گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در این مطلب نگاهی به جذاب ترین ماشین پلیس های تاریخ آمریکا خواهیم انداخت. هر کدام از این خودروها داستانی برای گفتن دارند.
از سال 1838 میلادی که نخستین گشت پلیس تمام‌وقت شهری در بوستون آمریکا آغاز به کار کرد، سازمان‌های پلیسی تحولات شگرفی را تجربه کرده‌اند. این تحولات، پلیس را از ساختاری ساده به نهادهای پیچیده و مجهز به فناوری‌های روز دنیا تبدیل کرده است. یکی از مهم‌ترین این تحولات، در حوزه حمل‌ونقل رخ داده است. در گذشته، گشت‌های پیاده و واگن‌های اسب‌کش وظیفه گشت‌زنی در شهرها را بر عهده داشتند؛ اما با ظهور خودرو، تحرک پلیس به طور چشمگیری افزایش یافت. این تحول در کنار مزایای فراوان، مسئولیت‌ها و چالش‌های جدیدی را نیز برای ماموران پلیس ایجاد کرد.
با جذاب ترین ماشین پلیس های تاریخ آمریکا آشنا شوید
تاریخ استفاده از خودرو در پلیس به سال 1899 بازمی‌گردد، زمانی که شهر آکرون، اوهایو، یک واگن برقی را برای انتقال دستگیرشدگان خریداری کرد. اما نخستین خودروی سواری پلیس در سال 1909 و توسط کمیسیونر پلیس دیترویت خریداری شد. از آن زمان تاکنون، خودروهای پلیس تغییرات بسیاری کرده‌اند؛ اما اساساً، این خودروها همان خودروهای سواری معمولی بوده‌اند که با برخی تجهیزات اضافی برای استفاده پلیس تجهیز می‌شدند.
با این حال، در برخی موارد خاص، پلیس‌ها به خودروهایی با قابلیت‌های ویژه و طراحی‌های متفاوت دسترسی پیدا کرده‌اند. خودروهای پرسرعت و قدرتمند، برای تعقیب و گریزهای پلیسی مورد استفاده قرار می‌گیرند و برخی از این خودروها به دلیل طراحی جذاب و عملکرد بالای خود، مورد توجه عموم قرار گرفته‌اند. در اینجا، به معرفی 11 خودروی پلیسی با طراحی‌ها و قابلیت‌های منحصربه‌فرد پرداخته‌ایم.
Chevrolet Camaro Z28
برای رانندگانی که عادت به سرعت غیرمجاز در سواحل غربی آمریکا دارند، مشاهده خودروی گشت بزرگراه کالیفرنیا در آینه عقب، همیشه صحنه‌ای ناخوشایند بوده است. این موضوع چه در دهه‌های گذشته و چه در حال حاضر صادق است. با این حال، در دهه 1970، با توجه به مقررات جدید کنترل آلودگی هوا، خودروهای پلیس عموماً سدان‌های بزرگ، سنگین و کم‌شتابی بودند که پاسخگوی نیازهای تعقیب و گریز ماموران راهنمایی و رانندگی نبودند.
در همین راستا، اداره بزرگراه‌های کالیفرنیا (CHP) در سال 1979 مطالعه‌ای جامع را برای یافتن خودرویی مناسب جهت تعقیب متخلفان سرعت آغاز کرد. در این مطالعه، 12 دستگاه شورولت کامارو Z28 مدل 1979 خریداری و به چهار پایگاه مختلف در کالیفرنیا تخصیص یافت تا تحت شرایط عملیاتی گوناگون مورد آزمایش قرار گیرند.
با هدف بهبود شتاب خودروها، هیئت منابع هوای کالیفرنیا مجوز تغییر نسبت نهایی محور این خودروها از 3.42:1 به 3.08:1 را صادر کرد. همچنین، سیستم ترمز و لاستیک‌های خودروها با نمونه‌های مخصوص خودروهای پلیس و طراحی شده برای سرعت‌های بالا تعویض شدند.
تمام خودروهای کامارو به پیشرانه‌های V8 با حجم 350 اینچ مکعبی مجهز بودند که خروجی قدرتی معادل 170 اسب بخار را ارائه می‌دادند. نتایج آزمایش‌ها حاکی از آن بود که نه دستگاه از این خودروها پس از طی مسافتی کمتر از 42,000 کیلومتر، دچار شکستگی موتور شدند. با این حال، این مشکل با تعویض ساده‌ی کلاهک‌های اصلی چهار پیچ برطرف گردید.
