گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
روم باستان به‌عنوان یک امپراتوری مقتدر و نماد فرهنگ غرب شناخته می‌شود. هرچند نوآوری روم باستان در طراحی دردناک ترین روش های مرگ شما را حیرت‌زده خواهد کرد.
امپراتوری روم باستان توانست یک جامعه فرهیخته را شکل دهد و در زمینه‌های هنر، معماری، ادبیات و قانون میراث ارزشمندی را از خود به‌جای بگذارد. آنها در زمینه‌های مختلف نوآوری‌های جذابی داشته‌اند. یکی از این زمینه‌ها نیز مجازات افراد بود. با نگاهی به کولوسئوم و مسابقات گلادیاتورها می‌توان خیلی راحت فهمید که رومی‌ها مشتاق خشونت بوده‌اند. امروز می‌خواهیم نگاهی به دردناک ترین روش های مرگ در روم باستان داشته باشیم.
نبوغ روم باستان در طراحی دردناک ترین روش های مرگ
روم اقوام زیادی را با عقاید مختلف تحت لوای خود گرفته بود. به همین‌خاطر آنها مجبور بودند برای حفظ یکپارچگی امپراتوری و جلوگیری از شورش همیشه درس عبرتی از مجرمان و مخالفان خود درست کنند. بهترین راهکار نیز معمولا دردناک ترین روش های مرگ در معرض عموم بود.
محکوم به حیوانات
شاید اعدام با طناب دار یا به صلیب کشیدن جزء معروف‌ترین روش‌های مجازات باشد؛ اما روش محکوم به حیوانات نیز در روم استفاده می‌شد. در این روش فرد به یک آمفی‌تئاتر بزرگ آورده می‌شد و هزاران نفر نیز با هیجان منتظر تکه‌پاره شدن او می‌ماندند. رومی‌ها دوست داشتند از خرس، شیر، پلنگ و حتی فیل برای اینکار استفاده کنند. محکوم به‌اعدام باید با دست خالی در برابر این حیوان‌های گرسنه قرار می‌گرفت و هیچ شانسی هم برای زنده ماندن نداشت.
گاهی اوقات مقامات نمایش پیچیده‌ای را برای این روش آماده می‌کردند. محل آمفی‌تئاتر با آثار هنری تزیین می‌شد و گلادیاتورها مشغول نبرد می‌شدند. محکوم نیز به تیری شکننده بسته می‌شد. در پایان نبرد گلادیاتور پیروز ضربه محکمی به تیر می‌زد تا بشکند و روی قفس حیوانات وحشی بیفتد. این قفس‌ها طوری ساخته شده بودند که پس از برخورد فرد محکوم باز شوند.
دزدها، قاتلان و طرفداران آیین مسیحیت از جمله افرادی بودند که چنین مرگ دردناکی را تجربه می‌کردند. به‌باور بسیاری انتظار تکه‌تکه شدن توسط این جانوران و خوشحالی افراد باعث شده بود که این روش جزء دردناک ترین روش های مرگ در روم باستان باشد.
صلیب کشیدن؛ هدیه‌ای از ایران
اولین مورد از صلیب‌کشیدن به ایران باستان مربوط می‌شود. گرچه گویا به‌دلایلی این روش بعدها منسوخ شده است. هرچند رومی‌ها از صلیب کشیدن استقبال کردند و تصمیم گرفتند به‌صورت گسترده آن را مورد استفاده قرار دهند. همچنین به‌لطف مسیح اکنون آیین صلیب کشیدن به‌عنوان یکی از دردناک ترین روش های مرگ در روم باستان شناخته می‌شود.
در این روش فرو کردن میخ در دست‌ها باعث قطع شدن عصب میانی و درد وحشتناک می‌شود. همچنین زدن میخ به‌پاها باعث می‌شود که فرد نتواند وزن خود را با کمک پا تحمل کند. صلیب کشیدن یک روش مرگ بسیار آهسته و دردناک بود که می‌توانست به‌آرامی سبب خفه شدن فرد شود.
همزمان با ضعیف‌تر شدن فرد، وزن بدن باعث می‌شد که شانه‌ها از مفصل بیرون بیایند و حتی جریان خون قطع شود. در این روش فرد پس از چند روز عذاب می‌مرد. رومی‌ها صلیب را برای مخالفان سیاسی، برده‌ها و دزدان دریایی کنار گذاشته بودند.
