گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
کادیلاک یک خودروساز آمریکایی با سابقه‌ای درخشان در تولید خودروهای لوکس و جذاب است. در این مطلب 15 مورد از بهترین خودروهای تاریخ کادیلاک را معرفی می‌کنیم.
برند کادیلاک دارای تاریخچه‌ای طولانی و پر از نبوغ و شکوه و ابهت آمریکایی است. این شرکت توسط مردی با نام هنری لیلند شروع به کار کرد و به خودروسازی تبدیل شد که به خاطر نوآوری‌های تکنولوژیکی و تجمل شناخته می‌شد. سال‌های اول فعالیت کادیلاک صرف ساخت خودروهای سفارشی با مهندسی دقیق و تولید خودروهای دست‌ساز شد و بعدا این برند به جنرال موتورز پیوست و پرچمدار این گروه خودروسازی لقب گرفت.
سبک کادیلاک همیشه متمایز بوده و خودروهای آن به ویژه در دوران پس از جنگ، همیشه نسبت به سایر محصولات قابل تشخیص بوده‌اند. علاوه بر این خودروهای این برند برای سال‌های متمادی جزو بزرگترین وسایل نقلیه در جاده‌ها محسوب می‌شدند. البته در مسیر کادیلاک هم اشتباهاتی وجود داشت؛ کادیلاک V8-6-4 به شدت بد بود و خودرو سیمارون نیز نقطه ضعفی در کارنامه این شرکت به شمار می‌رفت. با این حال، سابقه کادیلاک سرشار از موفقیت است.
در این مطلب قصد داریم 15 مورد از بهترین خودروهای تاریخ کادیلاک از سال 1902 تاکنون را معرفی کنیم و نگاهی به طراحی، مشخصات و ویژگی‌های آنها بیندازیم.
بهترین خودروهای تاریخ کادیلاک را بشناسید
1. کادیلاک Beast
لیموزین‌های مخصوص رئیس جمهور آمریکا، تاریخچه‌ای قدیمی دارند که حتی قدمت آنها به آغاز صنعت خودروسازی برمی‌گردد. ویلیام هووارد تافت اولین رئیس جمهور آمریکا (1909 تا 1913) بود که خودروهای رسمی کاخ سفید را در اختیار داشت. این خودروها شامل یک خودرو بیکر الکتریک و یک خودرو پیرس ارو می‌شد. روسای جمهور آمریکا از آن زمان به بعد در خودروهایی مثل لینکلن، پاکارد، کرایسلر و کادیلاک سوار شده‌اند.
رئیس جمهور جو بایدن اکنون یک کادیلاک اصلاح شده را در اختیار دارد که در سال 2018 به بهره‌برداری رسیده بود. جنرال موتورز از زمان کلینتون، قرارداد ساخت خودروهای ویژه برای رئیس جمهور آمریکا را در دست داشته و خودروی فعلی ریاست جمهوری آمریکا نیز کادیلاک Beast یا هیولا است.
کادیلاک بیست یک خودروی کاملا منحصربه‌فرد است که به احتمال زیاد روی شاسی کامیون‌های سنگین GMC مثل کودیاک یا TopKick سوار می‌شود. جزئیات این اتومبیل به شدت محافظت می‌شود و جزو اسرار سرویس مخفی به شمار می‌رود؛ با این حال اطلاعات اندکی در مورد آن شناخته شده است.
طبق اطلاعات منتشر شده، این خودرو دارای سیستم اطفای حریق، ارتباطات دیجیتالی پیشرفته، سیستم آب و هوایی، لاستیک‌های تقویت شده با کولار، شیشه‌های ضد گلوله، درهای زرهی و وزن 22 هزار پوند است. در واقع می‌توان گفت این خودرو کادیلاک Beast یک وسیله حمل و نقل نظامی در پوشش کادیلاک است. سایر جزئیات این اتومبیل هرگز به دلایل امنیتی مشخص نخواهد شد، مگر این که بازنشست و راهی موزه شود تا بتوانیم اطلاعات بیشتری را درباره آن کسب کنیم.
