گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
برند Maserati یکی از بهترین و محبوب‌ترین خودروسازان ایتالیایی محسوب می‌شود. در این مطلب قصد داریم 15 مورد از بهترین خودروهای مازراتی در طول تاریخ را معرفی کنیم.
مازراتی یک شرکت ایتالیایی تولیدکننده خودرو است که ریشه آن به دهه 1910 میلادی بازمی‌گردد. در آن زمان سه برادر، شرکتی را تاسیس کردند که شمع‌ها و قطعات موتور هواپیما را تولید می‌کرد. پس از جنگ جهانی اول، این سه برادر تصمیم گرفتند تجارت خود را گسترش دهند تا نه تنها قطعات، بلکه یک خودروی کامل بسازند. به این ترتیب شرکت خودروسازی مازراتی متولد شد.
دو تن از این برداران یعنی اتوره و ارنستو، مهندس بودند و برادر سوم یعنی آلفیری راننده مسابقه بود. او مدت کوتاهی قبل از این که این برند اولین خودروی خود یعنی تیپو 26 را رونمایی کند به این شرکت پیوسته بود.
مازراتی موفقیت‌های اولیه زیادی را در مسابقات اتومبیلرانی تجربه کرد و در نهایت این موضوع باعث تنوع و توسعه گرندتوررهای مجلل برای گسترش خط تولید این برند در دهه 1940 میلادی شد. از آنجا، این برند تغییرات مالکیت زیادی را پشت سر گذاشته، اما همیشه در دنیای خودروهای با عملکرد بالا پیشتاز باقی مانده است. از سال 2021 این برند ایتالیایی تحت مالکلیت گروه استلانتیس به عنوان یک مجموعه چند ملیتی درآمد. استلانتیس همچنین مالک برندهایی مثل جیپ، آلفارومئو و دوج است. این گروه متعهد شده که حداقل ده سال سرمایه‌گذاری روی مازراتی انجام بدهد تا از موفقیت مستمر آن در آینده اطمینان حاصل کند و این برند بتواند به پیشروی خود در جهان از نظر عرضه خودروهای عملکردی و لوکس ادامه دهد.
حالا پس از نگاهی اجمالی و کوتاه به تاریخچه برند Maserati، در ادامه قصد داریم 15 مورد از بهترین خودروهای مازراتی در طول تاریخ را به شما معرفی کنیم.
بهترین خودروهای مازراتی در تاریخ
مازراتی 8CTF
یکی از دلایل کلیدی که مازراتی توانست از همان روزهای ابتدایی خود روی صنعت خودروسازی جهان تاثیرگذار باشد، موفقیت‌های مداوم آن در ورزش‌های موتوری و اتومبیلرانی بود و خودروی 8CTF نیز نقش مهمی در این موضوع داشت. این خودرو در پاسخ به تغییر قوانین مسابقات گرندپری ساخته شد که حجم موتور را به حداکثر 3000 سی‌سی محدود می‌کرد و باعث می‌شد که محصولات قبلی این برند برای رقابت مناسب نباشند.
مازراتی 8CTF در سال 1938 میلادی رونمایی شد و تقریبا به محض وارد شدن به رقابت‌ها، شروع به برنده شدن در مسابقات کرد. برجسته‌ترین برد این خودرو در سال 1939 و در رقابت ایندیاناپولیس 500 بود. در این رقابت، ویلبر شاو راننده 8CTF بود که در آن زمان فقط 27 سال داشت. مازراتی می‌گوید این برد توجه بین‌المللی زیادی را به این برند معطوف کرد و به تثبیت نام آن در آمریکا کمک شایانی کرد.
در سال بعد، سه خودرو 8CTF وارد مسابقه شدند و شاو دوباره برنده شد. او به یکی از موفق‌ترین رانندگان تاریخ ایندیاناپولیس تبدیل شد و سه برد حرفه‌ای و سه مقام دومی را کسب کرد.
مازراتی MC12
هنگامی که فراری انزو در سال 2002 عرضه شد، طوفانی در جهان به پا کرد و مشتریان و منتقدان را با ایرودینامیک الهام گرفته از F1 و موتور V12 تنفس طبیعی خود شگفت‌زده کرد. در آن زمان، مازراتی متعلق به فراری بود و به پلتفرم انزو دسترسی پیدا کرد. این شرکت خودروی خود را بر اساس شاسی و موتور انزو توسعه داد و خودرویی به نام MC12 عرضه کرد. این خودروی پرچمدار، در تعداد محدود 50 دستگاه ساخته و روانه بازار شد.
