نگاهی به مجازات‌‌های ترسناک برای خروج از گروه‌های مافیا در دنیای واقعی

عضویت در گروه مافیا همیشه گریبانگیر اعضا می‌ماند و خروج از آن به سادگی امکان پذیر نیست. اما نجات یافتگان در این باره چه می‌گویند؟

تقریبا همه می‌دانیم که مافیا وجود دارد. اومرتا (یا همان سوگند سکوت)، انتقام‌جویی‌ها، صحبت‌های مداوم درباره‌ی «خانواده» و بسیاری موارد دیگر که آن‌ها را به فیلم‌های «پدرخوانده» و سریال «سوپرانوز» نسبت می‌دهیم.

تمام این روایت‌های تخیلی و جذاب ریشه در گانگسترهای واقعی مانند آل کاپون دارند. تمایز واقعیت از افسانه در مورد مافیا دشوار به نظر می‌رسد، اما یک چیز کاملا مشخص است. هر وقت بخواهید می‌توانید وارد شوید، اما مطمئن باشید که هرگز نمی‌توانید خارج شوید.

اعضای مافیا دقیقا درباره‌ رازهای سازمان جنایی کشنده‌شان صادقانه صحبت نمی‌کنند.  کسانی که از آن خارج می‌شوند هم صف نمی‌بندند تا داستان‌هایشان را بگویند. اطلاعات در مورد چگونگی ترک گروه مافیا و آنچه بعد از آن اتفاق می‌افتد، بسیار کمیاب است و همه‌چیز به شهادت‌های شخصی بستگی دارد.

حتی در این صورت، تفاوتی میان کوزانوسترا، مافیا معروف سیسیلی و دیگر گروه‌های جنایت سازمان‌یافته در سراسر جهان وجود دارد. هر کشوری چنین سازمان‌هایی دارد. با این حال گروه‌هایی مانند یاکوزای ژاپنی برجسته‌تر هستند.

به عنوان مثال مایکل فرانزیس، رئیس اسبق مافیا در یک مصاحبه با LADBible گفته تنها او توانسته که از شش نفر دیگری که سوگند اومرتا خورده بودند، با موفقیت از مافیا خارج شود. به گفته او، بقیه افراد کشته شدند. او خوش‌شانس بوده و حالا می‌تواند در حدود قانون، ارتباطات گذشته و وجدان خودش آزادانه زندگی کند. همین قضیه برای دیگران هم صدق می‌کند.

گروه مافیا در مقابل جنایتکاران

قبل از ادامه دادن، باید برخی اصطلاحات را تعریف کنیم. مردم معمولا از کلمه مافیا برای اشاره به هر نوع سازمان جنایی ساختارمند استفاده می‌کنند. در این سازمان‌ها سلول‌هایی در مکان‌های مختلف وجود دارد و فعالیت‌هایی مانند قاچاق مواد مخدر و اخاذی از افراد انجام می‌دهند. اما در حقیقت، این‌ها Mob یا جنایتکاران هستند. به افرادی که در آن‌ها فعالیت می‌کنند «موبستر» یا جنایتکار می‌گویند.

این اصطلاح هر نوع کارتل جنایی سازمان‌یافته در سراسر جهان را شامل می‌شود. همانطور که شاخص جنایت سازمان‌یافته جهانی نشان می‌دهد، بسیاری از خطرناک‌ترین گروه‌ها در آمریکای لاتین و جنوبی تحت عنوان گروه مافیا قرار دارند.

ایتالیا در این فهرست در رتبه پنجم قرار دارد.  همینجاست که ریشه‌های گروه مافیا واقعی را پیدا می‌کنیم. دانشگاه میشیگان توضیح داد به عنوان یک اصطلاح، کلمه مافیا در سال ۱۸۶۲ در سیسیل ظاهر شد و معنای «جرأت»، «آرزو» یا «غرور» می‌داد. این گروه همچنین به نام کوزانوسترا (به معنای کار ما یا مسئله ما است) شناخته می‌شود. کوزانوسترا نوعی گروه مافیا خانوادگی، سوگندی و آیینی است که همراه با مهاجران ایتالیایی به ایالات متحده مهاجرت کردند و شعباتی در نیویورک، شیکاگو، فیلادلفیا، دیترویت و غیره هم دارند.

در حالی که برخی قوانین شامل کل مافیا هستند، شرایط و جزئیات هر شعبه تحت هر رئیس و برای هر فرد متفاوت است. به‌طور حتم نمی‌توانیم همه‌ شاخه‌ها را در این مقاله پوشش دهیم، اما برخی کلیات در همه‌جا صادق است. پس با گجت نیوز همراه باشید تا بیشتر در این باره توضیح دهیم.

ترک کردن مساوی با مرگ است

برای درک چگونگی خروج از گروه جنایتکاران باید به شهادت‌های شخصی مراجعه کنیم. این موارد نادر هستند و به‌دست آوردن آن‌ها حتی سخت‌تر از خود خروج از مافیاست. مایکل فرانزیس رئیس سابق مافیا در شعبه نیویورک کوزا نوسترا، در طول سال‌ها اطلاعات زیادی در این باره ارائه داده است. او در سال ۱۹۹۵ از مافیا خارج شد و زندگی موفقی را با موعظه کردن و انجام مصاحبه در برنامه‌ها و پادکست‌های متعدد ادامه داد. او به ABC News گفت:

فرانزیس در برنامه “This Morning“ هم گفت:

این جمله به ترورهایی اشاره دارد که پس از ترک گروه مافیا، برای او ترتیب داده شد و او به نحوی جان سالم به در برد.

