گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در این مطلب بهترین خودروهای لندرور را مرور می‌کنیم؛ از شاسی بلندهای جان‌سخت ده‌ها سال قبل تا اس یو وی‌های لوکس رنجرور امروز.
خودروساز بریتانیایی رور پس از جنگ جهانی دوم در تلاش برای گسترش هرچه بیشتر با راه‌یابی به بخش‌های جدید بازار بود. یکی از تواناترین خودروهایی که در نتیجه جنگ متولد شد، ویلیس-اورلند جیپ، خودروی مورد علاقه سربازان آمریکایی و انگلیسی بود. رور تصمیم به توسعه نسخه مخصوص خود از جیپ برای استفاده در مناطق زراعی گرفت. این خودرو با نام «لندرور» در سال 1948 به عرضه رسید و بلافاصله با استقبال گسترده مواجه شد؛ به طور دقیق‌تر، در اولین سال 8 هزار دستگاه از آن فروخته شد که توجه ارتش بریتانیا را به خود جلب کرد.
یک سال بعد، ارتش بریتانیا به رور سفارش ساخت نسخه نظامی این خودرو را داد و کمی پس از آن، خاندان سلطنتی نسخه مخصوص خود از لندرور تحت عنوان «استیت ریویو» (State Review) را تقاضا کردند. این شاسی بلند بریتانیایی از همان زمان شروع موفقیت‌های اولیه تا به اینجا به طرز چشمگیری متحول شده، به طوری که طی سال‌های اخیر در ساخت آن بیشتر روی لوکس بودن و قابلیت‌های آفرود تاکید شده است. گران‌ترین مدل‌های کنونی لندرور با ریشه‌های بی‌شیله پیله آن از زمین تا آسمان فاصله دارند، ولی لندرور در هر صورت همیشه به ارائه برخی از تواناترین آفرودرهای بازار پایبند بوده است.
بهترین خودروهای تاریخ برند لندرور
15. لندرور دیفندر هریتیج
وقتی دوره تولید اصلی لندرور دیفندر در سال 2016 به پایان رسید، لندرور با تعدادی نسخه ویژه در مقیاس محدود قدمت چشمگیر این خودرو را جشن گرفت. دیفندر نسخه هریتیج (Heritage) که بازسازی دیفندر کنونی در راستای ادای احترام به لندرورهای سری I بر شمرده می‌شد، به عقیده عده بسیاری جزو بهترین نسخه‌های ویژه مذکور و بهترین خودروهای لندرور در تمام دوران است. تنها 400 دستگاه از این نسخه ویژه با مشخصات یکسان، رنگ سبز Grasmere، چرخ‌های فولادی و صفحه‌ای با نوشته «HUE 166» به افتخار اولین لندرور ساخته شده به تولید رسید.
دیفندر هریتیج فقط در بریتانیا با قیمت 27,800 پوند موجود بود و امروز با احتساب تورم، حدود 38 هزار دلار قیمت دارد. دیفندرها همیشه به شکل کم‌نظیری ارزش خود را در بازار بریتانیا حفظ کرده‌اند. همچنین از آنجا که نسخه هریتیج را می‌توان تعریف «آن‌ها خودروهایشان را دیگر مثل گذشته نمی‌سازند» دانست، انتظار می‌رود سیر صعودی قیمت فروش مجدد آن حداقل برای آینده نزدیک ادامه‌دار باشد.
14. لندرور رنجرور کلاسیک
رنجرور اصلی عمدتاً به عنوان اولین شاسی بلند لوکس دنیا در نظر گرفته می‌شود که راه را برای شاسی بلندهای چهار چرخ محرک گران‌قیمت دیگر در بازار فراهم کرد. زمانی که رنجرور در سال 1970 به بازار راه پیدا کرد، همچنان فضای داخلی همیشگی لندرور را داشت اما به دنبال محبوبیت آن بین زمین‌داران ثروتمند، به سرعت فضای داخلی آن به لوکس‌ترین سطح در حد و اندازه خودروهای سواری پر زرق و برق رسید.
رنجرور درحالی که از فضای داخلی مجلل‌تر از هر خودروی آفرود دیگری قبل از خودش برخوردار بود، قابلیت‌های آفرود خود را هم تمام و کمال حفظ کرد. در سال 1977 نسخه اصلاح‌شده رنجرور در ماراتون 30 هزار کیلومتری لندن-سیدنی که طولانی‌ترین رالی مبتنی بر سرعت به حساب می‌آید، برنده کلاس خود شد. دو سال بعد از آن یک رنجرور پیروزی اولین رالی پاریس-داکار تاریخ را از آن خود کرد و در سال 1981 هم دومین پیروزی خود را به دست آورد. علی‌رغم این موفقیت‌ها و محبوبیت بین ثروتمندترین خودروسواران بریتانیا، عرضه رنجرور در آمریکای شمالی تا سال 1987 طول کشید.
