گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در حالی که نقشه جهان بارها و بارها دستخوش تغییر شده و بسیاری از حکومت‌ها در گذر زمان به خاطره‌ای دور تبدیل گشته‌اند، یازده کشور باستانی همچنان ریشه‌های خود را حفظ کرده‌اند.
از لحظه پیدایش هستی، زمان با گام‌هایی بی‌وقفه قرون متمادی را در نوردیده است. بشریت گام‌های نخستین خود را بر این سیاره نهاد و از همان روزهای آغازین، بذر تمدن‌های اولیه در دل خاک سیاره زمین بارور شد. در طی این دوران تمدن‌های بی‌شماری ظهور کردند و در اوج شکوه و اقتدار خود، مرزهای دانش و اندیشه را تا آنجا گسترش دادند که تا قرن‌ها بعد نیز الهام‌بخش نسل‌های آتی بود. اما هر تمدنی پس از دورانی از فرمانروایی، در کام تاریخ فرو رفت و به فراموشی سپرده شد.
گاهی از شکوه و جلال این تمدن‌ها، شواهد و یادگارهای فراوانی برجای ماند، آثاری که همچنان عظمت و هویت خالقان خود را فریاد می‌زنند. اما در مواردی نیز، از آن همه عظمت و پیشرفت تنها ویرانه‌هایی خاموش باقی ماند. اکنون در ادامه این مقاله از رسانه گجت نیوز، همراه ما باشید تا در اعماق زمان سفر کرده و با ۱۱ کشور باستانی جهان که از طوفان‌های تاریخ جان سالم به در برده و هویت خود را تا به امروز حفظ کرده‌اند، آشنا شویم و نگاهی عمیق‌تر به تمدن بشری آن‌ها بیندازیم.
نگاهی به ۱۱ کشور باستانی تاریخ بشر
در طول ادوار مختلف تاریخ، ملت‌ها و تمدن‌ها همواره بر سر جایگاه خود در تاریخ بشر، رقابتی پنهان و آشکار داشته‌اند. این رقابت نه تنها بر سر کسب عنوان «قدیمی‌ترین کشور جهان» بوده است، بلکه به طور عمده بر سر اثبات قدمت و ریشه‌داری تمدن، فرهنگ و هویت ملی خویش بوده است.
کشورها برای تثبیت موقعیت خود در جهان، اعتبار بخشیدن به میراث تاریخی خود و تقویت انسجام داخلی، همواره تلاش کرده‌اند تا با کاوش‌های باستان‌شناسی، بازخوانی متون کهن، و حتی تفسیرهای جدید از تاریخ، ریشه‌های خود را تا اعماق هزاره‌ها پیش ببرند. در ذیل، ۱۱ کشور باستانی جهان که هنوز پابرجا هستند و تمدن کهن آن‌ها الهام بخش نسل امروزی است را نام می‌بریم.
ایران؛ شناسنامه تاریخ بشر
ایران، سرزمینی که قرن‌ها با نام باشکوه «پرشیا» در جهان شناخته می‌شد، نه تنها یک نام جغرافیایی، بلکه گواه تاریخ در هم تنیده و پیچیده‌ای است که در گذر هزاران سال از دستان حاکمان و امپراتوری‌های بی‌شماری عبور کرده تا به شکل ایران امروزی درآمده است. این پیشینه، ایران را به کهن‌ترین تمدن بشری تبدیل کرده که همواره نامش در فهرست تمدن‌های پیشرو و ریشه‌دار جهان قرار داشته است.
ریشه‌های اولین حضور تمدن در فلات ایران به هزاره چهارم پیش از میلاد بازمی‌گردد، یعنی بیش از 6000 سال پیش. در این دوران، نواحی جنوب شرقی ایران و به‌ویژه در سیستان و بلوچستان امروزی، شاهد شکل‌گیری تمدن‌های درخشانی مانند شهر سوخته بود. این شهر باستانی که قدمت آن به حدود 3200 سال قبل از میلاد (بیش از 5000 سال پیش) می‌رسد، نشان‌دهنده یک جامعه شهری پیشرفته با سیستم فاضلاب، جراحی مغز و حتی چشم مصنوعی است که از نبوغ و سازمان‌یافتگی مردمان آن دوران حکایت دارد.
