احتمالا شما هم این روزها نام Passive WiFi را به کرات شنیدهاید؛ اما این استاندارد دقیقا چییست؟ پیش از آنکه به بررسی این مفهوم تازه بپردازیم خوب است نگاهی به نقش تکنولوژی در زندگی روزمزهمان داشته باشیم. آیا برای شما هم پیش آمده که دلتان بخواهد که ملزومات روزانه مانند فیلتر قهوه، ظرف شکر، بطری روغن وقتی رو به اتمام هستند به شما اطلاع دهند؟ یا مثلا سطل زباله اعلام کند که تقریبا پر شده است یا لوله فاضلاب خبر دهد که تا گرفته شدنش چیزی باقی نمانده! این ها در واقع کارهای روزمره ای هستند که باید انجام دهید و بخاطر سپردن و رسیدگی دائم به آنها کمی دشوار مینماید. اما در دنیال اینترنت اشیا (IoT) خبردار شدن از اتفاقهای روزمره نظیر آنچه به آنها اشاره شد چندان غیر ممکن و دور از واقعیت به نظر نمیرسد.
داشتن امکان وصل بودن همه چیز به هم بیش از آنچه ما فکرش را میکنیم خوب است و این روزها تکنولوژی در راستای در اختیار قرار دادن چنین امکانی گام بر میدارد. یکی از نیازها و شاید بتوان گفت چالشهایی که به منظور رسیدن به چنین ایدهآلی وجود دارد و تلاشهای بسیاری برای رفع آن انجام شده و میشود، مساله انرژی است. در حال حاضر استانداردهای بسیاری برای اتصال بیسیم وجود دارد اما دو نام ویژه وجود دارد که تقریبا همه به عنوان اصلی ترین راهکارهای ارتباط بیسیم آنها را میشناسند: وایفای و بلوتوث.
هر دوی این استاندارها کارآیی های متفاوتی دارند و به همین ترتیب برای اهداف متفاوتی به کار گرفته میشوند. یک مقایسه ساده بین دو راهکار بیسیم به ما نشان میدهد که وایفای که کاربران بسیاری میتوانند به آن وصل شوند و در آن واحد با سرعت بالای صدها مگابایت در ثانیه از اینترنت استفاده کنند، برق و انرژی زیادی مصرف میکند. از طرف دیگر تکنولوژی بلوتوث بخصوص نسخههای جدید این تکنولوژی بسیار کم مصرف هستند و تعداد زیادی موبایل و دیوایس را به هم وصل میکنند اما بُرد کمی دارند و بطور کلی غیرقابل اعتماد هستند و به همین دلیل به یک استاندارد غیر قابل پیشبینی تبدیل شده اند.
حال اگر بتوانیم این دو تکنولوژی را ترکیب کنیم بگونهای که قابلیت اطمینان و سرعت وایفای و کم مصرف بودن بلوتوث را به دست آوریم، به آن ایدهآلی که مدنظر است دست یافتهایم. این همان ایدهای است که در پس استاندارد جدید Passive WiFi وجود دارد. دانشگاه واشنگنون در طی چند سال اخیر تحقیقات و فعالیتهای گستردهای روی این استاندارد انجام داده. وایفای پسیو آنتن آنالوگ سیستمهای فعلی را حذف کرده و تنها دیجیتال را نگه میدارد. آنتن وایفای گاهی ۱۰ هزار برابر بیشتر از همپای دیجیتال انرژی مصرف میکنند. با حذف این اجزای آنالوگ با وجود این که سرعت انتقال اطلاعات به میزان قابل توجهی کاهش پیدا میکند، اما همچنان از بلوتوث سریعتر هستند و در سرعت ۱۱ مگببت در ثانیه، هزار برابر از بلوتوث ۴ مصرف انرژی کمتری دارند.
تکنولوژی Passive WiFi یا WiFi Halow کم کم به استانداردی برای اینترنت اشیا تبدیل خواهد شد و نتیجه این موضوع واقعیت بخشیدن هر چه سریعتر به این تکنولوژی است.
منبع: AndroidHeadlines