آیا یک کبوتر با 3 ترابایت درایو فلش میتواند از انتقال ISP گیگابیتی پیشی بگیرد؟ در یک آزمایش جدید به نظر میرسد که این اتفاق امکانپذير است و برای انتقال دیتا کبوترها سریعتر از اینترنت هستند!
نتایج تحقیق روی کبوتران یک حقیقت جالب را فاش میکند و نشان دهندهی این است که کبوترها سریعتر از اینترنت هستند و اطلاعات را با سرعت بیشتری نسبت به اینترنت گیگابیتی انتقال میدهند. آزمایش جدید مزایای نسبی انتقال داده با کبوتر را در مقابل سرعت انتقال اطلاعات با اینترنت قرار داده و به این نتیجهی جالب رسیده است.
هزاران سال قبل از ظهور شبکههای جهانی و در دورانی که شاید هنوز مگالودون در زمین زندگی میکرد، ارتباطات با روشهای بسیار کندتری شکل میگرفت و نوشتن نامهها و تحویل دستی آنها از طاقتفرساترین و زمانبرترین روشهای ارتباطی بود.
برای حذف عوامل انسانی در انتقال پیام، از کبوترهای نامهرسان استفاده شد و نسلهای قبلی ما از کبوترهای خانگی برای انتقال پیامهای خود در مسافتهای طولانی استفاده میکردند.
با گسترش اتصالات خانگی بسیار سریع مانند فیبر گیگابیت، میتوان انتظار داشت که استفاده از کبوتر نامهرسان در سال 2023 کاملاً منسوخ شده باشد. اما این کبوتر با کارتهای microSD با ظرفیت بالا، توانست در رقابت انتقال دادههای Geerling با اختلاف قابل توجهی پیروز شود و اتصالات فیبر امروزی را شکست دهد. البته توجه داشته باشید که کبوتر نامهرسان در فواصل بیشاز 600 مایل میتواند از اینترنت پیشی بگیرد.
چگونه ممکن است در انتقال اطلاعات کبوترها سریعتر از اینترنت باشند؟
در سال 2009، یک شرکت آفریقای جنوبی سرعت انتقال کبوتر حامل یک حافظه 4 گیگابایتی را با سرویس ADSL محلی ISP Telkom مقایسه کرد. کبوتر محمولهی خود را در یک ساعت و هشت دقیقه تحویل داد. یک ساعت برای انتقال فیزیکی 4 گیگابایت داده به رایانه اضافه شد. در همین حال، سرویس ADSL تنها توانسته بود 4 درصد از دادههای مشابه را در فاصله 60 مایلی ارسال کند!
در مسابقه مجدد که توسط یوتیوبر محبوب Jeff Geerling در سال 2023 برگزار شد (یعنی پس از گذشت بیش از یک دهه)، تکامل کبوترها تغییر قابل توجهی در این پرندگان ایجاد نکرد، اما اگر اخبار تکنولوژی را دنبال کرده باشید، میدانید کارتهای حافظه حجم بیشتری را در خود جای میدهند.
گیرلینگ موفق شد پرنده را با سه درایو فلش SanDisk Extreme PRO با ظرفیت 1 ترابایت (هر کدام 5 گرم) بدون بارگذاری بیش از حد، آماده کند. پرنده یک مایل پرواز کرد و فقط یک دقیقه طول کشید تا به مقصد برسد. از این نقطه داده و با اضافه کردن زمان انتقال درایو فلش SanDisk، گیرلینگ یک نمودار انتقال پایه 3 ترابایتی را برای کبوتر ترسیم کرد.
به نظر میرسید که انتقال کبوتر نامهرسان ممکن است یک استراتژی برنده در مسافتهای کوتاهتر تا حدود 600 مایل باشد، اما این ایده که برای انتقال اطلاعات کبوترها سریعتر از اینترنت هستند در مسافتهای طولانیتر عملی خواهد بود.
گیرلینگ میخواست با وارد کردن یک رقیب دیگر مسابقه را جذاب کند. بنابراین، او یک ماسک کبوتر بر سر گذاشت و سوار هواپیما شد تا 3 ترابایت فایل را از خانه خود در ایالات متحده به مرکز داده کانادا حمل کند و با این کار سرعت انتقال را هدف قرار گرفت.
در نمودارها، PiJeff (جف با ماسک کبوتر) در مسافتهای طولانیتر کمی بهتر عمل میکند، اما در نهایت پس از حدود 5000 مایل، با انتقال اینترنتی شکست خواهد خورد. او درایوها را با پرواز از سنت لوئیس به نوا سکوشیا آورد و همزمان ۳ ترابایت فایل را بین دو مکان بارگذاری کرد. این کار حدود ۶ ساعت و ۵۳ دقیقه طول کشید، اما از طرف دیگر انتقال همین حجم از اطلاعات با اتصال فیبر گیگابیتی به ۱۰ ساعت و ۵۴ دقیقه زمان نیاز داشت.
برای نتیجهگیری، گیرلینگ میگوید که او میتوانست به عنوان PiJeff بهتر عمل کند و چمدان خود را با درایوهای با ظرفیت بسیار بالا پر کند، اما میخواست به 3 ترابایت رایج در همه گزینهها پایبند باشد. با این کار گیرلینگ نتیجه گرفت که یک کبوتر نامه رسان میتواند انتقال ۳ ترابایت اطلاعات را در فاصله ۸۰۰ کیلومتری سریعتر از اینترنت انجام دهد.
بیشتر بخوانید:
ادامه سقوط سرعت اینترنت ثابت ایران در آخرین گزارش اسپید تست
امیدواریم که در دههی آینده و آزمایشهای جدید، پیشرفتهای تکنولوژی سبب شود ما پهنای باند را با پتابیت اندازهگیری کنیم و پرندگان خانگی مجبور نباشند برای اثبات اینکه کبوترها سریعتر از اینترنت هستند فلش مموریها را انتقال دهند.