گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
نحوه برقراری ارتباط موجودات فضایی با انسان چگونه است؟ دانشمندان معتقدند بیگانگان برای ارتباط با ما به تکاپو افتاده و به طرق مختلف برای آن تلاش می‌کنند!
بر اساس شواهد موجود، فقط ما انسان‌ها نیستیم که برای جستجوی حیات بیگانه، بخش‌های مختلف کیهان را به طرق مختلف مورد بررسی قرار می‌دهیم. دانشمندان بر این باورند که هم‌اکنون نیز شواهدی از تلاش برای ارتباط موجودات فضایی با انسان وجود دارد. در ماورای زمین چه می‌گذرد؟ این سوالی‌ست که بشر قرن‌هاست با آن مواجه بوده اما تاکنون نتوانسته پاسخ دقیقی را برای آن ارائه کند. به لطف پیشرفت‌های تکنولوژیکی و دستاوردهای علمی، بشر امروز موفق به کاوش در اجرام و برخی سیاره‌های فرازمینی شده و توانسته به اطلاعاتی هرچند جزئی از هریک از آنان دست پیدا کند؛ اما تا کشف حقیقت واقعی مرزهای خارج از زمین راهی بسیار طولانی در پیش است. از سیگنال‌های رادیویی کیهانی گرفته تا هیولاهای فرازمینی که قصد نابودی کاخ سفید را بر عهده دارند! همه این‌ها نشان از آن دارند که داستان‌ها و فیلم‌های سبک علمی و تخیلی، مملو از تلاش موجودات فضایی برای ارتباط با انسان هستند.
با وجود آنکه برخی از این شواهد و احتمال‌های ارتباط موجودات فضایی با انسان دور از ذهن بوده‌اند، با این‌حال دانشمندان ساعت‌های بسیاری را صرف تمرکز بر تمامی روش‌های ارتباطی موجود کرده‌اند. به راستی نحوه برقراری ارتباط موجودات فضایی با انسان چگونه ممکن است؟ برخی از این احتمالات، تا حد بسیاری به فیلم‌های سبک علمی و تخیلی شباهت دارند؛ چرا که ممکن است موجودات فضایی ، با هدف صلح به زمین نگاه نکنند!
بررسی شواهد و راهکارهای موجود برای ارتباط موجودات فضایی با انسان
سازه های غول پیکر
همواره باید توجه داشته باشیم که جستجوی نشانه‌ها برای هوش فرازمینی ، محدود به اشیای کوچک نیست؛ چرا که ممکن است موجودات فضایی، موفق به ساخت سازه‌ها یا ابرسازه‌هایی غول‌پیکر در سراسر دنیا شده باشند. برخی دانشمندان بر این باورند که موجودات فضایی برای جلب توجه سایر تمدن‌های سراسر کیهان، اقدام به ساخت سازه های غول پیکر می‌کنند؛ سازه‌هایی که با رویت آنان می‌توان به وجود آنان پی برد.
به عنوان نمونه، دانشمندان توجه ویژه‌ای بر ستاره KIC 8462852 در صورت فلکی ماکیان دارند؛ در طول چند سال اخیر، این ستاره اسرارآمیز دستخوش دگرگونی‌هایی ناهمسان بوده و برخی از دانشمندان استدلال می‌کنند که وجود یک سازه غول پیکر و عظیم در مقابل آن، موجب مسدود شدن نور این ستاره می‌شود.
پالس های لیزری
پالسهای لیزری نیز می‌توانند یکی دیگر از شواهد موجود، مبنی بر ارتباط موجودات فضایی با انسان باشند. پالسهای لیزری مکرر می‌توانند با سرعتی بسیار بالا و نزدیک به نور، در سراسر کیهان گسترش یافته و حامل پیام‌هایی برای زمینیان یا فرازمینی ها باشند. بدین منظور، دانشمندان پالسهای نوری این چنینی را علامت‌گذاری می‌کنند تا با سایر نورهای طبیعی ساطع شده از کیهان اشتباه گرفته نشود.
