محققان می‌گویند شاید رویاها ما را به دنیاهای موازی می‌برند

گروهی از دانشمندان پس از مطالعات گسترده در حوزه خواب و رویا به این نتیجه رسیده‌اند که رویاها ما را به دنیاهای موازی می‌برند.

همه ما حداقل برای یک مرتبه رویای شفاف را تجربه کرده‌ایم. وقتی در خواب به این آگاهی و درک می‌رسید که در حال خواب دیدن هستید، در واقع یک رویای شفاف داشته‌اید. توضیح اینکه این نوع از خواب چیست و چه مزایایی برای انسان دارد، خارج از بحث ما است، اما پیشنهاد می‌کنیم حتما راجع به آن تحقیق کنید.

به اعتقاد گروهی از پژوهشگران، رویا به لحاظ تاریخی، آینه‌ای است که بیداری آگاهانه ما را منعکس کرده و به ما نشان می‌دهد. به عبارت دیگر، خواب‌ها نمادی از خاطرات، ترس‌ها، امیال و آرزوهای انسان‌ها هستند که به شکلی شیرین و بعضا تلخ و وحشتناک بروز پیدا می‌کنند.

آیا رویاها ما را به دنیاهای موازی می‌برند؟

دانشمندان همچنین به این باور رسیده‌اند که خودآگاهی ما که به طور عادی به آن دسترسی نداریم، در خواب به جهان‌های دیگر سفر می‌کند و شبیه به یک مسافر زمان، به هر کجا که بخواهد سرک می‌کشد. به نظر می‌رسد که محققان رویا را دریچه‌ای برای واقعیت متناوب و پیاپی در نظر می‌گیرند که ما را به جهان‌های موازی برده و سرنوشتمان را به تصویر می‌کشند.

از طرف دیگر یک فرضیه جالب توجه می‌گوید که رویاها مجراهایی برای ابعاد جایگزین یا حالت‌های هوشیاری پیشرفته هستند و این تصور ما را نسبت به مفهوم سنتی از خواب کاملا تغییر می‌دهد. از این نظریه تحت عنوان «چندجهانی» یاد می‌شود و امروزه طرفداران پروپا قرصی دارد.

خلاصه نظریه چندجهانی این است که یک رویداد کوانتومی می‌تواند نتایج متعددی به دنبال داشته باشد و هر یک از این خروجی‌ها به احتمال زیاد در یک جهان متفاوت و مجزا رخ می‌دهند. برای مثال فرض کنید که در کنکور شرکت کرده‌اید؛ شما در این جهان موفق به کسب رتبه سه رقمی شده‌اید، در حالی که در جهان موازی دیگری توانسته‌اید رتبه یک کنکور را از آنِ خود کنید! به باور نویسندگان، می‌توان با ورود به رویاها به چنین جهان‌هایی سفر کرد و از وضعیت خود آگاه شد.

غلبه رویا بر محدودیت‌های فیزیکی

دیوید لئونگ که یکی از اولین نویسندگان این مقاله و استاد افتخاری دانشگاه کاریزما در جزایر ترکز و کایکوس است، خاطرنشان کرده که وقتی یک نفر می‌خوابد و خواب می‌بیند، هوشیاری‌اش از مرز زمان و مکان فعلی ما عبور می‌کند. علت چنین چیزی این است که هنگام خواب، مغز ما با واقعیت کنونی و حواس فیزیکی‌مان کمترین ارتباط را دارد.

به عبارد بهتر، آگاهی به عنوان یک شخص مستقل در زمان خواب دیدن به هر گوشه و کناری می‌رود و چیزی شبیه به درهم تنیدگی کوانتومی را تجربه می‌کند. حتی این فرضیه مطرح شده که آگاهی قادر است روی مردم سراسر جهان‌های موازی اثر بگذارد. به اعتقاد نویسندگان، این موضوع منجر به مفهوم سازی مجدد آگاهی به مثابه موجودی گسترده‌تر و به هم پیوسته‌تر با پتانسیل هدایت در دنیای چندگانه‌ای از تجربیات می‌شود.

علیرغم اینکه تحقیق فوق به نتایج جالب توجه و مفیدی رسیده، اما همه فرضیه‌های فوق در حد احتمالات هستند و هیچ مدرکی دال بر وجود آن‌ها در دست نیست. با اینکه بالاتر گفتیم که رویاها ما را به چندجهان مختلف می‌برند، اما دیوید لئونگ بر این باور است که آن دسته از رویاهایی ما را به جهان‌های موازی می‌برند که شفاف و تکرارشونده باشند و احساسات و خاطرات قدرتمندی را شکل بدهند.