اسکنهای جدید، پسر مومیایی ۲۳۰۰ ساله و گنجینههای طلای او را آشکار کردند. توکنها و پاپوشهای طلا به منظور آسان کردن گذار بدن به زندگی پس از مرگ استفاده شدهاند.
بیش از صد سال پیش، مومیایی یک پسر نوجوان در منطقهای به نام نگ الحسای در جنوب مصر پیدا شد که تا به امروز پوشیده شده و دستنخورده باقی مانده است. اما تیمی از محققان اخیرا از اسکن دیجیتال برای گذر از پوششهای مومیایی استفاده نموده و ۴۹ طلسم را در داخل بدن او پیدا کردند.
مومیایی در قبرستان تالیمیک در ۵۰۰ مایلی جنوب قاهره با قدمتی ۲۳۰۰ ساله پیدا شد. سیتی اسکنهایی که محققین انجام دادند، همچنین جزئیات سلامتی پسر در قبل از مرگ او را مشخص کردند. تحقیق آنها در نشریه Frontiers in Medicine منتشر شده است.
همانند فرعون توت عنخ آمون، مومیایی مورد مطالعه اخیر، یک فرد مذکر از خاندانی با طبقه بالای اجتماعی و اقتصادی بود که با تحقیقهای صورت گرفته، در بین ۱۴ تا ۱۵ سالگی در نوجوانی مرده است. قد او در حدود یک متر و نیم بوده است. طبقه اجتماعی این پسر از تدفین مجلل او که با زیورآلات فراوان مزین شده است، استنباط شد.
تیم پژوهش به این مومیایی به خاطر ماسک صورت زراندود شده او، با عنوان «مومیایی پسر طلایی» اشاره میکنند.
محققان در زیر پوشش مومیایی، شواهد بیشتری از ثروت یافتند: ۲۱ شکل گوناگون از طلسمها که ۳۰ عدد از آنها از طلا ساخته شده است. طلسمها عمدا در نقاط خاصی از بدن جاسازی شدهاند؛ یک طلسم زبان طلایی در دهان مومیایی قرار داشت که محققان بر این باورند که هدف از جاسازی این طلسم، اعطای قدرت تکلم به پسر در زندگی پس از مرگ بوده است.
پسر مومیایی مصری در تابوت سنگی
پیکر مومیایی با هزینه بسیاری توسط ۴۹ طلسم مزین شده است که به طور زیبایی در آرایشی بیهمتا از سه ستون میان پوشش مومیایی و درون حفره بدن آن قرار گرفتهاند.
سحر سلیم، یک محقق از دانشگاه قاهره و مولف این تحقیق، در مقاله منتشر شده در نشریه فرانتایرز میگوید:«هدف آنها حفاظت از پیکر پسر و اعطای نیروی حیاتی به او در زندگی پس از مرگ بوده است.»
سلیم در یک ایمیل به سایت گیزمودو گفت که این تیم نتوانسته است که دلیل مرگ پسر را مشخص کند و به گفته آنها، او در وضعیت سلامتی مطلوبی بوده است. از آنجاییکه اندامهای داخلی در فرایند مومیایی کردن جدا شدهاند، سلیم باور دارد که ممکن است نشانههای بیماری، در این احشاء بوده باشد.
به لطف سیتی اسکن، محققین در حال کسب نگرش بهتری از مومیاییهای باستان، نسبت به گذشته هستند. به طوری که نیازی به باز کردن و آسیب رساندن به آن نباشد.
ماسک طلایی پسر مرموز مصری
صندلهایی ساخته شده از طلا
اسکنهای دیجیتال همچنین صندلهایی را در پاهای مومیایی اشکار کردند که احتمالا از پاپیروس یا فیبرهایی از جنس پالم ساخته شدهاند.
سلیم در مقاله منتشر شده در نشریه فرانتایرز میگوید:«صندلها احتمالا به این منظور تعبیه شدهاند که پسر نوجوان به وسیله آنها بتواند بعد از مرگ، به بیرون از تابوت قدم بگذارد.«با توجه به کتاب دینی باستانی مصر، “کتاب مردگان”، افراد متوفی باید صندلهای سفیدی میپوشیدند تا قبل از قراعت متون این کتاب در زندگی پس از مرک، پاکیزه و پارسا باشند.
دندانهای مومیایی مصری سن و سال او را آشکار کرد
تیم بررسی، تا حدودی با توجه به این نکته که دندان عقل مومیایی، هنوز جوانه نزده بوده است، توانستند سن او را حدس بزنند. هیچ نشانهای از بیماری ناشی از دهان و دندان در او دیده نشده و او دارای یک پیشامدگی دندانی خفیف است.