13. لندرور دیسکاوری کمل تروفی
کمل تروفی (Camel Trophy) که یکی از سرسختانه‌ترین و معتبرترین مسابقات در نوع خود است، زمانی «المپیک خودروهای چهار چرخ محرک» توصیف شده بود. در اصل این مسابقه با خودروهای فورد برگزار می‌شد اما اکثر آن‌ها نمی‌توانستند از پس چالش‌برانگیزترین شرایط بر بیایند و به همین خاطر، سال بعد لندرور پیشنهاد ساخت خودروهای مخصوص برای رقابت‌ها را مطرح کرد. از آن زمان به بعد، کمل تروفی فقط با خودروهای لندرور برگزار شد و نسخه ویژه دیسکاوری برای این مسابقات هم جایگاه یکی از بهترین خودروهای لندرور در تمام دوران را دارد.
دیسکاوری کمل تروفی را بخش Special Installations لندرور دستخوش ارتقایی گسترده در مقایسه با نسخه معمولی این شاسی بلند کرده بود. از جمله تغییرات این نسخه ویژه باید سپر جلو و محافظ مخصوص، وینچ، اسنورکل یا لوله تنفس، اسکید پلیت یا صفحه ضد سایش، فنرها و کمک‌فنرهای سفت‌تر را ذکر کرد. این شاسی بلند بریتانیایی از یک پیشرانه دیزل 2.5 لیتری 4 سیلندر خطی توربوشارژ به همراه گیربکس دستی بهره می‌برد و رنگ بدنه آن نوعی زرد با نام Sandglow است که طی سال‌های متمادی بخشی از هویت کمل تروفی شده است. هرچند نسخه‌های کپی زیادی از لندرورهای ویژه کمل تروفی پیدا می‌شود، ولی نسخه‌های اصلی کمیاب‌اند.
12. لندرور دیفندر L663
به دلیل محبوبیت چندده‌ساله دیفندر اصلی، نسل جدید آن که در سال 2020 راهی بازار شد وظیفه سنگینی را به دوش می‌کشید. با وجود این، با قابلیت آفرود بیشتر از همیشه و فضای داخی درجه‌یک و در همان حال کارآمد، ثابت کرد که ارزش این همه مدت انتظار را داشت. نسل جدید این شاسی بلند نسبت به دیفندر اصلی سواری روان‌تری را ارائه می‌کرد و قوای پیشرانه 3 لیتری 6 سیلندر خطی آن جالب توجه بود.
هرچند واضح است که نسل جدید لندرور بیشتر از کشاورزان روی رفع نیاز ساکنان حومه شهر متمرکز است، اما دیفندر همچنان همان ترکیب برنده کارآیی فکرشده و توانایی پیمودن همه مسیرها را حفظ کرد که باعث شده بود نسل قبلی یک وسیله همه‌کاره برای فعالیت‌های خارج از شهر باشد. از این رو، باید حتماً آن را جزو بهترین خودروهای لندرور قرار داد.
11. لندرور رنجرور اسپرت
رنجرور اسپرت که در ابتدا در سال 2005 معرفی شد، خودرویی همه‌فن‌حریف بود. پیشرانه 5 لیتری V8 قدرتمند، فضای داخلی لوکس و قابلیت‌های آفرود مطابق انتظارات مشتریان از لندرور، ویژگی‌های برجسته این اس یو وی بریتانیایی به حساب می‌آمدند. این نسخه رنجرور همچنین کوچک‌تر از رنجرور اصلی بود چون بر پایه همان پلتفرم دیسکاوری 3 (LR3 در آمریکای شمالی) توسعه پیدا کرده بود. رنجرور اسپرت قابلیت آفرود همیشگی لندرور را به عملکرد اسپرت گره می‌زد و به همین علت، رقیب مستقیم بی ام و X5 در نظر گرفته می‌شد که سال‌ها قبل از آن روانه بازار شده بود.