در خصوص جزئیات بیشتر این پروژه، اطلاعات محدودی در دسترس است. تنها می‌توان به این نکته اشاره کرد که خودروها در شرایط واقعی جاده‌ای مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. تصمیم نهایی پلیس بزرگراه کالیفرنیا مبنی بر لغو سفارشات بیشتر از شورولت، عمدتاً به دلیل ورود رقیبی قدرتمند با قیمتی بسیار پایین‌تر صورت پذیرفت.
Ford Mustang SSP
هنگامی که پلیس بزرگراه کالیفرنیا قصد خرید یک ناوگان از کامارو Z28 به عنوان خودروهای گشت‌زنی پرسرعت را داشت (با قیمت 11,445 دلار)، شرکت فورد با پیشنهاد مدل موستانگ تازه طراحی شده خود با قیمتی بسیار کمتر (6,868 دلار) وارد رقابت شد. شایان ذکر است که پلتفرم فاکس که پایه و اساس موستانگ را تشکیل می‌داد، پیش از این در فورد فیرمونت 1978 با پکیج پلیس به کار رفته بود. این پکیج به مشتریان امکان انتخاب بین پیشرانه‌ی 6 سیلندر خطی 80 اسب بخاری یا V8 139 اسب بخاری را می‌داد. در سال 1984، پکیج خدمات ویژه LTD جایگزین این پلتفرم شد؛ اما پلیس بزرگراه کالیفرنیا پیش از آن، راهکار مناسب خود را با استفاده از بدنه‌ی فاکس و معرفی پکیج خدمات ویژه موستانگ 1982 یافته بود.
پلیس بزرگراه کالیفرنیا، پس از عدم رضایت از نتایج برنامه آزمایشی کامارو، سفارشی برای تولید 400 دستگاه فورد موستانگ ثبت کرد. این خودروهای گشت‌زنی جدید، با بهره‌گیری از موتور قدرتمند V8 5.0-HO به قدرت 225 اسب بخار، همراه با سیستم خنک‌کننده‌ی موتور و گیربکس بهبودیافته، سیستم تعلیق تقویت‌شده و کف تقویت‌شده برای افزایش استحکام بدنه، توانایی شتاب‌گیری از صفر تا صد کیلومتر بر ساعت را در مدت‌زمان 6.3 ثانیه دارا بودند و به این ترتیب، شانس دستگیری مجرمان را به طور قابل‌توجهی افزایش می‌دادند.
در نهایت، آژانس‌های اجرای قانون در سراسر ایالات متحده، از جمله سازمان‌های فدرال مانند FBI و DEA، موستانگ SSP را به خدمت گرفتند. تقریباً تمامی این خودروها به صورت هاچ‌بک دو درب و با دو نوع گیربکس دستی پنج سرعته یا اتوماتیک، بر اساس نیاز و سلیقه‌ی هر آژانس، تولید شدند. یکی از جالب‌ترین کاربردهای این مدل، زمانی بود که نیروی هوایی ایالات متحده از آن‌ها به عنوان خودروهای تعقیب برای هواپیمای جاسوسی لاکهید U-2 استفاده کرد.
فورد تولید موستانگ SSP را پس از مدل سال 1993 متوقف کرد؛ زیرا خودروهای کاپریس مجهز به موتور کوروت که در سال 1994 معرفی شدند، جایگزین مناسبی برای آن‌ها محسوب می‌شدند.
Chevrolet Caprice
ماجرای شورولت کاپریس 9C1 به عنوان یکی از جذاب ترین ماشین پلیس های تاریخ آمریکا، به سال 1986 بازمی‌گردد. در آن زمان، این سدان حجیم و ظاهراً بی‌روح، عمدتاً در ناوگان‌های دولتی مورد استفاده قرار می‌گرفت و جذابیت چندانی برای علاقه‌مندان به خودروهای پلیسی نداشت.
با ارتقای کاپریس 9C1 در سال 1994 و به‌ویژه با جایگزینی موتور قدرتمند V8 LT1 از کوروت، این خودرو تحول چشمگیری تجربه کرد. این سدان نه تنها سریع‌تر و اسپرت‌تر شد، بلکه به یکی از بهترین خودروهای “sleeper” (خودروهایی با عملکرد بالا اما ظاهری معمولی) در تاریخ، یعنی یعنی شورولت ایمپالا SS تبدیل شد. با این حال، حتی با تمام این پیشرفت‌ها، کاپریس همچنان یک سدان بزرگ و قدرتمند بود و نتوانست جذابیت لازم را کسب کند. تنها در سال 2011 بود که پکیج پلیسی کاپریس به یک خودروی جذاب و مطلوب تبدیل شد.
