ارائه داد، جایگاه ویژهای در سیر تکامل آيفون دارد. سری iPhone 7 از دو مدل استاندارد و پلاس تشکیل شده بود. هر دو گوشی از نظر طراحی شبیه به آيفون 6 بودند؛ اما مشخصا تغییراتی را به خود دیده بودند.
به عنوان مثال برآمدگی دوربین نسبت به نسل قبل بزرگتر شده بود و برای اولین بار شاهد استفاده از دو دوربین در یک آيفون بودیم (آيفون 7 پلاس). علاوه بر اینها، اپل برای اولین بار جک ۳.۵ میلیمتری هدفون را حذف کرده بود و به جای آن یک خروجی دیگر برای اسپیکر در نظر گرفته بود. کاری که شرکتهای اندرویدی یکی پس از دیگری تقلید کردند.
علاقهمندان به سری آيفون 7 میتوانستند از میان ۶ رنگ مشکی، مشکی تیره، طلایی، رز گلد، نقرهای و قرمز یکی را انتخاب کنند. مهمترین پیشرفت این گوشیها نسبت به نسل قبل به دوربین مربوط میشد. هر دو گوشی از دوربین اصلی ۱۲ مگاپیکسلی با گشودگی دیافراگم بیشتر (f/1.8) و فلاش LED چهارگانه بهره میبرند.
همچنین مدل پلاس به یک لنز تله فوتو ۱۲ مگاپیکسلی با گشودگی دیافراگم f/2.8 و زوم اپتیکال ۲ برابری مجهز شده بود؛ اما متاسفانه اپل در آن از لرزشگیر اپتیکال بهره نبرده بود. دوربین جلو نیز حالا به ۷ مگاپیکسل ارتقا یافته بود و میتوانست با کیفیت 1080p فیلمبرداری کند.
سیستم عامل iOS 10 هدایت بخش نرمافزاری را بر عهده داشت و قدرت پردازشی این گوشیها نیز از تراشه A10 Fusion اپل تامین میشد. کوپرتینوییها برای آيفون 7، تا ۲ دیگ رم را مناسب دیده بودند، ولی مدل پلاس با ۳ گیگ رم همراه شده بود. همچنین این مدلها، اولین گوشیهای اپل بودند که توانسته بودند به طور رسمی گواهی IP67 را به دست آورند که به معنی مقاومت در برابر نفوذ آب و گرد و غبار بود.
آيفون 8 و 8 پلاس
یک سال پس از معرفی سری آيفون 7، نوبت به رونمایی از آيفون 8 و آيفون 8 پلاس به عنوان جدیدترین پرچمداران اپل رسید. طراحی کلی این گوشیها نزدیک به نسل قبل بود؛ اما اپل تصمیم گرفته بود پس از چند سال مجددا در ساخت بدنه پشتی از شیشه استفاده کند. هر دو مدل در رنگهای خاکستری فضایی، نقرهای، طلایی و قرمز در اختیار علاقهمندان قرار گرفتند.
اگرچه آيفون 8 و 8 پلاس از همان نمایشگر باکیفیت نسل قبل بهره میبرند؛ اما این بار اپل یک فناوری جدید به نام TrueTone را به آنها افزوده بود که تراز سفیدی نمایشگر گوشی را بر اساس نور محیطی به صورت خودکار تنظیم میکرد تا تصاویر و ویدیوها طبیعیتر به نظر برسند. سیستم دوربین هم به لطف حسگر بهبود یافته ۱۲ مگاپیکسلی و پردازشگر سیگنال تصویر اختصاصی اپل نسبت به گذشته پیشرفتهتر شده بود.
در واقع تصاویر روشنتر شده بودند و رنگها نیز دقیقتر به نظر میرسیدند. این موضوع حتی در شرایط نوری کم هم صادق بود. همچنین آيفون 8 میتوانست با کیفیت 4K و سرعت ۶۰ فریم بر ثانیه فیلمبرداری کند. این گوشی توانایی ضبط فیلمهای صحنه آهسته با کیفیت 1080p و نرخ ۲۴۰ فریم بر ثانیه را نیز داشت. سری آيفون 8 از نظر فیلمبرداری بهترین گوشيهای اپل به حساب میآمدند.