نسخه اسپرت رنجرور اولین ساخته لندرور در بخش نوظهور «شاسی بلندهای عملکردمحور» بود و درخشان ظاهر شد. نسل دوم این شاسی بلند در سال 2013 روی کار آمد و وقتی اولین خودرویی شد که ارتفاعات «دروازه بهشت» (Heaven’s Gate) را فتح می‌کند، ثابت کرد هنوز ریشه لندرور را در خود حفظ کرده است. نسل سوم رنجرور اسپرت به عنوان مدل 2023 قرار است به فروش برسد و برای اولین بار یک پیشرانه الکتریکی به کار می‌گیرد. البته همچنان یک نسخه V8 توئین توربو برای کسانی که هنوز آماده کنار گذاشتن خودروهای بنزین‌سوز نیستند، موجود خواهد بود.
10. لندرور LR4
لندرور LR4 یا دیسکاوری 4 در بریتانیا یک اس یو وی همه‌کاره است که بهترین المان‌های خودروهای لندرور همگی در آن گنجانده شده است. این شاسی بلند بیشتر خانواده‌محور بود ولی حتی در این صورت هم خیلی بهتر از عمده شاسی بلندهای خیابانی در برابر مسیرهای ناهموار عمل می‌کرد. این خودرو نسبت به سایر محصولات لندرور در آن زمان به فرمول اصلی این برند بریتانیایی وفادارتر بود. LR4 با ساختار سبک قدیمی فریم روی بدنه و پیشرانه 3 لیتری V6 سوپرشارژ، سواری سدان‌گونه رقیب‌های آلمانی را نداشت ولی مستحکم‌تر و روان‌تر بود.
لندرور ال آر 4 همراهی ایده‌آل برای رفت و آمدهای روزانه رانندگان بود اما وقتی از خیابان‌های امن داخل شهر بیرون می‌آمد، تازه قابلیت‌های خود را به نمایش می‌گذاشت. سیستم‌های Terrain Response و چهار چرخ محرک شعاع پایین آپشنال آن هم تضمین می‌کردند که این SUV بریتانیایی می‌تواند مسیرهایی را پشت سر بگذارد که بی ام و یا آئودی هیچ حرفی برای گفتن در مقابل آن‌ها ندارند؛ جاده‌های یخ‌زده، گلی و پر از سنگ، هیچ‌کدام نمی‌توانستند دردسری برای آن ایجاد کنند.
9. لندرور رنجرور سنتینل
شاسی بلند ضدگلوله رنجرور سنتینل (Sentinel) که به خاطر این ویژگی خود به «دژ» تشبیه شده، به وضوح مقامات رسمی و اشخاص معروفِ نیازمند محفاظت ویژه را هدف گرفته بود. خریداران خاص این اس یو وی می‌توانستند سطح پوشش زرهی و محفاظتی خودروی خود را بسته به ترجیحاتشان انتخاب کنند. این درحالی است که نمای بیرونی این نسخه تفاوتی با نسخه‌های معمولی رنجرور نداشت هرچند از شیشه زرهی، سقف مقاوم در برابر انفجار و سیستم خروج اظطراری بهره‌مند شده بود.
فضای داخلی رنجرور سنتینل با رنجرور اتوبیوگرافی (Autobiography) یکسان است؛ مجلل‌ترین حدی که یک شاسی بلند می‌تواند به آن برسد. جدیدترین نسل سنتینل در سال 2019 به بازار معرفی شد و داخل آن یک پیشرانه 5 لیتری V8 سوپرشارژ جا گرفته بود. با این حال، پوشش زرهی سنگین این خودرو مدت شتاب‌گیری 0 تا 100 کیلومتر بر ساعتی آن را تا 9.8 ثانیه افزایش می‌داد. ضمناً با ارتقای شاسی، سیستم تعلیق و سیستم‌های ترمز اطمینان حاصل شده بود که قابلیت‌های آفرود رنجرور در حد و اندازه انتظارات خریداران از این برند خواهند بود. با تمام این ویژگی‌ها، باید سنتینل را جزو بهترین و ویژه‌ترین خودروهای لندرور در نظر گرفت.
8. لندرور پینک پنتر
لندرور که برای سرآمد واحدهای ارتش بریتانیا یعنی سرویس هوایی ویژه ساخته شده بود، به خاطر رنگ منحصر به فرد خود «پلنگ صورتی» (Pink Panther) نام گرفت. پینک پنتر یک نسخه اصلاح‌شده ویژه از لندرور سری 2A بود که برای پشت سر گذاشتن بیابان‌های خاور میانه آماده شده بود و علت استفاده از رنگ صورتی هم این بود که سرویس هوایی ویژه بریتانیا آن را کارآمدترین روش برای استتار در این محیط به خصوص می‌دانست.
