گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
مطالعه جدید محققان حاکی از خطر انقراض انگل های مفید در نتیجه تغییرات اقلیمی است که می‌تواند عملکرد اکوسیستم را با خطراتی تهدیدآمیز روبرو کند.
همه انگل‌ها بد نیستند و نوع مفید آنها در دنیایی که به سرعت در حال تغییر است، بیش از هر زمان دیگری به محافظت ما نیاز دارند. بااین‌حال، به‌نظر می‌رسد که آنها امروزه مورد بی‌توجهی قرار گرفته‌اند. در دومین خور (شاخه‌ای از دریا که به خشکی وارد شده باشد) بزرگ ایالات متحده، دانشمندان از کشف مرگ‌ومیر دسته‌جمعی موجودات دریایی خبر دادند که برای بقا به میزبان‌های آزاد متکی بودند.
محققان دانشگاه واشنگتن دریافتند که در طول 140 سال گذشته (1880 تا 2019 میلادی)، تعداد انگل‌ها در منطقه Puget Sound به ازای افزایش هر درجه سانتی‌گراد، 38 درصد کاهش یافته است. این مطالعه بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین مجموعه داده در مورد فراوانی انگل‌ها است و نتایج حتی بدتر از آن چیزی است که برخی از حامیان محیط‌زیست هشدار داده بودند.
انگل‌ها رشته‌هایی نامرئی هستند که در بستن تارهای غذایی به یکدیگر کمک می‌کنند. اما اینکه چگونه اکوسیستم بدون تاثیر آنها، با شرایط جدید کنار خواهد آمد، هنوز مشخص نیست. چلسی وود، انگل‌شناس دانشگاه واشنگتن گفت:
اگر به تنوع زیستی اهمیت می‌دهید یا چیزی در مورد انگل‌ها می‌دانید، یافته‌های اخیر واقعا وحشتناک هستند. کاهش انگل های مفید حتی من را هم شوکه کرد.
خطر انقراض انگل ها برای محیط‌زیست
وود می‌گوید اگر روند رو به انقراض انگل ها در میان پستانداران و پرندگان نیز مشاهده شود، فورا باید اقداماتی حفاظتی را آغاز کرد. برای مثال، پرندگان در آمریکای شمالی از سال 1970 تا 2017، بیش از 6 درصد در یک دهه کاهش یافته‌اند و در حال حاضر به‌شدت تحت برنامه‌های حفاظتی قرار دارند.
اما در مقام مقایسه، هیچ‌کس به انگل‌ها توجه نمی‌کند. کاهش تعداد موجوداتی که از حیات دیگران تغذیه می‌کنند، معمولا به فال نیک گرفته می‌شود، اما این یک دیدگاه منسوخ شده است و تنها صورت مسئله را پاک می‌کند. امروزه، بسیاری از دانشمندان بر این باور هستند که تغییرات اقلیمی، زمین را به سوی سلسله انقراض های دسته‌جمعی سوق داده است، بدون در نظر گرفتن این واقعیت که تا چه حد شکل‌های حیات در زمین به وجود انگل‌ها وابسته هستند، بدون شک این سناریو ابعاد تهدیدآمیزتری خواهد گرفت.
امروزه تنها در تعداد بسیار کمی از بررسی‌های زیست محیطی، نقش مهم انگل ها در نظر گرفته می‌شوند و تلاش‌های حفاظتی تقریبا همیشه نقش پیوندی آنها را علی‌رغم اهمیت آنها در حفظ تعادل اکولوژیکی نادیده می‌گیرند. از سوی دیگر، تنها زمانی‌که انگل ها تکثیر شده و باعث ایجاد مشکل می‌شوند به آنها توجه می‌کنیم.
برای مثال، در سال 2020، زمانی‌که آزمایشگاه Wood UW دریافت میزان یک کرم انگلی خاص در غذاهای دریایی خام، 280 برابر از دهه 70 میلادی افزایش یافته، خبرساز شد. اما همه انگل‌ها به این تعداد یافت نمی‌شوند، بسیاری از آنها احتمالا از بحران‌های آب‌وهوایی کنونی رنج می‌برند، مانند حباب‌های یک دیگ در حال جوش که به سرعت ناپدید می‌شوند.
