Excoino
عجیب‌ترین وسایل نقلیه دوزیست دنیا

این خودروها هم ماشین‌اند، هم قایق؛ معرفی عجیب‌ترین وسایل نقلیه دوزیست دنیا

در اینجا شما را با عجیب‌ترین وسایل نقلیه دوزیست دنیا آشنا می‌کنیم. این خودروها علاوه بر اینکه ماشین‌اند، قایق نیز هستند و می‌توانند روی آب حرکت کنند.

فهرست مطالب

وسایل نقلیه را می‌توان بر اساس نوع حرکت‌شان دسته‌بندی کرد. برای مثال برخی در هوا پرواز می‌کنند و برخی روی آب قابلیت حرکت دارند. با این حال، ترکیبی از این دو حالت نیز وجود دارد که «وسایل نقلیه دوزیست» نامیده می‌شوند. خودروهای دوزیست به وسایلی گفته می‌شود که چهار چرخ دارند، قابلیت جابجایی مسافر را داشته و می‌توانند هم در خشکی و هم در آب بدون نیاز به تغییرات عمده یا تعویض قطعات کار کنند.

نگاهی به عجیب‌ترین وسایل نقلیه دوزیست دنیا

این وسایل نقلیه بدون دردسر خاصی در هر دو محیط عملکرد دارند. این دسته از خودروها در طول جنگ جهانی دوم توجه زیادی به خود جلب کردند و با ورود محصولاتی مانند Volkswagen Schwimmwagen، ایده خودرویی که بتواند در خشکی و دریا فعالیت کند، بسیار مورد استقبال قرار گرفت.

خودروهایی که در اینجا آورده‌ایم، مدل‌هایی هستند که یا به تولید انبوه رسیده‌اند یا در تعداد محدود ولی به دلایلی خاص مانند سرعت بالا، قیمت مناسب یا طراحی عجیب شهرت یافته‌اند. شایان ذکر است که ما به‌صورت عمدی وسایل نقلیه نظامی مانند تانک دوزیست ژاپن یا کشتی‌های تهاجمی ایالات متحده را از این فهرست حذف کرده‌ایم، زیرا تقریباً هیچ‌یک از آن‌ها کاربرد تجاری ندارند. از نیمه قرن بیستم تاکنون، مدل‌های بسیار بیشتری از خودروهای دوزیست وارد بازار شده‌اند که بعضی از آن‌ها واقعاً عجیب هستند. در ادامه، 10 مورد از عجیب‌ترین وسایل نقلیه دوزیست دنیا را معرفی می‌کنیم:

Hobbycar B612

خودروی فرانسوی Hobbycar B612 به‌عنوان یک پدیده نادر معرفی شد که می‌توانست به‌صورت سقف‌دار، کروک یا حتی وانت مورد استفاده قرار گیرد و توانایی حرکت در آب نیز داشت. ظاهر آن گویی از ذهن یک کارآموز طراحی سه‌بعدی بیرون آمده، اما واقعا کاربردی و قابل استفاده بود. این خودرو در سال 1992 برای اولین‌بار به نمایش درآمد و توجه‌ها را به خود جلب کرد. نسخه پایه، نوعی کروک بود که می‌شد سقف فلزی را نیز به‌عنوان گزینه خریداری کرد و نسخه وانت آن هم وجود داشت.

در خشکی با فرمان هدایت می‌شد و زمانی که وارد آب می‌شد، با استفاده از یک جوی‌استیک مانند هواپیما کنترل می‌شد. موتور آن به‌صورت عرضی نصب شده بود و کنار دو جت آبی قرار داشت که در آب حدود 1400 نیوتن نیروی پیشرانه تولید می‌کردند. سه صندلی مسافران قابل جابه‌جایی بودند و می‌شد آن‌ها را به‌صورت کنار‌هم یا روبه‌عقب چید. نسخه‌های تولیدی این خودرو مجهز به شیشه جلوی الکتریکی بودند که بالا و پایین می‌رفت. تخمین زده می‌شود تنها بین 50 تا 60 دستگاه از آن ساخته شده باشد.