پیش از ظهور حکومت‌های بزرگ آریایی، سرزمین ایران میزبان تمدن‌های بومی دیگری مانند ایلامیان و همچنین تمدن جیرفت بود. سپس، با مهاجرت اقوام آریایی به فلات ایران در هزاره دوم و اوایل هزاره اول پیش از میلاد، دوران جدیدی آغاز شد. این اقوام از جمله مادها، پارس‌ها و پارت‌ها، پایه‌های حکومت‌های قدرتمندی را بنا نهادند.
حکومت مادها، در قرن هفتم پیش از میلاد شکل گرفت و زمینه را برای ظهور یکی از شکوهمندترین امپراتوری‌های تاریخ، یعنی هخامنشیان فراهم آورد. کوروش کبیر، بنیانگذار این امپراتوری عظیم در سال 550 پیش از میلاد، امپراتوری پارس را تأسیس کرد که نه تنها از نظر وسعت، بلکه از نظر نظام حکومتی و دستاوردهای فرهنگی بی‌نظیر بود.
این امپراتوری به مدت 220 سال، از 550 تا 330 پیش از میلاد، بر بخش وسیعی از جهان شناخته‌شده آن دوران حکمرانی کرد و میراثی شگرف از خود بر جای گذاشت که برجسته‌ترین نماد آن، مجموعه شگفت‌انگیز تخت جمشید است. این سازه با ستون‌های سر به فلک کشیده و نقوش برجسته بی‌نظیر، گواهی است بر عظمت و هنر معماری ایرانی در حدود 2500 سال پیش.
چین؛ بزرگترین تمدن شرقی
کشور باستانی و پهناور چین، اگرچه شاید در رقابت بر سر عنوان «قدیمی‌ترین تمدن جهان» نتواند قاطعانه ادعای پیشتازی کند، اما بی‌شک جایگاه ویژه‌ای به عنوان یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین تمدن‌های بزرگ بشری را به خود اختصاص داده است. یکی از نقاط آغازین و حیاتی در تاریخ کهن چین، دره حاصلخیز یانگ‌تسه است. این منطقه، که تاریخ سکونت و فعالیت انسانی در آن به حدود 5000 سال پیش از میلاد بازمی‌گردد، کانون تجمع نخستین جوامع کشاورزی در چین بود.
مردمان ساکن این دره به کشت و زرع پرداختند و با تلاش‌های بی‌وقفه خود، پایه‌های آبادانی و توسعه را در این سرزمین نهادند. یکی از برجسته‌ترین دستاوردهای آنان، ابداع و توسعه کشت برنج بود که نه تنها در چین، بلکه بعدها در سراسر جهان گسترش یافت و نقش کلیدی در تامین غذای بخش عظیمی از جمعیت کره زمین ایفا کرد.
- مطالعه جدید ناسا: تاکنون بیش از ۳۰ تمدن پیشرفته سقوط کرده‌اند؛ آیا اکنون نوبت ماست؟
- شواهدی از فناوری‌های پیشرفته در دوران باستان؛ ۶ تمدنی که تاریخ را به چالش می‌کشند
روستای بانپو، که در قرن بیستم میلادی توسط باستان‌شناسان کشف شد، حتی از استقرار دره یانگ‌تسه نیز قدیمی‌تر است و قدمت آن به حدود 6000 سال می‌رسد. با گذر زمان و تکامل جوامع، سلسله‌های قدرتمند و تاثیرگذاری در چین سربرآوردند که هر یک سهم بسزایی در شکل‌گیری هویت و فرهنگ چینی داشتند. از جمله این سلسله‌های باستانی، می‌توان به سلسله شانگ اشاره کرد که بین قرون 17 تا 11 پیش از میلاد بر بخش‌هایی از چین فرمانروایی می‌کرد.
