گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
موشک های اتمی که زمانی ماموریتشان گرفتن جان هزاران تا میلیون‌ها انسان بود، اکنون در نقش موشک ماهوارهبر بکار می‌روند. مایناتور 4 نیز یکی از این موشک‌هاست.
چند روز پیش برابر با 25 آگوست (3 شهریور)، نیروی هوایی آمریکا از پایگاه فضایی کیپ کارنوال (Cape Canaveral) واقع در ایالت فلوریدا، با استفاده از یک موشک بالستیک اتمی اقدام به پرتاب یک ماهواره کوچک 140 کیلوگرمی به نام ORS-5 سنسورست(SensorSat) به فضا کرد. موشکی 216 برابر قوی‌تر از بمب اتمی که روی شهر هیروشیما رها شد، اکنون با نام مایناتور 4 (Minotaur IV) در زندگی دوم خود نقشی صلح‌جویانه دارد.
مایناتور 4 نام موشک ماهواره بری است که این ماموریت را انجام داد. این موشک توسط کمپانی هوافضا، دفاعی و امنیتی آمریکایی اوربیتال ای‌تی‌کی (Orbital ATK) توسطعه یافته و یک موشک غیرقابل بازیابی و یکبار مصرف است. مایناتور 4 از تغیر کاربری موشک بالستیک اتمی LGM-118 پیس‌کیپر (Peacekeeper به معنی صلح بان) که از بازنشسته بودند، ساخته شده است.
در پی پیمان کنترل جنگ افزار موسوم به استار-2 (START II) که در در اوایل دهه 2000 بین آمریکا و روسیه به امضا رسید، دو طرف با خارج کردن شماری از جنگ افزارهای هسته‌ای خود از خدمت موافقت کردند. پیس‌کیپر یکی از جنگ افزار‌هایی بود که از سوی آمریکا می‌بایست از خدمت برچیده شود.
شلیک موشک پیس‌کیپر از سیلوی زیرزمینی
پیس‌کیپر در سال 1986 وارد خدمت در نیروی هوایی آمریکا شد. این موشک برای حمله به سیلوهای پرتاب موشک و دیگر اهداف سخت و تقویت شده در خاک اتحاد جماهیر شوروی طراحی شده بود و یکی از کابوس‌هایی بود که بلوک شرق می‌توانست داشته باشد. هر موشک پیس‌کیپر 10 تا 12 سرجنگی گرما‌هسته‌ای (یا به بیانی دیگر سرجنگی هیدروژنی) مدل W-87 با توان تخریب و انفجاری هم‌ارز 300 تا 350 هزار تن ماده انفجاری TNT با خود حمل می‌کرد. برای مقایسه بد نیست بدانید بمب اتمی که بر فراز هیروشیما رها شد تنها 15 هزار تن قدرت داشت.
این موشک 14 هزار کیلومتر برد داشت و دایره خطای احتمالی آن در حدود 120 متر بود که به لطف این دقت بالایش از موشک‌های بالستیک فعلی روسیه نیز دقیق‌تر است؛ گرچه با توجه به سرجنگی قدرت‌مند این موشک‌ها، دقت آن‌ها مسئله مهمی نیست، بلکه بیشتر نشان‌دهنده توان تکنولوژیکی سازنده در ساخت سیستم هدایتی است.
مایناتور 4 از 3 موتور مرحله‌های اول تا سوم موشک پیس‌کیپر به همراه دو موتور برای مرحله‌های 4 و 5 تشکیل شده که البته مرحله آخر آن با یک موتور سوخت جامد جایگزین شده است. مجموعه 4 موتور اول می‌توانند تقریبا 1.4 تن بار را به فضا ارسال کنند. البته این توان حمل بار در مقایسه با موشک ماهوارهبر فالکون 9 (Falcon 9) ساخت اسپیس‌اکس (SpaceX) که می‌تواند 22.8 تن بار با خود به فضا ببرد بسیار کمتر است. با این حال مایناتور 4 یک مزیت ساده دارد: ارزان قیمت هستند؛ زیرا بیشتر این موشک‌ها یک دهه پیش ساخته شده و با اعمال برخی تغییرات جزئی، می‌توان از آن‌ها برای ارسال ماهواره به فضا استفاده کرد. جالب است بندانید تمامه هزینه ارسال ماهواره سنسورست به فضا کمتر از 100 میلیون دلار هزینه داشت!
نیروی هوایی امریکا 50 موشک پیس‌کیپر داشت که پس از پیمان استار-2 همگی از خدمت رزمی کنار گذاشته شدند. پرتابی که روز جمعه صورت گرفت، ششمین پرتاب مایناتور 4 بود؛ ناگفته نماند هر شش پرتاب صورت گرفته با این موشک موفقیت آمیز بودند. موشک ماهوارهبر مایناتور 5 نیز حاصل استفاده مجدد از پیس‌کیپر است. موشک‌های مایناتور 1 و 2 نیز از تغییر کاربری موشک‌های بالستیک اتمی قاره‌پیمای LGM-30F مینوتمن 2 (Minuteman-II) هستند.