آنچه شورولت کاپریس 2011 را از نسل‌های پیشین خود متمایز می‌ساخت، نه تنها ظاهری قدرتمند و جذاب، بلکه فناوری پیشرفته‌ای بود که در دل آن نهفته شده بود. ریشه‌های این خودرو به استرالیا بازمی‌گشت، جایی که بر روی پلتفرمی مشترک با سدان اسپرت پونتیاک G8 تولید می‌شد. این پلتفرم قدرتمند، توسط شرکت خودروسازی هولدن استرالیا طراحی شده بود و به کاپریس PPV عملکردی بی‌نظیر بخشیده بود.
کاپریس PPV با ارائه دو گزینه پیشرانه قدرتمند، یعنی موتور V6 با 301 اسب بخار و موتور V8 با 355 اسب بخار، پاسخگوی نیازهای متنوع نیروهای اجرای قانون بود. با این حال، موتور V8 با گشتاور قدرتمند 384 پوند-فوت، شتاب صفر تا 96 کیلومتر در ساعت زیر شش ثانیه و سرعت 250 کیلومتر بر ساعت را برای این خودرو به ارمغان آورده بود؛ به طوری که تا سال 2019، عنوان سریع‌ترین خودروی پلیس تولیدی جهان را به خود اختصاص داده بود. همچنین استفاده از گیربکس اتوماتیک 6 سرعته و دیفرانسیل لغزش محدود، به کاپریس PPV امکان می‌داد تا در تعقیب و گریزهای پر سرعت، عملکردی پایدار و قابل اعتماد از خود نشان دهد.
AMC Javelin 401
اوج شکوه خودروی عضلانی آمریکایی در اوایل دهه 70 میلادی، دورانی که قدرت موتور حرف اول را می‌زد و طراحی‌های جسورانه بر جاده‌ها حکمرانی می‌کردند، رقم خورد. خودروهایی همچون دوج همی چلنجر و پونتیاک GTO نماد این دوران طلایی بودند. سرعت و قدرت بی‌نظیر این خودروها، چالشی جدی برای نیروهای پلیس ایجاد کرده بود؛ چراکه خودروهای گشت معمولی قادر به تعقیب و گریز با آن‌ها نبودند.
در این میان، ایالت آلاباما راهکاری نوآورانه برای مقابله با این چالش ارائه داد. اداره ایمنی عمومی این ایالت با هدف تجهیز ناوگان خود به خودروهای گشتی قدرتمند، به سراغ شرکت آمریکن موتورز (AMC) رفت. نتیجه این همکاری، تولید خودروی عضلانی AMC Javelin 1971 بود که به عنوان یک تعقیب‌گر حرفه‌ای و یکی از جذاب ترین ماشین پلیس های تاریخ آمریکا طراحی شده بود. افزایش قیمت محصولات فورد و شرایط مالی دشوار AMC، زمینه را برای این همکاری فراهم کرد و AMC نیز از این فرصت برای تقویت جایگاه خود در بازار خودروهای عضلانی استفاده کرد.
پلیس ایالت آلاباما در سال‌های 1971 و 1972، تعداد 133 دستگاه خودروی AMC Javelin SST را برای ناوگان خود خریداری کرد. این خودروهای پرقدرت به موتور بزرگ 401 V8 و پکیج ارتقای عملکرد Go-Package مجهز بودند که شامل سیستم خنک‌کننده و تعلیق تقویت شده و ترمزهای دیسکی قدرتمند جلو می‌شد. برای سازگاری با شرایط آب و هوایی گرم آلاباما، تمامی خودروها به فرمان هیدرولیک و سیستم تهویه مطبوع مجهز شده بودند. همچنین، اسپویلرهای عقب به این خودروها اضافه شد تا امکان نصب برچسب‌های “STATE TROOPER” با دید بهتر فراهم شود.
