سیاه چاله ها مردگان کیهانی را زنده می‌کنند!

مردگان کیهانی لقبی است که ستاره شناسان برای برخی ستاره‌ها که به پایان عمر خود رسیده‌اند، استفاده می‌کنند؛ در همین رابطه جالب است بدانیم که برخی سیاه چاله ها توانایی زنده کردن این اجرام نابودشده را دارند!

مردگان کیهانی به زندگی بازمی‌گردند! این ادعای عجیب مربوط به خبری در مورد برخی سیاه چاله‌ ها است که توانایی جمع کردن بقایای ستاره‌های متلاشی و نابود شده را دارند و می‌توانند این اجرام را برای مدتی به حیات بازگردانند.

به صورت کلی در پایان عمر یک ستاره اتفاقی به نام انفجار ابرنواختر رخ می‌دهد که جرم آسمانی مورد نظر را از شکل اولیه‌اش خارج کرده و به نوعی آن را متلاشی می‌کند. از طرف دیگر سیاه چاله ها اجرام فوق‌العاده قدرتمند و سنگینی در فضا هستند که امکان دیده شدن مستقیم آن‌ها وجود ندارد و جاذبه ایجاد شده توسط هر سیاه چاله به قدری قوی است که ذرات نور را هم به درون خود می‌کشد.

حال اگر بقایای یک ستاره متلاشی‌شده که جزو مردگان کیهانی به حساب می‌آید، در نوعی سیاه چاله گیر بیفتد و به واسطه جاذبه فوق قوی آن، به دور مرکز این جرم بچرخد، این امکان وجود دارد که حرارت و نور ایجاد شده از گردش، بقایای ستاره را روشن کرده و آن را مجددا زنده کند. البته این نوع سیاه چاله باید ابعاد مشخصی داشته باشد!

دانشمندانی که در مورد پدیده سیاه چاله ها تحقیق می‌کنند، می‌گویند که تمامی موارد ثبت‌شده از این اجرام عموما در دو حالت هستند؛ سیاه چاله ها یا بیش از اندازه سنگین بوده و چندین هزار و یا چند میلیارد مرتبه از خورشید سنگین‌تر هستند و یا کمتر از صد برابر خورشید جرم دارند و نسبتا کوچک به حساب می‌آیند.

اما تاکنون سیاه چاله‌ای با ابعادی بین این دو حالت کشف نشده و در همین رابطه،‌ دانشمندانی از آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور (Lawrence Livermore) در کالیفرنیای آمریکا اعلام کرده‌اند که گرانش ایجادشده توسط چنین سیاه چاله ‌هایی می‌تواند به ‌اندازه‌ای قوی باشد که یک ستاره کوتوله سفید را دوباره روشن کند. این نوع ستاره‌ها به عنوان بقایای مرده ستاره‌هایی با ابعاد خورشید شناخته می‌شوند که تمام انرژی هسته‌ای آن‌ها به پایان رسیده است.

تصویری شبیه‌سازی‌شده از وضعیت حرارت و چگالی یک ستاره مرده پس از نزدیک شدن به سیاه چاله

محققان لیورمور با استفاده از شبیه‌سازی‌های پیچیده کامپیوتری برخورد ستاره‌های کوتوله سفید با سیاه چاله ‌هایی با ابعاد متوسط را برای چندین مرتبه آنالیز کردند و گفته شده که در هر شبیه‌سازی، با نزدیک شدن بقایای ستاره به سیاه چاله مقادیر مختلفی از کلسیم و آهن گداخته شده و در فرآیندی که با نام تلفیق هسته‌ای (nucleosynthesis process)‌ شناخته می‌شود،‌ ستاره مرده مجددا به حیات بازمی‌گردد.

پیتر آنینوس (Peter Anninos)، محقق ارشد مقاله مربوط به این پژوهش می‌گوید که چنین اتفاقی باعث می‌شود که این مردگان کیهانی از خود امواج الکترومغناطیسی آزاد کنند؛ ردیابی این امواج توسط تجهیزات مورد استفاده دانشمندان هم به نوبه خود می‌تواند به کشف سیاه چاله ‌های متوسطی که تاکنون دیده نشده‌اند،‌ بیانجامد.

مردگان کیهانی برای مدت زیادی زنده نخواهند ماند!

از طرف دیگر نکته جالب در مورد بررسی‌های تیم آنینوس این است که عمر ستاره‌های زنده شده چندان طولانی نخواهد بود؛ راب هافمن (Rob Hoffman)، یکی دیگر از فیزیکدانانی که در این پژوهش همکاری داشته می‌گوید که نزدیک شدن ستاره کوتوله سفید به سیاه چاله ‌ها باعث آغاز تاثیرات نیروهای جزر و مدی و در نتیجه،‌ فشرده شدن بقایای ستاره در جهت عمود بر صفحه گردش مجموعه می‌شود. این اتفاق با وجود بالا بردن حرارت و پرتوافشانی، ستاره مرده را به واسطه نیروهای گرانشی منبسط کرده و جرم آسمانی مورد نظر را پس از زنده کردن،‌ یک‌بار برای همیشه متلاشی می‌کند.

یافته‌های تیم آنینوس، در سپتامبر گذشته در ژورنال “The Astrophysical Journal” به چاپ رسید.