سلسله شانگ بود که نظام نوشتاری پیچیده چینی را ابداع کرد. همچنین، تفکر کنفسیوس، فیلسوف بزرگ چینی که بعدها در دوران سلسله ژو (جانشین شانگ) زندگی می‌کرد، پایه‌های خود را در بستری از این تمدن اولیه نهاد و گسترش داد. علاوه بر این، آثار باستانی شگفت‌انگیز و عظیم در کشور باستانی چین، گواه دیگری بر تمدن دیرینه و توانمندی‌های مهندسی و هنری مردمان این سرزمین است. دیوار بزرگ چین و ارتش سفالی دفن شده در کنار مقبره کین شی هوانگ، نخستین امپراتور چین با هزاران سرباز، اسب و ارابه‌های سفالی نیز نمونه‌ای خیره‌کننده از هنر، مهارت‌های ساخت و باورهای آنان به زندگی پس از مرگ است.
یونان؛ پایه تمدن مدرن غربی
در میان گنجینه‌های تمدنی جهان، نام کشور باستانی یونان همواره با قدمت و اصالت گره خورده است و اغلب در تصور عمومی، این کشور به عنوان یکی از کهن‌ترین تمدن‌های بشری جای می‌گیرد. اما نکته جالب توجه اینجاست که برخلاف این باور رایج، وقتی به ریشه‌های عمیق تاریخ نگاه می‌کنیم، یونان از ایران ما کهن‌تر به شمار نمی‌آید.
نخستین نشانه‌های تمدن‌سازی در سرزمین یونان به حدود ۲۳۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد، زمانی که جوامع پیشرفتهای در این منطقه شکل گرفتند که بعدها پایه‌های تمدن‌های بزرگ‌تر را بنا نهادند. کشور باستانی یونان مهد دموکراسی است؛ مفهومی که برای اولین بار در شهر آتن تجلی یافت.
هنر یونان نیز با مجسمه‌سازی، معماری و نقاشی‌های بی‌نظیر خود، سبک و سیاقی را پدید آورد که تا قرون متمادی الهام‌بخش هنرمندان غربی بود. بناهایی نظیر آکروپولیس با پارتنون باشکوهش در آتن و معبد دلفی که مرکز مذهبی و سیاسی مهمی در یونان باستان بود، شاهکارهای معماری محسوب می‌شوند و هر یک قصه‌ای از عظمت و شکوه آن دوران را روایت می‌کنند.
رویدادهای تاریخی و فرهنگی یونان باستان نیز شهرت جهانی دارند. بازی‌های المپیک، که برای اولین بار در ۷۷۶ پیش از میلاد در شهر المپیا برگزار شد، نه تنها یک رقابت ورزشی، بلکه یک رویداد فرهنگی و مذهبی مهم بود. نبرد ماراتن که در سال ۴۹۰ پیش از میلاد بین آتنی‌ها و ایرانیان درگرفت، یکی از مهمترین نبردهای تاریخ است.
هندوستان؛ پیوند تمدن ودایی
کشور باستانی هندوستان به عنوان سرزمینی با قدمت و تاریخ غنی، همواره مهد تمدن‌های بزرگ و خاستگاه اندیشه‌های عمیق بوده است. یکی از نمادهای بارز این قدمت، سازه باستانی نالاندا است که ریشه‌های آن به ۷۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد. این مجموعه عظیم که در واقع یک مرکز آموزشی و صومعه‌ای بودایی بوده، با عظمت خود به خوبی گواهی بر عمق تاریخ و شکوه تمدنی این سرزمین پهناور است.