او در مصاحبه دیگری به فهرست مجله Fortune در سال ۱۹۸۶ اشاره کرد که شامل ۵۰ نفر از ثروتمندترین اعضای گروه مافیا در سطح جهانی بود. جایی که خودش در رتبه ۱۸ قرار داشت. از میان تمام «مردان خودساخته» که در این فهرست بودند، همه جز دو نفر مرده‌اند.  او تنها کسی است که از آن دو نفر زنده مانده و حدود ۳۰ سال بعد هنوز در زندان نیست.

اما در هیچ‌کدام از موارد، فرانزیس به طور دقیق توضیح نمی‌دهد که چگونه از گروه مافیا خارج شد. چگونه از قراردادی که برای جانش بسته شده بود جان سالم به در برد. تنها چیزی که قطعی می‌دانیم این است: خروج از مافیا سخت است و تقریبا کشنده خواهد بود.

شروع زندگی پس از خروج با کمک خارجی

به طور کلی کسانی که از مافیا خارج می‌شوند، نیاز به کمک دارند. این کمک می‌تواند از جانب افرادی که در دنیای قانون و عدالت هستند، یا حتی از شبکه‌های حمایتی باشد. نیروی خارجی می‌تواند به افراد کمک کند تا با تهدیدهای زندگی جدیدشان مقابله کنند و فرصتی برای بازسازی زندگی خود به دست آورند.

افرادی که تصمیم می‌گیرند از مافیا جدا شوند، نه تنها با خطرات مافیا بلکه با دشواری‌های زندگی در دنیای بیرون نیز مواجه هستند. در برخی موارد، افراد دیگری غیر از مایکل فرانزیس نیز از مافیا خارج شده‌اند، زنده مانده‌اند و به هر نحوی زندگی جدیدی ساخته‌اند. اما هر یک از این موارد نشان‌دهنده نادر بودن داستان فرانزیس است، چرا که این افراد به مداخله یک سازمان یا شخص خارجی برای حفاظت نیاز داشتند.

در جایی دیگر، دولت ایتالیا برای جلوگیری از ورود کودکان به مافیا از طریق پیوندهای خانوادگی، اقدام به مداخله زودهنگام کرده است. قانون ایتالیا در کالابریا واقع در جنوبی‌ترین نقطه ایتالیا، اجازه می‌دهد که در صورت «وادار کردن کودک به ارتکاب اعمال مجرمانه» کودکان بتوانند از والدین خود جدا شوند. این یکی از روش‌های جدی برای کمک به جوانان است تا پیش از آنکه بیش از حد درگیر مافیا شوند، از آن خارج شوند.

اما اگر کسی عمیقا وارد مافیا شود (به‌ویژه زنان)، افرادی مانند لوئیجی چیوکوتی در تورین ایتالیا سعی می‌کنند به آن‌ها در فرار کردن کمک کنند. او به اعضای سابق گروه مافیا کمک می‌کند تا نام‌ و هویت‌ جدید به دست آورند و شواهد گذشته‌شان (حتی خالکوبی‌ها) را پنهان کنند.

بازنشستگی به جای مرگ

همانطور که گفتیم، خروج از گروه مافیا آسان نیست و زندگی پس از آن تقریبا همیشه با ترس از خشونت و مرگ همراه است. البته یک گزینه بازنشستگی هم برای زندگی پس از مافیا وجود دارد که به ندرت برای برخی اعضا فراهم می‌شود. نظر می‌رسد که چند نفر توانسته‌اند این کار را انجام دهند و زنده بمانند تا داستانشان را تعریف کنند.

بازنشستگی معمولا به معنی خروج کامل از گروه مافیا و زندگی به عنوان یک فرد عادی است. این خودش می‌تواند به معنای ایجاد هویت جدید و جدا شدن از گذشته‌ پر از خطر و تهدید باشد. البته در چنین مواردی زندگی بازنشسته‌ها به اندازه‌ای یک فرد عادی  راحت و بی‌دغدغه نخواهد بود.

همانطور که All That’s Interesting داستان را روایت می‌کند، رئیس گروه مافیا در نیویورک به نام جو بونانو پس از یک سری شرایط و انتخاب‌های غیرمنتظره بازنشسته شد. او در سال ۱۹۶۴ نتواست در دادگاه حاضر شود تا در مورد جرائم سازمان‌یافته شهادت دهد. سپس مخفی شد، اما در سال ۱۹۶۶ قبل از اینکه جنگ داخلی در خانواده مافیا آغاز شود، دوباره ظاهر شد. بعدا در وسط آن ماجرا، دست‌هایش را به نشانه تسلیم بالا برد و رفت.

مقام بالا و شاید شرایط منجر به خروجش، باعث شد که او بتواند به آرامی از مافیا خارج شود. ما دقیقا نمی‌دانیم او بعدا چطور به زندگی ادامه داد، اما زندگینامه خودش را درباره دوران حضور در گروه مافیا به نام “A Man of Honor“ نوشت.