گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
بگذارید مقدمه این خبر را بدون تعارف آغاز کنیم.برکسی پوشیده نیست که خودروسازان داخلی طی سالهای گذشته و به بهانه تحریم ها، هرجور که دلشان خواسته، خودروهای بی کیفیت خود را تولید کرده و با قیمت هایی بسیار بیشتر از ارزش واقعی ، آنها را به مردم فروخته اند.همین موضوع کار را به جایی رسانده که مردم از ناچاری به خودروهای چینی روی آورند.محصولاتی که هرچند از نظر کیفیت به هیچ وجه قابل قبول نمی باشند اما به واسطه انواع و اقسام شگردهای فروش ، اکنون بخش بزرگی از بازار خودروی ایران را به خود اختصاص داده اند.
حالا که تحریم ها برداشته شده و بزرگترین بهانه خودروسازان داخلی از بین رفته است باید دید چه آینده ای پیش روی صنعت خودروسازی کشور می باشد. کدامیک از خودروسازان خارجی زودتر به ایران وارد می شوند ؟
اکنون خبرهایی از حضور مدیران عالی‌رتبه بنز در ایران جهت امضای تفاهم‌نامه و نهایی شدن قرارداد ایران‌خودرو با پژو به گوش می‌رسد. قرارداد ایران‌خودرو با پژو به‌عنوان نمونه مطرحی از قراردادهای خودرویی است که به‌زودی به امضا می‌رسد، این جوینت ونچر شراکتی با سهم مساوی ۵۰-۵۰ است. آورده فرانسوی‌ها حدود ۲۵۰میلیون یورو بوده و چهار مدل از محصولات پژو قرار است که در سایت‌های ایران‌خودرو به تولید برسند. همچنین در قالب این قرارداد بر بازاریابی و فروش تاکید شده و کارشناسان فنی و کیفی پژو برای آموزش و نظارت بر تولید در ایران حضور خواهند داشت.
اما در این قرارداد سرمایه‌گذاری در قطعه‌سازی که مهم‌ترین حلقه برای رسیدن به توسعه است، صورت نخواهد گرفت اما پژویی‌ها متعهد شده‌اند که بر کیفیت قطعات تولیدی داخلی نظارت صد‌در‌صد داشته باشند.
آنطور که مسئولان ایران خودرو گفته اند مذاکرات برای تولید سه مدل ۲۰۸، ۳۰۱، ۲۰۰۸ از خودروهای پژو در ایران نهایی شده و با مقایسه مدلهای مورد قرارداد با مدلهای پرفروش پژو در بازارهای جهانی و جای خالی مدل های برتر این شرکت از جمله مدل ۳۰۸ که در سال ۲۰۱۴ خودروی سال اروپا شد، در قرارداد ایران خودرو احساس می شود. میزان فروش، سهم بازار و مدلهای ارائه شده در بازار رقابتی فرانسه هر چند که بیش از پیش شرایط فروش و رقابت سنگین خودروسازان بین المللی حتی در موطن خود را روشن می کند، قوانین و شرایط فروش در صحنه بین الملل را نیز نمایش می دهد.
در سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۴ رنو کلیو، پژو ۲۰۸ و پژو ۳۰۸ به ترتیب پرفروش ترین خودروهای بازار فرانسه بوده اند. در سال ۲۰۱۵ میزان فروش خودرو در فرانسه ۱۹۱۷۲۳۰ دستگاه و در سال ۲۰۱۴ تعداد ۱۷۹۵۹۱۳ دستگاه بوده است . سهم پژو در سال ۲۰۱۴ تعداد ۳۰۵۰۱۵ دستگاه و در سال ۲۰۱۵ تعداد ۳۲۷۳۹۳ دستگاه بوده است که در هر دو سال رتبه دوم فروش را بعد رنو از آن خود کرده است. پرفروشترین مدلهای پژو در سال ۲۰۱۵ در فرانسه به ترتیب عبارتند از پژو ۲۰۸ با فروش ۹۰۳۶۷ دستگاه ، پژو ۳۰۸ با فروش ۷۵۴۷۴ دستگاه ، پژو ۲۰۰۸ با فروش ۶۳۲۰۴ دستگاه و پژو ۳۰۰۸ با فروش ۳۳۶۴۸ دستگاه .پرفروش ترین مدلهای رنو نیز به ترتیب عبارتند از رنو کلیو چهار ، رنو کپچر، رنو ساینتیک و رنو تواینگو. طبق گفته مقامات رنو برنامه ریزی برای تولید مدل کپچر و کلیو در کشور ما صورت پذیرفته و در دستور کار قرار دارد که با توجه به رتبه بالای فروش آنها در فرانسه می توان به کیفیت بالا و فروش قابل توجه آنها در بازار ایران نیز امیدوار بود.