اگرچه 133 خودرو در سال‌های 1971 و 1972 وارد خدمت شدند، بسیاری از آن‌ها در طول خدمت خود دچار آسیب‌های جدی شدند. امروزه، تعداد بسیار کمی از این خودروهای پلیس باقی مانده‌اند و به عنوان یکی از جذاب‌ترین و کمیاب‌ترین خودروهای پلیس در تاریخ صنعت خودرو شناخته می‌شوند.
Sherp N 1200
اگرچه Sherp N 1200 به طور دقیق یک خودرو محسوب نمی‌شود، اما به‌عنوان یکی از جذاب ترین ماشین پلیس های تاریخ آمریکا شناخته می‌شود و به طور گسترده‌ای در نیروهای انتظامی آمریکا مورد استفاده قرار می‌گیرد. این وسیله نقلیه توسط شرکت کوادرو اینترنشنال در اوکراین تولید می‌شود و به دلیل قابلیت‌های بی‌نظیر خود، توانایی پاسخگویی به نیازهای خاص ماموریت‌های پلیس در مناطق صعب‌العبور و خارج از جاده را دارد.
در حال حاضر، Sherp N 1200 در چندین منطقه قضایی از جمله شهرستان کوکونینو در آریزونا و شهرستان ویلیامز در داکوتای شمالی، برای انجام ماموریت‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. این وسیله نقلیه با بهره‌گیری از سیستم چهارچرخ محرک قدرتمند و تایرهای غول‌پیکر، قابلیت حرکت در انواع سطوح از جمله آب را داراست و به نیروهای انتظامی امکان می‌دهد تا به دورترین و صعب‌العبورترین مناطق دسترسی پیدا کنند.
سیستم فرمان‌پذیری منحصر به فرد شSherp N 1200، مشابه تانک‌ها، به چرخ‌ها اجازه می‌دهد تا به طور مستقل در جهت‌های مختلف حرکت کنند و مانورپذیری بسیار بالایی را فراهم می‌آورد. همچنین، سیستم باد کردن مرکزی تایرها، امکان تنظیم فشار باد تایرها متناسب با نوع سطح و شرایط آب و هوایی را فراهم می‌کند. این ویژگی به خودرو اجازه می‌دهد تا به راحتی در سطوح نرم مانند شن و برف حرکت کند و یا با کاهش فشار باد تایرها، ارتفاع خودرو را کاهش داده و از موانع عبور کند.
یک موتور دیزل سه سیلندر 1.8 لیتری، نیروی محرکه مورد نیاز Sherp N 1200 را تامین می‌کند و گشتاور بالا و قابلیت اطمینان این موتور، آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای ماموریت‌های طولانی مدت تبدیل کرده است.
Sherp N 1200 با کاربردهای متنوع و گسترده، به ابزاری محبوب در سازمان‌های مختلف و حتی مالکان خصوصی در سراسر جهان تبدیل شده‌اند. نیروی پلیس یکی از اصلی‌ترین کاربران آن بوده و از آن به طور گسترده در عملیات‌های جستجو و نجات، به ویژه در مناطق صعب‌العبور مانند داکوتای شمالی و بیابان‌های آریزونا استفاده می‌کند.
Chevrolet Camaro B4C Special Service Police Package
در دهه‌های گذشته، تلاش‌هایی برای تجهیز خودروهای اسپرت به عنوان خودروهای پلیس صورت گرفته است. اگرچه آزمایش‌های انجام شده بر روی شورولت کامارو Z28 در سال 1979 به نتیجه‌ای نرسید، اما شورولت در سال 1991 با معرفی پکیج پلیس ویژه کامارو B4C، گامی جدی در این زمینه برداشت. موفقیت این پکیج، شورولت را بر آن داشت تا در نسل بعدی کامارو نیز این پکیج را ارائه دهد و تا پایان تولید در سال 2002 به عرضه آن ادامه دهد. با احیای کامارو نسل پنجم در سال 2009 و حضور پررنگ آن در فیلم “Transformers”، محبوبیت این خودرو در میان علاقه‌مندان به خودروهای پلیس مجدداً افزایش یافت.
با معرفی پکیج B4C، آژانس‌های خودرویی به ترکیبی منحصربه‌فرد از قطعات Z28 و پکیج مسابقه‌ای 1LE دست یافتند که تجربه رانندگی را به سطحی جدید ارتقا می‌داد. این پکیج که از سال 1993 تا 2002 تولید می‌شد، ترکیبی قدرتمند از عملکرد و هیجان را ارائه می‌داد.