صرف نظر از محرمانه بودن جزئیات کادیلاک بیست، این یک خودروی چشمگیر و فوق‌العاده است که باید آن را جزو بهترین خودروهای تاریخ کادیلاک به حساب بیاوریم.
2. کادیلاک الدورادو Brougham
خودرو Eldorado به طور منظم از سال 1953 بخشی از خط تولید کادیلاک بوده، اما مدل الدورادو بروگام در سال 1957 یک خودرو ویژه بود. کادیلاک یک اتومبیل فوق‌العاده انحصاری ساخت و تا جایی که امکان داشت آن را با ویژگی‌های لوکس و دست‌ساز ارتقا داد، اما در نهایت آن را با ضرر و زیان فروخت.
ایده این بود که کادیلاک با خودرو Eldorado Brougham و اضافه کردن ویژگی‌های پر زرق و برق و ظریف، مشتریانی را به خود جذب کند و خودرویی را تولید کند که واقعا متناسب با بودجه آنها باشد. هارلی ارل، طراح ارشد جنرال موتورز به دنبال این بود که از چند ایده‌ی خودروهای مفهومی که طی سال‌های گذشته به نمایش گذاشته بود استفاده کند و آنها را در خودرویی ویژه برای کسانی که توانایی خرید چیزهای بهتر را دارند، پیاده‌سازی کند.
او با الدورادو بروگام موفق شد این ایده را اجرا کند و ویژگی‌هایی مانند صندلی شش جهته، سقف بدون ستون فولادی ضد زنگ و درهای منحصربه‌فرد که ظاهر یک کوپه را ایجاد می‌کردند در این خودرو وجود داشتند.
نتیجه نهایی یک خودروی زیبا شد که حتی در بین خودروهای پر زرق و برق آن زمان خودنمایی می‌کرد. جنرال موتورز اعلام کرد در این دوره تنها 400 دستگاه خودرو الدورادو بروگام را با قیمت خرده‌فرشی 13 هزار و 74 دلار به فروش رساند که تقریبا دو برابر قیمت هر کادیلاک دیگری در خط تولید این شرکت بود. امروزه این اتومبیل جزو کلکسیونی‌ترین و بهترین خودروهای تاریخ کادیلاک محسوب می‌شود و نمونه‌هایی از آن که به خوبی نگهداری شده‌اند تا 150 هزار دلار ارزش دارند.
3. کادیلاک سری 452 وی 16
در روزهای اولیه صنعت خودروسازی، مهندسان تلاش زیادی برای ایجاد موتورهای بهتر، قوی‌تر و کارآمدتر داشتند. به این ترتیب نوآوری‌های بسیاری به وجود آمد که موجب پیشرفت این صنعت شد. کادیلاک به ارائه پیشرانه سوپرشارژ فکر می‌کرد، اما در مورد قابلیت اطمینان آن نگران بود. ایده‌های دیگری هم روی میز گذاشته شد، اما به دلایلی توجهی به آنها نشد. در نهایت تصمیم گرفته شد که سیلندرهای بیشتر، بهترین راه برای رسیدن به حداکثر قدرت با حفظ روان بودن عملکرد خواهد بود.
سری 45 کادیلاک در سال 1930 میلادی دارای موتور جدید V16 بود و علاوه بر لوکس و شیک بودن، خودروی بسیار پرقدرتی در آن زمان محسوب می‌شد. ایده‌ی استفاده از موتور بزرگتر به دلیل پتانسیل بالای آن در ارائه قدرت بیشتر، در حالی دنبال می‌شد که اصلاح آن نیز به همان اندازه مهم بود.
سری 45 یکی از نرم‌ترین و بی‌صداترین خودروها در جاده بود. این سری خودروهای کادیلاک برای همه مناسب نبود، چرا که قیمت آن از 5350 دلار (معادل حدود 86 هزار و 300 دلار در سال 2021) شروع می‌شد. موتور V16 قوی‌ترین و بزرگترین موتور کادیلاک نبود، اما احتمالا بزرگترین موتوری بود که در آن دوران در یک خودرو وجود داشت و کادیلاک 452 کاملا برای استفاده از چنین موتوری ساخته شده بود.
