گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
کشف اسکلت‌هایی به طول ۲.۷ متر در آمریکا، این پرسش را مطرح کرده که آیا افسانه‌های مربوط به غول‌ها حقیقت دارند. این یافته‌های باستان‌شناسی، گمانه‌زنی‌ها درباره وجود انسان‌های عظیم‌الجثه را به شدت افزایش داده است.
افسانه‌ها و متون کهن از غول‌ها و موجوداتی عظیم‌الجثه سخن می‌گویند که در زمان‌های دور بر زمین زندگی می‌کرده‌اند. شگفت آنکه این روایت‌ها تقریباً در تمامی تمدن‌ها و فرهنگ‌های باستانی به‌چشم می‌خورند. می‌توان نشانه‌هایی از این داستان‌ها را در اسطوره‌های باستانی یونان، اسکاندیناوی، ژرمنی، هند، هندو-اروپایی و همچنین در دنیای جدید، در سنن قوم مایا، آزتک‌ها و اینکاها یافت؛ اما مهم‌تر از همه، این روایت‌ها در اکثر کتب مقدس کهن نیز دیده می‌شوند.
اسناد تاریخی درباره وجود غول‌ها در آمریکا چه می‌گویند؟
در طول سال‌ها، شواهد بی‌شماری کشف شده‌اند که در تضاد آشکار با روایت‌های تاریخ‌نگاری متداول هستند. گراهام هنکاک در کتاب خود Fingerprints of the Gods: The Evidence of Earth’s Lost Civilization این مسئله را به‌خوبی توضیح می‌دهد:
در حال حاضر تنها دو جرثقیل در جهان وجود دارد که توانایی بلند کردن چنین وزنه‌هایی را دارند. این ماشین‌آلات عظیم و صنعتی، در مرزهای فناوری مهندسی ساخت‌وساز قرار دارند، بوم‌هایشان به ارتفاع بیش از 67 متر می‌رسد و برای جلوگیری از واژگونی، به وزنه‌های تعادل 160 تنی نیاز دارند. آماده‌سازی هر عملیات بلند کردن چیزی حدود شش هفته زمان می‌برد و مستلزم حضور گروهی تخصصی تا 20 نفر است. به‌عبارت دیگر، حتی با بهره‌گیری از پیشرفته‌ترین امکانات مهندسی، ساخت‌وساز امروزی به‌سختی قادر به جابجایی وزنه‌هایی در حدود 200 تن است.
اسکلت‌های غول‌آسا در مناطق مختلفی از جمله مینه‌سوتا، آیووا، ایلینوی، اوهایو، کنتاکی، نیویورک و نواحی دیگر جهان پیدا شده‌اند. نکته عجیب آن است که این اکتشافات تقریباً هیچ‌گاه توسط رسانه‌ها جدی گرفته نشده‌اند و اغلب پژوهشگران آن‌ها را فاقد ارزش تاریخی دانسته‌اند.
چه این باستان‌شناسی ممنوعه تلقی شود یا نه، هربار که سخنی از کشف احتمالی اسکلت‌های غول‌پیکر به میان می‌آید، موضوع تاریخ و باستان‌شناسی پنهان مطرح می‌شود. اما نمی‌توان هر چیز غیرمتعارفی را نادیده گرفت یا جعلی شمرد. بر پایه چند گزارش، بیش از یک قرن پیش، پژوهشگرانی در نزدیکی دریاچه دلاوان در ایالت ویسکانسین، به قبرهایی برخوردند که برخی آن را به قومی گمشده از غول‌ها نسبت می‌دهند.
- 10 مورد از ترسناک ترین موجودات شیطانی که در قامت زن معرفی شده‌اند
- موجوداتی ترسناک‌تر از دایناسورها در سیاراتی دیگر زندگی می‌کنند
- 10 داستان عجیب و ترسناک از برخورد انسان ها با موجودات ناشناخته و فضایی ها
- 10 نژاد ترسناک موجودات فضایی در فیلم های علمی تخیلی
برخی منابع اینترنتی مدعی‌اند اسکلت‌های عظیمی که در این منطقه کشف شدند، به‌هیچ‌وجه با معیارهای عادی هماهنگی نداشتند. استخوان‌های جمجمه‌ای که در سال 1912 به‌دست آمدند، از چارچوب‌های استاندارد کتاب‌های درسی خارج بودند. از آن‌ها به‌عنوان بقایای اسکلتی عظیم یاد شد، نه استخوان‌هایی که بتوان متعلق به انسان‌های معمولی دانست.