ربات های کاوشگر
سیگنال‌های ارسالی توسط تمدن‌های فرازمینی، ممکن است لزوما از نوع الکترومغناطیسی نباشند؛ چرا که ممکن است موجودات فضایی برای برقراری ارتباط با زمینیان، از کاوشگرهای کوچکی برای سفر به سیاره‌های دیگر استفاده کنند. بخش بزرگی از منظومه شمسی، هنوز برای ما ناشناخته است؛ برای مثال این احتمال وجود دارد که ربات های کاوشگر ساخته شده توسط بیگانگان، هم‌اکنون در مدار سیاره‌‌هایی از قبیل مریخ، مشتری یا … قرار داشته باشد. این سازه‌های هوشمند و بسیار کوچک که توسط تمدن‌هایی فوق پیشرفته ساخته شده‌اند، ممکن است در اندازه یک توپ گلف باشند!
امواج رادیویی
در سال 1959 میلادی، دو فیزیکدان مشهور با نام‌های فیلیپ موریسون (Philip Morrison) و جوزپه کوکونی (Giuseppe Cocconi)، در مجله طبیعت (Nature) عنوان کردند که انسان‌ها برای جستجوی حیات فرازمینی، می‌بایست توجه ویژه‌ای بر امواج رادیویی داشته باشند؛ به این دلیل که امواج رادیویی می‌توانند سفری دست نخورده را در سرتاسر کیهان داشته باشند.
امواج رادیویی، از نوع سیگنال‌های پایدار هستند و احتمال تداخل آنان با یکدیگر بسیار کم است. از این رو، به احتمال بسیار فروان، تلاش برای ارتباط موجودات فضایی با انسان ، احتمالا به همین ترتیب در حال انجام است. ما انسان‌ها نیز در چند دهه اخیر، تلاش برای جستجوی حیات بیگانه را از طریق بررسی امواج رادیویی به انجام رسانده‌ایم. از این رو محتمل‌ترین راهکار ارتباط موجودات فضایی با انسان ، استفاده از امواج رادیویی است. البته باید این را نیز مدنظر قرار دهیم که تمامی فرضیات مطرح شده، بر این اساس هستند که موجودات فضایی نیز همانند ما فکر کنند!
تابش های عظیم از راه دور
البته باید توجه داشت که تمامی گونه‌های موجودات فضایی، قصد ندارند همانند ما، در جستجوی دیگر موجودات کیهان باشند! برخی از آنان، ممکن است به دلایلی مختلف، علاقمند به مخفی شدن در دنیا باشند. اگر بیگانگان موجوداتی گوشه‌نشین باشند، در این صورت احتمال کشف آنان برای ما تا حد بسیاری غیرممکن خواهد بود. اما به عقیده فریمن دایسون (Freeman Dyson)، حتی اگر این دسته از موجودات فضایی، پادشاه گوشه‌نشین‌ها باشند، باز هم ما می‌توانیم به وجود آنان پی ببریم!
تمدنی پیشرفته از موجودات فضایی، قادر است با ساخت یک سازه بسیار بزرگ در نزدیکی ستاره خود، اقدام به جمع‌آوری انرژی آن کند. فریمن دایسون به عنوان فیزیکدان مشهور، با تلاش در مطرح‌سازی فرضیه کره دایسون سعی داشت چنین احتمالی را نیز در میان عقاید دانشمندان ترویج دهد. این سازه‌های بسیار بزرگ، می‌توانند با قرارگیری در نزدیکی ستاره‌ها، به جمع‌آوری انرژی گرمایی آنان بپردازد، بخش بزرگی از این انرژی در قالب حرارت هدر رفته در دنیا منتشر می‌شود. دانشمندان سعی دارند با کاوشگرهای اشعه مادون قرمز، این حرارت‌ها را کشف و در ادامه به وجود این دسته از گوشه‌نشین‌های فضایی پی ببرند.