جالب است که کاملاً اتفاقی هم به این موضوع پی برده بودند: این واحد امنیتی در ابتدا هواپیمایی را برای نمایانی هرچه بیشتر به رنگ صورتی در آورده بود، اما در بیابان تصادف کرد و اصلاً پیدا کردن موقعیت آن امکان‌پذیر نبود. اینجا مشخص شد که رنگ صورتی به خوبی با شن و ماسه ادغام می‌شود و از این رو، تصمیم به استفاده از رنگ صورتی برای لندورهای جدید سرویس هوایی ویژه گرفته شد.
پینک پنتر نیازی به درب، شبیه جلو یا سقف نداشت و به جای آن‌ها، به چند بیل، تجهیزات مسیریابی، محفطه آب و البته تعداد زیادی سلاح مجهز شده بود. فقط 72 دستگاه از این لندرور ساخته شد و تنها حدود 20 عدد از آن‌ها توانستند پس از استفاده نظامی همچنان صحیح و سالم باقی بمانند. این نسخه‌ها به کلکسیونرهای خصوصی فروخته شدند و به خاطر کمیابی و پیشینه خاص خود، جزو باارزش‌ترین لندرورهای کلکسیونی در حال حاضر محسوب می‌شوند. حالا آیا «پلنگ صورتی» لایق قرارگیری بین بهترین خودروهای لندرور در تمام دوران نیست؟
7. لندرور رنجرور استیت ریویو
خاندان سلطنتی بریتانیا پیوندی طولانی با لندرور داشته‌اند و این خودروساز هم نسخه‌های مخصوص متعددی را برای آن‌ها ساخته است. اولین لندرور استیت ریویو در سال 1953 به خدمت گرفته شد و از آن زمان سه نسخه دیگر هم ساخته شدند. جدیدترین نسخه، رنجرور استیت ریویو است که ملکه الیزابت دوم در سال 2015 رسماً از آن رونمایی به عمل آورد. این خودروی سفارشی از یک سیستم هیبرید برای کاهش آلایندگی‌ها بهره می‌گیرد که به لطف آن، لندرور برنده جایزه ملکه برای واحدهای تجاری در زمینه توسعه سازگار با محیط زیست شد.
منحصر به فردترین المان لندرور رنجرور استیت ریویو، پلتفرم پشتی آن با سقف باز مختص به حمل الیزابت دوم در رژه‌ها است. حالا که چارلز سوم روی تخت پادشاهی نشسته، مشخص نیست که همچنان از استیت ریویوی کنونی استفاده خواهد کرد یا خیر. از آنجا که او به عنوان حامی محیط زیست شهرت پیدا کرده و اولین لندرورهای الکتریکی هم به زودی وارد بازار می‌شوند، می‌توان پیش‌بینی کرد که پادشاه بریتانیا یک نسخه استیت ریویوی جدید را در راستای ترویج این فناوری سازگارتر با محیط زیست سفارش بدهد.
6. لندرور دیفندر ورکس V8
دوره اصلی تولید دیفندر در سال 2016 خاتمه پیدا کرد، ولی دو سال بعد لندرور هفتاد سالگی آن را با معرفی یک نسخه «جدید» از مدل کلاسیکش جشن گرفت. این‌ها در واقع نسخه‌های جدید دیفندر نبودند بلکه مدل‌های 2015 و 2016 آن بودند که لندرور پس از اخذ دوباره، جهت ارتقاء به بخش تخصصی Classic خود فرستاد. در هر کدام از خودروها یک پیشرانه V8 کاملاً جدید با قدرت 400 اسب بخار و گشتاور 515 نیوتون متر به همراه گیربکس اتوماتیک 8 سرعته به کار رفته بود که برای تعویض دنده آن دسته دنده «ماشه‌ای» جگوار اف-تایپ در نظر گرفته شده بود.
با تغییراتی نظیر فنرهای جدید، آنتی رول بارها و ترمزهای عملکردمحور، مدیریت ارتقای قدرت دیفندر راحت‌تر شد. ضمناً رینگ‌های آلیاژی 18 اینچی جدید و تایرهای آفرود بی‌اف گودریچ وجوه تمایز دیگر این شاسی بلند نسبت به نسخه‌های پایین‌رده‌تر بودند. در مجموع فقط 150 دستگاه از دیفندر ورکس V8 تولید شد که سریعاً پس از معرفی به فروش رسیدند.