4. کادیلاک XLR-V
رقبای آلمانی کادیلاک از اواسط دهه 50 میلادی، کوپه‌های اسپورت و شیک را در بین محصولات خود عرضه می‌کردند. کادیلاک همیشه یک رهبر و پیشرو در بازار خودروهای لوکس بوده و به همین دلیل بخش عملکرد را به همتایان خود یعنی شورولت و پونتیاک واگذار کرد. کادیلاک Allante هم خودرویی بود که بیشتر یک کوپه لوکس محسوب می‌شد تا یک خودروی اسپورت واقعی و نمی‌شد آن را در این دسته و به عنوان رقیبی برای کوپه‌های اسپورت آلمانی به حساب آورد. این رویه با معرفی XLR و XLR-V با عملکرد بالا در سال 2004 تغییر کرد.
خودرو کادیلاک ایکس ال آر وی روی شاسی مشابه کوروت ساخته شده بود و به مشتریان نشان داد که کادیلاک در عرضه یک خودرو اسپورت واقعی که عملکرد بهتری نسبت به سایر محصولات قایق‌مانند خود داشته باشد، بسیار جدی است. رسانه Car and Driver در سال 2006 این خودرو را آزمایش کرد و آن را یک خودروی نسبتا خوب دانست که سطح صدای کم و عملکرد قدرتمند و محکمی دارد. پیشرانه Northstar V8 بسیار متفاوت از همتای خود در کوروت بود و قدرت 443 اسب بخار را تولید می‌کرد.
درون کابین خودرو نیز لیست بلندبالایی از آپشن‌ها و لوازم جانبی وجود داشت. قیمت این خودرو حداقل 100 هزار دلار است. اگرچه رسانه Motor1 کادیلاک XLR-V را بدترین ماشین اسپورت توصیف می‌کند، اما به نظر می‌رسد این نظر بسیار ناعادلانه است. آنها می‌گویند با پرداخت چنین مبلغی، این خودرو باید بسیار بهتر از کوروت عمل کند؛ اما نباید فراموش کرد که همه چیز سرعت نیست و در واقع یک کوپه اسپورت لوکس هم جذابیت زیادی دارد. بنابراین نمی‌توان XLR-V را جزو یکی از بهترین خودروهای تاریخ کادیلاک به شمار نیاورد. ایکس ال آر وی قرار نیست همه چیز را در عین حال داشته باشد و برای همه افراد مناسب باشد، اما اولین خودروی اسپورت واقعی کادیلاک است که به همین دلیل آن را در بین بهترین‌های این خودروساز قرار می‌دهد.
5. کادیلاک CTS-V Wagon
استایل خودروهای کادیلاک در اوایل قرن بیست و یکم مدرن شد و محصولات این شرکت با زبان طراحی جدید و هنر و علم مهندسان این خودروساز، از سبک سنتی فاصله گرفتند و استعداد اروپایی‌تری پیدا کردند. CTS اولین مدلی بود که در سال 2003 از زبان طراحی و نامگذاری جدید این برند استفاده کرد. این مدل در نسخه پایه با قیمت کمتر از 30 هزار دلار به فروش می‌رسید.
همانطور که کادیلاک سبک جدید محصولات خود را توسعه داد و کل خط تولید محصولاتش را به‌روز کرد، به بازار سدان‌های اسپورت نیز وارد شد؛ یعنی بخشی از بازار که مدت‌ها تحت سلطه آلمانی‌ها بود. چندین سال پس از عرضه سدان اسپورت CTS-V، جنرال موتورز اعلام کرد که در سال 2010-2011 خودرو CTS-V Wagon را عرضه می‌کند.
این خودرو به یک موتور 6.2 لیتری وی 8 سوپرشارژ با قدرت 556 اسب بخار و گیربکس 6 سرعته دستی یا اتوماتیک مجهز شد. کادیلاک سی تی اس وی واگن با چرم آلکانترا در داخل کابین و صندلی‌های مخصوص ریکارو و مقداری پنل‌های داخلی براق مشکی Obsidian تزئین شده بود.