اقتصاد ایران بی‌صبرانه منتظر برداشته شدن این تحریم‌های بین‌المللی بود. صنعت خودروی ایران نیز به‌عنوان دومین صنعت بزرگ کشور، از مدت‌ها پیش چانه‌زنی خود را برای ورود سرمایه‌گذاران خارجی آغاز کرده تا با برداشته شدن تحریم‌ها قراردادهای خودرویی به امضا برسد. اما سابقه نشان داده که خودروسازان ما نتوانسته‌اند در قراردادها آنگونه که باید از شرکای خود بهره ببرند و نادیده گرفتن ارتباط با قطعه سازان در قرارداد پژو نشان می‌دهد که گرچه این قرارداد بسیار بهتر از قرارداد پیشین است، اما باز هم صرفا خودروسازان را به سود رسانده و خبری از توسعه نیست. حالا پرسش اینجاست که آیا صنعت ایران می‌تواند با چنین قراردادهایی راه توسعه را پیدا کند؟
فربد زاوه، کارشناس صنعت خودرو، در پاسخ به این پرسش می‌گوید: «اگر قرار باشد بازار مهندسی شده باشد، حاصل این قراردادها سودی خواهد بود که هیچ نفعی برای مردم و صنعت ایجاد نخواهد کرد. این موضوع بحث سیاست کلانی است که از سوی دولت در پیش گرفته می‌شود و قراردادها معلولی از آن است. مثلا درباره قرارداد پژو با ایران خودرو، به واسطه حضور رنو در ایران قرارداد بهتری را نسبت به ۱۵ سال قبل امضا خواهند کرد که این قرارداد شامل بخشی از سرمایه‌گذاری پژو در ایران است اما به اعتقاد من رقابت در بازار اتفاق نخواهد افتاد.»
او می‌افزاید: «رقابت در امضای قراردادها از سوی شرکای خارجی به واسطه بازار نیست بلکه به واسطه نفوذ دولت در ایران خودرو و سایپا است که شرکای خارجی در تلاشند تا با این دو خودروساز قرارداد امضا کنند. این شرکت‌ها مطمئن هستند که به محض تغییر بازار دولت قوانینی را به نفع این دو خودروساز وضع خواهد کرد که برای آنها سود ایجاد کند. اما اگر بازار ایران یک بازار آزاد باشد شاید پژو اصلا نتواند در ایران خودرو بفروشد و بازار ایران برای فولکس واگن سودآورتر باشد.»
این کارشناس صنعت خودرو با بیان اینکه به واسطه بازار مهندسی شده این قراردادها برای طرف خارجی سودآورتر خواهد بود، تصریح می‌کند: «موضوع توسعه همان انتفاع است. به اعتقاد من به واسطه رفتاری که دولت با بازار دارد این قراردادها انتفاعی در پی نخواهند داشت که البته نمی‌توان ایرادی هم به خودروسازان گرفت زیرا آنها بنگاه‌های اقتصادی هستند که به دنبال سودشان می‌روند اما انتفاع را باید دولت در بازار ایجاد کند. بنابراین تا روزی که حلقه اول که همان رفتار دولت است تغییر نکند ما به سمت صنعتی شدن نخواهیم رفت و این قراردادها نمی‌توانند اتفاقی که در صنعت خودروی چین، کره‌جنوبی و جدیدا در هند رخ داده است را در ایران نیز به وجود بیاورند.»
بهرام شهریاری، کارشناس صنعت خودرو نیز در این زمینه بیان می‌کند: «بازار ایران با احتساب بازارهای منطقه، نیم‌میلیارد نفر تخمین زده می‌شود، طمع این بازار است که شرکای خارجی را به سمت ما می‌کشاند اما متاسفانه خودروسازان ما از هول حلیم در دیگ افتاده و برای خروج از مخمصه‌ای که امروز با آن درگیر هستند، با همان تفکر دولتی به پیش می‌روند و به جای اینکه نهایت استفاده را با نگاه توسعه‌ای از این شراکت ببرند صرفا به فکر فروش هستند.»
او ادامه می‌دهد: «شرکای خارجی باید دانش روز خود را به ایران بیاورند و در مقیاس اقتصادی تولید کنند تا هزینه‌ها را کاهش دهند اما متاسفانه همچنان مسیر گذشته طی می‌شود و صرفا به فکر آوردن یک محصول جدید در بازار ایران هستند. به اعتقاد من دولت باید خودرو را به‌عنوان یکی از شاخص‌های توسعه در نظر بگیرد و زیرساخت‌های بازار را تغییر دهد تا ما شاهد توسعه باشیم.»
در شرایط بازار آزاد و رقابتی، طبیعتا شرکای خارجی با وسواس بیشتری حرکت خواهند کرد اما نتیجه قراردادها هر آنچه که باشد صنایع را به سمت توسعه سوق می‌دهند زیرا برای ماندگاری نیاز به رقابت و توسعه است. اما در شرایط فعلی که بازار به گفته کارشناسان از سوی دولت مهندسی می‌شود، بنز برای بستن قرارداد با شرکتی مانند ایران‌خودرو دیزل که امروز در تامین حقوق کارکنان خود نیز با مشکل مواجه است دلیلی به غیر‌از استفاده از نفوذ دولت ندارد و این بیراه‌های است که باز هم صنعت خودروی ایران را عقب نگه می‌دارد و طبعا این قراردادها در درازمدت دردی از صنعت خودروی ایران دوا نمی‌کنند. اما در هر صورت شرکای خارجی برای استفاده از همین نفوذ برای گرفتن بلیت تهران عجله دارند.
نظر شما در مورد آینده صنعت خودرو در کشور چیست ؟
