ناو هواپیمابر فوجیان چین اخیراً فناوری پرتاب هواپیما را به نمایش گذاشته که پیش از این صرفاً در اختیار نیروی دریایی آمریکا بود. این سامانه الکترومغناطیسی، تواناییهای عملیاتی پکن را افزایش میدهد.
سامانه کاتاپولت الکترومغناطیسی (EMALS) نصب شده بر روی ناو هواپیمابر فوجیان، گامی بلند برای چین در بهبود عملکرد ناوگان دریاییاش محسوب میشود. این فناوری جایگزین رمپهای اسکیشکل شده و حمل تسلیحات بیشتر را ممکن میسازد.
فناوری پیشرفته پرتابگر الکترومغناطیسی فوجیان
ناو هواپیمابر فوجیان برای نخستین بار در خارج از ناو یواساس جرالد آر. فورد آمریکا، از سامانه پرتابگر هواپیما الکترومغناطیسی استفاده میکند. این فناوری با کاتاپولتهای مکانیکی هواپیماها را پرتاب کرده و با رمپهای اسکیشکل ناوهای پیشین چین تفاوت دارد. EMALS، علیرغم هزینه و وزن بیشتر، پرتاب هواپیماهای سنگینتر و افزایش اثربخشی ناوگان را ممکن میسازد. با این حال، فوجیان از سوخت معمولی استفاده میکند؛ در حالی که ناوهای هواپیمابر آمریکایی (مانند جرالد آر. فورد و کلاس نیمیتز) هستهای هستند که مزایایی چون حمل تسلیحات بیشتر و استقرار طولانیمدت را ارائه میدهند.
گسترش برنامه ناوهای هواپیمابر چین
برنامه ناوهای هواپیمابر چین ممکن است در آینده هستهای شود. گزارشهای 2024 و 2025 از طراحی هستهای در تأسیسات کشتیسازی حکایت دارد که دامنه عملیاتی ناوگان را افزایش میدهد. در ژوئن 2025، ناوهای لیائونینگ و شاندونگ به شرق زنجیره جزایر اول وارد شده و نگرانی آمریکا و ژاپن را برانگیختند. در این عملیات، بیش از 1000 پرواز موفق انجام شد که اولین عملیات همزمان دو ناو چینی در این مقیاس بود. ناوگان چین با خرید ناو نیمهساخته واریاگ آغاز و به لیائونینگ (2012) تبدیل شد. شاندونگ (2019) و ناو هواپیمابر فوجیان (2022) تکمیلکننده این ناوگان شدند.