گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
محققان می‌گویند بهتر است اول زنان به مریخ بروند. البته این هیچ ربطی به جنبش‌های حمایت از حقوق زنان ندارد و موضوع، صرفا علمی و بیولوژیکی است.
یافتن افراد مناسب برای اعزام به سیاره مریخ، کار آسانی نیست. شاید آن‌ها هرگز از این سفر، به خانه بازنگردند و باید خود را برای چنین خطری آماده کنند. همچنین باید با نشستن طولانی مدت درون یک فضاپیمای تنگ و کوچک، مشکلی نداشته باشند. مهم‌تر اینکه باید در حوزه تخصصی خود، یکی از بهترین‌ها باشند. اما گذشته از این‌ها، نتایج یک مطالعه جدید می‌گوید نخستین فضانوردانی که قرار است به مریخ بروند، باید از میان زنان انتخاب شوند.
البته این ایده‌ی تازه‌ای نیست. در دهه 1950 هم کمیته ویژه‌ای از ناسا، کیس فضانوردان زن را گشود و برنامه “Lovelace Woman in Space” را کلید زد.
منطق دکتر رندولف لاولیس و ژنرال دونالد فلیکینجر این بود که زنان تقریبا از هر لحاظ، گزینه بهتری برای سفرهای فضایی هستند. جثه آن‌ها کوچک‌تر و سبک‌تر از مردان است؛ در نتیجه به اکسیژن و کالری کمتری نیاز دارند. از طرفی، گمان می‌رود دستگاه تولید مثل زنان در محیط‌های رادیواکتیوی، مصونیت بیشتری در قیاس با مردان داشته باشد. همچنین بروز حملات قلبی در زنان، شیوع کمتری دارد.
در یک کلام اینکه زنان به منابع و فضای کمتری نیاز دارند و شانس آن‌ها برای به‌سلامت بازگشتن از فضا، بیشتر از مردان است.
با وجود این، در دهه 50 میلادی و تا مدت‌ها پس از آن، فقط مردان برای پروژه‌های فضایی انتخاب شدند. پای زنان تا سال 1983 از فضا کوتاه ماند؛ زمانی که «سالی راید» با شاتل فضایی چلنجر، این طلسم را شکست.
سالی راید؛ نخستین زن فضانورد
حالا اما نتایج یک تحقیق جدید، آن ایده‌های دهه پنجاهی را تایید می‌کند و پیشنهاد می‌دهد نخستین فضانوردان اعزامی به مریخ، زن باشند.
چرا بهتر است زنان اول به مریخ بروند؟
در این کار مطالعاتی، روی برآورد اکسیژن مصرفی، مجموع انرژی مصرفی، دی‌اکسید کربن تولیدی، گرمای تولیدی و آب مورد نیاز زنان و مردان در ماموریت‌های فضایی بلندمدت تمرکز شده است؛ با این هدف که مشخص شود بهترین گزینه برای اعزام، چه کسانی خواهند بود؟
بر اساس نتایج به‌دست آمده، جثه بزرگ‌تر مردان به‌تنهایی، موجب افزایش تمام این معیارها می‌شود. به‌طور مثال، مجموع انرژی مصرفی را تا 30 درصد، مصرف اکسیژن را تا 60 درصد، تولید دی‌اکسید کربن را تا 60 درصد و آب مورد نیاز را تا 17 درصد افزایش می‌دهد.
محققان وقتی این داده‌ها را روی میانگین قد زنان و مردان آمریکایی پیاده کردند؛ دریافتند که اعزام فضانوردان زن، می‌تواند نیاز به مواد غذایی و اکسیژن را تا 41 درصد کاهش دهد.
به‌هرحال وقتی مقصد مریخ و سفری 7 ماهه در پیش باشد؛ تنها منبع تامین مایحتاج هم 265 میلیون کیلومتر دورتر باشد، باید حداکثر بهره‌وری را در نظر گرفت و شاید بهترین استراتژی، اعزام فضانوردان زن به مریخ است!
