دانشمند ایرانی، پرنده های مرده را به پهپاد تبدیل می‌کند + ویدیو

یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی فردی ایرانی، موفق شده با استفاده از اعضای مختلف بدن پرنده های مرده یک پهپاد واقعی بسازد. این پهپاد می‌تواند در زمینه‌های نظامی و جاسوسی کاربرد فوق‌العاده‌ای داشته باشد.

مدت‌ها پیش بحث‌هایی مبنی بر این که برخی پرنده‌ها در حقیقت ابزارهای جاسوسی دولت‌ها از مردم هستند، در جوامع مختلف آمریکا و دیگر نقاط جهان شکل گرفته بود. ماهیت این بحث البته شوخی بود و هیچ مبنای منطقی و علمی پشت آن وجود نداشت. با این وجود به‌نظر می‌رسد این سخن یک قدم به تبدیل شدن به واقعیت نزدیک‌تر شده است.

به‌تازگی نمونه‌هایی اولیه از ربات های پرنده جدیدی ساخته شده‌اند که از اعضای واقعی بدن پرندگان مرده برای شبیه‌سازی حرکت آن‌ها در آسمان استفاده می‌کنند!

بر اساس مقاله جدیدی که سازندگان این پهپاد به‌تازگی به چاپ رسانده‌اند، این دسته ربات‌ها با هدف رسیدن به تجربه‌ای طبیعی و بی‌نقص از پرواز پرندگان در آسمان و یا جاسوسی از افراد توسط ارتش‌ها طراحی شده‌اند!

پژوهشگر ارشد این پروژه، یک دانشمند ایرانی به نام مصطفی حسنعلیان است که در دانشگاه صنعتی نیومکزیکو به‌عنوان استاد مشغول به کار است. او در این خصوص اعتقاد دارد که استفاده از پرنده های مرده به‌جای ساختارهای مصنوعی در تولید پهپادها می‌تواند مزایای فراوانی برای استفاده از آن‌ها داشته باشد.

از تاکسیدرمی پرنده های مرده تا استفاده از آن‌ها در ساخت پهپاد!

ربات‌های پرنده توسعه داده شده توسط تیم دکتر حسنعلیان در حال حاضر قادر است همانند مرغ مگس‌خوار، بدون نیاز به بال زدن پرواز کند.

این اتفاق با استفاده از اعضای تاکسیدرمی شده بدن پرندگان مرده نظیر کبوتر، گنجشک، مرغ مگس‌خوار و کلاغ در طراحی ربات امکان‌پذیر شده است. به‌طور خاص، اعضای مورد استفاده در ساخت این ربات عبارتند از سر، پر و البته بال آن‌ها که باعث شبیه‌سازی هرچه دقیق‌تر حرکت پرندگان در آسمان خواهد شد.

در ویدیوی زیر نمونه‌ای از عملکرد این پهپاد را مشاهده خواهید فرمود:

البته سازندگان این ربات در جاهای مختلفی ساخت چنین پهپادی را بسیار دشوار توصیف کرده‌اند. با این حال استفاده از این المان‌های طبیعی باعث شده که نیاز به ساخت سازه‌هایی برای مدل‌سازی حرکت پرنده‌ها کاهش پیدا کند و این اتفاق، نکته مثبتی برای طراحان به شمار می‌رود؛ چرا که شبیه سازی مکانیکی بال پرندگان فرآیندی بسیار پیچیده و دشوار دارد.

زافائل زافری، یکی از محققین موسسه صنعتی فدرال لوزان (EPFL) که البته در فرآیند ساخت این پهپاد دخیل نبوده، در خصوص این طرح افزود:

مهم‌ترین مزیت این طرح جدید رفع نیاز به مدل‌سازی واقعی بال پرندگان است؛ چرا که این کار در واقعیت فرآیندی بسیار سخت و دشوار به شمار می‌رود.

این پهپاد چه زمان آماده پرواز خواهد شد؟

البته باید توجه داشت که هنوز زمان زیادی تا پرواز این دسته پهپادها در آسمان باقی مانده است.‌ چرا که در وهله اول این ربات‌های پرنده هنوز آن‌چنان که باید بهینه نیستند و نمی‌توانند چالاکی و چابکی پرندگان واقعی را ارائه دهند.

از سوی دیگر، بال این پرندگان به‌گونه‌ای طراحی شده که انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشد و شبیه‌سازی بهتری از عملکرد بال پرندگان ارائه دهد.

همچنین در صورتی که این پهپادها قصد جاسوسی از افراد را داشته باشند؛ صدای تولیدی آن‌ها باید هنوز به‌طور چشمگیری کاهش پیدا کند. چراکه بر اساس گزارش حسنعلیان، این پهپادها هنوز هم تولید صدای نسبتا زیادی دارند.

در این زمینه، سازندگان این ربات همچنان باید به عایق‌بندی صوتی دستگاه ادامه دهند؛ هرچند که بنا به توضیح مقاله مستخرج از این پروژه، استفاده از چرخ‌دنده‌های مارپیچ به‌جای نمونه‌های ساده می‌تواند باعث کاهش صدای تولیدی دستگاه شود.

در این میان البته ملاحظات اخلاقی استفاده از پرنده های مرده در ساخت پهپاد نیز باقی مانده است که در هیچ‌کجای مقاله و توضیحات متولیان آن صحبتی در خصوص آن نشده است. منظور از این ملاحظات، توجه به شکنجه و آزاد دادن پرندگان و تاکسیدرمی آن‌ها به‌منظور استفاده از اعضای بدن‌شان در این ربات‌هاست!