گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در این مطلب قصد داریم تا ۱۰ مورد از ترسناک ترین و هیجان انگیزترین فیلم‌های کره‌ای در طول تاریخ را معرفی و بررسی کنیم.
سینمای کره جنوبی در دهه گذشته با سرعتی خیره‌کننده به یکی از قدرت‌های برتر صنعت فیلم و سریال جهان تبدیل شده است. این پیشرفت چشمگیر که مرهون آثاری تحسین‌شده مانند «انگل» (Parasite) و «سوزاندن» (Burning) است، نه تنها با کسب جوایز معتبر بین‌المللی اعتباری جهانی کسب کرده، بلکه با استقبال گسترده مخاطبان جایگاه ویژه‌ای در دل علاقه‌مندان به سینما باز کرده است.
موفقیت این فیلم‌ها دریچه‌ای نو به سوی سینمای کره گشود و موجی از توجه جهانی را به سمت تولیدات این کشور روانه ساخت. با وجود این موفقیت‌ها نباید از محبوبیت ژانر ترسناک در کره جنوبی غافل شد. این ژانر که همواره طرفداران پرشماری داشته، دستمایه خلاقیت فیلم‌سازان کره‌ای شده و منجر به خلق آثاری جذاب دلهره‌آور شده است. در ادامه به معرفی ۱۰ نمونه از برجسته‌ترین فیلم‌های ترسناک سینمای کره جنوبی خواهیم پرداخت.
معرفی ۱۰ مورد از ترسناک ترین فیلم‌های کره‌ای
با نگاهی به فهرست ۱۰ فیلم ترسناک برتر تاریخ سینمای کره جنوبی، می‌توان به وضوح دریافت که این آثار فراتر از کلیشه‌های رایج ژانر وحشت هستند. فیلم‌سازان کره‌ای با تبحری مثال‌زدنی، مخاطب را در دل داستان‌هایی غرق می‌کنند که لایه‌های پنهان ترس را با روایتی منحصر به فرد به تصویر می‌کشند. این فیلم‌ها که از نظر داستانی و بصری دیگاهی متفاوت از آثار ترسناک مرسوم را ارائه می‌دهند، نه تنها بینندگان را به وحشت می‌اندازند، بلکه با عمق و پیچیدگی خود، ساعت‌ها ذهن آنها را به خود مشغول می‌کنند. در ادامه به معرفی ترسناک ترین فیلم‌های کره‌ای در طول تاریخ می‌پردازیم.
10- Gonjiam: Haunted Asylum (محصول سال 2018)
این اثر کره‌ای با این هشدار آغاز می‌شود: «وقتی وارد شویم، دیگر راه برگشتی نیست.» فیلم «گونجیام: تیمارستان متروکه» شما را به سفری دلهره‌آور در قالب یک فیلم ویدئویی پیدا شده می‌برد. داستان حول محور گروهی از یوتیوبرها می‌چرخد که به قصد کشف رازهای گذشته، وارد یک بیمارستان روانی متروکه و بدنام می‌شوند. آنها این ماجراجویی پرمخاطره را به صورت زنده از طریق یوتیوب پخش می‌کنند. هرچه بیشتر در اعماق این تیمارستان پیش می‌روند، با پدیده‌های ترسناک فزاینده‌ای روبرو می‌شوند که آنها را مجبور می‌کند تا با تاریک‌ترین ترس‌های خود روبرو شوند.
فیلم «گونجیام: تیمارستان متروکه» با سبک واقع‌گرایانه و طراحی صدای مسحور کننده‌اش، ترس را به شکلی ملموس و ویرانگر به مخاطب منتقل می‌کند. جونگ بوم شیک، کارگردان خوش‌ذوق فیلم با دقت تعلیق ایجاد می‌کند و از فضای داخلی پوسیده و رعب‌آور تیمارستان برای القای حس همیشگی ترس و وحشت بهره می‌برد. این فیلم به جرأت یکی از برترین نمونه‌های ژانر ترسناک ویدئویی پیدا شده در دهه گذشته است که از پتانسیل این فرمت به نحو احسن استفاده می‌کند.