آغاز شکل‌گیری تمدن‌های هندی، که از اولین تمدن‌های شهرنشین و سازمان‌یافته در جهان محسوب می‌شوند، به دوره‌ای مهم و تاثیرگذار به نام دوره ودایی بازمی‌گردد. این دوره تاریخی که نام خود را از متون مقدس «وداها» گرفته است، ریشه‌ای عمیق در زبان باستانی سانسکریت دارد و هسته اصلی فرهنگ ودایی را شکل داده است. وداها اساس باورها و آیین‌هایی را پایه‌ریزی کردند که بعدها به هندوئیسم تبدیل شد.
هندوئیسم که امروزه نیز دین غالب در هندوستان است، از دیرینه‌ترین و پیچیده‌ترین ادیان جهان محسوب می‌شود و میراث‌دار اندیشه‌ها و آیین‌های دوره ودایی است. این دین، با تنوع بی‌نظیر خدایان، فلاسفه‌ها، و مکاتب فکری، نقشی محوری در زندگی فرهنگی و اجتماعی مردم هندوستان ایفا می‌کند و نمادی از تداوم تمدنی هزاران ساله در این سرزمین است.
با این حال، تاریخ معاصر هندوستان نیز فصول مهمی را تجربه کرده است. این سرزمین برای مدت‌های مدیدی تحت سلطه امپراتوری بریتانیا قرار داشت. در نهایت، پس از دهه‌ها مقاومت و جنبش‌های مدنی به رهبری شخصیت‌هایی چون مهاتما گاندی، هندوستان در سال ۱۹۴۷ میلادی توانست خود را از یوغ استعمار بریتانیا رها ساخته و به استقلال کامل دست یابد.
مصر؛ تمدن پیشرفته و مرموز بشری
کشور باستانی مصر با رود نیل که شریان حیاتی آن است، همواره کانون یکی از قدیمی‌ترین و اسرارآمیزترین تمدن‌های بشری بوده است. اگرچه مصر امروزین در بسیاری از جنبه‌ها، از جمله زبان و مذهب با مصر باستان تفاوت‌های اساسی دارد، اما روح و فرهنگ این تمدن ریشه‌های عمیقی در هزاره ششم پیش از میلاد مسیح دارد.
یکی از برجسته‌ترین و شناخته‌شده‌ترین میراث‌های مصر باستان سیستم نوشتاری شگفت‌انگیز هیروگلیف است. این خط تصویری پیچیده و زیبا، که قدمتی طولانی دارد و به عنوان دومین سیستم نوشتاری قدیمی در جهان شناخته می‌شود، نه تنها ابزاری برای ارتباط و ثبت وقایع بود، بلکه خود نوعی هنر محسوب می‌شد که بر دیوار معابد، مقبره‌ها و پاپیروس‌ها نقش می‌بست.
تاریخ سیاسی کشور باستانی مصر نیز فصول پرفراز و نشیبی را تجربه کرده است. این سرزمین سالیان متمادی میزبان و تحت سلطه امپراتوری‌های گوناگونی بوده است؛ از امپراتوری قدرتمند پارس در دوران هخامنشیان گرفته که برای مدتی بر مصر حکمرانی کرد، تا امپراتوری روم و بعدها امپراتوری عثمانی که قرن‌ها بر این سرزمین تسلط داشت.
نقطه عطف مهم در تاریخ مصر، فتوحات اسلامی در قرن هفتم میلادی بود که به تدریج این کشور را به یک جامعه مسلمان‌نشین تبدیل کرد و زبان و فرهنگ عربی در آن رواج یافت. این تحولات هویت فرهنگی و اجتماعی مصر را دگرگون ساخت، اما ردپای تمدن کهن همچنان در لایه‌های زیرین آن باقی ماند.
- مقیاس کارداشف چیست و بشر چگونه به ارباب کهکشان تبدیل می‌شود؟
- درسی از 30 هزار سال تاریخ بشر: سختی، جوامع را قوی‌تر می‌کند
پیش از این فتوحات و سلطه‌ها، مصر شاهد شکل‌گیری یکی از کهن‌ترین پادشاهی‌های متمرکز در جهان بود. عمر اولین پادشاهی در مصر که به وحدت مصر علیا و سفلی منجر شد، به هزاره چهارم پیش از میلاد بازمی‌گردد. این پادشاهی‌های اولیه بودند که ساختارهای اداری، مذهبی، و اجتماعی پیچیده‌ای را توسعه دادند که برای هزاران سال پابرجا ماند.