به دلایل نامعلوم، علاقه‌مندان به خودروهای مدرن، علاقه خاصی به خودروهای استیشن واگن دارند؛ به خصوص اگر آنها سریع هم باشند. آئودی و مرسدس بنز برای سال‌ها خودروهای استیشن واگن سریعی را عرضه کردند، اما این محصولات در بازار ایالات متحده کمیاب هستند و نمونه‌های مشابه و سریع آمریکایی تقریبا وجود ندارند. در بررسی‌هایی که از سدان کادیلاک CTS-V انجام شده، اگر نگوییم این خودرو بهتر از یک BMW M است، حداقل به همان اندازه خوب و جذاب خواهد بود. ارزش این کادیلاک خاص و ویژه در حراجی‌ها از 80 هزار دلار عبور کرده است.
6. کادیلاک Fleetwood Brougham مدل 1971 تا 1976
کادیلاک‌های مدرن خودروهای کارآمدی هستند که مطابق با وضعیت بازار رقابتی و برای مقابله با رقبا طراحی و عرضه شده‌اند؛ اما همیشه این‌طور نبود. کادیلاک‌های اولیه بر این تمرکز داشتند که مجلل‌ترین خودروهای موجود برای خریدارانی باشند که می‌توانستند پول بیشتری برای ظرافت خرج کنند. پس از جنگ جهانی، بزرگراه‌های آمریکا رشد چشمگیری داشتند و خودروهای آمریکایی نیز از این رشد پیروی کردند. در اواسط دهه 70 میلادی، بسیاری از وسایل نقلیه در جاده‌ها شبیه به کرجی‌های رودخانه‌ای چرخ‌دار بودند و کادیلاک در این زمینه یکی از بدترین‌ها بود.
در سال 1975 میلادی، کادیلاک فلیت وود سری 75 دارای طول شگفت‌انگیزی بود. برخی رسانه‌ها طول رسمی این خودرو را 233.7 اینچ یا نزدیک به 6 متر ذکر کرده‌اند. این خودروی غول‌پیکر به اندازه‌ای فضای صندوق عقب داشت که می‌توانست با ظرفیت حمل و نقل بسیاری از کامیون‌های کوچک رقابت کند. صندلی‌های خودرو بزرگ و فوق‌العاده راحت بودند و روکش‌های روی آن شبیه به داشتن بالش‌های کوچکی بود که از پشت سرنشینان در تمام مدت رانندگی محافظت می‌کردند.
فضای داخلی کادیلاک فلیت وود به سبک منحصربه‌فرد و لوکس آمریکایی طراحی شد. صندلی‌های روکش‌دار، مقداری چوب و چوب مصنوعی و نورهای اضافی روی درها و سقف به چشم می‌خورد. کادیلاک‌ها در آن دوره کروز کنترل، برف‌پاک‌کن‌های متناوب، تهویه مطبوع و موارد دیگر را ارائه می‌کردند و واقعا بزرگ و راحت بودند.
7. کادیلاک سری 341 بی 1929
کادیلاک در زمینه ارائه نوآوری‌ها سابقه قوی و درخشانی دارد. اختراع‌هایی مثل استارت برقی آن با روزگار مدرن ما برابری می‌کرد. در سال 1929 میلادی کادیلاک مدلی را عرضه کرد که تغییر دیگری را در زیر لایه‌های فلزی خود ارائه می‌داد. این تغییر تقریبا به اندازه استارت برقی تاثیرگذار بود و آن هم چیزی نیست جز گیربکس سینکرومش. قبل از سال 1929، گیربکس‌ها در خودروها از یک سری دنده‌های برش مستقیم ساخته می‌شدند که برای تثبیت شیفت ورودی و خروجی روی تعدادی نسبت دنده تنظیم شده و از کنار یکدیگر می‌لغزیدند.
مشکل این دنده‌ها این است که اگر با سرعت یکسانی نمی‌چرخیدند، به سختی می‌توانستند با هم حرکت کنند و تعویض دنده‌ها باعث می‌شد که اگر راننده مراقب تطبیق سرعت‌ها و دنده‌های دو کلاچه نباشد، صدای خش خش و خراش‌های وحشتناکی ایجاد شود. برای جابه‌جایی روان دنده‌ها، این ایده در سال 1918 ثبت اختراع شد، اما تا سال 1929 میلادی طول کشید تا یک سازنده آن را به تولید برساند.
