اخیراً گروهی از محققان، یک نقاشی عجیب با قدمت 1000 سال را در زیر بقایا و خرابههای یک کلیسا در سودان کشف کردند.
اخیراً گروهی از محققان، چندین نقاشی عجیب با قدمت 1000 سال را در زیر بقایا و خرابههای یک کلیسا واقع در جنوب غربی آب مروارید سوم در کرانه غربی رود نیل در سودان کشف کردند. گفته میشود که این نقاشیهای شگفتانگیز، مریم مقدس و امانوئل را نشان میدهند.
نقاشی عجیب با قدمت 1000 سال زیر خرابههای سودان
گروهی از محققان و باستان شناسان از دانشگاه خارطوم سودان و دانشگاه دره نیل، نقاشیهای ۱۰۰۰ ساله را در سال ۲۰۲۱ کشف کردند. کلیسایی که در این مکان وجود داشت، دارای یک سالن بزرگ اصلی و دو سالن کوچکتر جانبی بود که از خشت گل خشک شده و یک لایه آستر از آجر سوخته ساخته شده بود.
چندین کتیبه یونانی بر روی برخی از دیوارهای کلیسا شناسایی شدهاند. همچنین با وجود آسیب قابل توجه به سازه در داخل محراب، چندین نقاشی باقی ماندهاند.
اولین بار که این مکان کشف شد، گروه محققان با کمبود متخصصهایی برای حفظ نقاشیها مواجه بودند؛ بنابراین تصمیم گرفتند که ویرانههای کلیسا را مجدد دفن کنند تا از نقاشیها محافظت شود.
در مطالعات اخیر، محققان دریافتند که یکی از نقاشیهای موجود در دیوار شرقی محراب که از سایر نقاشیها بهتر حفظ شده است، نیمتنه مسیح (امانوئل) را در پس زمینه یک پیکر ایستاده نشان میدهد. تصور میشود که این پیکر، نماد Our Lady of the Sign است و مریم مقدس را نشان میدهد.
دکتر ماگدالنا لاپتاس (Magdalena Łaptaś) متخصص شمایل نگاری نوبی در موسسه تاریخ هنر در دانشگاه کاردینال استفان ویسزینسکی در ورشو است. او درباره نقاشی عجیب با قدمت 1000 سال در زیر خرابههای سودان گفت:
این نوع نقاشیها به نام Platytera ton uranon (جادارتر از بهشت) معروف هستند؛ یعنی رحم “مادر” از بهشت بزرگتر است و خدای نامحدود و ازلی را در خود حمل میکند. شاید بتوان خاستگاه این ایده را در بینش الهه مصری پیش از مسیحیت یافت که خورشید را میبلعید و به دنیا میآورد.
در کنار این تصاویر، دو فرشته نیز قرار دارند که هر دو لباس تشریفاتی پوشیدهاند و کفشهای مروارید دوزی شده دارند. سر هر دو شکل فرشته، ناقص است؛ اما محققان معتقدند که این نقاشی احتمالاً فرشتگان میکائیل و جبرئیل را به تصویر میکشد.
لاپتاس میگوید که این نوع بازنمایی در هنر نوبی ناشناخته است؛ با این حال تاثیر قوی بیزانس را تایید میکند. قدمت این نقاشیها به فاصلهی بین قرن نهم و یازدهم پس از میلاد برمیگردد. در زمانی که پادشاههای نوبی بین آب مروارید اول و ششم رود نیل قرار داشتند و یک مرکز فرهنگی مهم مسیحی را تشکیل میدادند.