براساس گزارش روزنامه‌های سال 1912، قامت این اسکلت‌ها بین 2.3 تا 3 متر برآورد شده است. اما اگر چنین موجوداتی واقعاً وجود داشتند، چرا شواهد آن‌ها به‌چشم نمی‌خورد؟ تصور کنید در صورت پذیرش چنین واقعیتی از سوی باستان‌شناسی و تاریخ‌نگاری رسمی، چه میزان تغییرات در برداشت‌های مذهبی، اجتماعی، نظریات خلقت و بسیاری مسائل دیگر رخ می‌داد. از این‌رو منطقی است فرض کنیم که اگر چنین موجوداتی بر زمین زیسته‌اند، وجودشان به‌صورت عمدی از دید عموم پنهان نگاه داشته شده است.
واین دلوریا، نویسنده بومی آمریکایی و استاد حقوق، می‌گوید:
باستان‌شناسی و مردم‌شناسی معاصر، در عمل دریچه خیال‌پردازی‌های ما را بسته‌اند؛ با تفسیری گسترده، گذشته آمریکای شمالی را عاری از هر گونه تمدن عظیم یا مردمانی با ویژگی‌های غیرعادی قلمداد کرده‌اند. موسسه Smithsonian که در قرن نوزدهم به‌نوعی به دخالت در گورستان‌های کهن شهرت دارد، دریچه‌ای یک‌طرفه گشود که در طول زمان، استخوان‌های بی‌شماری از آن عبور داده شده‌اند. این درگاه و آنچه در مخزن آن نهفته، عملاً از دسترس عموم خارج است و فقط مقامات رسمی دولت بدان دسترسی دارند. شاید پاسخ‌هایی پیرامون گذشته عمیق انسان، در میان این استخوان‌ها نهفته باشد که حتی این مقامات نیز به دنبالشان نبوده‌اند.
گفته شده که موسسه Smithsonian عامدانه یافته‌هایی را پنهان کرده است که توانایی تغییر برداشت‌های جامعه از تاریخ و حیات روی زمین را داشته‌اند. برای دهه‌ها، پژوهشگران به کشف‌هایی برخورد کرده‌اند که با الگوهای رسمی مورد حمایت نهادهایی چون اسمیتسونین سازگار نبوده‌اند.
شواهد دیگر درباره وجود غول‌ها در آمریکا
در سال 2002، گزارشی از سوی نشنال جئوگرافیک منتشر شد که بیان می‌کرد بیش از دوازده اسکلت غول‌آسا در یونان کشف شده‌اند که قد آن‌ها بین 3 تا 3.7 متر بوده است. در تاریخ 10 آگوست 1891، روزنامه نیویورک تایمز نوشت که دانشمندان موسسه Smithsonian چند سازه هرمی‌شکل بزرگ را در دریاچه میلز، در نزدیکی مدیسون، ویسکانسین کشف کرده‌اند.
تایمز گزارش داد:
مدیسون، در روزگاران کهن، مرکز جمعیتی پرشمار به تعداد دست‌کم 200 هزار نفر بوده است. تپه‌های مشهور اوهایو و ایندیانا از نظر ابعاد، طراحی و مهارتی که در ساخت آن‌ها به‌کار رفته، هیچ قابل قیاسی با این بناهای عظیم و رازآمیز زمینی که نمی‌دانیم به دست چه کسانی و با چه هدفی برپا شده‌اند، ندارند.
روایت‌های عجیب در طول سال‌ها ادامه پیدا کرد و در سال 1897، نیویورک تایمز گزارش دیگری از کشف توده‌های تدفینی بزرگ در منطقه میپل کریک، ویسکانسین منتشر کرد.
درون آن، اسکلت مردی با قامتی بسیار بلند یافت شد. طول استخوان‌ها از سر تا پا بیش از 2.8 متر اندازه‌گیری شد و در وضعیت نسبتاً خوبی از حفاظت قرار داشت. جمجمه‌اش به اندازه یک پیمانه نیم بوشل بود. میله‌هایی از مس با ظرافت بالا و دیگر اشیای باستانی در کنار استخوان‌ها یافت شد.
در سال 1870، نشریه Decatur در ویسکانسین مطلبی منتشر کرد که در آن به کشف دو اسکلت غول‌پیکر متعلق به نژادی ناشناخته در نزدیکی پوتوسی اشاره شده بود. برای مشاهده نسخه‌های روزنامه‌هایی که از اسکلت‌های مرموز «غول‌ها» در آمریکا گزارش داده‌اند، می‌توانید به این آدرس مراجعه کنید.