با گیربکس سینکرومش کادیلاک، تعویض دنده به آرامی و بدون هیچ خراش و مشکلی انجام می‌شد. این نوآوری امروزه در گیربکس‌های دستی استفاده می‌شود. کادیلاک سری 314 بی یک خودروی شیک و مجلل بود که تمام جزئیات یک خودروی لوکس در زمان خود را به همراه داشت و گیربکس جدید و نوآور آن باعث شد که به یکی از بهترین خودروهای تاریخ کادیلاک تبدیل شود. این مدل همچنین جز اولین نمونه‌هایی بود که شیشه ایمنی را دریافت کرد.
8. کادیلاک سویل 1976 تا 1980
در دهه 70 میلادی، خودروسازان آمریکایی که به ساخت خودروهای بزرگ با موتورهای عظیم V8 عادت داشتند، با چندین معضل جدید روبه‌رو شدند. تحریم‌های نفتی باعث ایجاد کمبود سوخت شد و قوانین انتشار گازهای گلخانه‌ای نیز موانع فنی را به وجود آورد. از سوی دیگر، خودروسازان آلمانی با خودروهایی که کوچک شده بودند و از نظر فناوری پیشرفته بودند به بازار خودروهای لوکس هجوم آوردند و موتورهای 4 و 6 سیلندر انژکتوری را با صرفه اقتصادی بیشتر ارائه کردند.
کادیلاک برای مقابله با این وضعیت، اولین خودروی کوچک خود را با نام Seville ساخت. سویل از بدنه جنرال موتورز X که توسط شورولت نوا و پونتیاک ونتورا به اشتراک گذاشته شده بود، بهره می‌برد و علاوه بر ارتقایی که تجربه کرد، ویژگی‌های زیادی داشت که باعث می‌شد نسبت به پسرعموهای خود در جنرال موتورز، کاملا لوکس‌تر و متفاوت‌تر باشد.
کادیلاک سویل یک خودروی در سطح بین‌المللی بود و زمانی که در نمایشگاه‌ها معرفی شد، عملکرد و بازخورد خوبی داشت. این خودرو نسبت به کادیلاک‌های دیگر کوچک‌تر بود و البته بالاترین برچسب قیمتی را برای سال 1976 میلادی داشت. Seville همچنین اولین خودروی جنرال موتورز با تزریق الکترونیکی سوخت بود. آلمانی‌ها سال‌ها از تزریق سوخت مکانیکی استفاده می‌کردند و این برای جنرال موتورز بسیار اهمیت داشت.
این نسخه از سویل تنها به مدت چهار سال تولید و فروخته شد و در همین مدت به تغییر شکل آینده کادیلاک کمک کرد تا از بحران‌های دهه 70 میلادی خارج شود.
9. کادیلاک الدورادو 1967 تا 1970
نام Eldorado از سال 1953 میلادی به عنوان نامی برای وسایل نقلیه دو در کادیلاک استفاده شد. با این حال مدل سال 1967 یک تغییر اساسی در الدورادو به وجود آورد و سبک کاملا جدید به همراه پیشرانه‌ای جدید را ارائه کرد. تا اواخر دهه 60 میلادی، خودروهای دیفرانسیل جلو عموما خودروهای اقتصادی کوچک اروپایی یا ژاپنی بودند که توسط موتورهای کوچک هدایت می‌شدند. الدورادو یک ماشین فول‌سایز با یک موتور V8 بسیار بزرگ محسوب می‌شد که برای اولین بار دیفرانسیل جلو بود و چرخ‌های جلو را به حرکت درمی‌آورد.
الدورادو در کنار اولدزموبیل Toronado و بیوک Riveira که هر دو دارای شاسی و چیدمان دیفرانسیل جلو یکسانی بودند، معرفی شد و نشان داد که یک مدل موفق برای شرکت خودروسازی کادیلاک است. چیدمان جدید موتور، تونل انتقال در مرکز خودرو را حذف کرد و فضای پای بسیار بیشتری را برای همه سرنشینان به وجود آورد. منتقدان در آن زمان، کادیلاک را به دلیل حفظ ویژگی‌های رانندگی خوب ستایش کردند. این طراحی جدید بسیار موفقیت‌آمیز بود و در سال 1967 میلادی فروش آن نسبت به سال قبل، از 2250 دستگاه به 15680 دستگاه افزایش پیدا کرد.
