گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
همیشه این سوال وجود داشته است که انسان های اولیه چگونه می‌توانستند با سلاح های ساده و ابتدایی خود موجودات غول پیکری همچون ماموت را شکار کنند. ظاهرا پاسخ در یک سلاح عجیب بوده است.
مقایسه بین ابعاد ماموت و انسان نشان می‌دهد که آنها هیچوقت نمی‌توانستند شکار ساده‌ای برای اجداد ما بوده باشند. در انیمیشن‌ها و فیلم‌های مختلف اغلب اینگونه نمایش داده می‌شود که گروهی از انسان‌های اولیه یک ماموت را دنبال کرده و پس از گیر انداختن آن در لبه صخره با نیزه به جانور حمله می‌کنند. هرچند که این تصویر چندان واقعی نیست. بررسی‌های دیرینه‌شناسان از وجود یک سلاح ویژه برای شکار ماموت خبر می‌دهد.
شکار ماموت تنها با این سلاح عجیب برای سرخپوستان اولیه آمریکا ممکن شده بود
در گذشته جوامع انسانی شکارچی-گردآورنده در شمال آمریکا سکونت داشتند. این گروه سعی می‌کردند مواد غذایی مورد نیاز خود را با جمع‌آوری میوه‌های گیاهان و شکار حیوانات تامین کنند. در این میان ماموت یکی از منابع غنی انرژی برای گروه‌های بزرگ انسانی بود؛ اما شکار آنها می‌توانست خطرات زیادی را به‌دنبال داشته باشد. اینجا بود که یکی از جوامع سرخپوستی اولیه آمریکا به‌نام کلاویس به یک سلاح جالب برای شکار ماموت دست پیدا کرد.
سرخپوستان متوجه شده بودند که نیزه نمی‌تواند در برابر پوست نسبتا ضخیم ماموت کارساز باشد. از طرفی پرتاب نیزه از دور نمی‌توانست آسیب چندانی را به جانور وارد کند و از طرفی دیگر نزدیک شدن بیش از حد به جانور وحشت‌زده و ضربه مستقیم به آن فوق‌العاده خطرناک بود. در نتیجه آنها سلاحی شبیه به درازنیزه را ساختند. این سلاح از یک تیغه تیز و پایه چوبی نسبتا دراز تشکیل شده بود.
انسان‌های اولیه سلاح را در مناطق مختلف قرار می‌دادند و پایه آن را به شکل‌های مختلف تقویت می‌کردند. سپس با حمله دسته‌جمعی به ماموت جانور را به سمت مکان‌های دلخواه خود می‌بردند. اینکار باعث می‌شد که جانور وحشت‌کرده به درازنیزه برخورد کند و به‌خاطر قدرت شدید جانور تیغه جراحت شدیدی را وارد آورد. طبیعتا آسیبی که در این حالت به ماموت وارد می‌شود بسیار بدتر و کشنده‌تر از آسیب ناشی از نیزه پرتاب شده بود.
اما دانشمندان از کجا متوجه وجود یک سلاح عجیب برای شکار ماموت ها شدند؟ ماجرا از جایی شروع شد که دانشمندان به دفعات مختلف تیغه‌های عجیبی را در بدن مومیایی‌های ماموت پیدا کردند. این تیغه‌ها به ۱۳۰۵۰ تا ۱۲۶۵۰ سال پیش تعلق داشتند و فوق‌العاده تیز بودند. در برخی موارد ماموت توسط انسان شکار شده و در برخی موارد نیز به مرگ طبیعی مرده بود.
کاملا مشخص بود که تیغه‌ها به‌عنوان یک سلاح برای شکار ماموت ها استفاده شده‌اند؛ اما نحوه دقیق شکار مشخص نبود. به همین‌خاطر دانشمندان تصمیم گرفتند متون تاریخی و مدارک باستان شناسی را برای بررسی نحوه استفاده از درازنیزه بررسی کنند. بررسی‌ها نشان داد که یونانیان باستان در گذشته از سلاحی مشابه برای کشتن گزارهای بزرگ استفاده کرده‌اند. همچنین اینگونه سلاح‌ها برای کشتن فیل‌های جنگی آفریقایی و هندی موثر بوده‌اند.
با همه اینها دانشمندان تصمیم گرفتند با انجام یک آزمایش میزان تاثیرگذاری این سلاح خاص را برای شکار یک جانور بزرگ مثل ماموت آزمایش کنند. نتایج نشان داد که با فشار زیاد تیغه از بدنه جدا شده و همچون گلوله در بدن جانور فرو می‌رود. این اتفاق باعث می‌شود که آسیب زیادی به ماموت وارد شود و در اکثر مواقع جانور جان دهد.