بزرگترین مار جهان به نام تیتانوبوا با طول 13 متر که متعلق به عصر دایناسورها بوده به طور کامل منقرض شده است.
احتمالا همیشه دایناسورها را به عنوان غولپیکرترین موجودات بشناسیم اما زمانی موجودات بسیار بزرگ دیگری هم مانند آنها روی زمین پرسه میزدند. یکی از این حیوانات، درواقع یک مار عظیم و الجثه به نام تیتانوبوا است. در حدود 66 تا 56 میلیون سال پیش مار تیتانوبوا (Titanoboa) در منطقهی پالئوسن زندگی میکرده است. این مار بسیار بزرگ به عنوان یکی از برترین و قدرتمندترین شکارچی جنگلهای استوایی آمریکای جنوبی که در آن زمان وجود داشته معرفی میشود.
بزرگترین منبع ذخایر فسیلی جهان متعلق به معدنی در شمال کلمبیا درون منطقهای به نام Cerrejón میباشد که درواقع استخوانهای این مار نیز در همین نقطه پیدا شد. محققین دو مورد از بهترین مهرهداران حفظ شده را با گونهی از مارهای امروزی مقایسه و سپس اندازهی تقریبی آنها را مشخص کردند.
طول این مارهای کهنسال تا ۱۴ متر بوده است
طول این مارها حدود 12.8 تا 14.3 متر (42-47 فوت) بوده و وزن آنها به بیش از یک تن میرسیده است. این گونه از مارها در قسمتی از جنگلهای پر درخت، انبوه و باتلاق مانند زندگی میکردند و بدون شک وحشتی برای دیگر موجودات آن منطقه به شمار میرفتهاند.
کارلوس جارامیلو دیرینهشناس موسسهی تحقیقات گرمسیری اسمیتسونیان میگوید: «Cerrejón بهترین و احتمالاً تنها منبع بزرگ برای یک اکوسیستم استوایی کامل باستانی در هر نقطه از جهان است».
در برسی این فسیلها مشخص شد که این مار از گونهی Boidae و غیر سمی است. احتمال خیلی زیاد آنها شبیه به بوآهای امروزی بودهاند. همچنین با استفاده از جسته و بدن بزرگ طعمهها را تا حد مرگ له یا خفه میکردند و حتی گاهی بدون کشتن شکار خود با آروارههای عظیم و ترسناکشان آنها را میبلعیدند. شکار این مارها معمولا لاکپشتهای عظیموالجثه یا از گونههای تمساح مانند بوده، زیرا فسیلهایی از آنها نیز در معدن پیدا شده است.
قطع به یقین بزرگترین ماری که تاکنون وجود داشته و پیدا شده احتمالا همان تیتانوبوا بوده است. بزرگ بودن آنها اکوسیستم خاص خود را هم میپذیرفته، به همین دلیل محققان مدعی هستند که مناطق استوایی باید در دمای متوسط حداقل 30-34 درجه سانتیگراد (86-93 درجه فارنهایت) باشد تا همسو با متابولیسم این موجودات غول پیکر باشد. فسیلهای پیدا شده از تیتانوبوا نه تنها حقایقی دربارهی خود این جانور آشکار کرده بلکه رازهایی مربوط به محیطی که در آن حضور داشته در اختیار محققین قرار داده است.