زنی که زنده زنده دفن شد
به نقل از روزنامه واشینگتن بی (Washington Bee) در چهاردهم جولای سال 1894:
النور مارکهام (Eleanor Markham) زنی بیست و دو ساله بود که از قرار معلوم در روز یکشنبه (زمانی نزدیک به زمان انتشار خبر) از دنیا رفت. در حالی که جسد وی از خانه و محل فوت جا به جا میشد، یک ضربه بسیار ضعیف به پوشش قبر توجهها را به سمت خود جلب کرد. بله، جسد مرده النور به آرامی از جا بلند شده و مرگ را پس زد. او برای بهبود وضعیت جسمانی سریعا به خانه منتقل شد. از قرار معلوم النور طی فرآیند انتقال و دفن کاملا آگاه بوده، اما قدرت دادن هرگونه نشان برای خبر کردن دیگران از زنده بودن خود را نداشته است، تا جایی که کار به دفن کامل و ریختن خاک رسیده و این ترس نیرویی برای برخواستن به وی داده است. خبررسانی اندرسون کالیفرنیای جنوبی، چند هفته بعد گزارش واضحتری را از این اتفاق، به نقل از النور مارکهام، ارائه کرد:
من در تمامی لحظاتی که شما مشغول به فراهم کردن مقدمات دفن من بودید، کاملا هوشیار بودم. ترسی که من را احاطه کرده بود، غیر قابل تشریح است. من نزد خدا برای گرفتن قدرتی برای تحرک دعا کردم و با تلاش بیشتر توانستم ضربه کوچکی به پوشش قبر وارد کنم. در ابتدا این خوف را داشتم که کسی صدای من را نمیشنود، اما زمانی که دیدم پوشش قرار گرفته بر روی قبر در حال محو شدن است، فهمیدم که صدای من شنیده شده است (توسط پروردگار و مردم اطراف)
النور اولین فردی نبود که بعد از صدور حکم فوتی، به زندگی بازگشته است. چه کسی میداند چند نفر بعد از گذاشتن سنگ قبر به زندگی بازگشته و چه دوران هراسناکی را در زیر زمین، با کوفتن به سنگ قبر تجریه کردهاند، تا زمانی که مرگ آنها را به راستی فرا گرفته است.