بدون شک، اهرام مصر، نمادین‌ترین و شگفت‌انگیزترین سازه‌های این سرزمین هستند. این بناهای عظیم با دقت و مهندسی حیرت‌انگیزی ساخته شده‌اند و باورهای عمیق مصریان باستان به زندگی پس از مرگ را به نمایش می‌گذارند. معماری عجیب و غریب و مقیاس غیرقابل تصور اهرام به همراه معابد و ابوالهول، خود گواهی بی‌چون و چرا بر تاریخ کهن و قدمت طولانی این سرزمین است.
پرتغال؛ قدیمی‌ترین ملت اروپا
کشور پرتغال هرچند از نظر قدمت تمدنی کلی و ریشه‌های باستانی که به هزاران سال پیش بازمی‌گردد، شاید در زمره قدیمی‌ترین کشورهای جهان قرار ندارد، اما ویژگی‌های خاصی دارد که آن را به یکی از مدعیان جدی در این فهرست تبدیل می‌کند. مهمترین این ویژگی‌ها، ثبات و پایداری مرزهای جغرافیایی آن است. پرتغال از قرن سیزدهم میلادی توانسته است این مرزهای مشخص را برای بیش از هفتصد سال حفظ کند.
در واقع، اگرچه پرتغال در قیاس با تمدن‌های باستانی نظیر مصر، یونان یا چین قدمت کمتری دارد، اما به لحاظ تداوم هویت ملی قدیمی‌ترین ملت در قاره اروپا محسوب می‌شود. لیسبون، پایتخت باشکوه پرتغال و یکی از شهرهای بندری مهم جهان، خود گواه دیگری بر این قدمت است. این شهر باستانی در مقایسه با رم که قدمتی تاریخی چشمگیر دارد، از لحاظ تاریخ شکل‌گیری اولیه و سکونت مداوم، قدمتی به مراتب طولانی‌تر دارد.
یکی از درخشان‌ترین فصول تاریخ پرتغال و دستاوردی که نام این کشور را برای همیشه در صفحات تاریخ جهان جاودانه کرده، نقش پیشگام آن در عصر اکتشافات جغرافیایی است. در قرون پانزدهم و شانزدهم، دریانوردان جسور پرتغالی با حمایت پادشاهان خود و پیشرفتهای چشمگیر در ناوبری و کشتی‌سازی، اقیانوس‌ها را درنوردیدند و مسیرهای دریایی جدیدی را به قاره‌های آسیا، آفریقا و آمریکا گشودند.
ژاپن؛ تاریخچه غنی و ادعای قدمت
کشور ژاپن، با تاریخ و فرهنگی غنی و منحصر به فرد، جایگاه ویژه‌ای در میان قدیمی‌ترین تمدن‌های جهان دارد. این کشور با ادعایی قوی و مستند، خود را جزو تمدن‌های باستانی جهان می‌داند و دلایل محکمی برای این ادعا دارد. یکی از مهمترین نقاط عطف در تاریخ ژاپن، سال ۶۶۰ پیش از میلاد است؛ سالی که بر اساس روایات سنتی و متون تاریخی ژاپن، امپراتور جیمو، سلسله امپراتوری را بنیان نهاد.