رقص ستارگان
برخی دیگر از دانشمندان، بر این باروند که موجودات فضایی ممکن است در واقع فضانوردان و مهندسانی بسیار پیشرفته نیز باشند! حرکت و نظم عجیب و غریب برخی ستاره‌ها در آسمان را ممکن است توسط این دسته از موجودات فضایی آرایش پیدا کرده باشند. بیگانگان می‌توانند سازه‌هایی زیبا و مصنوعی را بر سطح سیارات خود بسازند که از فواصلی بسیار دور نیز قابل مشاهده باشد. این احتمال وجود دارد که در حال حاضر نیز، موجودات فضایی تمامی تلاش خود را برای ارتباط با انسان به کار گرفته باشند. از طرفی، امکان دارد که بیگانگان، برای برقراری ارتباط با زمینیان، قدرت ستارگان را تحت کنترل خود گرفته باشند. به بیان دیگر، موجودات فضایی با تحت کنترل گرفتن ستاره‌ها و اجرام آسمانی، آنان را همچون فانوس‌هایی دریایی در آسمان به حرکت در می‌آورند تا ما زمینیان را از وجود خود مطلع سازند.
جستجوی سوزن در انبار کاه!
حتی اگر بیگانگان در تلاش برای برقراری ارتباط با انسان ها باشند، هیچ تضمینی بر دریافت صحیح این پیام‌ها از سوی ما وجود ندارد. پهنه عالم هستی در حدود 91 میلیارد سال نوری است و این پیام‌ها، ممکن است از هر قسمتی از آن منتشر شوند. به منظور محدود کردن این جستجو، بسیاری استدلال می‌کنند که بیگانگان ضمن اطلاع از حضور ما، سعی بر آن دارند که به شیوه مخصوص به خودمان با زمینیان ارتباط برقرار کنند. در سال 2016، مقاله‌ای منتشر شد که وجود صدها هزار ستاره مختلف در «منطقه گذر زمین» را به اثبات می‌رساند. این مطالعه که در موسسه ماکس پلانک (Max Planck)، توسط محققین آلمانی منتشر شد، منطقه مذکور را به عنوان مکانی خارق‌العاده جهت رویت کره زمین توسط بیگانگان توصیف می‌کند.
دانشمندان پیش‌بینی کرده‌اند که در این منطقه، تعدادی در حدود 100 هزار ستاره وجود دارند که ممکن است سیاره‌های آنان موفق به رویت ما شده باشند. یکی از مهم‌ترین دستاوردهای این مقاله، این است که بدین ترتیب ما می‌توانیم ناحیه جستجوی خود را محدود کرده و احتمال وجود حیات در قسمت مشخصی از کیهان را مورد بررسی قرار دهیم. به منظور مشاهده وضعیت سیاره‌های این منطقه از آسمان، به تلسکوپ‌هایی پیشرفته نیاز است؛ لازم به ذکر است که اگر سیاره‌های این منطقه دارای حیات باشند، تنها چند صد سال نوری با ما فاصله دارند.
ناتوانی انسان در تشخیص پیام‌های ارسالی توسط بیگانگان
این احتمال وجود دارد که جستجوی گونه‌های مختلف حیات در سراسر دنیا، به بودجه‌های عظیم نیاز نداشته باشد! در حال حاضر، سازمان‌های فضایی مطرح در سراسر جهان، قصد دارند که کاوشگرهای خود را برای بررسی احتمالات وجود حیات در منظومه شمسی، به سیاره‌ها و اقمار آنان ارسال کنند. از این رو ممکن است در حین کاوش در منظومه شمسی، با سازه‌هایی غیرطبیعی مواجه شویم که توسط فرازمینی‌ها ساخته شده باشند.
در هر صورت، اگر موجودات فضایی وجود داشته باشند، احتمالا به خوبی از نحوه ارتباط با انسان مطلع هستند. تمدن فعلی ما در دنیا، همچون کودکی نوپاست و بسیاری از موجودات فضایی از ما پیشرفته‌تر هستند. از این رو، هر نژاد از موجودات بیگانه که برای برقراری ارتباط با ما تلاش می‌کنند، قدمت بسیار طولانی‌تری را در دستاوردهای تکنولوژیکی و علمی دارند. با این تفاسیر، اینکه تاکنون موفق به کشف موجودات فضایی نشده‌ایم، احتمالا تقصیر ماست نه آنها! چرا که ممکن است آنها سعی در برقراری ارتباط داشته باشند و به علت فقدان تکنولوژی‌های مورد نیاز، امکان دریافت این پیام‌ها از سوی ما میسر نباشد.