مازراتی ام سی 12 در اصل برای اجازه ورود مازراتی به مسابقات قهرمانی FIA GT ساخته شد، اما عملکرد پیشرفته و ظاهر متمایز آن باعث شد که به یکی از نمادین‌ترین خودروهای جاده‌ای این شرکت تبدیل شود. اگرچه این یک خودروی مخصوص پیست نبود، اما به طرز وحشیانه‌ای سریع بود و حتی امروز نیز همچنان به عنوان پرشتاب‌ترین خودروی جاده‌ای مازراتی تاکنون باقی مانده است.
مازراتی اعلام کرد این خودرو در کمتر از ده ثانیه از صفر تا سرعت 200 کیلومتر بر ساعت را طی می‌کند؛ شتابی که بسیاری از خودروهای پرفورمنس پیشروی امروزی برای رسیدن به آن تلاش می‌کنند. با چنین عملکرد باورنکردنی و البته عرضه‌ی محدود این خودرو، جای تعجب نیست که خرید مازارتی MC12 کار آسانی نبود. خریداران باید به طور ویژه از بین وفادارترین مشتریان مازراتی انتخاب می‌شدند و برای تکمیل خرید خود باید قیمت درخواستی حدود 1.5 میلیون دلار را پرداخت می‌کردند.
مازراتی Tipo 60/61 Birdcage
خودروهای مازراتی
تیپو 60/61 برای تیم‌های خصوصی‌تر که در دسته دو لیتری‌های مسابقات اتومبیلرانی اسپرت رقابت می‌کردند، توسعه داده شد و بیشتر به دلیل طراحی غیر معمولش مشهور است. آلفیری مازراتی در پاسخ به این که خودروسازان بریتانیایی از شاسی‌های قاب نردبانی سنتی فاصله گرفتند و به سمت شاسی‌های مونوکوک گران‌قیمت رفتند، راه حل مقرون‌به‌صرفه‌تری را پیشنهاد کرد.
مازراتی بودجه لازم برای توسعه شاسی مونوکوک را نداشت. بنابراین در عوض یک شاسی فضایی متشکل از بیش از 200 لوله فولادی جداگانه ایجاد کرد. آنها همچنین روی آیرودینامیک بهتر با تمرکز ویژه روی شیشه جلوی خودرو تمرکز کردند. قوانین مسابقه در آن زمان بیان می‌کرد که شیشه جلوی خودرو باید اندازه خاصی داشته باشد، اما هیچ قانونی در مورد عملکرد آن وجود نداشت. بنابراین مازراتی تصمیم گرفت تا شیشه جلوی تیپو 60 را تا جایی که ممکن است به سمت عقب متمایل کند تا دیگر از راننده محافظت نکند، بلکه منجر به افزایش بازده آیرودینامیکی خودرو شود.
این امر به خودرو مزیت قابل توجهی در پیست داد و در آن زمان به دلیل شکل غیر معمول تیپو 60، جنجال‌هایی را به وجود آورد. با وجود این، سفارش‌های زیادی برای این خودرو به ثبت رسید و در نهایت راننده‌ای به نام سر استرلینگ ماس پیشنهاد داد که شاسی خودرو می‌تواند قدرت بیشتری را تحمل کند. پس از این اتفاق، تیپو 61 در سال بعد توسعه پیدا کرد که از یک موتور بزرگتر و پیشرفته‌تر استفاده می‌کرد و قدرت خروجی آن به 250 اسب بخار ارتقا پیدا کرده بود.
مازراتی A6 1500 Gran Turismo
خودرو A6 1500 گرن توریسمو که در نمایشگاه خودرو ژنو 1947 رونمایی شد، اولین مدل از سری گرن تورینگ بود که این سری تا به امروز هم ادامه دارد. طراحی این خودرو توسط پینین فارینا انجام شد و شاهد فضای داخلی مجلل و لوکس در آن بودیم. این خودرو یکی از اولین مدل‌هایی بود که از لوگوی جدید مازراتی تریدنت استفاده کرد. طبق اعلام مازراتی، نشان‌های تریدنت در سراسر خودرو از جمله روی پدال ترمز و کلاچ نیز یافت می‌شد.