از این رو، ژاپن یکی از مدعیان سرسخت در لیست قدیمی‌ترین کشورهای جهان به شمار می‌رود. این کشور نه تنها از نظر قدمت تاسیس سلسله امپراتوری، بلکه از نظر حفظ سنت‌ها، فرهنگ و هویت ملی در طول هزاره‌ها، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
در کنار این قدمت سیاسی، ژاپن دارای میراث‌های فرهنگی و مذهبی بسیار کهنی نیز هست. معابد و بناهای تاریخی بی‌شماری در سراسر این کشور وجود دارند که گواه عینی بر تاریخ طولانی و پربار آن هستند. معبد سنسوجی در آساکوسای توکیو، یکی از برجسته‌ترین نمونه‌هاست. این معبد بودایی که قدیمی‌ترین معبد در توکیو محسوب می‌شود، قدمتی طولانی دارد و ساخت آن به قرن هفتم میلادی بازمی‌گردد.
فرانسه؛ کشور اشراف زادگان
کشور فرانسه در مقایسه با تمدن‌های باستانی نظیر مصر، چین یا حتی ایران، قدمت کمتری به عنوان یک واحد سیاسی منسجم و با هویت ملی تعریف‌شده دارد. تاریخ شکل‌گیری آنچه امروز به عنوان کشور فرانسه می‌شناسیم، با رویدادهایی چون تقسیم امپراتوری شارلمانی در قرن نهم میلادی و یا حتی پیشتر، به سلطنت نشستن شاه کلوویس اول در اواخر قرن پنجم میلادی که قبایل فرانک را متحد کرد و مسیحیت را پذیرفت گره خورده است.
- راز سقوط امپراتوری روم سرانجام فاش شد
- نژاد بشر هوشمند 100 هزار سال قدیمی‌تر از آن چیزی است که تصور می‌شد
با این حال فرانسه به دلایل خاص خود، مدعی است که باید در لیست قدیمی‌ترین کشورهای جهان جای داده شود. این ادعا نه بر اساس قدمت هزاران ساله تمدنی واحد و مداوم، بلکه بر پایه تداوم فرهنگی، زبانی، و یک هویت سیاسی شکل‌گرفته در طول قرون وسطی بنا شده است.
علاوه بر این، نقش فرانسه در تاریخ اروپا و جهان، به خصوص از قرون وسطای میانه به بعد بی‌بدیل بوده است. این کشور از نظر فرهنگی و فکری همواره پیشرو بوده و زبان فرانسوی برای قرون متمادی زبان دیپلماسی، هنر و علم در اروپا به شمار می‌رفته است.
اتیوپی؛ کشوری آفریقایی با تاریخ غنی
کشور اتیوپی با تاریخی کهن و فرهنگی غنی، جایگاهی بی‌بدیل در میان کهن‌ترین تمدن‌های جهان دارد. یکی از برجسته‌ترین دلایل این ادعا، کشف قطعات اسکلتی بسیار قدیمی در این منطقه است که به میلیون‌ها سال پیش بازمی‌گردد. یافته‌هایی نظیر «لوسی» که در سال ۱۹۷۴ در منطقه هادار اتیوپی کشف شد و قدمت آن به ۳.۲ میلیون سال پیش برمی‌گردد، به وضوح نشان می‌دهند که اتیوپی مهد پیدایش انسان‌های نخستین بوده است. این کشفیات بی‌نظیر، اتیوپی را به عنوان «گهواره بشریت» معرفی کرده و این باور را تقویت می‌کنند که اجداد اولیه انسان در این سرزمین قدم بر زمین گذاشته‌اند.
یکی از نکات بسیار قابل توجه درباره اتیوپی، تنوع فرهنگی، زبانی و مذهبی چشمگیر آن است. این کشور میزبان گروه‌های قومی و زبانی متعددی است و ادیان مختلف، از جمله مسیحیت ارتدوکس اتیوپی و اسلام، به صورت مسالمت‌آمیز در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند.
شاید برجسته‌ترین ویژگی تاریخی اتیوپی، استقلال بی‌نظیر آن باشد. اتیوپی تنها کشور آفریقایی است که در هیچ دوره تاریخی به طور کامل مستعمره هیچ یک از قدرت‌های اروپایی نبوده است. این کشور با مقاومت قهرمانانه در برابر تجاوزات خارجی، به ویژه در نبرد آدوا در سال ۱۸۹۶ علیه ایتالیا، استقلال خود را حفظ کرد و به نمادی از مقاومت و خودکفایی در قاره آفریقا تبدیل شد.