5. لندرور رنجرور اسپرت SVR
لندرور رنجرور اسپرت SVR که در سال 2015 به بازار ارائه شد، سطحی کاملاً جدید از عملکرد بین خودروهای لندرور را به دنبال آورد. این اس یو وی با پیشرانه 5 لیتری 8 سیلندر 542 اسب بخاری خود، فقط ظرف 4.7 ثانیه از 0 تا 100 کیلومتر بر ساعت شتاب می‌گرفت و حداکثر سرعت 260 کیلومتر بر ساعتی محدودشده به صورت الکترونیکی داشت. چنین عملکردی برای خودروهای اسپرت هم خیره‌کننده است، چه برسد به یک شاسی بلند 2.2 تنی. صدای اگزوز SVR هم متفاوت از تمام ساخته‌های قبلی لندرور بود و چهار لوله اگزوز آن تحت شتاب شدید به غرشی گوش‌نواز می‌افتادند.
رنجرور اسپرت SVR که یکی از بهترین و برجسته ترین ساخته‌های لندرور به شمار می‌رود، در تکمیل افزایش قدرت خود به مجموعه‌ای جامع از دستیارهای هوشمند مثل دیفرانسیل عقب قفل‌شونده فعال پویا (Dynamic Active Locking Rear Differential) و سیستم تشخیص پیچ (Corner Recognition) برای انتقال قدرت تجهیز شده بود. به این دلیل، سریع‌تر و صاف‌تر از همه خودروهای قبلی لندرور از پیچ‌ها می‌گذشت و وقتی پای مقایسه با بقیه شاسی بلندهای عملکرد محور به میان می‌آمد، سواری آن به معنای واقعی کلمه اسپرت‌تر بود. مدل 2022 شاسی بلند SVR با اصلاحاتی از جمله رنگ‌های جدید و افزایش جزئی قدرت به عرضه رسید. این مدل حداکثر سرعت 280 کیلومتر بر ساعتی دارد و قادر به شتاب‌گیری از 0 تا 100 کیلومتر بر ساعت طی 4.3 ثانیه است.
4. لندرور HUE166
اولین لندرور ساخته‌شده پلاک HUE166 را به همراه دارد و طرفداران لندرور آن را «هیوئی» (Huey) صدا می‌کنند. این خودروی مهم به یک کشاورز محلی فروخته شد، اما دست آخر لندرور آن را بازسازی کرد و به مشخصات کارخانه برگرداند. هرچند این لندرور خودرویی نمادین است، ولی رانندگی با آن کار راحتی نیست و حتی یکی از منتقدان حوزه خودرو پس از گذراندن یک صبح پشت فرمان رنجرور جدید، این تجربه را یک «شوک فرهنگی» توصیف کرد. HUE166 سر جمع 50 اسب بخار تحویل می‌داد و برای تعویض دنده آن هم یک اهرم بیرون‌زده از کف فلزی بی‌پوشش پیش روی راننده قرار گرفته بود؛ همه این‌ها درحالی بود که تقریباً همه اجزای مکانیکی هم حسابی سر و صدا می‌کردند.
لندرور اولیه علی‌رغم ساخت ابتدایی خود، از یک جنبه کلیدی موفق ظاهر شد که منبع الهام آن ویلیس-اوورلند جیپ نتوانست و آن هم جان سالم به در بردن از گل و لای غلیظ بریتانیا بود. همین کافی بود تا بین کشاورزان سراسر کشور فراگیر شود و لندرور برای هزاران سفارش داخلی و خارجی این خودرو در دفترهایش جا کم بیاورد. هیوئی بعد از بازسازی و خرید توسط لندرور، حالا به کلکسیون ویژه تاریخچه این برند بریتانیایی تعلق دارد و در موزه خودروی بریتانیا در واریک‌شر به صورت دائمی نمایش داده می‌شود.
3. لندرور رنجرور کارمایکل
شاسی بلند 6 چرخ دیگر مثل گذشته محصول غیر معمولی نیست و مرسدس آ ام گ G63 6×6 و هنسی VelociRaptor نمونه‌هایی هستند که خریدارانِ توانا از لحاظ مالی می‌توانند یکی از آن‌ها را مستقیماً از کارخانه به خانه خود ببرند. با وجود این، تا به حال یک نسخه 6 چرخ کارخانه‌ای از رنجرور در دسترس قرار نگرفته است مگر اینکه بخواهید کارمایکل 6×6 ساخته دهه 70 میلادی را در نظر بگیرید. این لندرور یکی از متفاوت ترین و بهترین خودروهای این شرکت تلقی می‌شود.
