ناسا از طرح جدید ساخت یک قطار رباتی معلق در ماه رونمایی کرده است. این طرح، جزوی از مأموریتهای آرتمیس برای بازگشت به ماه است.
در حالی که ناسا با تأخیرهای قابل توجهی در مأموریت های آرتمیس (بازگشت انسان به ماه بعد از ۵۰ سال) روبرو است، آنها برنامه شگفتانگیزی را برای ساخت یک قطار رباتی معلق در ماه ارائه کردهاند که به نظر میرسد مستقیم از یک رمان علمی-تخیلی بیرون آمده باشد.
پروژه «شناورسازی انعطافپذیر بر روی مسیر» (FLOAT) ممکن است بیش از حد باورنکردنی بهنظر برسد، اما ناسا در واقع جزئیات بسیار دقیقی در مورد کل پروژه منتشر کرده است. این پروژه بخشی از برنامه مفهومی پیشرفته نوآورانه ناسا (NIAC) است که هدف آن توسعه پروژههایی شبیه به داستانهای علمی-تخیلی برای اکتشافات فضایی آینده است.
به نظر میرسد ناسا با این پروژه تیرش را بهدرستی به هدف زده است، چرا که پروژه FLOAT اساساً به قطارهای رباتیک شناور اجازه میدهد تا در امتداد سطح ماه حرکت کنند و به حمل و نقل تجهیزات فضایی کمک کنند. ناسا امیدوار است این پروژه را تا دهه ۲۰۳۰ عملیاتی کند.
قطار رباتیک شناور ناسا: رویایی علمی-تخیلی در مسیر تحقق
اتان اسکالر، مهندس رباتیک در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL) مینویسد که این سازمان میخواهد «اولین سیستم راهآهن ماه را بسازد که حمل و نقل بار قابل اعتماد، خودکار و کارآمدی را بر روی ماه فراهم کند». اسکالر همچنین میگوید چنین طرحی احتمالاً برای عملیات روزانه یک پایگاه ماهواره پایدار در دهه ۲۰۳۰ حیاتی خواهد بود.
بیشک این ایده هیجانانگیزی است، حتی اگر تصور قطار رباتیک شناور روی سطح ماه کمی دور از ذهن به نظر برسد، بهخصوص که ما هنوز حتی انسان را به سطح کره ماه بازنگرداندهایم. اما دیدن اینکه ناسا همیشه به آینده نگاه میکند و سعی میکند پروژههای جدیدی را پیدا کند که روزی بتواند کار را برای فضانوردان آسانتر کند، جالب است.
هنگام بررسی ساخت یک ایستگاه پایگاه ماهوارهای مانند آنچه ناسا میخواهد انجام دهد، موانع زیادی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند. اما همچنین نمیتوان انکار کرد که قطار رباتی معلق در ماه برای حمل و نقل مواد از مکانهای مختلف چقدر مفید خواهد بود. البته، FLOAT قرار نیست به یک قطار سریعالسیر تبدیل شود.
این رباتها واگنهایی را حمل خواهند کرد که با سرعت تقریباً ۱ مایل در ساعت حرکت میکنند و ناسا برنامهریزی کرده است که آنها بتوانند روزانه حدود ۱۰۰ تن (۹۰ تن متریک) مواد را به پایگاه ماهواره آینده ناسا و بالعکس حمل کنند. البته، ما هنوز باید تمام مواد لازم برای ساخت یک قطار رباتیک شناور را به ماه برسانیم. اما حدس میزنم این مشکلی است که آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) باید بعداً، زمانی که پروژه واقعبینانهتر شد، آن را حل کند.