خودرو A6 1500 اولین محصول مازراتی بود که عمدتا برای جاده ساخته شد تا پیست مسابقه و با قدرت 65 اسب بخار، به هیچ وجه نمی‌توانست به همتایان مسابقه‌ای خود نزدیک شود. با این حال، منتقدان و مشتریان به شدت تحت تاثیر این خودرو قرار گرفتند و این خودرو به تعیین طرحی برای مدل‌های آینده مازراتی با محوریت جاده کمک کرد. در مجموع 61 نمونه از A6 1500 Gran Turismo طی سال‌های 1947 تا 1950 ساخته شد و تا امروز تعداد کمی از آنها باقی مانده است.
مازراتی 250F
وقتی صحبت از مسابقات درون پیست می‌شود، هیچ رقابتی پرمخاطب‌تر از فرمول 1 نیست. خودرو مازراتی 250 اف به موقع برای فصل 1954 رونمایی شد و بلافاصله خوان مانوئل فانجیو، اسطوره آرژانتینی توانست این خودرو را به پیروزی برساند. استرلینگ ماس جوان نیز با این خودرو وارد مسابقات قهرمانی شده و تبدیل به یکی از پیشتازان شده بود.
ماس در مصاحبه‌ای با Top Gear این خودرو را بسیار مورد پسند توصیف کرد و گفت با آن حتی در زمین‌های خیس، تعادل خوبی داشت. پس از سال 1954، خوان مانوئل فانجیو توسط تیم مرسدس شکار شد، اما تنها چند ماه بعد به فراری رفت. از آن زمان به بعد، نبردی تاریخی بین فانجیو و ماس در این رقابت‌ها شکل گرفت و هر دو نفر در چند سال بعد تیم خود را تغییر دادند. در سال 1957، فانجیو دوباره با مازراتی 250 اف دومین عنوان قهرمانی خود را به دست آورد.
مازراتی گیبلی (AM115)
عنوان گیبلی اخیرا برای سدان سطح پایه مازراتی دوباره بازگشته است، اما این خودرو در ابتدا یک کوپه گرند تورینگ به سبک کلاسیک بود. Ghibli توسط جورجتو جوجارو جوان (اسطوره طراحی خودرو) در حالی که در استودیو Ghia کار می‌کرد طراحی شد و هنوز هم به عنوان یکی از بهترین طراحی‌های او در نظر گرفته می‌شود.
مازراتی گیبلی AM115 دارای چیدمان صندلی 2+2 بود و البته در ابتدا به صورت دو سرنشینه طراحی شده بود. این خودرو موتور V8 خود را از سدان Quattroporte قرض گرفت، اما دارای سیستم روانکاری خشک جدید بود. گیبلی در پنج سالی که به فروش می‌رسید توجه زیادی را به خود جلب کرد. در این سال‌ها، نزدیک به 800 دستگاه گیبلی معمولی و بیش از 400 مدل اسپرت‌تر SS تولید و فروخته شد. این خودرو رقابت سختی با رقبای خود داشت که از جمله این رقبا می‌توان به فراری دیتونا و لامبورگینی ایسلرو اشاره کرد.
کمیاب‌ترین مدل گیبلی SS Spyder بود که تنها 125 دستگاه از آن تولید شد. گیبیلی اس اس اسپایدر دارای یک موتور 4.9 لیتری وی 8 بود که قدرت 335 اسب بخار و حداکثر سرعت 285 کیلومتر بر ساعت را ارائه می‌کرد.
مازراتی Quattroporte Trofeo
جدیدترین و بهترین خودرو در خط تولید کواتروپورته، تروفئو نام دارد. این سدان فوق‌العاده با قدرت 572 اسب بخار و حداکثر سرعت 203 مایل در ساعت، به یکی از سریع‌ترین مازراتی‌های جاده‌ای تبدیل شده است. ممکن است این خودرو مشابه رقبای خود از پورشه و مرسدس بنز دارای ویژگی‌های داخلی پیشرفته نباشد و آنچنان از ویژگی‌های فنی خارق‌العاده‌ای برخوردار نباشد، اما واقعیت این است که کواتروپورته تروفئو همه آنها را در اتوبان پشت سر می‌گذارد.
برای خرید کواتروپورته تروفئو باید هزینه زیادی کنید. در واقع قیمت پایه این خودرو نزدیک به 150 هزار دلار است که آن را همتراز با یک مرسدس بنز کلاس اس قرار می‌دهد. مازراتی هنوز آمار فروشی را از این خودرو اعلام نکرده است، اما بعید است که Trofeo فروش خیلی زیادی داشته باشد. البته این موضوع اصلا مهم نیست، چرا که تروفئو جایگاه خود را با موتور V8 سنتی کواتروپورته در تاریخ ثبت کرده و احتمالا با تغییر مازراتی به یک خودروساز برقی در دهه آینده شاهد توقف تولید این موتورها خواهیم بود.