کادیلاک Eldorado اولین خودرو در صف طولانی کادیلاک‌های دیفرانسیل جلو محسوب می‌شود. بعدا الدورادوها با موتورهای نصب شده به صورت عرضی روانه بازار شدند و همراه با بقیه محصولات جنرال موتورز کوچک‌تر شدند.
10. کادیلاک CT5-V بلک وینگ
محصولات کادیلاک دیگر آن خودروهای دست‌ساز هنری لیلند و حتی اتومبیل‌های غول‌پیکر دارای باله با الهام گرفتن از جتها در دوره پس از جنگ جهانی نیستند. کادیلاک‌های مدرن از نظر فناوری پیشرفته و بسیار راحت شده‌اند و عملکرد خوبی هم دارند. چیزی که طرفداران کادیلاک‌های قدیمی هرگز نمی‌توانستند آرزوی آن را داشته باشند، یک خودروی اسپورت است. با این حال رقابت سخت سدان‌های اسپورت آلمانی در دهه 80 و 90 میلادی باعث شد جنرال موتورز تصمیم بگیرد وارد این بازی شود.
جدیدترین پرچمدار کادیلاک سری CT5 است و مانند بسیاری از مدل‌های اخیر، سری V برای سی تی 5 نیز موجود است. این جدیدترین خودرو با موتور 6.2 لیتری V8 سوپرشارژ دست‌ساز محسوب می‌شود که قدرت 668 اسب بخار را تولید می‌کند. کادیلاک می‌خواهد در نبرد با رقبا برای تسلط در بازار سدان‌های اسپورت شکست نخورد. Blackwing مدل ویژه‌ای از CT5-V محسوب می‌شود که بسیاری از ویژگی‌های استاندارد از جمله چرخ‌های آلیاژی سبک، ترمزهای برمبو، کنترل مغناطیسی رانندگی و قطعات فیبر کربنی را ارائه می‌کند.
بلک وینگ یک خودروی چشمگیر محسوب می‌شود که علاوه بر سرعت بالا، بسیار ظریف و راحت است؛ یعنی دقیقا همانطور که یک خودروی کادیلاک باید باشد. آلمانی‌ها باید نگران باشند، چرا که این بی رحم آمریکایی در فهرست 10 خودروی برتر سال 2022 از سوی رسانه Car and Driver قرار گرفته و قطعا یکی از بهترین خودروهای تاریخ کادیلاک محسوب می‌شود.
11. کادیلاک Allante
اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 میلادی دوران سختی برای خودروسازان آمریکایی بود. این خودروها در رقابت با محصولات آسیایی و اروپایی، با مشکلاتی مثل افزایش مقررات ایمنی و انتشار گازهای گلخانه‌ای مواجه شدند و به همین دلیل به دنبال راه‌حل‌های غیر متعارفی برای بقا در بازار بودند. کادیلاک به ویژه از سوی رقبای آلمانی خود در بازار خودروهای لوکس فشار را احساس کرد و این‌گونه بود که به سراغ عرضه کوپه جدید خود یعنی Allante رفت.
کادیلاک به منظور دستیابی به اهداف خود، شرکت طراحی ایتالیایی یعنی پنین فارینا را استخدام کرد تا نه تنها خودروی جدید خود را طراحی کند، بلکه تولید آن را نیز بر عهده بگیرد. هنگامی که بدنه خودرو در ایتالیا تکمیل شد، جنرال موتورز از هواپیماهای باری مخصوص بوئینگ 747 استفاده کرد تا خودروها را برای مونتاژ نهایی به میشیگان آمریکا بازگرداند.
سال 1993 میلادی آخرین سال برای کادیلاک آلانته بود. این خودرو همچنین اولین کادیلاکی بود که به موتور Northstar مجهز شد. این پیشرانه قدرت 295 اسب بخار را در اختیار Allante قرار می‌داد و نسبت به موتور اصلی 4100 با قدرت 170 اسب بخار در سال 1987 ارتقای چشمگیری پیدا کرده بود. فضای داخلی خودرو بسیار راحت بود و با چرم مخمل‌پوش تزئین شد و مجموعه‌ای از تجهیزات کاملا مدرن مثل داشبورد دیجیتال و تلفن همراه (اختیاری) در آن ارائه می‌شد.