ارمنستان؛ اولین کشور با دین رسمی مسیحیت
ارمنستان، سرزمینی کهن در فلات قفقاز با تاریخی غنی و پرفراز و نشیب، جایگاهی برجسته در میان قدیمی‌ترین کشورهای جهان دارد. قدمت این تمدن در تداوم هویت فرهنگی و ملی مردم ارمنی در طول هزاران سال ریشه دارد. ارمنی‌ها خود را مالکان سرزمینی می‌دانند که قدمت آن به حدود ۲۶۰۰ سال پیش می‌رسد و این تداوم مالکیت و هویت، ارمنستان را به یکی از کهن‌ترین ملت‌های جهان تبدیل کرده است.
اما آنچه ارمنستان را به شکلی منحصر به فرد در تاریخ جهان متمایز می‌کند، نقش پیشگامانه آن در پذیرش مسیحیت است. در سال ۳۰۱ میلادی، پادشاه تیرداد سوم تحت تأثیر قدیس گرگوری روشنگر، مسیحیت را به عنوان دین رسمی و دولتی ارمنستان اعلام کرد.
از ۲۷۰۰ سال پیش تاکنون، این سرزمین تحت حاکمیت و تصرف امپراتوری‌ها و قدرت‌های بزرگی قرار گرفته است. امپراتوری‌های قدرتمندی چون هخامنشیان و ساسانیان ایران، اسکندر مقدونی، روم، بیزانس، خلافت اسلامی اعراب، مغول‌ها، تاتارها، عثمانی‌ها و روس‌ها، همگی بر بخش‌هایی از این سرزمین حکم رانده‌اند
در طول تاریخ، به ویژه در دوره‌های طولانی که ارمنستان جزئی از امپراتوری ایران بود، فرهنگ ایرانی تأثیر عمیقی بر فرهنگ، زبان و هنر ارمنی گذاشت. حتی بسیاری از واژگان فارسی در زبان ارمنی باقی مانده‌اند.
سان‌مارینو؛ کشور پیروان مارینوس
داستان پیدایش و تأسیس سان‌مارینو آن در سال ۳۰۱ میلادی، یعنی در همان سالی که ارمنستان مسیحیت را به عنوان دین رسمی پذیرفت رقم خورد. ریشه شکل‌گیری سان‌مارینو به دوران آزار و اذیت مسیحیان در امپراتوری روم بازمی‌گردد. قهرمان این داستان، یک سنگ‌تراش مسیحی به نام مارینوس است. او به دلیل عقاید مذهبی خود مورد تعقیب و آزار قرار گرفت. برای یافتن مکانی امن برای عبادت و زندگی بر اساس ایمانش، او به پناهگاه‌های کوه تیتانو (Mount Titano) در شبه‌جزیره ایتالیا پناه آورد.
- دنیایی گمشده با عمر 34 میلیون سال، در زیر یخ‌های قطب جنوب پیدا شد
- 8 شاهکار باستانی که علم هنوز از توضیح آن‌ها عاجز است
در این منطقه، مارینوس جامعه کوچکی از پیروان خود را تشکیل داد. این جامعه که به مرور زمان توسعه یافت، هسته اولیه جمهوری سان‌مارینو را شکل داد. این جمهوری کوچک توانست استقلال خود را در طول قرون متمادی حفظ کند. اندازه کوچک آن و همچنین موقعیت دفاعی طبیعی، اغلب به عنوان یک مزیت برای حفظ بی‌طرفی و استقلال آن عمل کرده است. حتی ناپلئون بناپارت نیز در فتوحات خود در اروپا، استقلال سان‌مارینو را به رسمیت شناخت و برای آن هدایایی فرستاد.