مازراتی MC12 Versione Corsa
هایپرکار پرچمدار مازراتی MC12 هم خریداران و هم منتقدان را تحت تاثیر تعادل عملکرد و تجمل خود قرار داده بود، اما هنوز هم مشتریانی بودند که چیزی سریع‌تر از این می‌خواستند. برای پاسخ دادن به این درخواست‌ها، مازراتی خودروی MC12 Versione Corsa را توسعه داد. این مدل نسخه‌ای از MC12 بود که فقط برای پیست ساخته شد و ارتباط نزدیکی با خودروی مسابقه‌ای GT1 (برنده مسابقه FIA GT) داشت. تفاوت اصلی بین نسخه کورسا و برادر رقیبش این بود که با قوانین مسابقه محدود نمی‌شد و به همین دلیل به یک موتور قوی‌تر V12 با قدرت 755 اسب بخار مجهز شد.
خودرو MC12 جاده‌ای پیش از این از عملکردی پیشرفته برخوردار بود، اما Versione Corsa به طور قابل توجهی عملکرد خودرو را بهبود بخشید. طبق اعلام مازراتی، شتاب‌گیری این خودرو از حالت سکون تا سرعت 200 کیلومتر بر ساعت فقط در 6.4 ثانیه انجام می‌شود و بال عقب بزرگتر و ایرودینامیک اصلاح شده آن به خودرو اجازه می‌دهد تا داون فورس بسیار بیشتری تولید کند.
تنها 13 دستگاه از این هیولا ساخته شد که 12 نمونه برای فروش به مشتریان عرضه شده بود و یک دستگاه فقط برای اهداف توسعه‌ای استفاده شد.
مازراتی 3500 جی تی
خودروهای مازراتی
برای این که یک سازنده خودروهای پرفورمنس موفق باشد، نه تنها باید خود را در مسابقات ثابت کند، بلکه باید خودروهای جاده‌ای عالی را به تولید برساند که مشتریان را نیز به خود جذب کند و درآمدی را برای ادامه مسابقات به دست بیاورد. GT 3500 در بروز این اتفاق برای مازراتی بسیار مهم بود، چرا که اولین خودروی تولید انبوه این برند محسوب می‌شد. پس از مشاهده موفقیت‌های رقابتی فراوان در سال 1957، این شرکت تصمیم گرفت که زمان آن رسیده تا به اوج خود پایان دهد و به طور کلی از مسابقات رقابتی کناره‌گیری کند. این‌گونه شد که مازراتی روی ساخت خودروهای جاده‌ای تمرکز کرد.
جی تی 3500 که در سال 1957 رونمایی شد، اولین مدلی بود که پس از این تغییر معرفی شد و از نظر تجاری بسیار موفق بود. این مدل توسط کاروزریا تورینگ طراحی شده بود و دارای بدنه آلومینیومی است که به یک قاب فولادی لوله‌ای متصل شد. این خودرو با موتور 220 اسب بخاری و 235 اسب بخاری در دسترس بود و می‌توانست حداکثر سرعتی در حدود 220 کیلومتر بر ساعت را داشته باشد.
نزدیک به 1400 نمونه از این خودرو در بین سال‌های 1957 تا 1964 میلادی به بازار عرضه شد و موفقیت آن باعث شد مازراتی بتواند از دوره بی ثباتی مالی که در دهه 50 میلادی به آن گرفتار شده بود نجات پیدا کند.
مازراتی Birdcage 75th
خودروی مفهومی Birdcage 75th که در نمایشگاه خودرو ژنو 2005 رونمایی شد، دو هدف داشت: یکی جشن 75 سالگی طراح خود یعنی پنین فارینا و دیگری یادآوری همکاری طولانی‌مدت بین پنین فارینا و مازراتی. اگرچه این مدل یک کانسپت منحصربه‌فرد بود، اما کاملا کاربردی طراحی شده بود. در طراحی این خودرو از شاسی و موتور 6 لیتری V12 استفاده شد که از خودروی MC12 GT1 گرفته شده بود.
