آیا Google Play Protect به تنهایی قادر به تامین امنیت کامل تلفن اندرویدی ماست یا باید به فکر تهیه یک آنتی ویروس برای گوشی خود باشیم؟
در سالهای اخیر، گوشی های اندرویدی به بخش جدایی ناپذیری از زندگی ما تبدیل شدهاند. ما همه روزه از گوشی خود برای برقراری ارتباط با دوستان و خانواده، انجام امور روزمره نظیر چک کردن ایمیلها و تعاملات اجتماعی و یا سرگرمی، تماشای ویدیو یا بازی کردن استفاده میکنیم.
در طول استفاده روزمره خود از گوشی، به دفعات پیش آمده که برخی از اطلاعات شخصی خود را در گوشی وارد کردهایم. برخی از این اطلاعات ممکن است ارزش عمومی چندان نداشته باشند؛ اما برخی دیگر نظیر آدرس ایمیل ممکن است برای دسترسی به خدمات و سرویسهای دیگری مانند اطلاعات بانکی مورد استفاده قرار گیرند و به همین جهت در حین وارد کردن آنها باید دقت کرد که این دادهها از هیچ طریقی به بیرون درز نکنند.
با این وجود در دورهای که نرخ حملات سایبری به صورت چشمگیری در حال افزایش است، طبیعتا باید در خصوص نگهداری این دسته اطلاعات شخصی وسواس بیشتری به خرج داد.
به منظور حفاظت از اطلاعات گوشی اندرویدی شما، گوگل اقداماتی را انجام داده است. به عنوان مثال، Google Play Protect تمام اپلیکیشنهای دانلود شده از طریق فروشگاه گوگل پلی را اسکن و ویروسیابی میکند. علاوه بر این، گوگل همچنین با ارائه آپدیتهای امنیتی دورهای، باگهای امنیتی سیستم عامل اندروید و نرمافزارهای فروشگاه گوگل پلی را شناسایی و برطرف میکند.
با این حال آیا صرف تکیه کردن به گوگل برای تامین امنیت گوشی اندرویدی کافیست؟ آیا گوگل به تنهایی قادر است در برابر تمامی حملات سایبری که گوشی اندرویدی و تمامی اطلاعات حیاتی و شخصی درون آن را تهدید میکند، ایستادگی کند یا میتوان با نصب برنامه های آنتی ویروس امنیت بیشتری را برای گوشی تامین کرد؟
با گجت نیوز همراه باشید تا با هم به بررسی پاسخ این سئوالات بپردازیم.
چرا اندروید در برابر ویروسها آسیبپذیرتر است؟
فاکتورهای متعددی بر میزان امنیت یک گوشی تاثیرگذار هستند و سیستم عامل، تنها یکی از آنهاست.
در حالی که گوگل اقدامات دفاعی متعددی را برای تامین امنیت گوشی های اندرویدی خود در برابر ویروسها و بدافزارها انجام داده است، سیستم عامل اندروید به دلیل ماهیت اوپن سورسی که دارد، پلتفرم چندان ایمنی در برابر ویروسها نیست. متن باز بودن اندروید به این معناست که سورس کدهای آن به سادگی در اختیار توسعهدهندگان و هکرها قرار دارد و به همین دلیل، طراحی و ساخت یک بدافزار با هدف آسیب رساندن به دستگاههای اندرویدی کار غیرممکنی نیست!
از سوی دیگر، سیستم عامل iOS اپل به دلیل متن بسته بودن، کمتر در معرض بدافزار و ویروس قرار دارد. هرچند که در سالهای اخیر گزارشاتی نیز از آسیبپذیری سیستم عامل اپل در برابر بدافزارها به گوش رسیده است.
از طرف دیگر، اندروید همچنین امکان دانلود و نصب اپلیکیشنها و فایلهای APK از منابعی به غیر از فروشگاه گوگل پلی را نیز به کاربران میدهد و این امر هم خطر آلودگی این سیستم عامل به ویروس را افزایش میدهد. حتما شما هم تا کنون در حین جستجو در اینترنت، متوجه وبسایتهایی شدهاید که با استفاده از لینکها و بنرهای فراوان شما را به نصب یک اپلیکیشن، بازی و یا دانلود یک موزیک ترغیب میکند! این قبیل خطرها از جمله مواردی هستند که به شدت در کمین کاربران اندروید هستند.
