کشف فسیلی که تصور ما نسب به دایناسور ها را تغییر می دهد : اکثر دایناسور ها پر داشته اند !

نتايج يک پژوهش نشان داده است که سطح پوست تمام دايناسورها با پر پوشيده شده بود يا اين ظرفيت را داشت که پر داشته باشد.در پي کشف يک فسيل ۱۵۰ ميليون ساله در سيبري مشخص شد که داشتن پر بين دايناسورها بسيار گسترده‌تر از چيزي بود که قبلا تصور مي‌شد.

دايناسوري که فسيلش کشف شده است، کوليندادروموس زابايکاليکوس ناميده مي‌شود. اين دايناسور حدود يک متر طول ، با يک پوزه کوتاه، پاهاي بلند در عقب، بازوهايي کوتاه و پنج انگشت قوي داشته است. بررسي فسيل دندان‌هايش هم نشان داده که براي جوييدن گياهان سازگار بوده‌اند.
دکتر پاسکال گادفرويت از موسسه سلطنتي علوم طبيعي بلژيک گفت که اين يافته ديدگاه پژوهشگران را نسبت به دايناسورها کاملا تغيير داده است.

تاکنون فسيل‌هاي مربوط به دايناسورهاي پردار در چين يافت شده بود و مربوط به گونه‌اي دايناسور گوشتخوار بود. اما تازه‌ترين اکتشاف در سيبري به گروه کاملا متفاوتي از دايناسورها مربوط است که گياهخوار هستند.

دکتر پاسکال گادفرويت گفت: با اين يافته جديد، منشاء دايناسورهاي پردار به ميليون‌ها سال قبل‌تر از زماني برمي‌گردد که تصور مي‌شد.

وي افزود: اين واقعيت که الان مشخص شده است در دو منطقه مجزا (چين و روسيه) دايناسورهاي پردار زندگي مي‌کردند، به اين معناست که نياکان مشترک اين دو گونه که احتمالا ۲۲۰ ميليون سال پيش زندگي مي‌کرد هم پر داشته است.

کارشناسان گفتند: پژوهش ما به اين معنا نيست که تمام دايناسورها پر داشته‌اند، مخصوصا دايناسورهاي بالغ يعني در واقع بعضي از دايناسورها در سن کم پر داشته‌اند و در طول زندگي هم اين پرها را حفظ کرده‌اند. بعضي ديگر ممکن است با رشد و افزايش سن و سال، پرهايشان را از دست داده يا فلس‌دار شده باشند.
پروفسور بنتون گفت: مساله اصلي اين است که در ابتدا تمام دايناسورها پردار و خونگرم بودند، او اضافه کرد: پرها ابتدا براي محافظت از بدن دايناسورها در برابر تغيير دما و نيز ارتباط آنها با يکديگر به کار مي‌رفتند و بعدها براي پرواز سازگاري پيدا کردند.