بیشتر بخوانید

Gibbs Aquada

نخستین خودروی دوزیستی که توانست سرعت قابل استفاده‌ای هم در خشکی و هم در دریا ارائه دهد، مدل Aquada بود که توسط شرکت Gibbs Amphibians از نیوزیلند ساخته شد. برخلاف اکثر خودروهای دوزیست که در اصل قایق‌هایی با چرخ و فرمان بودند، Gibbs یک وسیله کاملاً جدید طراحی کرد که در سال 2003 با بیش از 100 پتنت به ثبت رسید. یکی از مهم‌ترین نوآوری‌های آن، چرخ‌های جمع‌شونده بود که هنگام ورود به آب، داخل بدنه کشیده می‌شدند تا مقاومت کاهش یابد.

در نتیجه، Aquada توانست به سرعت‌های بی‌سابقه‌ای در هر دو محیط دست یابد و رکورد عبور از کانال مانش را در مدت یک ساعت و چهل دقیقه به ثبت برساند. این عملکرد تا حد زیادی به لطف موتور 2.5 لیتری V6 اصلاح‌شده‌ای بود که از Land Rover Freelander گرفته شد و توان خروجی 175 اسب‌بخار داشت و به گیربکس پنج‌سرعته اتوماتیک متصل بود. با این حال، فروش موفقی نداشت و تنها 45 دستگاه از آن فروخته شد.

Rinspeed SQuba

اگر Aquada الهام‌گرفته از Lotus Esprit فیلم جیمز باند در سال 1977 بود، مدل SQuba شرکت Rinspeed یک کپی کامل از همان خودرو محسوب می‌شود. در آن فیلم، شخصیت باند با بازی راجر مور، خودرویی داشت که به زیردریایی تبدیل می‌شد و این الهام‌بخش شرکت Rinspeed برای تولید SQuba بود. جالب اینکه نسخه واقعی همان Lotus اکنون در اختیار ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا است. ویژگی خاص SQuba آن است که بر خلاف سایر خودروهای دوزیست، برای حرکت در خشکی، سطح آب و زیر آب طراحی شده بود.

پایه طراحی این خودرو برخلاف فیلم از مدل Lotus Elise استفاده شد که بدنه‌ای سبک، مقاوم و کروک داشت و برای عملکرد و ایمنی هنگام غوطه‌وری ضروری بود. موتور بنزینی حذف و به جای آن یک موتور الکتریکی برای حرکت در خشکی نصب شد و در آب، نیروی پیشرانه از دو جت آبی Seabob تأمین می‌شد.

Rinspeed Splash

بار دیگر شرکت Rinspeed، این‌بار با مدلی به نام Splash خودنمایی می‌کند. این خودرو روی خشکی یک وسیله عادی بود، اما در آب با استفاده از هیدروفویل، شاسی خودرو را بالای سطح نگه می‌داشت. وزن این وسیله تنها 825 کیلوگرم بود و تبدیل از حالت زمینی به آبی تنها با فشار یک دکمه آغاز می‌شد؛ سپر عقب بالا می‌آمد و پروانه سه‌تیغه Z-drive در آب قرار می‌گرفت.

در عمق مناسب آب، هیدروفویل‌های V شکل باز می‌شدند و بدنه را نیم متر از سطح آب بالا می‌بردند. موتور این خودرو، پیشرانه دوقلوی MPE 750 از Weber Motor با توان خروجی 140 اسب‌بخار بود که با بنزین و گاز طبیعی کار می‌کرد. سرعت آن در خشکی 100 کیلومتر بر ساعت و در آب 45 گره دریایی بود. گیربکس آن از نوع شش‌سرعته دستی بود.

Amphicar Hans Trippel

بنیان‌گذار Amphicar بود که از دهه 1930 در فکر ساخت خودرویی برای خشکی و دریا بود. وی پیش‌تر خودروی SG6 را ساخته بود که مورد توجه آدولف هیتلر قرار گرفت و دستور تولید آن را در کارخانه بوگاتی صادر کرد. پس از جنگ، تریپل نمونه‌ای با موتور Austin تولید کرد که برای تولید انبوه مناسب نبود. اما پس از عرضه Triumph Herald، این خودرو را پایه Amphicar قرار داد.

مدل 770 در سال 1961 معرفی شد. نام آن به دلیل توانایی حرکت با سرعت 10 کیلومتر در ساعت روی آب و 110 کیلومتر در ساعت در خشکی بود. اگرچه از نظر تجاری ناموفق بود، با فروش بیش از 3,800 دستگاه موفق‌ترین خودروی دوزیست تاریخ محسوب می‌شود.