این خودرو مفهومی با همکاری یکی از غول‌های دنیای فناوری یعنی موتورولا توسعه داده شد و طراحان از رندرهای سه بعدی خلاقانه برای کاهش مرحله طراحی به مدت تنها دو ماه استفاده کردند. علاوه بر ظاهر متمایز و خاص، Birdcage 75th به دلیل استفاده از یک سایه‌بان یک‌تکه نیز توجه‌ها را به خود جلب می‌کند. این سایه‌بان به سمت بالا باز می‌شود و به عنوان دری عمل می‌کند تا به راننده اجازه ورود و خروج از ماشین را بدهد.
شاسی و بدنه خودرو از فیبر کربن و جلوپنجره آن از پلاستیک شفاف جامد از پلی متیل متاکریلات ساخته شده‌اند تا وزن خودرو را به حداقل برسانند. Birdcage 75th برای طراحی خود چندین جایزه صنعتی از جمله جایزه کانسپت کلاسیک لوی ویتون را در سال 2006 میلادی کسب کرد.
مازراتی Bora
یکی از تغییرات متعدد مالکیت در طول تاریخ مازراتی، فروش این برند به خودروساز فرانسوی یعنی سیتروئن بود. اولین مدلی که از مازراتی تحت مالکیت سیتروئن معرفی و عرضه شد، بورا بود. مازراتی Bora یک کوپه دو سرنشینه و همچنین اولین مازراتی موتور وسط محسوب می‌شد. این خودرو توسط جوجارو طراحی شد و دارای شکل ظاهری متمایزی است که در طول دهه هفتاد در بین خودروسازان ایتالیایی رایج شده بود.
به لطف مالکیت فرانسوی جدید این شرکت، تعدادی از نوآوری‌های تکنولوژیکی در این خودرو استفاده شد که بارزترین آنها استفاده از یک سیستم هیدرولیک بود که چراغ‌های جلو، صندلی راننده و پدال‌های قابل تنظیم را به کار می‌برد. با وجود ظاهر شیک و پیشرفت‌های تکنولوژیکی، فروش مازراتی بورا به دلیل بحران نفتی که مدت کوتاهی پس از عرضه این خودرو رخ داد، چندان راضی کننده نبود. مازراتی ادعا می‌کند که برنامه‌های ورود این خودرو به مسابقات اتومبیلرانی نیز به دلیل مشکلات مربوط به الزامات همولوگاسیون کنار گذاشته شد. در مجموع فقط 564 دستگاه مازراتی بورا تولید شد.
مازراتی تیپو 26
اولین خودروی تولید شده توسط مازراتی، تیپو 26 بود که یک خودروی دو نفره برای مسابقات جاده‌ای محسوب می‌شد. این خودرو در تعدادی از مسابقات ملی و بین‌المللی شرکت کرد و یک بار هم خود آلفیری مازراتی توانست با آن برنده شود. همچنین این خودرو در مسابقات گرندپری و میل میگلیا شرکت کرد و در آنها به لطف سال‌ها تجربه برادران بنیان‌گذار در ساخت قطعات برای دیگر سازندگان پیشروی ایتالیایی، توانست سرعتی ثابت را از خود نشان دهد. در اواخر دهه 20 میلادی هم یک نسخه اصلاح شده از این خودرو با نام 26B توسعه یافت.
مازراتی تیپو 26B در برخی بخش‌ها نسبت به خودروی اصلی ارتقا پیدا کرد و از اجزای آلیاژ منیزیم جدید استفاده می‌کرد که باعث کاهش وزن و استحکام بیشتر خودرو شده بود. متاسفانه مدت کوتاهی پس از رونمایی این خودرو، مازراتی اولین بحران مالی خود را تحمل کرد که بیشتر به لطف محبوبیت این برند در بین مشتریان ثروتمند توانست جان سالم به در ببرد. با این حال این بحران مالی باعث شد مازراتی فقط وقتی برای ساخت یک خودروی جدید تلاش کند که بتواند به اندازه کافی برای مسابقات قابل اعتماد باشد. بنابراین تا سال 1931 طول کشید تا یک خودروی جایگزین برای تیپو 26 به نام 8C عرضه شود.
مازراتی 5000 جی تی
خودروهای مازراتی
پس از موفقیت اولین گرند تورر تولید انبوه مازراتی یعنی 3500 جی تی، تعدادی از مشتریان ثروتمند درخواست چیزی بهتر را از مازراتی داشتند. یکی از مشتریان، محمدرضا پهلوی، پادشاه ایران بود که درخواست یک نسخه سریع‌تر و لوکس‌تر از 3500 جی تی ساخته شده با قطعات مسابقه‌ای را داشت. مهندس ارشد جولیو آلفیری موظف شد خودرو مازراتی 5000 جی تی را طراحی کند؛ یک خودروی فوق‌العاده انحصاری که تنها شاهد ساخت 35 دستگاه از آن بودیم.