کادیلاک آلانته یک مدل امیدوارکننده و جذاب بود، اما متاسفانه نتوانست فروش زیادی داشته باشد. هزینه انتقال خودروها از طریق اقیانوس اطلس به آمریکا به طور قابل توجهی به هزینه نهایی آن افزوده بود و در نهایت کادیلاک کمتر از 4 هزار دستگاه در سال فروخت. تولید این خودرو در نهایت پس از مدل سال 1993 به پایان رسید.
12. کادیلاک مدل 30 (سال 1912)
کادیلاک مدل 30 در سال 1912 بی شباهت به کادیلاک‌های قبلی نبود. خودروهای آن دوره از مدلی به مدل دیگر، تغییر چندانی نداشتند و ماهیت ساخت سفارشی آنها و قیمت بالای آنها باعث می‌شد مردم عادی توانایی خریدشان را نداشته باشند. با این حال کادیلاک مدل 30 سال 1912 دارای یک ویژگی انقلابی به نام استارت الکتریکی بود. قبل از سال 1912 همه خودروها به یک بازوی قدرتمند نیاز داشتند تا موتور را روشن کنند و این اغلب منجر به ایجاد آسیب‌هایی هم می‌شد.
هنری لیلند، بنیان‌گذار کادیلاک در آن زمان دوستی داشت که برای کمک به یک دختر که دچار مشکل شده بود توقف کرد تا اتومبیلش را روشن کند، اما در زمان روشن کردن خودرو آسیب دید و مجروح شد. این اتفاق باعث شد هنری لیلند برای حل چنین مشکلی و ایجاد استارت برقی برای خودروها تلاش کند. البته صحت این ماجرا را نمی‌توان تایید کرد، اما اهمیت زیادی هم ندارد، چرا که به هر حال استارت برقی در سال 1912 ساخته و روی مدل 30 کادیلاک نصب شد.
مدل 30 با موتور 4 سیلندر 40 اسب بخاری معرفی شد و دارای قیمت 1800 دلار (معادل حدود 48 هزار دلار در سال 2021) بود. اگرچه این خودرو برای دوران خود خودروی خوبی بود و یک ویژگی انقلابی به نام استارت برقی داشت، اما به هر حال کادیلاک‌ها همیشه خودروهای گرانی هستند و هر کسی توانایی خرید آنها را ندارد.
13. کادیلاک اسکالید
اولین کادیلاک Escalade خودروی خیلی خاصی نبود؛ در واقع باید آن را یک خودروی جی ام سی یوکان دنالی با نشان کادیلاک و صندلی‌های چرم شیک می‌دانستیم. این دو اتومبیل، پیشرانه‌ای یکسان، آپشن‌های مشابه و تقریبا همان ظاهر را داشتند. اما این آغاز چیزی بود که در ادامه به استانداردی برای شاسی بلندهای لوکس آمریکایی تبدیل شد. لینکلن نویگیتور زودتر به بازار عرضه شده بود، اما کادیلاک اسکالید را باید به عنوان نماد برتر در بازار اس یو وی‌های لوکس بدانیم.
در سال 1999 کادیلاک اسکالید برای اولین بار در نمایشگاه‌ها مشاهده شد و سال 2002 شاهد رونمایی از نسل دوم آن بودیم. نسل دوم این خودرو اولین نسلی بود که استایل و فضای داخلی متمایز کادیلاک را داشت، اما نسل سوم در سال 2006 توانست Escalade را به یک نماد در بین شاسی بلندهای لوکس واقعی تبدیل کند. از آن زمان، اسکالید به طور فزاینده‌ای به اتومبیل انتخابی برای مدیران ثروتمند آمریکایی بدل شد.
