کشفهای بسیاری در تاریخ به صورت اتفاقی صورت گرفتهاند و امروزه نیز با وجود پیشرفت بسیار زیاد علم، چنین کشفهای رخ میدهند. کشف مادهای برای شارژ سریع تر باتری نیز یکی دیگر از این کشفهای تصادفیست.
اگر بخواهیم دقیقتر موضوع را موشکافی کنیم، باید گفت کشف جدید حاصل اشتباه تیمی از دانشمندان بود که سعی داشتند با جدا کردن لایههای کریستالهای فسفری، آنها را به صفحات دو بعدی تقسیم کنند. اشتباهی که منجر به ساخت مادهای برای شارژ سریع تر باتری شد.
این صفحات نواری قابلیتهای فراوانی دارند. نسبت پهنا به طول آنها مشابه کابلهایی است که پل گلدن گیت در سانفرانسیسکو را نگه میدارند. یکپارچگی بالای این نوارها و البته پهنای قابل تغییر آن سبب شده که قابلیتهایشان، نظیر رسانایی الکتریکی و چگونگی رسانایی آن قابل تنظیم در حالت ایده آل باشد. همچنین به شدت انعطاف پذیرند که این امر امکان چین خوردن نوار هنگام قرار گرفتن روی هر سطح ناهموار و حتی تابیده شدن را به آن میدهد.
ساختار این ریزلولههای فسفری به یونهای شارژ شده که انرژی باتری را فراهم میکنند اجازه میدهد تا هزار برابر سریعتر از باتریهای فعلی حرکت کنند که این امر به معنی افزایش چشمگیر سرعت شارژ است. البته علاوه بر شارژ سریع تر باتری سبب افزایش ظرفیت 50 درصدی باتریها نیز میشود.
گرچه میبایست تا زمانی که این ماده جدید آزمایشهای خود را پشت سر بگذارد منتظر بمانیم و ببینیم آیا از پس تستهای لازم بر میآید که از آن در ساخت باتری استفاده شود یا خیر. البته در صورتی که ماده جدید کارایی خود را ثابت و سازندگان تصمیم به استفاده از آن در باتریهای نسل جدید آینده خود بگیرند، میتواند مدتی طول بکشد و بهتر است تا آن موقع پاوربانک خود را شارژ نگه دارید.