دانشمند ایرانی در پی انتقال انرژی برق از فضا به زمین است

دانشمند ایرانی توانست در یک اقدام بی‌سابقه انرژی برق را از فضا به زمین انتقال دهد. پیشتر ماهواره‌ای تجهیزات مورد نظر برای جذب انرژی خورشیدی را به فضا برده بود.

سال‌های زیادی است که دانشمندان در فکر جذب انرژی از فضا هستند. انرژی خورشیدی می‌تواند به‌راحتی نیاز تمامی ساکنان کره زمین را برای میلیون‌ها سال تامین کند. اما مشکل اینجاست که فناوری کنونی انسان نمی‌تواند بخش زیادی از این انرژی را جذب کرده و مورد استفاده قرار دهد. اینجاست که ایده جذب انرژی خورشیدی در فضا مطرح می‌شود.

دستاورد بزرگ دانشمند ایرانی در انتقال برق از فضا به زمین

برای اولین بار ریاضیدانی به‌نام فریمن دایسون گفت که تمامی تمدن‌های متکی به تکنولوژی به‌صورت مداوم به انرژی بیشتری نیاز دارند. در واقع اگر تمدن انسان بتواند پایدار باقی بماند، روزی فراخواهد رسید که به‌تمامی انرژی خروجی از خورشید نیاز پیدا خواهیم کرد. وی برای این حالت کره دایسون را پیشنهاد کرد. یک ابرسازه فرضی که ستاره را در برمی‌گیرد و بخش بسیار زیادی از انرژی خروجی آن را جذب می‌کند. چیزی که شاید موجودات فضایی پیشرفته به آن دست یافته‌اند.

هرچند چنین چیزی خارج از توان مهندسی و منابع در دسترس بشر است و فعلا باید گام‌های کوچک‌تری برداریم. یکی از این گام‌ها می‌تواند جذب انرژی خورشیدی در فضا و ارسال بی‌ سیم برق به‌ زمین باشد؛ کاری که تیمی از موسسه فناوری کالیفرنیا با سرپرستی یک دانشمند ایرانی موفق به انجام آن شده است.

تیم اشاره شده در پنجشنبه گذشته اعلام کردند که نمونه اولیه فضاپیمای آنها با نام SSPD-1 نه‌تنها توانسته انرژی خورشیدی را جمع‌آوری کند، بلکه آن را به انرژی برق تبدیل کرده و سپس به سمت زمین ارسال کرده است. گیرنده‌های ریزموج قرار گرفته در پردیس پاسادنا موسسه فناوری کالیفرنیا نیز وظیفه دریافت آنها را به‌خوبی انجام دادند.

علی حاجی‌میری، دانشمند ایرانی مهندسی برق موسسه فناوری کالیفرنیا تاکید کرد که پیشتر هیچ‌شخصی قادر به انتقال انرژی برق از فضا به زمین نبوده است و برخی نیز این کار را نیازمند تجهیزات گران‌قیمت و سنگین می‌دانستند. این در حالی است که ارسال اجرام سنگین به فضا همیشه با محدودیت‌هایی مواجه بوده است. از طرفی بسیاری از تجهیزات نمی‌توانند فشار ناشی از سفر به فضا را تحمل کنند و خیلی زود در این محیط خطرناک آسیب می‌بینند.

با همه اینها دستگاه ساخته‌شده زیر نظر دانشمند ایرانی برای انتقال انرژی برق از فضا به زمین بسیار سبک و منعطف است و می‌تواند با مدار یکپارچه خود بسیار خوب عمل کند. اهمیت انعطاف‌پذیر بودن این سازه در این است که بتواند بدون آسیب‌دیدن در فضای محدود موشک تا شود و پس از رسیدن به فضا مجدد به حالت اولیه برگردد.

در بحث انتقال انرژی برق از فضا به زمین هزینه‌ها و میزان بهینه بودن بسیار اهمیت دارد و می‌توان گفت که تیم تحت سرپرستی دانشمند ایرانی در این زمینه موفق بوده است. البته نمی‌توان انکار کرد که این فناوری در شکل کنونی خود هزینه زیادی دارد؛ اما می‌تواند در عوض فرصت انرژی تجدیدپذیر بی‌پایان را در اختیار بشر قرار دهد.

پنل خورشیدی فضایی همیشه در معرض نور خورشید قرار دارد و دیگر چیزی به‌نام تاریکی شب مانع از دریافت انرژی نخواهد داشت. مشکلی که انرژی دریافتی پنل‌های زمینی را نصف می‌کند. همچنین استفاده از ریزموج‌ها برای انتقال انرژی به زمین باعث می‌شود که دیگر ابرها نتوانند در فرآیند جذب انرژی هیچ اختلالی ایجاد کنند.

موسسه فناوری کالیفرنیا کار روی این پروژه را از سال ۲۰۱۱ آغاز کرد. آنها نه‌تنها نمونه اولیه خود را با موفقیت در فضا امتحان کرده‌اند، بلکه در حال بررسی بهترین سلول باتری برای ذخیره انرژی در شرایط نه‌چندان مساعد فضا نیز هستند. البته تیم تحت سرپرستی دانشمند ایرانی در این رقابت تنها نیست و سازمان فضایی ژاپن نیز به‌سختی در تلاش برای جذب و انتقال انرژی برق از فضا به زمین است.

ژاپني‌ها از سال ۲۰۱۵ تلاش خود را به رهبری یکی از اساتید دانشگاه کیوتو آغار کردند و همان زمان توانستند ۱.۸ کیلووات انرژی را که برای روش کردن یک کتری برقی لازم بود، به‌صورت بی‌سیم به ۵۰ متر آن‌ طرف‌تر بفرستند. ژاپني‌ها اعلام کرده‌اند که مي‌خواهند تا سال ۲۰۲۵ پنل‌های خود را در فضا مستقر کرده و برق به‌دست آمده از انرژی خورشیدی را مستقیم به زمین بفرستند.

طبیعتا اولین گروه یا شرکتی که موفق به جذب انرژی خورشیدی از فضا و انتقال آن به‌ زمین در مقیاس تجاری شود، نه‌تنها در تاریخ جاودانه خواهد شد، بلکه به‌موفقیت تجاری بی‌نظیری دست خواهد یافت.

به‌نظر شما تیم تحت سرپرستی دانشمند ایرانی موفق به انتقال انرژی برق از فضا خواهد شد یا ژاپنی‌ها گوی رقابت را می‌ربایند؟