با کمک تراشه A11 Bionic اپل، دوربینهای سری آيفون 8 برای کاربریهای واقعیت افزوده بهینه شده بود. توسعه دهندگان نیز میتوانستند از پلتفرم AR جدید برای طراحی نرمافزار و بازی مبتنی بر واقعیت افزوده استفاده کرده و هیجان بیشتری را به آيفون تزریق کنند. این گوشیها همچنین اولین آيفونهای اپل بودند که از شارژ بیسیم پشتیبانی میکردند.
آيفون X
برای جشن گرفتن ۱۰ سالگی خط تولید آيفون، اپل تصمیم گرفت یک مدل نمادین را با نام آيفون X عرضه کند؛ دستگاهی که سیر تکامل آيفون را به دگرگون کرد. این گوشی از نظر طراحی یک دستاورد مهم برای اپل محسوب میشد و یک زبان طراحی جدید را در گوشیهای این شرکت آغاز کرد که هنوز هم استفاده میشود.
اپل در ساخت iPhone X از شیشه و فولاد ضد زنگ استفاده کرده بود. حاشیههای نمایشگر تقریبا حذف شده بودند (به همراه دکمه هوم) و در عوض شاهد یک نمایشگر ۵.۸ اینچی اولد با رفرش ریت ۶۰ هرتز و یک بریدگی خاص در قسمت بالایی به نام ناچ بودیم. اگرچه نظرات در مورد ناچ متفاوت بود؛ اما ناچ سیستم احراز هویت جدید اپل (Face-ID)، حسگرهای نور محیط و بلندگوی تماس را در خود جا داده بود.
آيفون X با iOS 11 همراه شده بود و اپل نیز سیستم عامل خود را به صورت کامل برای المانهای جدیدی همچون فیس آيدی و نمایشگر بزرگتر بهینه کرده بود. حذف دکمه هوم نیز به معرفی ژستهای حرکتی جدیدی برای نمایشگر منجر شد. آيفون X همچنین اولین آيفون غیر پلاس اپل بود که از دو دوربین (۱۲ مگاپیکسلی عریض و تله فوتو) در بدنه پشتی خود بهره میبرد.
در بدنه جلویی نیز شاهد همان دوربین ۷ مگاپیکسلی قبلی بودیم که به بهبود عملکرد سیستم فیس آيدی کمک میکرد. iPhone X به تراشه A11 Bionic اپل مجهز شده بود و از ۳ گیگ رم بهره میبرد. این گوشی در دو نسخه با حافظه ۶۴ و ۲۵۶ گیگابایتی عرضه شده بود و ۹۹۹ دلار قیمت داشت. چنین قیمتی در تاریخ گوشيهای آيفون بیسابقه بود.
آيفون XS، آيفون XS Max و آيفون XR
سال 2018 گوشیهای آيفون XS و آيفون XS Max را برای طرفداران اپل به ارمغان آورد. هر دو مدل پیشرفت قابل توجهای نسبت به نسل قبل کرده بودند و قیمت بالایی نیز داشتند. به همین خاطر اپل در کنار آنها از یک مدل سوم به نام آيفون XR رونمایی کرد. در این گوشی سعی شده بود که بین قیمت و ویژگیهای جدید تعادل برقرار شود.
آيفون XS و XS مکس از نظر طراحی شبیه به آيفون X بودند و اگرچه XS از یک نمایشگر ۵.۸ اینچی بهره میبرد؛ اما اپل در مدل مکس یک نمایشگر ۶.۵ اینچی سوپر رتینا را به کار برده بود که بزرگترین نمایشگر تاریخ آيفون به حساب میآمد.
هر دو گوشی از تراشه A12 Bionic اپل با نسل جدید Neural Engine همراه شده بودند که به معنی عملکرد فوقالعاده سریع دستگاه، تجربه صدای استریو فراگیر و عملکرد هرچه بهتر فیس آيدی بود.