نماهای طولانی با دوربین روی دست، حس خطر را تشدید کرده و شما را به دل ماجرا می‌برد. در یکی از سکانس‌های کلیدی یک کلیپ ویدیویی ویرانگر نشان داده می‌شود که هر شش یوتیوبر را در لحظه‌ای هولناک به تصویر می‌کشد. سکانس مورد بحث، این حس را ایجاد می‌کند که فردی خارج از گروه در حال فیلمبرداری از آنها بوده است که خود بر وحشت و تعلیق فیلم می‌افزاید. فراتر از وحشت محض، این فیلم ممکن است نقدی بر فرهنگ رسانه‌های اجتماعی باشد.
9- Whispering Corridors (محصول سال 1998)
فیلم کره‌ای «راهروهای نجواگر»، شما را به دبیرستانی دخترانه می‌برد، جایی که سکوت دالان‌ها با نجواهای مرموز و زمزمه‌های وحشت درهم آمیخته است. کشف جسد بی‌جان یکی از معلمان پرده از رازهای تاریک این مدرسه برمی‌دارد و شایعاتی مبنی بر ظهور یک روح انتقام‌جو در میان دانش‌آموزان پخش می‌شود.
سه دانش‌آموز شجاع مصمم به کشف حقیقت پشت این وقایع هستند، اما در این مسیر با وحشت‌های ماوراء‌الطبیعه و مسائل پیچیده اجتماعی روبرو می‌شوند که ریشه در ساختار سخت‌گیرانه مدرسه دارد. در فیلم راهروهای نجواگر حال و هوای ترسناک با انتقادی ظریف از سیستم آموزشی سفت و سخت کره جنوبی و رگه‌های اقتدارگرایانه جامعه در هم تنیده شده‌اند.
این ترکیب باعث می‌شود ترس‌های این داستان عمیقاً ریشه در واقعیت داشته باشند و لایه‌هایی از معنا و مفهوم به آن اضافه شود. داستان با سرعتی آرام و سنجیده پیش می‌رود و به جای ترس‌های آشکار و ناگهانی بیشتر بر درام‌های روابط بین فردی و به تصویر کشیدن زندگی روزمره در مدارس کره تمرکز دارد. این رویکرد، تعلیق و تنش را به آرامی افزایش می‌دهد و بیننده را برای مواجهه با حقایق تلخ و ناگوار آماده می‌کند.
علیرغم برخی کاستی‌ها فیلم مملو از صحنه‌ها و نماهای ویرانگر و تأثیرگذار است که تا مدت‌ها در ذهن مخاطب باقی می‌ماند. این تصاویر وحشتناک، عمق تاریکی نهفته در پس ظاهر آرام مدرسه را به خوبی به نمایش می‌گذارند.
8- A Tale of Two Sisters (محصول سال 2003)؛ اثری متفاوت در لیست ترسناک ترین فیلم‌های کره‌ای
فیلم «داستان دو خواهر» شما را به سفری هولناک در دنیای روانشناختی دو خواهر به نام‌های سو می و سو یون می‌برد. این دو خواهر پس از مرگ غم‌انگیز مادرشان، به خانه روستایی خانوادگی خود بازمی‌گردند اما آرامش ظاهری این بازگشت با حضور نامادری بدخواه و پدیده‌های ماوراءالطبیعه‌ای که آنها را آزار می‌دهند، در هم می‌شکند.
