گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
از حلقه‌های شبیه بشقاب‌پرنده و گرداب‌های نور گرفته تا ابرهای رنگین‌کمان و خطوط لیزری؛ در اینجا 10 پدیده آسمانی عجیب معرفی می‌کنیم که به راحتی توسط علم قابل توضیح هستند.
نورهای عجیب و غریب در آسمان بسیار بیشتر از آن چیزی که مردم تصور می‌کنند تا به حال ظاهر شده‌اند. اغلب عکس‌های این نورهای عجیب و غریب گمانه‌زنی‌های غیر قابل درکی را در مورد علت ایجاد آن‌ها از بیگانگان گرفته تا سلاح‌های نظامی مخفی را نشان می‌دهد.
برای نظریه پردازان توطئه، همیشه یک توضیح زمینی‌تر و علمی‌تر برای این نمایشگرهای نورانی وجود دارد تا بلکه از علت‌های عجیب دوری کنند. در اینجا 10 نمایش نور جوی جالب توجه از حلقه‌های شبیه بشقاب پرنده گرفته تا کمان‌های قرمز خونی با توضیحی ساده و شگفت‌آور آورده شده است.
حلقه ای شگفت انگیز شبیه بشقاب پرنده
فریزبی فلورسنت را به عنوان انتشار نور و اغتشاشات بسیار کم و فرکانس ناشی از منابع پالس الکترومغناطیسی می‌گویند. این یک اختلال جوی است و زمانی ایجاد می‌شود که صاعقه، باعث شکل گیری یک پالس الکترومغناطیسی شده که این پالس به یونوسفر زمین (در بالاترین لایه‌ی اتمسفر شکل می‌گیرد. درواقع یونوسفر بخشی یونیده از جو بالایی زمین است) اثابت کرده و به قسمت یونیزه شده جو فوقانی که بین 80 تا 650 کیلومتر (50 تا 400 مایل) امتداد دارد، برخورد می‌کند. و در اصل این رنگ قرمز توسط اتم‌های نیتروژن موجود در یونوسفر ساطع می‌شود.
این هاله‌ی نورانی در طی یک رعد و برقی شدید 280 کیلومتری (175 مایلی) ظاهر شده است. اما این تصویر که با زاویه‌ی خاصی هم عکاسی شده و گویی یک پدیده آسمانی عجیب برای نظریه‌پردازان توطئه محسوب می‌شود، دررواقع هیچ تفسیر دیگری در آن نیست و فقط یک حلقه‌ی برزگی به نظر می‌رسد که انگار آن را بر فراز آسمان شهر آویزان کرده‌اند.
کمان نور و هاله
این عکس که توسط یک ستاره‌شناس در دانشگاه کوئینز بلفاست در ایرلند شمالی گرفته شده است، مجموعه‌ای تماشایی از کمان و هاله‌های درخشانی را نشان می‌دهد که به دور خورشید درحال درخشش هستند.
این نورهای اثیر شده با تابش نور خورشید از میان میلیون‌ها کریستال یخ بسیار کوچک در جو فوقانی ایجاد می‌شوند. کریستال‌های شش ضلعی بسیار ریز، نور را مانند یک منشور شکست می‌دهند و هنگامی که بادهای شدیدی می‌وزد آن‌ها را در هم می‌تند، که در نهایت این عمل رگه‌های زیبایی از نور را تشکیل می‌دهد.
این تصویر حداقل سه پدیده نوری مختلف را نشان می‌دهد. یک هاله‌ی 22 درجه با دایره‌ی بزرگی که خورشید را احاطه کرده است، یک جفت sundogs_ نقاط روشن در هر طرف هاله‌ی 22 درجه و یک دایره‌ی کامل که خطی آن را نصف کرده. این پدیده البته جز نادرترین‌ها در نوع خود می‌باشد. تصویر شامل ویژگی‌هایی از یک هاله عجیب و یک قوس در اطرف است که انگار پلکی را ترسیم می‌کند. همه‌ی این پدیده‌ها به طور مجزا نسبتاً رایج هستند، اما دیدن آن‌ها در یک بازه‌ی زمانی مشخص قطعا بسیار نادر است.
حباب های آبی عجیب و غریب
فضانوردی در ایستگاه فضایی بین‌المللی ISS) این تصویر را در جو سیاره‌ی زمین از درخشش دو حباب آبی عجیب و غریب گرفته است. جالب اینجاست که این دو حباب کاملاً بی‌ارتباط با یکدیگر هستند و اتفاقاً این دو پدیده نیز همزمان رخ می‌دهند.