قلب تپنده خودروهای مجهز به پکیج B4C، موتور V8 بود که در دو نسخه LT1 (تا سال 1997) و LS1 (از سال 1998 تا 2002) عرضه می‌شد. خریداران می‌توانستند بین گیربکس دستی شش سرعته و گیربکس خودکار چهار سرعته یکی را انتخاب کنند، هرچند گزینه دستی در سال 2000 حذف شد.
علاوه بر پیشرانه قدرتمند، این پکیج شامل ویژگی‌های دیگری مانند دیفرانسیل لغزش محدود، اجزای هندلینگ عملکردی، خنک‌کننده‌های روغن گیربکس و موتور، سیستم‌های برقی ارتقا یافته و یک سرعت‌سنج 150 مایل بر ساعت (240 کیلومتر بر ساعت) بود که به خودرو قابلیت‌های دینامیکی فوق‌العاده‌ای بخشید.
با پیشرفت فناوری در طول سال‌های تولید، خودروهای مجهز به پکیج B4C به تدریج به تجهیزات بهتر و قابلیت‌های عملکردی بیشتری مجهز شدند. موتور LS1 V8 با تولید 310 اسب بخار قدرت و انتقال نیرو از طریق یک گیربکس خودکار چهار سرعته، شتاب و گشتاور قابل توجهی را ارائه می‌داد. در همین حال، دیفرانسیل لغزش محدود به چسبندگی خودرو به جاده کمک می‌کرد.
سیستم تعلیق این خودرو نیز به گونه‌ای طراحی شده بود تا ترکیبی از راحتی و عملکرد را ارائه دهد. کمک فنرهای تک‌لوله De Carbon، میله‌های ضد لغزش عقب و فنرهای کویل انتخاب‌شده توسط کامپیوتر، هندلینگ دقیق و پایدار را تضمین می‌کردند. تایرهای 16 اینچی Goodyear با رتبه Z نیز به بهبود چسبندگی خودرو کمک شایانی می‌کرد.
اگرچه برخی از منتقدان به طراحی ظاهری نسل چهارم کامارو انتقاد داشتند، اما پکیج B4C با ارائه ترکیبی قدرتمند از عملکرد و هیجان، به عنوان یکی از جذاب ترین ماشین پلیس های تاریخ آمریکا شناخته می‌شود و تجربه رانندگی بی‌نظیری را برای نیروهای پلیس فراهم کرده است.
Peterbilt 379
یکی از معضلات جدی ایمنی جاده‌ای در عصر حاضر، استفاده از تلفن همراه به ویژه هنگام ارسال پیامک حین رانندگی است. این رفتار مخاطره‌آمیز، عامل اصلی بسیاری از تصادفات مرگبار و جراحات جدی بوده و به طور قابل توجهی تمرکز راننده را از جاده منحرف می‌کند.
بر اساس گزارش اداره ملی ایمنی ترافیک بزرگراهی آمریکا، در سال 2022 میلادی، بیش از 3308 نفر به دلیل ارسال پیامک حین رانندگی جان خود را از دست دادند. خوشبختانه، مطالعات نشان داده‌اند که اجرای قوانین سخت‌گیرانه منع استفاده از تلفن همراه حین رانندگی، می‌تواند تأثیر مثبتی بر کاهش تلفات جاده‌ای داشته باشد. به عنوان مثال، یک مطالعه منتشر شده در مجله آمریکایی بهداشت عمومی، کاهش 3 درصدی تلفات رانندگی را پس از اجرای چنین قوانینی گزارش کرده است. هرچند این میزان ممکن است اندک به نظر برسد، اما هر جان سالم به در برده‌ای، گامی مهم در جهت ارتقای ایمنی جاده‌ای محسوب می‌شود.
گشت بزرگراهی ایالت تنسی، رویکردی نوآورانه برای مقابله با این معضل اتخاذ کرده است. این گشت از یک کامیون سنگین Peterbilt 379 به همراه یک تریلر 40 فوتی برای گشت‌زنی در بزرگراه‌های ایالت استفاده می‌کند. جالب توجه است که این کامیون سنگین، از یک قاچاقچی مواد مخدر مصادره شده است. به این ترتیب، گشت بزرگراهی تنسی توانسته است با حداقل هزینه، ابزاری قدرتمند برای اجرای قوانین ضد پیامک در اختیار داشته باشد.