مجموعه دوربین نیز با حسگرهای سریعتر و فناوری Smart HDR میتوانست تصاویر واضح و با جزئیات بالا را ثبت کند. یادگیری ماشینی پیشرفته دستگاه نیز با افکت بوکه بهتر و عمق میدان بیشتر، حالت پرتره را به شکل چشمگیری بهبود بخشیده بود. اپل آيفون XS و XS Max را در نسخههای ۶۴، ۲۵۶ و ۵۱۲ گیگابایتی روانه بازار کرد.
حالا نوبت به آيفون XR میرسد. این گوشی اکثر قابلیتهای برادران پرچمدار خود را در قالب یک برچسب قیمتی معقول ارائه میداد. این گوشی به یک نمایشگر 6.1 اینچی LCD مجهز شده بود که حاشیههای آن نسبت به دو مدل دیگر اندکی بیشتر بودند. از طرفی اپل به جای فریم ساخته شده از فولاد ضد زنگ، از یک فریم آلومینیومی در این گوشی استفاده کرده بود.
همچنین در حالی که دو مدل دیگر از دو دوربین در بدنه پشتی خود بهره میبردند، آيفون XR با تنها یک دوربین ۱۲ مگاپیکسلی همراه شده بود. این گوشی در ۶ رنگ مشکی، سفید، زرد، آبی، قرمز و مرجانی روانه بازار شد.
سری آيفون 11
در ادامه سیر تکامل گوشیهای آيفون، اپل به عرضه چند مدل در هر سال علاقهمند شد. آنها در سال 2019 از سه مدل آيفون 11، آيفون 11 پرو و آيفون 11 پرو مکس رونمایی کردند. این برای اولین بار بود که اپل از واژه پرو در نامگذاری گوشیهای خود استفاده میکرد و میخواست به وسیله آن به ویژگیهای پیشرفته و عملکرد فوقالعاده آن اشاره کرد. هر سه مدل به تراشه قدرتمند Apple A13 Bionic مجهز شده بودند.
آيفون 11 عملا جانشین آيفون XR شده بود و از همان نمایشگر ۶.۱ اینچی LCD و فریم آلومینیومی استفاده میکرد. در بدنه پشتی این گوشی یک حسگر ۱۲ مگاپیکسلی با لرزشگیر اپتیکال قرار گرفته بود و در کنار آن نیز برای اولین بار شاهد یک حسگر ۱۲ مگاپیکسلی فوق عریض در گوشیهای آيفون بودیم.
اپل در iOS 13 از حالت شب رونمایی کرد که کیفیت تصاویر در شرایط نوری نامناسب را به شکل چشمگیری بهبود میبخشید. از آن طرف مدلهای پرو از بدنه شیشهای جدید و فریم ساخته شده از فولاد ضد زنگ بهره میبردند. در بدنه پشتی نیز برای اولین بار در تاریخ آيفون شاهد ۳ دوربین مختلف بودیم.
اپل در کنار دوربین اصلی و فوق عریض، یک دوربین تله فوتو ۱۲ مگاپیکسلی را نیز اضافه کرده بود. هر دو گوشی به نمایشگر سوپر رتینا XDR مجهز شده بودند؛ اما ابعاد آنها متفاوت بود. آيفون 11 پرو از یک نمایشگر ۵.۸ اینچی اولد بهره میبرد؛ اما اپل برای مدل پرو مکس به سراغ یک نمایشگر ۶.۵ اینچی رفته بود.
در نهایت باید گفت که در سری آيفون 11، ترکیب تراشه A13 Bionic و iOS 13 به شکل چشمگیری عملکرد دستگاه و عمر باتری را بهبود بخشید.