حباب نور در پایین تصویر یک صاعقه عظیم بوده که در کنار یک شکاف بزرگ و دایره‌ای شکل در بالای ابرها رخ داده است. این امر باعث شده که رعد و برق دیوارهای اطراف ساختار کالدرا مانند، ابری را روشن کند و حلقه‌ی درخشان قابل توجهی را به وجود بیاورد.
لکه‌ی آبی در سمت راست بالای این تصویر، نتیجه‌ی تابش نور ماه است. جهت‌گیری ماه در رابطه با ایستگاه فضایی بین المللی به این معنی بود که نور منعکس شده از خورشید در جو سیاره‌ی زمین عبور می‌کند و آن را به یک لکه‌ی آبی روشن با هاله‌ای مبهم نمایش می‌دهد.
گرداب اثیر شده از نور
این نور آبی چرخشی در آسمان شب، بر فراز آلاسکا به وجود آمد و برای مدت کوتاهی بر درخشش شفق قطبی قدرتمند ظاهر شد. اما این پدیده آسمانی عجیب مارپیچی شکل هیچ ارتباطی با شفق قطبی در حال رقص نداشت.
این مارپیچ درخشان از سوخت منجمد شده‌ی یک موشک و چرخش سریع یکی از موشک های فالکون 9 اسپیس ایکس به وجود آمده است. به دلیل ارتفاع زیاد سوخت یخ زده، نور خورشید را به سمت زمین منعکس می‌کند و به همین دلیل این اتفاق را در آسمان شب متمایز و عجیب نشان می‌دهد. نورهایی مانند این‌ها می‌توانند تا چند دقیقه قبل از پراکنده شدن کریستال‌های سوخت منجمد دوام بیاورند.
از یک مارپیچ درحال شکل‌گیری دیگر که سپس ناپدید می‌شود در آسمان شب بر فراز هاوایی فیلمبرداری شده است. ستاره‌شناسان نور چرخان را مارپیچ‌های اسپیس ایکس نام‌گذاری کرده‌اند و معتقدند با افزایش تعداد پرتاب‌های اسپیس ایکس در آینده این نور، بیشتر پدیدارخواهد شد.
قوس قرمز خونی
پس از برخورد طوفان خورشیدی قدرتمند به زمین، یک رگه‌ی قرمز روشن از نور در آسمان بالای بخش‌هایی از اسکاندیناوی ظاهر شد. اما نوار قرمز روشن شفق قطبی نبود بلکه چیزی بسیار نادرتر بود و متفاوت بودن‌اش آن را تبدیل به یک پدیده آسمانی عجیب کرد.
این پدیده‌ی غیرمعمول به عنوان کمان قرمز پایدارSAR شناخته می‌شود، اما علی‌رغم نامش نه شفق قطبی و نه پایدار است. شفق‌های قطبی فقط زمانی آشکار خواهند شد که تشعشعات خورشیدی، مولکول‌های گاز را در بخش بالایی اتمسفر تحریک کنند. اما SARها زمانی شکل می‌گیرند که گاز اتمسفر توسط سیستم جریان حلقه‌ای زمین، یک حلقه‌ی عظیم از جریان الکتریکی سیاره ما را احاطه کرده است و درست همانجاست که دمای بسیار بالایی پیدا می‌کند. هر دو پدیده پس از تضعیف مگنتوسفر زمین (مرز میدان مغناطیسی زمین با بادهای خورشید) توسط طوفان های خورشیدی به تعداد بیشتری می‌رسند.
به دلایل ناشناخته‌ای اکسیژن فقط در طول SAR گرم می‌شود، یعنی این پدیده‌ها همیشه درحال انتشار یک سایه‌ی قرمز رنگ هستند.
ابرهای رنگین‌کمانی
این ابرهای رنگارنگ در آسمان شب بالای قطب شمال پدیدار گشت که به آن‌ها ابرهای استراتوسفر قطبی PSC می‌گویند. این ابرها تنها در استراتوسفر دومین لایه از جو زمین و در دمای زیر منفی 114 درجه فارنهایت (منفی 81 درجه سانتیگراد) تشکیل می‌شوند. معمولا استراتوسفر برای تشکیل ابرها رطوبتی ندارند، اما در دماهای بسیار پایین مولکول‌های آب با فاصله زیاد شروع به ادغام با کریستال های یخ کوچک می‌کنند که در نهایت تبدیل به یک تکه ابر می‌شود.
وقتی نور خورشید از میان این ابرهای کریستالی می‌تابد و طول موج‌های متنوع نور را پدید می‌آورد؛ ابرها رنگین‌کمان را تشکیل می‌دهند. به دلیل ارتفاع زیاد ابرها، نور خورشید می‌تواند به کریستال ها برخورد کند و در آسمان پراکنده شود، حتی اگر خورشید فراتر از افق باشد.