با پیشروی داستان، اسرار دفن‌شده خانوادگی و تروماهای روانی عمیقی که در گذشته ریشه دارند، به تدریج آشکار می‌شوند. این کشف‌ها پیچشی ویرانگر و غیرمنتظره در داستان ایجاد می‌کنند که مخاطب را تا آخرین لحظه درگیر خود نگه می‌دارد. داستان دو خواهر از همان ابتدا حس ناراحتی و ترس را در مخاطب برمی‌انگیزد و با فضایی ظالمانه و پر از تعلیق، بیننده را به عمق وحشت می‌برد.
بازی‌های درخشان بازیگران، طراحی صحنه باکیفیت و فیلمبرداری ماهرانه به خوبی این فضای رعب‌آور را به تصویر می‌کشند. این فیلم، که ترکیبی استادانه از ترس کنترل شده، طنز تاریک و تراژدی شکسپیری است، برشی ستودنی از سینمای ترسناک روانشناختی محسوب می‌شود. جالب است بدانید که این فیلم کره‌ای به مراتب بهتر از نسخه بازسازی‌شده انگلیسی زبان آن با نام “The Uninvited” است.
7- Three… Extremes (محصول سال 2004)
فیلم «سه… افراط»، مجموعه‌ای آنتولوژی از سه داستان کوتاه و ناراحت‌کننده است که توسط سه کارگردان تحسین‌شده آسیایی، تاکاشی میکه، فروت چان و پارک چان ووک ساخته شده است. این فیلم که در لیست ترسناک ترین فیلم‌های کره‌ای خوش می‌درخشد، شما را به سفری هولناک به اعماق تاریک وجود انسان می‌برد و با نمایش بیرحمی و شرارت، مخاطب را به فکر فرو می‌برد.
اپیزود دوم با نام «Cut» به کارگردانی پارک چان ووک، جایگاه ویژه‌ای در این مجموعه دارد. در این اپیزود ما با یک کارگردان ثروتمند سینما با بازی لی بیونگ هون روبرو می‌شویم که توسط یک مزاحم سادیست ربوده می‌شود. این مزاحم که از موفقیت‌های کارگردان به شدت حسادت می‌کند، او را به صندلی بسته و تهدید می‌کند که اعضای بدن همسرش را قطع خواهد کرد مگر اینکه کارگردان به یک عمل شنیع و غیرقابل باور دست بزند.
پارک چان ووک، استاد خلق تصاویر آزاردهنده و در عین حال شیک و استادانه، در این اپیزود نیز توانایی خود را به خوبی به نمایش می‌گذارد. با قاب‌بندی‌های دقیق، سناریوهای واقعاً خونین و فضایی سرشار از تعلیق مخاطب را در یک کابوس غرق می‌کند. به نظر می‌رسد پارک چان ووک در این اپیزود مجذوب ظرفیت بی‌انتهای انسان برای بیرحمی و شرارت شده و این موضوع را به صورت عمیق و جسورانه‌ای بررسی می‌کند.
نکته قابل توجه دیگر این است که فیلم به بررسی کسب و کار سینما می‌پردازد، گویی کارگردان ناامیدی خود را از این صنعت در قالب یک اثر سینمایی بیان می‌کند. این فیلم با داستان‌های جسورانه و نمایش بی‌پروای خشونت، مخاطب را به چالش می‌کشد و او را درگیر تفکر در مورد ماهیت انسان و تاریکی‌های پنهان در وجودش می‌کند.
6- Train to Busan (محصول سال 2016)
«قطار بوسان»، یک فیلم زامبی محورِ کم‌تر شناخته شده اما پراضطراب است که به‌عنوان یکی از ترسناک ترین فیلم‌های کره‌ای شما را به سفری پرمخاطره و هراس‌آور در دل یک قطار در حال حرکت می‌برد. داستان حول محور سوک وو، پدری که همراه با دخترش سوآن، سوار قطاری به مقصد بوسان می‌شوند تا از شیوع ناگهانی یک ویروس زامبی‌کننده فرار کنند. اما این سفر به‌ظاهر امن، به سرعت تبدیل به یک کابوس وحشتناک می‌شود.