لندرور Carmicheal عمدتاً با هدف ارائه خدمات اورژانسی در مناطق دورافتاده توسعه داده شده بود و روی هم رفته 400 دستگاه از آن ساخته شد که امروزه تعداد خیلی کمی از آن‌ها سالم مانده‌اند. جهت آشنایی بیشتر باید گفت که کارمایکل یک بدنه‌ساز یا همان «کوچ‌بیلدر» (Coachbuilder) واقع در ووستر انگلیس بود و مجموعه‌ای از نسخه‌های 6 چرخ برای رنجرور تدارک دید که پرطرفدارترینِ آن‌ها یک ماشین آتش‌نشانی بود.
2. لندرور دیفندر SVX اسپکتر
دیفندر SVX اسپکتر ساخته‌شده به طور ویژه برای فیلم «اسپکتر» (Spectre) جیمز باند دوست‌داشتنی، دو اسطوره بریتانیایی را با یکدیگر ترکیب می‌کند. این خودروها بر اساس پیکاپ 110 ساخته شده بودند و مطابق زمین‌های ناهمواری که باید برای فیلمبرداری فیلم طی می‌کردند، دستخوش اصلاحاتی شدند. لندرور برای آماده‌سازی این خودروها از شرکت متخصص مسابقات «بولر» (Bowler) کمک گرفت که ده‌ها سال بود برای لندرور خودروهای مسابقه‌ای می‌ساخت. بولر محافظ بدنه اضافی جهت حفاظت در برابر تکان و خط و خش و رینگ‌های آلیاژی بیدلاک با تایرهای 37 اینچی Maxis Trepador را روی این لندرور پیاده‌سازی کرد.
قدرت دیفندر SVX اسپکتر، یکی از خاص ترین و بهترین خودروهای لندرور، از 120 اسب بخار به 185 اسب بخار افزایش پیدا کرده بود و صندلی‌های ریکارو با کمربندهای 4 نقطه‌ای، خیال همه را بابت ایمنی رانندگان در صحنه‌های تعقیب و گریز راحت می‌کردند. همه این نسخه‌های ویژه از پروسه فیلمبرداری اسپکتر سالم بیرون نیامدند و آن‌هایی هم که توانستند نجات پیدا کنند، برای استفاده در جاده‌ها تایید نشدند. تعداد انگشت‌شماری توانستند تاییدیه به دست آورند و به کلکسیونرهای خصوصی فروخته شدند.
کمتر پیش می‌آید این نسخه‌های لندرور به فروش گذاشته شوند و اگر هم این اتفاق بیفتد، قیمتی دارند که بالارده‌ترین مدل رنجرور هم نمی‌تواند به آن برسد. به عنوان مثال، در حال حاضر یک دستگاه از این پیکاپ با قیمت 245 هزار پوند (271 هزار دلار) در یک نمایشگاه بریتانیایی برای فروش قرار گرفته است.
1. لندرور رنجرور LWB سوپرشارژ
میلیونرهایی که خواهان بالاترین سطح تجمل گنجانده‌شده در یک شاسی بلند همه‌جارو هستند، گزینه‌ای بهتر از لندرور رنجرور LWB سوپرشارژ پیدا نخواهند کرد. البته این شاسی بلند بریتانیایی به اندازه رقیب‌های لوکس خود پر زرق و برق یا خیره‌کننده نیست، ولی در عوض پر از ریزه‌کاری‌های مختلف بدون شلوغ‌کاری بیش از حد است.
داخل رنجرور LWB سوپرشارژ ترکیبی عالی از المان‌های قدیمی و مدرن یعنی تزئینات چرمی دست‌ساز در برابر سیستم‌های اطلاعات و سرگرمی و کنترل‌های لمسی به چشم می‌خورد. شیشه‌ها هم برای حفاظت بیشتر از حریم شخصی دودی شده‌اند، اما این ختم ماجرا نیست و پرده‌های برقی قسمت عقب، سرنشینان را کاملاً از دنیای بیرون جدا می‌کنند. البته بخش پشتی فضای داخلی کمتر از حد انتظار از چنین خودروی گران‌قیمتی از فناوری‌های پیشرفته بهره می‌برد و در طراحی آن بیشتر روی راحتی و سادگی تمرکز شده است. رنجرور LWB سوپرشارژ را می‌توان نقطه اوج رنجرور و یکی از بهترین خودروهای لندرور در تاریخ بر شمرد.