سری آيفون 12
با سری آيفون 12، اپل یک مدل کاملا جدید و جمع و جور به نام آيفون 12 مینی را روانه بازار کرد. این گوشی از یک نمایشگر ۵.۴ اینچی سوپر رتینا بهره میبرد و میتوانست همان تجربه کاربری آيفون را در یک فرم فکتور کوچکتر ارائه دهد. نسخه استاندارد آيفون 12 به همان نمایشگر ۶.۱ اینچی همراه شده بود. با این تفاوت که اپل نسبت صفحه به بدنه آن را افزایش داده بود.
آيفون 12 و آيفون 12 مینی از آلومینیوم ساخته شده بودند و از تراشه اپل A14 Bionic بهره میبردند. مجموعه دوربین دوگانه این گوشیها نیز برای پردازش تصویر بهتر، بهینه شده بود.
مدلهای آيفون 12 پرو و پرو مکس از مواد پریمیومی همچون شیشه و فولاد ضد زنگ ساخته شده بودند و از طراحی مسطح بهره میبردند. مجموعه دوربین سهگانه این گوشیها نیز حالا از یک لنز جدید با دیافراگم f/1.6 برای عکاسی بهتر در شرایط نوری نامناسب، لنز فوق عریض بهبود یافته با میدان دید ۱۲۰ درجه برای عکاسی از مناظر و دوربین تلهفوتو با فاصله کانونی ۶۵ میلیمتری و زوم اپتیکال ۲.۵ برابری بهره میبرد.
اپل همچنین حسگری به نام لایدار را نیز در کنار دوربینهای این گوشی قرار داده بود که برای واقعیت افزوده کاربردهای فراوانی داشت. اپل برای هر دو گوشی از نمایشگر سوپر رتینا XDR استفاده کرده بود که حداکثر روشنایی ۱۲۰۰ نیت را ارائه میدادند. شرکت آمریکایی همچنین این گوشيها را به تراشه قدرتمند A14 مجهز کرده بود که سبب میشد از نظر عملکرد هیچ گوشی هوشمندی توانایی رقابت با آنها را نداشته باشد.
سری آيفون 13
داستان سیر تکامل گوشیهای اپل، با سری آيفون 13 به پایان میرسد. اپل این گوشیها را چند ماه قبل با طراحی مشابه با سری iPhone 12 معرفی کرد. البته ناچ گوشیهای 2021 اپل تا ۲۰ درصد نسبت به سال قبل کوچکتر شده است و دوربینهای مدلهای غیر پرو نیز به صورت مورب قرار گرفتهاند.
هر چهار مدل از تراشه بینظیر A15 Bionic بهره میبرند که باعث عمر باتری چشمگیر آنها (نسبت به ظرفیت باتری) شده است. همچنین مجموعه مدلهای پرو iPhone 13 پیشرفت قابل توجهی را نسبت به نسل قبل به خود دیدهاند. از قابلیتهای جذاب دوربین آيفون 13 میتوان به حالت سینمایی اشاره کرد. در این حالت فیلمبرداری، گوشی به صورت خودکار روی سوژهها فوکوس میکند و یا فوکوس را تغییر میدهد.
مدلهای آيفون 13 پرو و 13 پرو مکس برای اولین بار در تاریخ گوشیهای آيفون به نمایشگر پرو موشن مجهز شدهاند که از رفرش ریت تطبیقی ۱۰ تا ۱۲۰ هرتز (بر اساس محتوای در حال نمایش) پشتیبانی میکند. اپل همچنین از حسگرهای بزرگتری در این گوشیها استفاده کرده است تا نور بیشتری وارد شود و کاربر بتواند تصاویر روشنتری را ثبت کند.
یادگیری ماشینی پیشرفته ارائه شده توسط تراشه Apple A15 نیز امکان پردازش چندین فریم به صورت همزمان را داراست که به رنگهای دقیقتر منجر میشود. همه اینها در کنار هم سبب میشوند که سری آيفون 13 قدرتمندترین سری در تاریخ گوشیهای اپل باشد. با نگاه به سیر تکامل گوشیهای آيفون، میتوان گفت که اپل مسیر سخت اما موفقی را از نسل اول آيفون تا به امروز طی کرده است.