یافته های جدید در مورد خطر نابودی انگل‌ها
در یافته‌های اخیر Puget Sound، به‌نظر می‌رسد انگل‌هایی با سه میزبان یا بیش‌تر (بیش از نیمی از کل انگل‌های نمونه‌برداری شده) در برابر گرم شدن آب‌ها آسیب‌پذیر هستند. احتمالا افزایش دما می‌تواند انگل‌ها را در معرض خطر مستقیم فیزیولوژیکی قرار دهند. هم‌چنین گرم شدن آب‌ها نیز ممکن است بر دسترسی و زنده ماندن میزبان تاثیر منفی بگذارد.
از 10 انگل شناسایی شده وود که طی سال 1980 در منطقه Puget Sound منقرض شده بودند، 9 مورد از آنها دارای چرخه زندگی بودند که به سه یا چند میزبان وابسته بود. وود افزود:
وقتی به محیط در حال تغییر نگاه می‌کنیم، بیش از مزایا، مشکلات به‌چشم می‌خورند.
اگر Puget Sound مانند سایر اکوسیستم‌های جهان رفتار کند، بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که از بین رفتن انگل ها می‌تواند با نرخ انقراض انبوهی که در میان گونه‌های آزاد زندگی می‌کنند، مطابقت داشته باشد یا حتی از آن نیز فراتر برود.
بااین‌حال، هیچ‌کس نمی‌تواند به‌طور قطع و بدون مطالعه بگوید که آیا این مورد برای دیگر مناطق نیز قابل تعمیم است یا خیر. وود معتقد است که دیدگاه اکنونی در مورد انگل ها شبیه تفکری است که مردم زمانی در دهه‌های 60 و 70 میلادی نسبت به شکارچیان راس هرم مانند خرس و گرگ داشتند. برای قرن‌ها، این گوشتخواران بزرگ از ترس انسان تا مرز انقراض شکار می‌شدند.
تنها در اواسط قرن بیستم بود که دانشمندان در نهایت متوجه این دیدگاه اشتباه شدند. در واقع مشخص شد که این شکارچیان نه‌تنها مخرب نبودند، بلکه تثبیت‌کننده‌های ضروری زیستگاه‌ها بودند. به اعتقاد وود، ما فعلا در چنین مرحله‌ای از درک انگل‌ها هستیم و هنوز تحقیقات در مورد ضرورت انگل‌ها برای اکوسیستم تکمیل نشده‌اند.
در سال 2017، مطالعه‌ای بر روی 456 گونه انگل نشان داد که تا سال 2017، مجموعا تا 10 درصد، از جمله 30 درصد از کرم‌های انگلی منقرض خواهند شد. در سال 2020، وود با پیوستن به متخصصین همفکر خود از سراسر جهان، یک طرح 12 هدفی را به‌منظور حفاظت از انگل ها برای آینده تشریح کرد.
کالین کارلسون، یکی از نویسندگان این مقاله در سال 2015 گفت که نقطه شروع توقف انفراض انگل ها لحظه‌ای است که با قطعیت به این نتیجه برسیم. مرحله بعدی در این راستا، جمع‌آوری و سنتز داده‌ها است که در این زمینه وود پیشتاز است. آزمایشگاه او در UW، برای اولین بار از نمونه‌های موزه ماهی برای ایجاد جدول تاریخی فراوانی انگل‌های دریایی استفاده می‌کند.
برخلاف شکارچیان راس هرم، انگل‌ها به سختی قابل رصد هستند و پیدا کردن آن نیز کاری پرهزینه است. وود در این باره می‌گوید:
کار میدانی در این زمینه یعنی در زیرزمین یک موزه مستقر شوید و ماهی‌های مملو از مواد شیمیایی منجزکننده را تشریح کنید.