مطمئناً شما توسط یک کامیون سنگین متوقف نخواهید شد. این تنها یک تاکتیک هوشمندانه برای نظارت بر جاده‌ها است. مأموران پلیس، از نقطه‌ای مرتفع و در داخل یک کامیون، رانندگان حواس‌پرت را شناسایی می‌کنند. سپس با استفاده از رادیو، به یک خودروی گشت نزدیک علامت می‌دهند تا عملیات توقف را آغاز کند. این کامیون، با رنگ‌آمیزی مخصوص خودروهای گشت بزرگراهی ایالت تنسی و مجهز به یک چراغ سقفی، به راحتی قابل تشخیص است. شاید برای برخی، کامیون‌ها جذاب باشند، اما هدف اصلی در این مورد، نجات جان انسان‌هاست.
Dodge Polara CHP
اگرچه خودروهای کرایسلر از دهه 1930 در خدمت پلیس بودند، اما اولین پکیج تجهیزات خودروی پلیس، در سال 1956 ارائه شد. از آن زمان، خودروهای Mopar به یکی از رایج‌ترین ابزارهای اجرای قانون در سراسر ایالات متحده تبدیل شدند.
در دهه‌های 50 و 60، مدل‌های محبوب دوج و Plymouth وظایف پلیس را بر عهده داشتند. همچنین، در دهه‌های 60 و 70، اغلب ادارات پلیس، دوج پولارا را به عنوان خودروی گشت انتخاب می‌کردند.
در دهه 1960، شاهد افزایش چشمگیر قدرت موتور خودروها بودیم. این افزایش قدرت، چالشی جدی برای نیروهای انتظامی ایجاد کرد که اغلب از خودروهای طراحی شده برای مصارف عمومی استفاده می‌کردند. خودروهای پرقدرت معمولاً به مدل‌های گران‌قیمت و خودروهای اسپرت اختصاص داده می‌شدند.
پلیس بزرگراه کالیفرنیا، با درک این نیاز، در سال 1968 اقدام به آزمایش خودروهای مختلفی کرد. این آزمایش‌ها با هدف یافتن خودرویی با شتاب، ترمز و دوام بالا انجام شد. در نهایت، دوج پولارا با موتور قدرتمند 440 مگنوم V8 توانست تمام معیارهای تعیین شده را برآورده کند.
در نتیجه، مدل 1969 Polara Pursuit با موتور 440 V8 و قدرت 375 اسب بخار به عنوان خودروی گشتی پلیس بزرگراه کالیفرنیا انتخاب شد. این خودرو با ثبت سرعت 149.6 مایل بر ساعت (حدود 240 کیلومتر بر ساعت)، عنوان سریع‌ترین خودروی پلیس جهان را تا سال 2006 از آن خود کرد.
امروزه، نمونه‌های باقی‌مانده از 1969 Polara Pursuit به عنوان یکی از جذاب ترین ماشین پلیس های تاریخ آمریکا در نمایشگاه‌های سراسر جهان به نمایش گذاشته می‌شوند.
Ford SVT Raptor
با توجه به حدود 1800 کیلومتر مرز مشترک با مکزیک، گشت مرزی ایالات متحده با چالشی پیچیده و حساس روبرو است. این مرز عمدتاً از مناطق بیابانی خشک و سوزان تشکیل شده که زیستگاه محدودی برای جانوران دارد. با وجود این شرایط سخت و طاقت‌فرسا، سالانه میلیون‌ها نفر تلاش می‌کنند از این گذرگاه خطرناک عبور کرده و به دنبال فرصت‌های بهتر در ایالات متحده باشند.
حفاظت از تمامیت مرز و مقابله با مهاجرت غیرقانونی، یکی از مهم‌ترین وظایف گشت مرزی است. برای انجام موفق این مأموریت، نیاز به تجهیزات و خودروهایی با قابلیت‌های خاص و توانایی حرکت در مناطق صعب‌العبور احساس می‌شود.
دستگیری قاچاقچیان انسان در بیابان‌های وسیع، مستلزم استفاده از خودروهایی است که بتوانند در شرایط سخت و ناهموار به خوبی عمل کنند. اگرچه خودروهایی مانند فورد F-150 به دلیل تجهیزات مناسب برای آفرود، گزینه‌ای مناسب برای گشت‌زنی در این مناطق محسوب می‌شوند، اما برای تعقیب و گریزهای طولانی‌مدت و در شرایط دشوار، نیاز به خودروهایی با قدرت و توانایی‌های فنی بالاتر احساس می‌شود.