خطوط لیزی سبز روشن
این تصویر که توسط یک تلسکوپ در بلندترین قله هاوایی Mauna Kea گرفته شده است، خطوط لیزر مانند سبز روشنی را نشان می‌دهد که در آسمان شب چشمک می‌زند.
خطوطی که یکی پس از دیگری ظاهر می‌شدند، فقط حدود یک ثانیه دوام داشتند. این خطوط را به خطوط کد سبز و باران رایانه‌ای در فیلم‌های ماتریکس تشبیه کرده‌اند.
اما این خطوط دلیلی بر این نیست که ما در یک ماتریس زندگی می‌کنیم. در عوض آن‌ها به خاطر لیزرهای پرتاب شده از ماهواره‌ی ICESat-2 ناسا که مقدار یخ در کرایوسفر زمین را اندازه گیری می‌کند از جمله برف، یخ دریا، یخ دریاچه و رودخانه‌ها، کوه‌های یخ، یخچال‌ها، صفحات یخ، قفسه‌های یخی و درواقع بخشی از زمین که توسط بارش جامد پوشیده شده است.
استیو خیره کننده
این رگه‌ی نوری شبیه به شفق قطبی معروف به استیو؛ در چند ایالات‌متحده بعد از طوفان‌های بزرگ خورشیدی اوایل سال 2023 مشاهده شد.
استیو یا افزایش سرعت انتشار حرارتی قوی، یک پدیده‌ی نادر است که نوار جامد مانندی از نور را ایجاد می‌کند و تا یک ساعت در هوا معلق باقی می‌ماند. این نوار توسط رودخانه‌ای از پلاسمای داغ یا گاز یونیزه شده پدیدار می‌گردد که در طول طوفان های خورشیدی در مغناطیس ضعیف شده‌ی زمین می‌شکند. جریان پلاسما یا همان گاز برانگیخته، یکنواخت و ثابت باقی می‌ماند و دائماً در حال بازتاب نور است. حتی احتمال دارد استیو بسیار دورتر از قطب‌های زمین رخ بدهد.
حلقه‌های رنگین‌کمان درخشان
زمانی که این تصویر از حلقه‌های متحدالمرکز رنگین‌کمان در فنلاند گرفته شد، گویی یک شی دایره‌ای مانند در هوا بود.
این حلقه‌های رنگارنگ به نام تاج گرده‌ای، زمانی رخ می‌دهند که نور خورشید باعث پراکندگی هزاران دانه‌ی گرده در هوا باشد و این یک الگوی پراش می‌سازد که در آن طول موج‌های جداگانه‌ی نور یکدیگر را خنثی می‌کنند. دانه‌ها جداگانه با رنگ‌های خاص و متنوعی به صورت نقاط روشن، لحظه‌ی زیبایی را در آسمان رقم می‌زند.
همچنین گرده‌های موجود در تصویر از درختان کاج Pinus sylvestris می‌آید. تاج‌های گرده تنها زمان بالا بودن غلظت گرده اتفاق می‌افتد.
آسمان پر خون
پس از آن که یکی از موشک های فالکون 9 اسپیس‌ایکس حفره‌ای در یونوسفر زمین ایجاد کرد، یک رگه نور قرمز خونی در آسمان بالای آریزونا باقی ماند وآن را تبدیل به یک پدیده آسمانی عجیب کرد.
حفره های یونوسفر زمانی ایجاد می‌شوند که مرحله دوم پرتاب موشک، سوخت را بین 200 تا 300 کیلومتر (125 تا 185 مایل) بالای سطح زمین می‌سوزاند. در این ارتفاع دی‌اکسید کربن و بخار آب آزاد شده از اگزوز موشک، اتم‌های اکسیژن یونیزه شده را دوباره ترکیب می‌کنند یا دوباره به مولکول‌های اکسیژن دو اتمی تبدیل می‌شوند و یک شکاف در پلاسمای موجود تشکیل می‌دهند. این عمل باعث تحریک مولکول‌ها شده و در نهایت آن‌ها انرژی را به شکل نور درمی‌آورند.
دانشمندان از حفره‌های یونوسفر اطلاعات کاملی دارند و با افزایش تعداد پرتاب‌های موشک این حفره‌ها بیشتر هم خواهد شد. این حفره‌ها هیچ تهدیدی برای افراد به وجود نمی‌آورد. گازهای تلفیقی دوباره یونیزه شده و به طور طبیعی در عرض چند ساعت بسته می‌شوند.
