سنگ اینگا در برزیل، با قدمتی ۶۰۰۰ ساله، مجموعهای از نمادهای عجیب و غریب و «ستارگان» حکشده بر روی سطح سنگی به طول ۲۴۵ متر و ارتفاع ۳ متر است. آیا این سنگ، قدیمیترین نقشه ستارگان جهان است؟
این سنگ که با نام «پدرا دو اینگا» نیز شناخته میشود، یکی از مهمترین آثار باستانی جهان به شمار میرود. صدها حکاکی بر روی این سنگ، سوالات بیشماری را دربارهی منشأ و هدف آنها ایجاد کرده است. کارشناسان سنگ اینگا را «یک بنای باستانی استثنایی در زمینهی باستانشناسی نجومی» توصیف میکنند.
سنگ اینگا: رازهای کیهانی
برخی از مشهورترین نمادهای روی سنگ اینگا، صورت فلکی شکارچی و کهکشان راه شیری را نشان میدهند. بیش از ۴۰۰ حکاکی بر روی سنگ اینگا وجود دارد که برخی از آنها به شکل حیوانات، برخی دیگر نمادهای انتزاعی و برخی دیگر نشاندهندهی ستارگان هستند.
گابریل دانوزیو بارالدی، محقق ایتالیایی-برزیلی، معتقد بود حکاکیهای روی سنگ، داستان طوفان نوح را به زبانی بسیار شبیه به زبان هیتیها (ساکنان ترکیهی امروزی در هزارهی دوم پیش از میلاد) روایت میکنند. یوری لِوِراتو، دیگر محقق این حوزه، این فرضیه را محتمل دانسته و پیشنهاد داده که زبان سنگ اینگا میتواند نوستراتیک، خانوادهای بزرگ از زبانهای باستانی اوراسیا، باشد.
- تصاویر لو رفته از درون مقبره اسرارآمیز مومیاییهای فرازمینی در پرو که شما را شوکه میکند
- تصویر جدید ناسا از دره کندور مریخ، اسرار زمینشناسی سیاره سرخ را فاش میکند
- پنج شهر باستانی که منشأ و تاریخ آنها همچنان اسرارآمیز باقی مانده است
- هرم بزرگ چین؛ یک سازه اسرارآمیز که دولت سعی در مخفی کردن آن دارد
نقشهی ستارگان یا تقویم باستانی؟
فرضیهای دیگر، اهمیت سنگ اینگا را از منظر باستانشناسی نجومی برجسته میکند. فرانسیسکو پاویا آلمان، مهندس اسپانیایی، در سال ۱۹۷۶ مطالعهای ریاضی بر روی این سنگ آغاز کرد. او معتقد است مجموعهای از کاسهها یا «کپسولها» و دیگر حکاکیها، نوعی «تقویم خورشیدی» را تشکیل میدهند. سپس در سال ۲۰۰۵، انجمن نجوم سافور خلاصهای از این تحقیقات را منتشر کرد.
پاویا در ادامهی تحقیقات خود، متوجه علائمی شد که به صورت «صورتهای فلکی» گروهبندی شدهاند. همزیستی «کپسولها» و «صورتهای فلکی»، اهمیت سنگ اینگا را دوچندان میکند. به همین دلیل، بسیاری از کارشناسان، سنگ اینگا را یکی از ارزشمندترین و در عین حال ناشناختهترین بناهای باستانی جهان میدانند. در سال ۲۰۰۶، خوزه لول، مصرشناس و باستانشناس نجومی، مجموعهای از مقالات باستانشناسی نجومی را منتشر کرد. یکی از این مقالات به بررسی سنگ اینگا اختصاص داشت و آن را بنایی استثنایی در نوع خود میدانست.