Excoino
رنگ آبی آسمان

چرا آسمان را به رنگ آبی می‌بینیم؟

چرا آسمان را به رنگ آبی می‌بینیم؟ پشت این رنگ زیبا یک راز علمی ساده به نام «پراکندگی رایلی» قرار دارد. پدیده‌ای که حتی دلیل تشکیل سرخی غروب را نیز توضیح می‌دهد.

نگاه به آسمان آبی همیشه حسی از آرامش و بی‌کرانی به انسان می‌دهد. انگار که در برابر دریایی بی‌انتها هستیم. شاید برای خیلی‌ از افراد این رنگ زیبا یک راز جادویی یا حتی نشانه‌ ماورایی به نظر برسد، اما حقیقت این ماجرا بسیار علمی‌ است.

چرا رنگ آسمان آبی است؟

پشت این رنگ جذاب آسمانی، یک پدیده‌ی فیزیکی شگفت‌انگیز به نام پراکندگی رایلی پنهان است. فرآیندی که توضیح می‌دهد چرا آسمان در روز آبی است و چرا هنگام غروب با طیف‌های سرخ و نارنجی ما را شگفت‌زده می‌کند.

پراکندگی رایلی (Rayleigh scattering) به فرآیندی گفته می‌شود که طی آن نور خورشید هنگام عبور از جو زمین با مولکول‌ها و ذرات هوا برخورد می‌کند و کوتاه‌ترین طول‌موج‌ها، یعنی نور آبی، بیشتر از سایر رنگ‌ها پراکنده می‌شوند. همین موضوع باعث می‌شود تا ما آسمان را به رنگ آبی ببینیم.

بیشتر بخوانید

نور خورشید تقریبا تمامی طول‌ موج‌های طیف الکترومغناطیسی از جمله اشعه ایکس، فرابنفش، مادون قرمز و نور مرئی و … را در بر دارد. بخشی که ما می‌بینیم همان طیف نور مرئی است که هر رنگ آن طول موج مشخصی دارد. رنگ‌های آبی و بنفش طول‌ موج کوتاه‌تری دارند و هنگام ورود به جو زمین بیشتر در حال پراکندگی هستند.

از سوی دیگر چشم انسان حساسیت کمتری به رنگ بنفش دارد و همین موضوع باعث می‌شود تا آسمان به رنگ آبی باشد. بیل نای، دانشمند مشهور، می‌گوید: «مولکول‌های هوا دقیقا یک اندازه و فاصله‌ای معینی دارند که نور آبی را خیلی بیشتر از نور قرمز پراکنده می‌کنند.»

چرا غروب‌ها سرخ و نارنجی می‌شوند؟

اما چرا هنگام غروب یا طلوع آفتاب، آسمان سرخ رنگ می‌شود؟ دلیل این موضوع نیز در همین پدیده قرار دارد. زمانی که خورشید به نسبت زمین پایین‌تر می‌آید، نور آن باید مسیر طولانی‌تری را در جو طی کند. در این حالت نور آبی به طور کامل پراکنده می‌شود و آنچه از آن باقی می‌ماند، رنگ‌های قرمز و نارنجی هستند. به همین دلیل آسمان هنگام غروب و طلوع طیف‌های خیره‌کننده‌ از رنگ‌های قرمز و نارنجی به خود می‌گیرد.

همچنین بخوانید

از طرف دیگر، ابرها نیز می‌توانند در رنگ آسمان نقش داشته باشند. وقتی قطرات آب موجود در ابر به اندازه‌ای بزرگ شوند که بتوانند همه طول‌ موج‌های نور را به یک اندازه پراکنده کنند، ابر‌ها به رنگ سفید دیده می‌شوند. این پدیده پراکندگی مای (Mie scattering) نام دارد. اگر ابری ضخیم‌تر باشد و نور کمتری از آن عبور کند، به رنگ خاکستری در می‌آید. جالب‌تر اینکه گاهی ابرها در نبود نور مستقیم خورشید کمی آبی به نظر می‌رسند، زیرا رنگ آسمان اطراف خود را بازتاب می‌دهند.

جمع بندی

زیبایی خیره‌کننده طلوع یا غروب‌های سرخ حاصل ترکیب دو پدیده علمی است. پراکندگی رایلی که نور آبی را حذف می‌کند، و پراکندگی مای که رنگ‌های گرم‌ را در ابرها تقویت می‌کند. این همکاری طبیعت است که تصاویر شاعرانه و آسمان‌های چشم‌نوازی را خلق می‌کند تا بسیاری از ما با گوشی هوشمندمان تصاویر جذابی آن ثبت کنیم.

پاسخ بدهید

وارد کردن نام و ایمیل اجباری است | در سایت ثبت نام کنید یا وارد شوید و بدون وارد کردن مشخصات نظر خود را ثبت کنید *

*