البته در این میان باید دقت کرد که لینکهایی که در نهایت شما را به فروشگاه گوگل پلی هدایت میکنند، کاملا امن هستند؛ اما اگر یک لینک شما را به صفحهای غیر از این فروشگاه هدایت کرد، احتمالا باید با دقت بیشتری به دانلود محتوای آن بپردازید.
از طرف دیگر، برخی از سازندگان گوشی های هوشمند نیز رابط کاربری سفارشی خود را بر روی سیستم عامل اندروید خالص سوار میکنند و مانع از ارائه بروزسانیهای امنیتی گوگل میشوند.
به طور کلی، اگر اپلیکیشن یا محتوای خود را از فروشگاه گوگل پلی دانلود کنید، احتمالا خطر هیچ ویروس یا بدافزاری شما را تهدید نخواهد کرد. با این حال اگر قصد داشته باشید امنیت بیشتری برای گوشی اندرویدی خود ایجاد کنید، شاید استفاده از یک آنتی ویروس تصمیم چندان بدی نباشد!
یک آنتی ویروس چگونه از داده های یک تلفن اندرویدی محافظت میکند؟
واقعیت این است که کاربران اندروید، با نصب اپلیکیشنها از منابع غیرمطمئن (منابعی غیر از فروشگاه گوگل پلی) تمامی دادههای شخصی اعم از اطلاعات فردی، مشخصات تماس، اطلاعات بانکی، اثر انگشت و حتی پسوردهای ذخیرهشده خود را در معرض خطر قرار میدهند.
برخی ویروسهای خاص حتی قادرند کنترل دستگاه را به طور کامل از دست کاربر خارج کرده و به هکرها بسپارند و از این طریق دسترسی به تمامی این اطلاعات فردی را برای هکرها فراهم کنند.
همچنین برخی دیگر از روشهای آلوده کردن دستگاههای اندرویدی نیز از تکنیکهای پیچیدهای برای نفوذ به گوشی استفاده میکنند. برخی از این روشها عبارتند از:
- ارسال ایمیلهایی با پیوستهای حاوی فایلهای آلوده؛
- ارسال لینکهای آلوده در واتساپ یا سایر اپلیکیشنهای پیام رسان؛
- تبلیغ کردن وبسایتهای آلوده.
بر اساس آنچه گفته شد، نصب یک آنتی ویروس بر روی یک تلفن اندرویدی اقدامی کاملا منطقی به نظر میرسد.
اپلیکیشنهای آنتی ویروس نظیر AVG یا کسپرسکی قادرند در هر لحظه از گوشی شما در برابر خطرات مختلف محافظت کنند. هر یک از این دو اپلیکیشن به محض نصب شدن روی سیستم تمامی اپلیکیشنها و فایلهای دستگاه اندرویدی را اسکن کرده و تمام ویروسها و بدافزارهای موجود را شناسایی میکنند. در صورتی که این آنتی ویروسها اپلیکیشنی خطرناک یا مشکوک را در گوشی شما پیدا کنند، فورا آن را حذف میکنند.
این برنامهها همچنین در خصوص لینکهای فیشینگ در چتها و ایمیلها نیز به کاربران اخطار میدهند و علاوه بر این، قابلیتهای منحصربفردی مانند قفل کردن اپلیکیشنها، فیلتر کردن اسپمها و مدیریت اپلیکیشنها را نیز در اختیار کاربران قرار میدهند تا سطح امنیت دستگاه اندرویدی را ارتقا دهند.
البته شما همواره میتوانید با انجام اموری پیشگیرانه مانند باز نکردن پیامهای ناشناخته، باز نکردن ایمیلهای اسپم یا پاسخ ندادن به تماسهای ناآشنا تا حدودی امنیت تلفن اندرویدی خود را تامین کنید. با این حال، نصب اپلیکیشنهای آنتی ویروس برای شرایطی که به طور اتفاقی یکی از این موارد را فراموش میکنید، کاملا ضروری است.
دقت کنید که برخی آنتی ویروسهای اندرویدی رایگان هستند و برخی دیگر پولی. در صورتی که تصمیم به نصب یک آنتی ویروس برای گوشی اندرویدی خود دارید، گزینههای زیر مواردی هستند که به جز AVG و کسپرسکی به محبوبیت بالایی رسیدهاند:
- نورتون 360؛
- Avast Mobile Security؛
- بیت دیفندر؛
- مک آفی.