گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
یک ایمپلنت فوق‌العاده خاص می‌تواند ظرفیت‌های مغز انسان را به‌صورت شگفت‌آوری افزایش دهد. به‌طوریکه قدرت مغز ۱۰۰ میلیون برابر بیشتر می‌شود. در این حالت آینده قابل پیش‌بینی نیست.
انسان در ۲۰۰ سال گذشته توانسته به پیشرفت‌های شگفت‌انگیزی در زمینه‌های مختلف دست یابد. با گذشت زمان نیز سرعت پیشرفت انسان بیشتر شده است. هرچند ظاهرا قرار است آینده کاملا متفاوت باشد. چراکه یک ایمپلنت جدید می‌تواند قدرت مغز انسان را میلیون‌ها برابر بیشتر از حالت عادی کند.
اضافه شدن ایمپلنت به مغز انسان ایده جامعه جهانی را به واقعیت تبدیل می‌کند
در سال ۱۹۹۹ فیلم علمی-تخیلی ماتریکس منتشر شد. در این فیلم شخصیت‌ها مغز خود را به یک ابرکامپیوتر جهانی متصل می‌کردند تا بتوانند اطلاعات مورد نیاز را دریافت کنند. به‌عنوان مثال قهرمان داستان برای مدت ۱۰ ساعت با چشمانی بسته دراز کشیده بود تا تحت آموزش قرار بگیرد. در پایان نیز چشمانش را باز کرد و گفت من کنگ‌فو را یاد گرفتم.
طبیعتا آنچه در فیلم ماتریکس دیدیم با واقعیت فاصله بسیار زیادی دارد؛ اما Ray Kurzweil، دانشمند علوم کامپیوتر آمریکایی تصور می‌کند که تا سال ۲۰۴۵ زندگی انسان کاملا دگرگون خواهد شد. ظاهرا دانشمندان در حال کار روی یک ایمپلنت خاص برای مغز انسان هستند که می‌تواند شما را به اینترنت متصل کند. طبیعتا چنین چیزی باعث نمی‌شود که در عرض چند ساعت کنگ‌فو یاد بگیرید؛ اما می‌تواند پاسخ سوال‌های مختلف را در لحظه در اختیار شما قرار دهد.
شما می‌توانید خود را در واقعیت مجازی غرق کنید و دنیایی متفاوت را بسازید. البته این فناوری خاص برای تفریح انسان ساخته نخواهد شد. به‌باور Kurzweil در این فناوری از نانوتکنولوژی استفاده خواهد شد. در نهایت ایمپلنت مغز انسان آنقدر پیشرفته خواهد شد که همگی انسان‌ها به یک آگاهی جهانی دسترسی پیدا کنند. در واقع این ایمپلنت باعث می‌شود افراد فارغ از پس‌زمینه اجتماعی و اقتصادی خود همدیگر را درک کنند.
در حال حاضر ایلان ماسک با تراشه‌های نورالینک در جهان حسابی جلب توجه کرده است. این تراشه‌ها می‌توانند به بیماران در افزایش توانایی‌های خود بسیار کمک کنند. گرچه در آینده سطح متفاوتی از تراشه‌های مغزی را خواهیم دید.
دانشمندان بر این باور هستند که نانوتکنولوژی ساخت ایمپلنت برای مغز انسان و ایجاد انقلابی بزرگ را ممکن خواهد کرد. ایمپلنت مغزی مبتنی بر فضای ابری می‌تواند درک و شناخت انسان را بهبود بخشیده و نحوه آموزش افراد را تغییر دهد. همچنین مغز ما در لحظه به شبکه‌های عظیم اطلاعاتی متصل خواهد شد. برای اینکار نانوبات‌هایی در مغز قرار می‌گیرند تا به‌صورت دائمی بر جریان و پردازش اطلاعات بین ابرکامپیوتر مرکزی و مغز افراد نظارت داشته باشند.
