گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
به نظر جنگنده های بدون سرنشین از دو جهت در حال توسعه هستند: در حالی که برخی از شرکت‌های هوافضا، تمرکز اصلی خود را روی توسعه جنگنده های بدون سرنشین و کنترلی قرار داده‌اند، دیگر کمپانی‌ها تلاش دارند تا از جنگنده‌های بازنشسته به عنوان هواپیماهای بدون سرنشین آزمایشی استفاده کنند. به همین منظور، حالا لاکهید مارتین، اسکانک ورکز، مدرسه خلبانان آزمایشی نیروی هوایی ایالات متحده، آزمایشگاه تحقیقات نیروی هوایی آمریکا و شرکت تحقیقاتی “Calspan” در تعاملی مشترک نشان داده‌اند که چگونه یک جنگنده اف 16 خودمختار در همکاری با یک جنگنده عادی، ماموریت‌های هوایی به زمینی را انجام می‌دهد.
اولین نسخه تبدیل‌شده از جنگنده اف 16 در سال 2013 توسط بوئینگ تولید شد و حالا لاکهید مارتین با استفاده از وسایل نقلیه هوایی جنگی بدون سرنشین (UCAV) در تمرینات مبارزه هوایی نشان داده است که چگونه یک هواپیمای خودمختار جنگی می‌تواند دستورهای حمله هوایی به زمینی را انجام دهد. بدین منظور، نیاز است که هواپیمای مورد بحث توانایی‌ها مختلفی همچون اولویت‌بندی ماموریت‌ها با توجه به تجهیزات در دسترس، واکنش به مهاجمان در ماموریت‌هایی هوایی به زمینی، حل مشکلات مربوط به مختل شدن تجهیزات و سیستم ارتباطی و همین‌طور دریافت سریع سیستم‌های نرم افزاری مختلف را داشته باشد.
به گفته لاکهید، این دومین نمایش نسخه خودمختار از جنگنده اف 16 بود. اما در نمایش اول که با عنوان “Have Raider I” شناخته می‌شود، سازندگان طی یک ماموریت زمینی و با ارسال این جنگنده همراه با یک هواپیمای سرپرست دیگر، توانایی‌های کنترلی پیشرفته نسخه خودمختار از جنگنده اف 16 در کنار سیستم خودکار جلوگیری از برخورد اختصاصی لاکهید مارتین و توانایی ملحق شدن دوباره آن به گروه را به نمایش گذاشته بودند.
نمایش اخیر یعنی “Have Raider II” نیز طی دوره‌ای 14 روزه در مدرسه خلبانان آزمایشی پایگاه نیروی هوایی ادواردز واقع در کالیفرنیا انجام شد. هدف اصلی از این برنامه، توسعه تکنولوژی های کنترلی مستقل بود که به واسطه آن، طی ماموریت‌های هوایی گروهی به خلبان این اجازه داده می‌شد که در کنار درگیر شدن خودکار جنگنده با مهاجمان، روی تصمیم‌های اجرایی پیچیده تمرکز کند.
یکی از مدیران لاکهید مارتین، شاون ویتکامب (Shawn Whitcomb) در این رابطه گفت:
تیم حاضر در نمایش “Have Raider II”، مرزهای فناوری های خودمختار و مستقل را گسترش داده و با آزمایش یک جنگنده اف 16 خومختار در شرایطی بسیار پیچیده، توانایی‌های پیشرفته این هواپیما برای تطابق در محیطی عملیاتی که به سرعت تغییر می‌کند را به تصویر کشیدند.
این یک قدم اساسی برای استفاده از “Loyal Wingman” (به معنی همکاری وفادار) در برنامه‌های عملیاتی آینده و هواپیماهای جنگنده است.
اندرو پتری (Andrew Petry) خلبان آزمایشگاه تحقیقات نیروی هوایی آمریکا نیز این‌گونه اظهار نظر کرد:
در این نمایش ما نشان دادیم که چگونه یک وسیله نقلیه هوایی جنگی بدون سرنشین هنگام برنامه‌ریزی و مشخص شدن هدف، توانایی انجام ماموریت خود را دارد. به علاوه جنگنده ما در صورت مواجه شدن با موانع پیش‌بنی نشده، قادر به تصمیم‌گیری و حل کردن آنها است.
استفاده از نسخه خودمختار جنگنده اف 16 تنها بخشی از برنامه بزرگ‌تر نیروی هوایی است
هرچند، استفاده از جنگنده‌های اف 16 به عنوان یک هواپیمای خودمختار برای شرکت در نبردهای مختلف، تنها بخشی از برنامه بزرگ‌تر نیروی هوایی آمریکا است؛ هم‌اکنون متخصصان در حال توسعه سیستم‌های پیشرفته‌تری به منظور کنترل این جنگنده‌ها از طریق ناوگان فرمان‌دهی هواپیماهای اف 35 هستند. در نتیجه، جنگنده‌های خودمختار اف 16، گوش و چشم اضافی خلبان‌ها و دیگر هواپیماها در جنگ‌های مختلف خواهند بود.
در واقع مهندسان نیروی هوایی مشغول طراحی شبکه‌ای پیشرفته تحت عنوان “open mission system” به منظور اشتراک اطلاعات میان پلتفرم‌های مختلف هستند که به کمک آن، می‌توان اطلاعات مورد نیاز به منظور شناسایی و درگیری خودکار با اهداف مختلف را از طریق رادارهای هوایی و ماهواره‌ها برای یک جنگنده خودمختار ارسال کرد.
لاکهید مارتین نیز با توسعه برنامه “Loyal Wingman” تلاش دارد بستری مناسب برای اشتراک اطلاعات میان جنگنده اف 16 و اف 35 را فراهم کند.