تلسکوپ جیمز وب موفق شده قمر جدید سیاره اورانوس را کشف کند. ظاهرا شگفتيهای این تلکسوپ قدرتمند فقط به کهکشان های دور و سیاهچالههای غولپیکر محدود نمیشود.
در ابتدای ماموریت تلسکوپ جیمز وب دانشمندان بیشتر روی شکار کهکشانهای دوردست و مشاهده جزئیات بیشتر از سحابیهای مختلف متمرکز بودند. حتی تا حدودی ایده پیدا کردن یک سیاره فراخورشیدی مناسب سکونت برای بشر نیز مطرح بود. هرچند کسی فکر نمیکند که تلسکوپ جیمز وب بتواند قمر جدید و ناشناخته اورانوس را پیدا کند.
تلسکوپ جیمز وب قمر جدید اورانوس را از دل حلقهها بیرون کشید
قمر جدید فعلا S/2025 U1 نام گرفته است تا بعدا دانشمندان اسم بهتری برای آن پیدا کنند. قطر S/2025 U1 به تنها ۱۰ کیلومتر میرسد و یکی از ۲۹ ماهواره طبیعی شناخته شده اورانوس محسوب میشود. همین اندازه کوچک نیز سبب شده بود که دیگر تلسکوپها نتوانند آن را شناسایی کنند. جالب اینجا فضاپیمای Voyager 2 در سال ۱۹۸۶ از کنار این سیاره یخی گذشت؛ اما حتی وویجر نیز قمر جدید را ندیده بود.
دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam) تلسکوپ جیمز وب توانست ۱۰ تصویر با نوردهی طولانی ۴۰ دقیقهای را از اورانوس ثبت کند. تصویربرداری با نوردهی بالا باعث میشود که جزئیات محو و کمنوری مثل یک قمر پنهان نیز آشکار گردند. در واقع اینجا هم بازتاب اندک نور خورشید از یک جرم فضایی وجود S/2025 U1 را اثبات کرد.
کارشناسان اخبار نجوم باور دارند که هنوز اجرام کشفنشده زیادی در اطراف اورانوس و مخصوصا سیارههای بیرونی منظومه شمسی وجود دارند. در واقع کشف قمر جدید اورانوس توسط تلسکوپ جیمز وب نشان میدهد که چقدر اطلاعات انسان از اطراف خود کم و محدود است.
پیشتر دانشمندان بررسیهای زیادی را روی قمرهای سیاره مشتری و سیاره زحل انجام داده بودند. هرچند هیچکدام از سیارههای منظومه شمسی بهاندازه اورانوس دارای قمرهای کوچک درونی نیستند. در واقع این قمرها نشانه گذشته آشفته این سیاره هستهاند. گذشتهای که بهواسطه آن نمیتوان با دقت مرزی بین اجرام موجود در حلقههای این غول یخی و قمرهای آن کشید. برای یادآوری باید گفت که اورانوس ۱۳ حلقه در اطراف خود دارد. هرچند که بهاندازه حلقههای زحل معروف نیستند.
برای اولینابر در سال ۱۷۸۱ بود که یک اخترشناس آلمانی-انگلیسی بهنام فردریک ویلیام هرشل توانست اورانوس را مشاهده کند. این سیاره در فاصله ۲.۹ میلیارد کیومتری از خورشید قرار دارد که یعنی در مقایسه با زمین ۲۰ برابر دورتر از خورشید است.
- آیا میتوان هنگام فرود بر اورانوس از مرگ نجات یافت؟
- کشف یک اقیانوس عظیم مخفی در قمر سیاره اورانوس توسط تلسکوپ جیمز وب
- احتمال وجود موجودات فضایی در قمرهای سیاره اورانوس
همین فاصله زیاد نیز باعث شده که اطلاعات چندانی از دنیای یخی اورانوس نداشته باشیم. اطلاعات محدود ما صرفا به دادههای جمعآوری شده توسط فضاپیمای Voyager 2 در ۴۰ سال پیش مربوط میشود. قمر جدید کشف شده توسط تلسکوپ جیمز وب چهاردهمین عضو از مجموعه قمرهای کوچک درونی اورانوس است. این قمر درون مدار قمرهای بزرگتر مثل میراندا، آریل، آمبریل، تیتانیا و اوبرون قرار میگیرد. فاصله آن با مرکز اورانوس نیز حدود ۵۶ هزار کیلومتر تخمین زده میشود.
مدار دایرهای این قمر نشان میدهد که از زمان شکلگیری چندان از جای خود تکان نخورده است. با توجه به اینکه قمرهای پیشین اورانوس بر اساس شخصیتهای آثار شکسپیر و الکساندر پوپ نامگذاری شدهاند، انتظار میرود که قمر جدید نیز همینگونه باشد.