با در نظر گرفتن این نیازها، گشت مرزی ایالات متحده در سال 2010 اقدام به سفارش یک ناوگان از فورد F-150 SVT Raptor کرد. این خودرو با بهره‌مندی از موتور قدرتمند 411 اسب بخاری و سیستم تعلیق پیشرفته، توانایی حرکت در مسیرهای ناهموار و صعب‌العبور را داشته و ابزاری کارآمد برای مقابله با قاچاقچیان انسان در مناطق بیابانی است.
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این خودروها، موتور قدرتمند 6.2 لیتری V8 است که به آن‌ها توانایی حرکت در مناطق صعب‌العبور و ناهموار را می‌دهد. علاوه بر این، چراغ‌های LED رو به پایین نصب شده بر روی این خودروها، به مأموران کمک می‌کند تا ردپاها را به راحتی در مناطق مرزی شناسایی کنند. این قابلیت به ویژه در مناطقی که مأموران لاستیک‌های خودرو را در امتداد حصار می‌کشند تا ردپاهای تازه به راحتی قابل تشخیص باشد، بسیار مفید است.
همچنین، سایبان‌های خورشیدی سرنشینان به دوربین‌های دید در شب فروسرخ مجهز شده‌اند که قابلیت دید رو به جلو دارند. این دوربین‌ها به مأموران اجازه می‌دهند تا حتی در تاریکی کامل نیز افراد را شناسایی و ردیابی کنند. با وجود نبود صندلی‌های چرمی که در محیط‌های بیابانی بیش از حد گرم می‌شوند، خودروهای رپتور گشت مرزی همچنان از جذابیت بالایی برخوردار هستند. طراحی و تجهیزات این خودروها به گونه‌ای است که آن‌ها را به یکی از جذاب ترین ماشین پلیس های تاریخ آمریکا و انتخابی ایده‌آل برای مأموریت‌های گشت زنی در مناطق مرزی تبدیل کرده است.
Funco Sand Rail
در بسیاری از مناطق وسیع ایالات متحده، شرایط جغرافیایی به گونه‌ای است که خودروهای سواری معمولی برای انجام مأموریت‌های نظارتی یا جستجو و نجات مناسب نیستند. در چنین مواردی، خودروهای مخصوصی مانند Sand Rail به عنوان بهترین گزینه مطرح می‌شوند. Sand Railها که به عنوان خودروهای ماسه‌ای یا باگی‌های ساحلی نیز شناخته می‌شوند، برای حرکت در مناطق ماسه‌ای و خاک سست بهینه شده‌اند و می‌توانند به راحتی در این نوع زمین‌ها مانور دهند.
بسیاری از باگی‌های آفرود به صورت سفارشی و بر اساس نیاز مشتریان یا کیت‌های آماده تولید می‌شوند. مایرز منکس با معرفی کیت‌های خودروهای باگی ساحلی در دهه 1960، محبوبیت این نوع خودروها را به شدت افزایش داد. در حالی که علاقه‌مندان می‌توانند باگی‌های خانگی خود را بسازند، برخی شرکت‌ها مدل‌های متنوعی را با امکانات قدرتمند آفرود و قیمت‌هایی تا 100,000 دلار ارائه می‌دهند.
سواحل طولانی کالیفرنیا محیطی ایده‌آل برای استفاده از باگی‌های ساحلی است. اداره پارک‌ها و تفریح کالیفرنیا در اوایل دهه 2000 از باگی‌های Funco Sand Rail برای گشت‌زنی و امدادرسانی در سواحل استفاده می‌کرد. این خودروها با نصب برانکارد به سرعت قادر به انتقال افراد آسیب‌دیده به مناطق امن بودند.
بیابان‌های وسیع مرز جنوبی ایالات متحده نیز کاربرد دیگری برای باگی‌های ساحلی فراهم می‌کنند. گشت مرزی از این خودروها برای طیف گسترده‌ای از عملیات، از جمله ماموریت‌های عکاسی، بهره می‌برد. به عنوان مثال، در سال 2006، جورج دبلیو بوش، رئیس‌جمهور ایالات متحده، از یک باگی ساحلی برای عکاسی در این مناطق استفاده کرد. باگی‌های ساحلی به عنوان خودروهای پلیس، ترکیبی جذاب از هیجان و کارایی را ارائه می‌دهند.