فضای محدود و بسته واگن‌ها، تنش را به شدت افزایش می‌دهد و هر واگن را به صحنه‌ی نبردی خونین میان زامبی‌ها و انسان‌های گرفتار تبدیل می‌کند. با پیشروی داستان، به‌تدریج این حقیقت آشکار می‌شود که تهدید اصلی نه زامبی‌های تشنه به خون، بلکه هیولاهای نهفته در درون انسان‌ها هستند. قطار بوسان فراتر از یک فیلم زامبی‌محور ساده است.
در گجت نیوز مطالعه کنید:
ترسناک ترین فیلم های تاریخ سینما بر اساس یک تحقیق علمی
کارگردان با هنرمندی تمام، از دل داستان ترسناک فیلم، برای ارائه نقدهایی اجتماعی استفاده می‌کند؛ یادآور فیلم‌های کلاسیک جورج آ. رومرو که در آنها نیز زامبی‌ها بهانه‌ای برای پرداختن به معضلات جامعه بودند. این تلاش‌ها بیهوده نبود و قطار بوسان به موفقیت چشمگیری در عرصه‌ی انتقادی و تجاری در شرق و غرب دست یافت. ادگار رایت، فیلمساز و بازیگر مشهورِ شیفته‌ی داستان‌های زامبی، این فیلم را «بهترین فیلم زامبی که دیده‌ام» نامید.
5- Sleep (محصول سال 2023)؛ یکی از جذاب ترین و ترسناک ترین فیلم‌های کره‌ای تاریخ
فیلم «خواب»، یک تریلر روانشناختیِ نفس‌گیر است که شما را به سفری هولناک در اعماق یک زندگی زناشویی می‌برد، جایی که اعتماد و امنیت جای خود را به وحشت و پارانویا می‌دهند. داستان حول محور هیون سو (با بازی لی سان کیون، که پیش از این در فیلم «انگل» خوش درخشیده است) و سو جین (با بازی جونگ یو می) می‌چرخد. زوجی که زندگی آرام و بی‌دغدغه‌شان، پس از آنکه هیون سو در خواب رفتارهای عجیب و آزاردهنده‌ای از خود بروز می‌دهد، به آشوب و کابوس تبدیل می‌شود.
اختلالی که در ابتدا یک مشکل خواب‌گردی به‌نظر می‌رسید، به‌زودی به ماجراهایی خشن و غیرقابل توضیح تبدیل می‌شود که سو جین را به ورطه‌ی پارانویا و ناامیدی برای یافتن حقیقت سوق می‌دهد. فیلم خواب با ریتمی تند و جذاب، پر از شگفتی و پیچش‌های غیرمنتظره، مخاطب را درگیر خود می‌کند. فیلم با مهارت خاصی، عناصر ترسناک، درام و کمدی سیاه را در هم می‌آمیزد و به طور مداوم بین این ژانرها در نوسان است.
این کیفیت و تنوع، مدیون بازی‌های درجه یک بازیگران است که با ظرافت تمام، احساسات متناقض شخصیت‌های داستان را به تصویر می‌کشند. در این میان، مفهوم خواب به عنوان یک ابزار روایی، فرصت‌های غنی و متنوعی را برای بررسی اعماق روان انسان فراهم می‌کند. بونگ جون هو، کارگردان مشهور سینما، از طرفداران پر و پا قرص این فیلم است و آن را بی‌نظیرترین فیلم ترسناکی که دیده، نامیده است.
4- Thirst (محصول سال 2009)
فیلم «عطش» به‌عنوان اثری خون‌آشامیِ متفاوت و تکان‌دهنده، شما را به سفری پرمخاطره در اعماق تاریکی وسوسه و گناه می‌برد. داستان حول محور سانگ هیون (با بازی سونگ کانگ هو)، یک کشیش کاتولیک می‌چرخد که در یک آزمایش داوطلبانه برای تولید واکسن یک ویروس کشنده، به طور ناخواسته به یک خون‌آشام تبدیل می‌شود.