Prodrive Watercar Panther

مدل Panther از Prodrive، رکورد سریع‌ترین خودروی دوزیست در سال 2009 را در اختیار داشت. این خودرو 4×4، که از آمریکا وارد بریتانیا می‌شد، در ابتدا با یک مدل تکی با موتور V8 به نام Python رکورد سرعت را شکست. سپس در سال 2013، نسخه چهار نفره با موتور V6 به حجم 3.7 لیتر و توان 250 اسب‌بخار برای عموم عرضه شد.

این خودرو توانایی رسیدن به سرعت 70 کیلومتر در ساعت (معادل 38 گره دریایی) در آب را داشت و تنها خودروی دوزیستی بود که می‌توانست یک ویک‌بورد سوار را بکشد. تغییر حالت از خشکی به آب کمتر از 15 ثانیه طول می‌کشید. قیمت آن 198 هزار دلار بود که دلیل اصلی کم‌تعداد بودن آن در جاده‌ها به شمار می‌رود.

همچنین بخوانید

Dutton Mariner

خودروی Mariner توسط شرکت Dutton Amphibious Vehicles تولید شد که از سال 1995 تا 2023 فعالیت داشت. این خودرو دو درب و پنج‌سرنشین بود و بدنه آن از پلاستیک تقویت‌شده با فایبرگلاس ساخته شده بود. نیروی محرکه در آب توسط جت آبی با توان 35 اسب‌بخار تأمین می‌شد که از موتور Ford Fiesta به‌دست می‌آمد.

مخزن سوخت آن 42 لیتر بود و سرعت آن در آب به 12 کیلومتر در ساعت می‌رسید. Mariner موفق شد در سال 2006 کانال مانش را طی کند. پایه آن هر مدل Mark-III از Fiesta می‌توانست باشد و بعدها با عرضه Mark-IV، مدل جدیدی به نام Dutton Commander نیز ساخته شد.

Sea Lion Prototype

خودروی Sea Lion که ظاهری مشابه Ferrari F50 داشت، برای ثبت رکورد سرعت دوزیست‌ها ساخته شد اما در نهایت از Prodrive شکست خورد. از ویژگی‌های خاص آن می‌توان به کانال‌های آبی در بدنه و فویل جلویی عظیم اشاره کرد که ظاهری شبیه خودروهای مسابقه‌ای با بیل مکانیکی ایجاد کرده بود.

این خودرو از موتور روتاری Mazda 13B در بدنه‌ای از استیل ضدزنگ بهره می‌برد و قادر بود به سرعت 290 کیلومتر در ساعت در خشکی و 100 کیلومتر در ساعت در آب برسد. ساخت آن از سال 2006 آغاز شد و شش سال طول کشید تا آماده شود. تنها یک نمونه از آن ساخته شد و در سال 2022 به قیمت 260 هزار دلار برای فروش عرضه شد.

Amphiranger

مدل Amphiranger توسط شرکت آلمانی Rheinauer Maschinen und Armaturenbau (RMA) ساخته شد که در زمینه خطوط لوله دریایی فعالیت داشت. این خودرو با وجود شباهت ظاهری به مدل‌های Mercedes G-Class، کاملاً مستقل طراحی شده بود. در سال 1985 وارد تولید شد و تا 1995 ادامه یافت.

سه نوع موتور برای آن در نظر گرفته شده بود: چهار سیلندر با توان 100 اسب‌بخار، موتور 2.8 لیتری V6 از فورد با توان 135 اسب‌بخار و مدل 2.9 لیتری V6 با توان 145 اسب‌بخار. ابتدا فقط نسخه دو درب تولید می‌شد اما بعداً نوع چهار درب نیز اضافه شد. فضای داخلی آن لوکس بود و قیمت آن معادل 337 هزار دلار برآورد می‌شود.

نتیجه‌گیری

در این فهرست با عجیب‌ترین وسایل نقلیه دوزیست دنیا آشنا شدید که هم در خشکی و هم در آب عملکرد دارند. دلیل اصلی شکست تجاری اکثر آن‌ها قیمت بالا بود. اما همچنان می‌توان ادعا کرد که بازار آن‌ها از بین نرفته است، به‌ویژه با توجه به حضور طولانی‌مدت مدل‌هایی همچون Amphiranger. شاید در آینده شاهد نسل‌های جدیدتر و عجیب‌تری از این وسایل نقلیه باشیم.

پاسخ بدهید

وارد کردن نام و ایمیل اجباری است | در سایت ثبت نام کنید یا وارد شوید و بدون وارد کردن مشخصات نظر خود را ثبت کنید *

*