امکان حیات بر روی ماه وجود داشته است!

امکان حیات بر روی ماه وجود داشته و البته دانشمندان تنها به این مهم اکتفا نکرده و اظهار داشته اند که امکان زندگی بر روی ماه قبلا و برای دو مرحله وجود داشته است.

امکان حیات بر روی ماه در حدود ۴ میلیارد سال پیش و نیز ۳ و نیم میلیارد سال پیش وجود داشته است، زیرا در این دوران ماه دارای آب، میدان مغناطیسی و اتمسفر بود و این احتمال وجود دارد که از مواد ارگانیک هم برخوردار بوده است. این شرایط میلیونها سال طول کشیده و لذا زمان کافی برای شکل گیری حیات بر روی ماه وجود داشته است.

شاید دیگر لازم نباشد برای یافتن منشا حیات به فکر سفر به سیارات دور دست باشیم، زیرا امکان حیات بر روی ماه زمانی وجود داشته و نتایج تحقیقات منتشر شده در مجله Astrobiology موید این نظریه است.

البته پژوهشگران به هیچ عنوان قصد ندارند وجود حیات بر روی ماه را تایید کنند، بلکه تنها به این مهم اکتفا کرده اند که امکان حیات بر روی ماه در گذشته های دور را عنوان کنند. برای دانشمندان وجود اتمسفر، آب، میدان مغناطیسی و اجزا ارگانیک نشانه حیات است. تحقیقات جدید وجود تعدادی از این ملزومات حیات را بر روی ماه تایید کرده است.

اگر آب کافی و اتمسفر برای مدت طولانی بر روی ماه وجود داشته است می توان احتمال داد که حیات بر روی این قمر شکل گرفته باشد، اما با این وجود هنوز نمی توان با قاطعیت این نظر را ارائه داد. فراموش نکنیم وجود ذخایر آب در لایه های زیرین ماه و نیز یخ در دهانه های قطبی این قمر ثابت شده است.

امکان حیات بر روی ماه در دو دوره زمانی

در حدود ۴ و نیم میلیارد سال پیش و زمانیکه زمین با یک جرم آسمانی دیگر برخورد می کند قسمتی از زمین جدا شده و تبدیل به ماه می شود. ماه در ابتدا حالت مذاب داشت با اقیانوسی از ماگما که گازهای مختلف را در آسمان منتشر می کردند. این گازها برای ساختن اتمسفر بر روی ماه کافی بوده اند.

۴ میلیارد سال پیش اقیانوسهای مذاب در ماه منجمد می شوند و حوزچه های آب بر روی ماه شکل می گیردند. این نخستین باری بود که شرایط حیات بر روی ماه وجود داشت. برای دومین بار و در حدود ۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون سال پیش فعالیت های آتشفشانی شدید در ماه شکل گرفت که میلیونها سال دوام داشت. این فعالیت آتشفشانی می توانسته است اتمسفری با چگالی بالاتر و آب بیشتر بر روی ماه ایجاد کند.

بر این اساس به احتمال زیاد آب به مدت ۷۰ میلیون سال بر روی ماه جاری بوده است و با وجود میادین مغناطیسی، احتمالا ماه از شر طوفان های خورشیدی در امان بوده است. اما هنوز بطور دقیق مشخص نیست که آیا فاکتورهایی که بر شمردیم در یک زمان و با هم بر روی ماه وجود داشته اند یا خیر.

به هرحال این احتمال وجود دارد که شرایط برای حیات میکروبی بر روی ماه وجود داشته است. در نهایت پوسته ماه خشکید و امکان شکل گیری حیات برای همیشه از بین رفت. شاید تشعشعات کیهانی، طوفان های خورشیدی و بارش های شهابی حیات را از روی ماه برچیدند. به یقین نمونه برداری از ماه در آینده در روشن شدن این موضوع به دانشمندان کمک بسیار خواهد کرد.