این دگرگونی هولناک عطشی سیری‌ناپذیر برای خون را در او بیدار می‌کند که ایمان مذهبی‌اش را به چالش می‌کشد. این چالش زمانی به اوج می‌رسد که او درگیر یک رابطه عاشقانه پرشور و مخرب با تائه جو (با بازی کیم اوک بین) می‌شود؛ زنی متأهل که در تلاش برای فرار از زندگی پر از خشونت و بیرحمی خود است. «عطش» با جسارت و بی‌باکی، از عناصر ژانر خون‌آشامی برای خلق داستانی تکان‌دهنده از عشق ممنوعه، اخلاقیات تسلیم شده و امیال سرکش استفاده می‌کند.
فیلم نه تنها از نظر بصری پر از صحنه‌های خون‌ریزی است، بلکه به شکلی شگفت‌آور به لایه‌های روانشناختی و فلسفی نیز نفوذ می‌کند. کارگردان فیلم به درستی اشاره می‌کند که «این فقط یک فیلم ترسناک نیست، بلکه داستانی در مورد عشق ممنوعه نیز هست». در واقع فیلم به طرز چشمگیری همزمان ترسناک، احساسی و به طور غیرمنتظره‌ای تفکربرانگیز است. این موضوع به ویژه در پرده پایانی فیلم به وضوح به نمایش گذاشته می‌شود؛ پایانی که انتظارات مخاطب را به چالش می‌کشد و او را با پرسش‌هایی عمیق رها می‌کند.
3- The Housemaid (محصول سال 1960)
فیلم کلاسیک «خدمتکار»، شما را به تماشای فروپاشی یک خانواده ثروتمند در دام هوس، خیانت و خشونت دعوت می‌کند. داستان در مورد دونگ سیک (با بازی کیم جین کیو)، یک معلم موسیقی است که با استخدام یک خدمتکار مرموز و فریبا (با بازی لی یون شیم)، ناخواسته نظم زندگی خود و خانواده‌اش را به آشوب می‌کشد. رابطه عاشقانه ممنوعه بین دونگ سیک و خدمتکار زنجیره‌ای از حوادث شوم و غم‌انگیز را رقم می‌زند.
با افزایش تنش‌ها، نمای ظاهراً بی‌نقص این خانواده، تغییر کرده و چهره کریه، حسادت و خیانت را آشکار می‌کند. خدمتکار چرخه‌ای کابوس‌وار از کشمکش‌های قدرت، قتل و فریب را به تصویر می‌کشد. فیلم با استفاده از فیلمبرداری سیاه و سفید و محیط محدود یک خانه فضایی تنگ و خفقان‌آور را خلق می‌کند که باعث تشدید حس اضطراب و دلهره در بیننده می‌شود.
این استفاده هوشمندانه از فضا، به خوبی تاثیرگذاری فیلم را افزایش می‌دهد. کیم کی یونگ، کارگردان شهیر این اثر با نگاهی موشکافانه به مشکلات خانوادگی و چالش‌های حفظ انسجام خانواده می‌پردازد. این مضامین که در دیگر آثار او نیز به چشم می‌خورند، در این اثر با صداقتی ترسناک و بی‌پرده به تصویر کشیده می‌شوند. فیلم خدمتکار نه تنها یک تریلر روانشناختی محسوب می‌شود، بلکه واکاوی عمیق در تاریکی‌های درون انسان و ساختارهای متزلزل خانواده است.
2- I Saw the Devil (محصول سال 2010)
فیلم «شیطان را دیدم»، یک تریلر انتقام‌جویانه نفس‌گیر و پرتنش است که شما را به سفری تاریک و دلهره‌آور در اعماق جنون و خشونت می‌برد. داستان حول محور کیم سو هیون (با بازی لی بیونگ هون) یک مامور مخفی ماهر می‌چرخد که پس از قتل فجیع نامزدش، خود را درگیر یک نبرد بی‌رحمانه با جانگ کیونگ چول (با بازی چوی مین سیک) یک قاتل سریالی سادیست می‌یابد.
