طی دههی اخیر با قدرت گرفتن خودروهای الکتریکی، ایدهای بر مبنای استفاده از اتانول طبیعی با عنوان منبع انرژی خودروها مطرح شد. حال پس از گذشتن چندین سال از آن موضوع، این بار نیسان طرح استفاده از چنین سوختی را با نوع کارآمدتری ارائه داد. با گجت نیوز همراه شوید.
این سیستم سوختی ابداع نیسان، قادر است با استفاده از مواد طبیعی و طی فرایندی بهخصوص، تولید انرژی کند. در واقع، این انرژی بهصورت سبز تولید شده و نهایتا به انرژی الکتریسیته مبدل میشود و باتری خودروها را شارژ میکند.
سیستم یاد شده با استفاده از واکنش اکسیژن با سوختهای متعدد مانند اتانول و گاز طبیعی کار میکند. انرژی آزاد شده توسط در این فرایند، به خودروهای الکتریکی نیسان اجازه میدهد مشابه اتومبیلهای معمولی بنزینی، حدود 600 کیلومتر حرکت کنند. در همین حال، منبع انرژی خودرو طی واکنش انجام شده، باتریها را شارژ میکند و بخار آب از اگزوز خودرو به بیرون راه میابد تا تجربه خودرویی بیصدا ارائه شود.
نحوهی کار این سیستم به گونهای است که اتانول طبیعی در مخزن سوخت خودرو ذخیرهشده، پس از آن به سمت دستگاه تبدیل کننده فرستاده میشود به هیدروژن بدل میگردد.
سلول سوختی ابداعی نیسان که (SOFC (Solid Oxide Fuel-Cell نامیده شده است، با ورود اکسیژن خالص، طی واکنشی به تولید برق میپردازد تا قدرت مورد نیاز خودرو تامین شود. با این وجود، اگر سیستم مذکور بهزودی به بهره برداری برسد و در واحدهای انبوه تولید شود، خودروهای الکتریکی دیگر برای شارژ کردن باتری نیازی به توقف نخواهند داشت.
بهره برداری از سوخت اتانول طبیعی، راهی برای نجات طبیعت
این سیستم با اینکه هنوز آلودگیهایی از لحاظ تولید باتری و غیره را به دنبال دارد، اما یکی از بهترین منابع انرژی پاک تجدید پذیر محسوب میشود. در مقابل همهی اینها، صرفهی اقتصادی خوبی را در بر خواهد داشت. البته به دست آوردن سوخت این سیستم یعنی اتانول طبیعی ساده نخواهد بود؛ منبع اصلی اتانول کشورهایی مانند استرالیا است.
اضافه بر موارد قیدشده، زیر ساختهای مورد نیاز برای بهرهبرداری از این سیستم در حال حاضر در اکثر کشورها وجود دارد. در واقع، نیازی به استخراج هیدروژن و ساخت ایستگاههای شارژ مرتبط با آن نیست.
روش طبیعی تولید اتانول، استفاده از منابع ذرت و نیشکر است که برای به دست آوردن حجم زیادی از آن، مطمئنا مزارع وسیعی از محصولات اینچنین نیاز است. در حال حاضر، استرالیا بهترین گزینه به جهت پرورش این ایده است چراکه مقادیر زیادی از نیشکر و ذرت را در خود جای داده. نیسان همچنین امیدوار است بتواند حجم بالایی از نیشکر و ذرت، در مناطقی نظیر آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی و آسیا کشت کند.
در مجموع، بنا بر مواردی که یاد شد، استفاده از اتانول بسیار امنتر از سایر سوختها نظیر سوختهای فسیلی و هیدروژن است.
نیسان همچنین مدعی است هزینههای اجرا و بهرهبرداری از سوخت اتانول “بهطور قابلملاحظهای کم” هستند. در همین حال، امکانات بسیار کارآمدتر و بهینهتری را ارائه میکند.
اتانول سوخت آینده است؟
اگر این ایدهی ابتدایی به عمل بنشیند و عرضهی بین المللی شود، شکلی نیست که نیسان قدم بزرگی در تحول صنعت خودرو و ارتقا آن از جایگاه فعلیاش برداشته. در حالی که بسیاری از خودروسازان حال حاضر، در مسیر تولید خودرو تمام برقی قدم برداشتهاند، ژاپنیها سیستمی را ابداع کردند که این صنعت را با دگرگونی اساسی همراه خواهد کرد.
البته این سیستم از نکتهای منفی نیز رنج میبرد. از آنجایی که تکنولوژی نیسان از اتانول طبیعی بهعنوان سوخت بهره میبرد، برای تحقق این سیستم نیسان باید راهحلی برای منابع تامین کننده خود بیابد چراکه استخراج اتانول از روش کشاورزی اصلا کار سادهای نیست و این امکان در تمامی کشورها در دسترس نخواهد بود.
در حالی که تکنولوژی سلولهای سوختی نیسان هنوز هم در مرحلهی توسعه به سر میبرند اما واضح است که در صورت کارکرد صحیح آن، در آینده جایگزین پیشرانههای بنزینی و دیزلی خواهند شد و در همین راستا، آلودگی کاهش خواهد یافت و استفاده ما را از منابع تجدید پذیر افزایش پیدا میکند.