چرا روسیه علیرغم از دست دادن ۳۷ فروند جنگنده سوخو ۳۴ در جنگ اوکراین، همچنان تولید و تحویل این هواپیماها را ادامه میدهد؟
نیروی هوایی روسیه علیرغم از دست دادن ۳۷ فروند جنگنده سوخو ۳۴ در جنگ اوکراین، همچنان دریافت هواپیماهای جدید این سری را ادامه میدهد. سازمان شرکت هواپیماسازی متحد روسیه (UAC) تازهترین نسخههای این بمبافکنهای جنگنده را تحویل وزارت دفاع داده است.
چرایی ادامه تولید و تحویل جنگنده سوخو ۳۴ پس از تلفات سنگین در میدان جنگ، سوال مهمی است که نشاندهنده اهمیت استراتژیک این هواپیما برای نیروی هوایی روسیه است. این هواپیما که قابلیت حمله به اهداف زمینی، دریایی و هوایی را دارد، همچنان یکی از ارکان اصلی ناوگان هوایی روسیه محسوب میشود. پیش از بررسی دلایل این تصمیم، لازم است نگاهی به آخرین تحویلات و وضعیت کنونی این هواپیما بیندازیم.
نسخه جدید سوخو ۳۴ در دستان نیروی هوایی روسیه
شرکت هواپیماسازی متحد روسیه (UAC) اعلام کرده که تازهترین نسخههای جنگنده سوخو ۳۴ پس از طی کردن کامل چرخه آزمایشهای کارخانهای، تحویل وزارت دفاع شدهاند. این هواپیماها در حالتهای مختلف عملیاتی مورد بررسی قرار گرفتند و هماکنون به فرودگاه مقصد خود پرواز کردهاند.
بر اساس گزارش UAC، این جنگندههای سوخو ۳۴ جدید قابلیت حمله به اهداف زمینی، سطحی و هوایی را در برد بلند دارند. از ویژگیهای مهم آنها میتوان به قابلیت عملیات در معرض آتش دشمن و محیطهای پیچیده اطلاعاتی اشاره کرد.
مشخصات تکنیکی نسل جدید
طراحی این هواپیما امکان پرواز شبانهروزی در شرایط آب و هوایی ساده یا چالشبرانگیز را فراهم میکند. علاوه بر ماموریتهای حملهای، جنگنده سوخو ۳۴ برای انجام ماموریتهای شناسایی هوایی نیز قابل استفاده است.
چرا تولید سوخو ۳۴ با وجود تلفات سنگین ادامه دارد؟
اولگ یوتوشنکو، مدیر اجرایی روستخ، در این باره توضیح داده که جنگنده سوخو ۳۴ مدتهاست خود را بهعنوان بهترین هواپیما در کلاس خود ثابت کرده است. قابلیتهای این هواپیما به خلبانان اجازه عملیات موفق در تئاتر جنگ و استفاده از مهمات هدایتنشده و هدایتشده را میدهد.
تقاضای بالا برای این هواپیما در شرایط جنگی مدرن، کارخانههای هواپیماسازی روسیه را وادار کرده نرخ تولید را افزایش دهند. این افزایش تولید برای تضمین تحویل منظم به نیروهای نظامی انجام شده است.
تلفات ۳۷ فروندی؛ آمار یا واقعیت؟
گروه اطلاعات منبع باز “اوریکس” اعلام کرده که روسیه از زمان شروع جنگ تمامعیار علیه اوکراین، حداقل ۳۷ فروند سوخو ۳۴ و یک فروند سوخو ۳۴M را از دست داده است. این آمار تنها شامل تلفات تایید شده با تصاویر است و ممکن است تعداد واقعی هواپیماهای نابودشده بیشتر باشد.
مزایای استراتژیک که روسیه را مجبور به ادامه تولید کرد
جنگنده سوخو ۳۴ که توسط UAC تولید میشود، دارای صندلیهای کنار هم برای دو خدمه، سیستمهای الکترونیکی پیشرفته و گزینههای مختلف تسلیحات است. این ویژگیها به هواپیما امکان انجام حملات دقیق را با حفظ دوام بالای پروازی میدهد.
- روسیه جنگنده سوخو ۵۷ را به موشکهای هایپرسونیک مجهز کرد؛ تهدیدی جدید برای رقبا
- وقتی جنگنده اف 22، جت سوخو 57 روسیه را بدون حتی یک شلیک سرنگون کرد
- روسیه چند فروند سوخو 30 (Su-30) در ناوگان جنگنده خود دارد؟
- سوخو Su-57 فلن: مشخصات جنگنده نسل پنجم روسیه منتشر شد
ترکیب ظرفیت بار بمبافکن با مانورپذیری جنگنده، این هواپیما را به عنصر کلیدی در هوانوردی حملهای تاکتیکی روسیه تبدیل کرده است. تحویل جدید بخشی از برنامههای مداوم تدارکات دفاعی دولتی محسوب میشود.
افزایش نرخ تولید برای پاسخ به تقاضا
روستخ اعلام کرده که خطوط تولید برای پاسخ به تقاضای افزایشیافته تنظیم شدهاند. تمرکز اصلی بر بهبود برنامههای تحویل و تضمین آمادگی هواپیماها برای استقرار در خط مقدم است.
عملکرد میدانی سوخو ۳۴ در عملیات نظامی اخیر
جنگنده سوخو ۳۴ بهطور گسترده در عملیات نظامی اخیر روسیه از جمله در اوکراین استفاده شده است. قابلیت حمله در برد بلند و انعطافپذیری چندمنظوره آن علیه طیف وسیعی از اهداف بهکار گرفته شده است.
ادغام سیستمهای مدرن هدفگیری و ناوبری این هواپیما را قادر میسازد در محیطهای تهدید پیچیده بهطور مؤثر عمل کند. UAC تاکید کرده که دستههای اضافی از انواع دیگر هواپیما نیز برای انتقال به وزارت دفاع آماده میشوند.
چالشهای عملیاتی و راهکارهای روسیه
علیرغم تلفات قابل توجه، ادامه تولید و تحویل جنگندههای سوخو ۳۴ نشاندهنده اهمیت استراتژیک این پلتفرم برای روسیه است. کارخانههای تولید با تنظیم مجدد خطوط تولید، سعی در جبران تلفات و حفظ قدرت عملیاتی نیروی هوایی دارند.
آینده تولید و استراتژی بلندمدت روسیه
تصمیم روسیه برای ادامه تولید جنگنده سوخو ۳۴ پس از تلفات سنگین، نشاندهنده اعتماد به قابلیتهای این هواپیما و نقش کلیدی آن در استراتژی نظامی است. تولیدکنندگان روسی با افزایش نرخ تولید، در تلاش برای حفظ برتری عملیاتی در شرایط جنگی هستند.
این روند تحویل مداوم نشان میدهد که روسیه علیرغم فشارهای بینالمللی و تحریمها، همچنان قادر به تولید و توسعه تسلیحات پیشرفته است. آیا این استراتژی در بلندمدت پایدار خواهد بود یا تلفات بیشتر تولیدکنندگان را به بازنگری در طراحی و تاکتیکهای استفاده وادار خواهد کرد؟