چرخ بدبختی
اگرچه رومی‌ها صلیب کشیدن را از ایرانیان یاد گرفتند، اما افتخار اختراع این روش به خودشان تعلق دارد. چرخ بدبختی یا چرخ کاترین بین سال‌های ۱۶۱ تا ۱۹۲ میلادی و در دوران حکمرانی امپراتور کومودوس اختراع شد. این چرخ یکی از عجیب ترین اختراعات رومیان باستان بود. در یکی از بدترین روش های مرگ روم باستان قربانی به چرخی بزرگ بسته می‌شد. سپس فردی با یک چکش آهنی از راه می‌رسید و شروع به ضربه زدن و شکستن استخوان‌ها می‌کرد.
شکنجه‌گر کار خود را از استخوان‌های دست و پا شروع می‌کرد تا فرد خیلی زود نمیرد. همچنین هنگام بی‌هوشی صبر می‌کردند تا فرد کاملا درد را احساس کند. در برخی موارد نیز با چاقو قسمت‌هایی از بدن فرد بریده می‌شد تا درد چند برابر گردد. علاوه بر اینها، یک شعله زیر چرخ کاترین روشن می‌شد تا فرد هر لحظه آرزوی مرگ کند. از این روش در ابتدا برای مجازات قاتلان و مسحیان استفاده می‌شد. هرچند بعدها خود مسیحیان از آن برای شکنجه افراد از دیگر شاخه‌های مسیحیت استفاده کردند.
اسپانیایی‌ها نیز این روش را بهترین گزینه برای تفتیش عقاید و ریشه‌کن کردن بدعت‌گذاران در دین می‌دانستند. در نهایت نیز چرخ کاترین در لیست خشن ترین و ترسناک ترین ابزارهای شکنجه تاریخ بشر قرار گرفت.
مجازات کیسه
یکی از دردناک ترین روش های مرگ در روم باستان برای یک جرم خاص آماده شده بود. اگر فردی یکی از اعضای خانواده خود (مخصوصا والدین) را می‌کشت، به مجازات کیسه محکوم می‌شد. در این روش فرد درون یک کیسه چرمی بزرگ قرار می‌گرفت. سپس یک خروس، سگ، مار و میمون را به کیسه اضافه می‌کردند و آنها را در اعماق آب می‌انداختند. این روش باعث می‌شد که فرد مرگ بسیار وحشتناکی را تجربه کند.
خفه‌شدن می‌تواند مرگ ناخوشایندی باشد؛ اما قرار گرفتن در یک کیسه تاریک و محدود شرایط را بدتر می‌کند. همچنین حیوانات وحشت‌زده که برای نجات خود هرکاری می‌کنند وضعیت را به‌مرز جنون می‌رساند. مردم روم باستان این مجازات را همچون کابوسی وحشتناک می‌دیدند و از آن واهمه داشتند. جالب است بدانید که حیوانات درون کیسه به‌صورت اتفاقی استفاده نشده بودند.
مار و سگ نماد خیانت بودند. خروش نماد هوشیاری بود و باید به فرد یادآوری می‌کرد که در جهان دیگر هم آرامشی نخواهد داشت. میمون نیز برای تمسخر فرد و افزایش وحشت اضافه می‌شد.
دردناک ترین روش مرگ در روم باستان: شمع محفل
این روش دردناک برای مجازات کردن افرادی استفاده می‌شد که به‌صورت عمدی جایی را به‌آتش می‌کشیدند. هرچند که امپراتور نرون تصمیم گرفت از آن برای مجازات کردن مسیحیان استفاده کند. او مسیحیان را مقصر آتش‌سوزی بزرگ سال ۶۴ میلادی می‌دانست. به همین‌خاطر عبرتی از آنها ساخت.
نرون دستور داد مسیحیان پوست حیوانات وحشی را بر تن مسیحیان کنند و آنها را به چوبی ببندند. تعدادی سگ وحشی نیز مرتب به آنها حمله می‌کردند. همچنین قربانیان با پارچه‌ای از مواد قابل اشتعال پوشیده می‌شدند تا به‌آرامی بسوزند. در نهایت نیز شب‌هنگام آنها را به سالن‌ها منتقل می‌کردند تا همچون شمع محافل باشند. مردم روم باستان این روش مرگ را به‌عنوان دردناک ترین حالت ممکن می‌شناختند. چراکه بسیار آرام و عذاب‌آور بود.