این روند تا به امروز ادامه داشته و کادیلاک اسکالید فول آپشن، بیش از 100 هزار دلار خرج روی دست خریداران می‌گذارد. مدل فعلی اسکالید، تعداد قابل توجهی از فناوری‌های مدرن از جمله صفحه نمایش 38 اینچی OLED، سیستم صوتی AKG و سیستم تعلیق عقب مستقل را ارائه می‌کند و همچنان پادشاه لوکس‌ها و یکی از بهترین خودروهای تاریخ کادیلاک محسوب می‌شود.
14. کادیلاک دویل کوپه 1959-1960
دهه 1950 میلادی برای مردم آمریکا زمان خوش‌بینی بود. جنگ جهانی دوم تمام شده بود و هر روز فناوری‌ها و محصولات جدیدی عرضه می‌شد. عصر جتها فرا رسیده بود و همراه با آن طراحی‌های الهام گرفته شده از جت رواج پیدا کرد. از جمله چیزهایی که در طراحی‌شان از جتها الهام گرفته بودند می‌توان به خودروها اشاره کرد که دم باله‌های آنها رایج شده بود. چندین خودروساز شروع به بالا بردن قسمت‌های بالای پانل‌های یک چهارم عقب محصولاتشان کردند و این بخش را بالاتر از خط صندوق عقب و به صورت باله‌مانند طراحی می‌کردند.
موزه ملی تاریخ آمریکا، کادیلاک را شروع کننده این روند در سال 1948 میلادی می‌داند؛ زمانی که برجستگی‌های معمولی شبیه باله‌ها در بالای چراغ‌های عقب ظاهر شد. سپس به دلیل منسوخ شدن آن، کادیلاک هر سال دم باله‌ها را اصلاح و بلندتر می‌کرد تا خریداران بیشتری را از مدل‌های قدیمی دور کند و یک مدل جدید با باله‌های بزرگتر را عرضه می‌کرد. یک نویسنده به نام دان شرمن می‌گوید در داستان دم باله‌ها، نبردی بین خودروسازان رخ داده بود و کادیلاک با بلندترین باله‌های عقب در سال 1959 برنده اصلی این جنگ شد.
چنین مد‌ها و گرایش‌هایی در طراحی خودرو همواره می‌آیند و می‌روند و ممکن است برخی از آنها بعد از گذشت زمان باز هم برگردند؛ اما کادیلاک Coupe Deville احتمالا برای همیشه بزرگترین دم باله‌ها را در تاریخ خواهد داشت.
15. لیموزین سری 62 سال 1941 (The Duchess)
در سال 1936 میلادی شاهزاده ادوارد، دوک ویندزور به سلطنت انگلستان رسید و ادوارد هشتم لقب گرفت. این پادشاه جوان در آن زمان مجرد بود ولی عاشق یک زن مطلقه آمریکایی به نام والیس سیمپسون شد. شاه ادوارد هشتم چنان دیوانه‌وار عاشق شده بود که برای ازدواج با سیمپسون تصمیم گرفت از تاج و تخت کناره‌گیری کند؛ چرا که طبق قوانین غیر قابل قبول بود که پادشاه انگلستان با چنین شخصی ازدواج کند.
پس از واگذاری تاج و تخت به جانشین ادوارد هشتم، او و سیمپسون زمان زیادی را در نیویورک گذراندند و یک لیموزین کادیلاک سفارشی‌سازی شده توسط جنرال موتورز را در اختیار داشتند. این خودرو بر اساس سری 62 مدل 1941 ساخته شده بود و به طور گسترده با ویژگی‌های لوکسی که شایسته‌ی این شاهزاده سلطنتی بود، سفارشی‌سازی شد.
این خودرو که با نام The Duchess شناخته می‌شد، تقریبا از هر نظر با دست ساخته شده بود و با کادیلاک‌های دیگر مطابقت نداشت. فضای داخلی این خودرو پر از مونوگرام‌های روکش شده، پانل‌های گردویی سفارشی و فرش‌های پشمی ضخیم بود. همچنین این یکی از اولین کادیلاک‌هایی بود که به شیشه‌های برقی مجهز شد. برای ساخت این خودرو از هیچ هزینه‌ای دریغ نشده بود و به همین دلیل باید آن را یکی از بهترین خودروهای تاریخ کادیلاک بدانیم.
