ایستگاه فضایی بین المللی به پایان عمر خود نزدیک میشود و احتمال سقوط ناگهانی آن وجود دارد؛ اما ناسا برای حل این بحران چه برنامهای را در نظر گرفته است؟
آژانس فضایی ناسا بهتازگی طرح بررسی راهکارهایی برای بازنشستگی ایمن ایستگاه فضایی بین المللی را در دستور کار خود قرار داده است. در واقع ناسا بهشکل جدی به دنبال جلوگیری از سقوط خارج از برنامه این ایستگاه است؛ چرا که هر نوع اشتباهی باعث ایجاد یک فاجعه در سیاره زمین خواهد شد.
برنامه جلوگیری از سقوط ایستگاه فضایی بین المللی
پنل مشاوره ایمنی هوافضای آژانس فضایی ناسا (ASAP) بهتازگی یک جلسه توجیهی را برگزار کرد و طی آن به تشریح برنامههای خود برای خروج ایستگاه فضایی بین المللی از مدار زمین پرداخت تا سقوط آن باعث ایجاد خسارت جانی و مالی در سیاره زمین نشود.
در همین راستا استفاده از کشنده فضایی بهعنوان یکی از راهکارهای ایمن و دقیق برای بازیابی این ایستگاه در نظر گرفته شده است. در این برنامه یک فضاپیما که وظیفه انتقال محمولههای فضایی از یک مدار به مدار دیگر را بر عهده دارد، قرار است بهعنوان یدککش فضایی به کار گرفته شود. البته این روش اقتصادی نبوده و برای اجرای آن دولت آمریکا باید بودجه ویژهای را در نظر بگیرد.
در حالی که طول عمر این ایستگاه در زمان ساخت 15 سال در نظر گرفته شده بود، اما بیش از 24 سال در مدار زمین حضور دارد. پاتریشیا سندرز، رئیس ASAP در این جلسه توجیهی عنوان کرد این ایستگاه در آینده نزدیک به پایان عمر خود خواهد رسید و احتمال دارد قادر به پیشبینی آن روز نباشیم. از این رو نباید بگذاریم بهشکل کنترل نشده از مدار خارج شود.
ناسا قصد دارد ایستگاه فضایی بین المللی را تا سال 2023 بازنشسته کند؛ اما باید مانورها و محاسباتی دقیقی برای هدایت آن در زمان فرود انجام شود تا بتوان فرایند بازنشستگی آن را بهشکل ایمن انجام داد. فرایند خارج کردن فضاپیماها برای ناسا اقدام جدیدی محسوب نمیشود، اما ابعاد بزرگ و وزن زیاد این ایستگاه باعث شده تا خطرهای احتمالی نیز افزایش پیدا کند.
استفاده از یک یدککش فضایی بهعنوان بهترین راهکار ناسا برای خارج کردن این ایستگاه از مدار زمین محسوب میشود؛ در این فرایند یک یدککش فضایی ایستگاه را به اتمسفر میرساند. در این زمان ایستگاه بهدلیل ورود به جو خواهد سوخت و سرانجام در منطقه تعیین شده و دورافتاده از اقیانوس سقوط خواهد کرد.