سو هیون که غرق در اندوه و خشم شده، دست به تعقیب و شکاری بی‌امان می‌زند و مجموعه ای از مجازات‌های روحی و جسمی را علیه قاتل بی‌رحم طراحی می‌کند. اما با پیشروی در این مسیر تاریک مرز بین عدالت و انتقام کم‌رنگ می‌شود و هر دو مرد در چرخه‌ای بی‌پایان از خشونت و قساوت گرفتار می‌آیند. فیلم شیطان را دیدم با وجود برخی صحنه‌های اضافی و طولانی که ریتم فیلم را تا حدی کند می‌کنند، در نهایت یک تریلر تاریک و میخکوب کننده است که با خشونت انفجاری و تاثیرگذار خود، مخاطب را مبهوت می‌کند.
فیلم به شکلی هوشمندانه و عمیق، به کندوکاو در تاریکی‌های نهفته در امیال انسان می‌پردازد و به پرسش‌های پیچیده‌ای در مورد ماهیت عدالت و انتقام پاسخ می‌دهد. بازی‌های متعهدانه و بی‌نظیر بازیگران، بار اصلی داستان را به دوش می‌کشند و تقابل نفس‌گیر آنها لحظات تکان‌دهنده‌ای را خلق می‌کند. تصویر وحشتناک چوی مین سیک از یک قاتل سریالی بی‌رحم و بازی پردرد و رنج لی بیونگ هون در نقش یک منتقم زجرکشیده، پویایی قانع‌کننده‌ای را به وجود می‌آورند.
1- The Wailing (محصول سال 2016)؛ رتبه اول ترسناک ترین فیلم‌های کره‌ای
فیلم «شیون»، یکی از ترسناک ترین فیلم‌های کره‌ای، شما را به سفری دلهره‌آور و کابوس‌وار در اعماق یک روستای دورافتاده و مرموز می‌برد. داستان حول محور جونگ گو (با بازی کواک دو وون)، یک افسر پلیس است که در حال تحقیق درباره مجموعه‌ای از حوادث عجیب و خشونت‌آمیز است که این روستا را به لرزه درآورده است. ورود یک مرد ژاپنی مرموز (با بازی جون کونیمورا) به روستا، شایعاتی ترسناک در مورد نفرین‌ها و تسخیرهای شیطانی را بر سر زبان‌ها می‌اندازد.
جونگ گو که گرفتار این وقایع هولناک شده است، ناچار می‌شود با نیروهایی ماورایی و فراتر از درک خود روبه‌رو شود. با پیشروی در این ماجرای رازآلود، تنش‌ها به شکل تصاعدی افزایش می‌یابند و موضوعاتی مانند جن‌گیری، مردم خشمگین، شیاطین و حتی زامبی‌ها، درهم آمیخته می‌شوند. شیون با ساختاری روایی مرموز و مبهم فراتر از کلیشه‌های معمول ژانر ترسناک حرکت می‌کند و با ترکیبی استادانه از مفاهیم وحشت، رئالیسم روانشناختی و فولکلور غنی کره‌ای، بیانیه‌ای تند و تکان‌دهنده درباره ترس، ایمان و ناشناخته‌ها ارائه می‌دهد.
فیلمبرداری فوق‌العاده تاریک هونگ کیونگ-پیو، فضایی دلهره‌آور و وهم‌آلود را خلق می‌کند که به خوبی با مضمون فیلم هماهنگ است. «شیون» با هوشمندی، درام گیرا و صحنه‌هایی به غایت ترسناک، یک کلاسیک مدرن در ژانر وحشت است که تا مدت‌ها در ذهن مخاطب باقی خواهد ماند.