برای این خودرو خریداران آزاد بودند که مدل بدنه مورد نظر خود را انتخاب کنند. در نتیجه، بدنه‌های 5000 جی تی توسط هشت سازنده مختلف از جمله پنین فارینا، برتون و Ghia ساخته شد. هر خودرو مازراتی 5000 GT مبتنی بر شاسی تقویت شده 3500 جی تی بود و از موتور وی 8 خودرو مسابقه‌ای 450 اس بهره می‌برد.
حداکثر سرعت 270 کیلومتر بر ساعت، به طور غیر رسمی این خودرو را به سریع‌ترین خودروی جهان در آن زمان تبدیل کرد. سریع‌ترین خودروی آن زمان به طور رسمی، استون مارتین DB4 GT بود که فقط به سرعت 152 مایل بر ساعت دست یافته بود، در حالی که مازراتی 5000 جی تی توانسته بود این رکورد را به 167 مایل بر ساعت ارتقا بدهد، اما این رکورد به طور رسمی ثبت نشد.
مازراتی A6GCS Berlinetta Pinnin Farina
خودرو A6GCS Berlinetta Pinnin Farina به عنوان یکی از چشم‌گیرترین خودروهای ساخت مازراتی شناخته می‌شود، اما در واقع یک خودروی رسمی از مازراتی نیست. این خودرو بر اساس خودروی مسابقه‌ای A6GCS ساخته شد که در مسابقات اتومبیلرانی بسیار موفق بود و در میان مشتریان خصوصی شرکت نیز محبوب شد. پس از این که مسابقه میل میگلیا در سال 1952 زیر باران سیل‌آسا برگزار شد، مشتریان درخواست تولید نسخه‌ای با سقف بسته از این خودرو را کردند و اینجا بود که استودیوی طراحی مشهور پنین فارینا وارد کار شد.
خود مازراتی نمی‌توانست مستقیما ساخت این خودرو را به پنین فارینا واگذار کند، زیرا این استودیو اخیرا قراردادی انحصاری با رقیب اصلی مازراتی یعنی فراری امضا کرده بود. با این حال این قرارداد مانع همکاری پنین فارینا به طور مستقل با مالکان خصوصی نشد و بنابراین یک فروشنده مازراتی مستقر در رم، شش خودروی A6GCS خرید و از پنین فارینا خواست آنها را به یک خودرو سقف بسته تبدیل کند. این شرکت در نهایت کار خود را به انجام رساند و محصول خود را در نمایشگاه خودرو تورین 1947 به نمایش گذاشت که البته این موضوع با ناراحتی فراری همراه بود.
مازراتی MC20
خودروهای مازراتی
ام سی 20 نشان‌دهنده آغاز عصری جدید در مازراتی است، زیرا اولین ابرخودروی تولید انبوه این برند محسوب می‌شود. هدف MC20 رقابت مستقیم با رقبایی مانند استون مارتین و مک لارن است و بررسی‌های اولیه نشان می‌دهد که رقیب بسیار قدرتمندی خواهد بود. مجله Car and Driver اخیرا این خودرو را بررسی کرده و از شتاب سریع و برق‌آسا و هندلیگ تیز آن تمجید کرده و امتیاز عالی 9.5 از 10 را به آن داده است. این اولین خودروی اسپرت موتور وسطی است که این برند پس از MC12 تولید کرده، با این تفاوت که بر خلاف مدل قبلی، MC20 بر اساس معماری کاملا جدیدی ساخته شده است.
قیمت این خودرو از 215 هزار دلار در بازار ایالات متحده آمریکا شروع می‌شود و اولین نمونه‌ها در حال حاضر برای مشتریان ارسال شده است. این خودرو اکنون در راه تبدیل شدن به یکی از بزرگ‌ترین و بهترین مازراتی‌های سال‌های اخیر است. به این ترتیب می‌توانیم امیدوار باشیم که پس از چندین سال سرمایه‌گذاری ناکافی، این خودرو نشان‌دهنده بازگشت این برند به روزهای خوب خواهد بود. مازارتی به تولید خودروهایی ادامه می‌دهد که به اندازه کافی دلربا باشند و البته طی سال‌های آینده به سمت برقی شدن خواهد رفت.