ابعاد هر نانوبات نیز به یک‌صدم ضخامت تار مو می‌رسد. در سال ۲۰۱۹ گروهی از دانشمندان یک مقاله جذاب را منتشر کردند که در آن نحوه دسترسی انسان به اطلاعات فوق‌العاده زیاد موجود در اینترنت بررسی شده بود. بر اساس این مقاله قرار دادن یک ایمپلنت پیشرفته در مغز انسان امکان دسترسی به ۱۴۷ زتابایت داده را فراهم خواهد کرد. اکنون پنج سال از آن زمان گذشته است و حالا Nuno R.B Martins، نویسنده اصلی مقاله تصور می‌کند که ساخت ایملنت اشاره‌شده از هر زمان دیگری به واقعیت نزدیک‌تر است.
شاید اجرایی کردن ایده ایمپلنت پیشرفته در مغز انسان فعلا ممکن نباشد؛ اما در آینده نزدیک عملی خواهد شد. برای اینکار باید یک نانوبات درون هر سلول مغزی قرار بگیرد. هرچند مسئله اینجاست که مغز انسان دارای تقریبا ۸۶ میلیارد نورون است. سه برابر این تعداد نیز سلول گلیال وجود دارد که وظیفه حمایت فیزیکی و شیمیایی از نورون‌ها را بر عهده دارند.
بدین‌ترتیب دانشمندان باید صدها میلیارد نانوبات فوق‌العاده کوچک را برای انجام کارهای مختلف روانه مغز کنند. راه‌های مختلفی نیز برای فرستادن نانوبات‌ها به مغز پیشنهاد شده است. یکی از این راه‌ها تزریق آنها از طریق عروق خونی است. فرستادن آنها از طریق بینی نیز می‌تواند برای رد شدن از سد خونی-مغزی مناسب باشد. نانوبات‌ها می‌توانند از این مانع طبیعی گذشته و خود را در موقعیت‌های دقیق قرار دهند.
به‌باور دانشمندان یک میدان مغناطیسی بیرونی می‌تواند نانوبات‌ها را برای رسیدن به مکان درست هدایت کند. پس از آن نانوبات‌ها می‌توانند با استفاده از حسگرهای خود مستقیما اطلاعات را پردازش کرده و ذخیره کنند. نانوبات‌ها همچنین قادر خواهند بود از یک شبکه فوق‌العاده سریع برای انتقال اطلاعات بین ایمپلنت موجود در مغز انسان و ابرکامپیوتر مرکزی بهره ببرند.
در این حالت انسان‌ها در یک مدرسه و دانشگاه جهانی قرار می‌گیرند و شبکه های اجتماعی کنونی همچون مهدکودک جلوه خواهند کرد. دانشمندان تصور می‌کنند که حضور ایمپلنت پیشرفته در مغز انسان می‌تواند درک افراد از دموکراسی را دگرگون کرده و نوعی هماهنگی جهانی را به‌ارمغان بیاورد. پس از این اتفاق خرده فرهنگ‌های مناطق مختلف نیز در یک فرهنگ جهانی ادغام خواهند شد.
حضور نانوبات‌ها در مغز می‌تواند جلوی برخی بیماری‌های مربوط به زوال مغزی مثل آلزایمر را نیز بگیرد. حتی این احتمال وجود خواهد داشت تا نانوبات‌ها اندام‌های آسیب‌دیده را نیز ترمیم کنند. با وجود اینکه قرار گرفتن یک ایمپلنت پیشرفته در مغز انسان می‌تواند سبب دگرگونی در علم شود، اما نمی‌توان مشکلات احتمالی آن را نادیده گرفت.
برخی از کارشناسان اجرای چنین ایده‌ای را به‌معنی نابودی حریم خصوصی و امنیت افراد می‌دانند. همچنین گروهی مخالف اشتراک‌گذاری اطلاعات در سطح جهانی و از بین بردن تفاوت‌های مناطق مختلف هستند. حضور ایمپلنت در مغز انسان حتی می‌تواند احتمال کنترل کردن افکار و اعمال فرد را به‌صورت پنهان داشته باشد. به این صورت که فرد در موقعیتی فوق‌العاده حساس تصمیمی عجیب بگیرد.
با توجه به حضور ایدئولوژی‌های مختلف در سطح جهانی و تقابل آنها با یکدیگر بعید به‌نظر می‌رسد که ایده اضافه کردن ایمپلنت به مغز انسان عملی شود. حداقل اینکه دولت‌های مختلف با اتصال چنین ایمپلنتی به یک ابرکامپیوتر جهانی و تبادل دائمی اطلاعات با آن مخالفت خواهند کرد.